– Στη σχολή Χαναφί, είναι υποχρεωτικό οι τέσσερις μάρτυρες να ρίξουν την πρώτη πέτρα, το ξέρετε.
– Αν ένας ή και οι δύο από τους μοιχούς δεν είναι παντρεμένοι, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα με αυτήν την απόφαση. Μάλιστα, είναι μια εξαιρετική απόφαση, διότι μειώνει την πιθανότητα εφαρμογής της ποινής της λιθοβολίας.
– Ωστόσο, αν αυτή η διάταξη ισχύει για την μοιχεία μεταξύ εγγάμων, τότε δημιουργεί ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα… Θα το εξηγήσω εν συντομία:
1. Περίπτωση: Ας υποθέσουμε ότι η μοιχαλίδα λιθοβολήθηκε. Δεδομένου ότι η κηδεία του πρώτου άνδρα έγινε, μάλλον ο πρώτος άνδρας λιθοβολήθηκε… Τώρα ήρθε η σειρά της μοιχαλίδας, και ένας από τους μάρτυρες δεν τόλμησε να ρίξει πέτρα. Σε αυτή την περίπτωση, μόνο ένας από τους μοιχούς θα καταδικαστεί σε λιθοβολισμό.
2. Περίπτωση: Ή αν ένας από τους μάρτυρες δεν επιχειρούσε να λιθοβολήσει τον μωχσάν και ο μωχσάν αφεθεί ελεύθερος, θα αφεθεί ελεύθερος και ο μωχσάν; Ή, επειδή σύμφωνα με τον Αμπού Γιουσούφ, δεν είναι υποχρεωτικό οι μάρτυρες να ρίξουν την πρώτη πέτρα, ο καδής, αφού λιθοβολήσει τον μωχσάν, θα ενεργήσει σύμφωνα με τον Αμπού Γιουσούφ –όπως θα έκανε κάθε άνθρωπος με συνείδηση– και θα εγγυηθεί την λιθοβολία του μωχσάν;
– Ή ίσως είπαν: “Αν κάποιος λιθοβολήθηκε, ο άλλος λιθοβολείται κι αν ακόμα οι μάρτυρες δεν θέλουν να τον λιθοβολήσουν”, οπότε δεν χρειαζόταν ο Αμπού Γιουσούφ, δεν ξέρω. Αλλά η δεύτερη περίπτωση, που είναι ακόμα πιο παράξενη από την πρώτη… Ο μεγάλος Ιμάμης Αζάμ Αμπού Χανίφα και ο Ιμάμης Μουχάμμαντ Σέιμπανι δεν σκέφτηκαν αυτή την πιθανότητα;
– Ή μήπως υπάρχει φετφάς που λέει “Αν ο άντρας δεν λιθοβοληθεί, τότε και η γυναίκα αφήνεται ελεύθερη” και απλώς δεν το έχω βρει;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Στη Χαναφιτική σχολή σκέψης
σύμφωνα με τον νόμο, η πρώτη λιθοβολία στην ποινή της λιθοβολίας πρέπει να ξεκινά από τους μάρτυρες
-κατ’ εξαίρετον-
είναι υποχρεωτικό.
Διότι ο Χαζράτ Αλί εφάρμοσε μια τέτοια πρακτική και οι σύντροφοί του εκεί το ενέκριναν, έστω και με σιωπή.
(βλ. αλ-Τζεζερί, αλ-Φικχ αλά’λ-Μεαχίμπ αλ-Αρμπαά, 5/70; Β. Ζουχαϊλί, αλ-Φικχ αλ-Ισλαμί, 6/57-58)
– Αν ένας από τους μάρτυρες αποσύρει την κατάθεσή του, σύμφωνα με τον Ιμάμ Αζάμ και τον Ιμάμ Μουχάμμαντ, η ποινή δεν επιβάλλεται. Σύμφωνα με μια παράδοση, ο Αμπού Γιουσούφ έχει την ίδια άποψη.
(βλ. αλ-Τζεζερί, Ζουχάιλι, α.υ.)
– Της μαλίκιτικής σχολής (ή του μαλίκιτικού δόγματος)
–
σχετικά με το ότι οι μάρτυρες έριξαν την πρώτη πέτρα –
Η άποψη είναι αμφιλεγόμενη. Σύμφωνα με ορισμένους, σκέφτονται όπως οι Χαναφίτες.
(Ζουχάιλι, μήνας)
Ωστόσο, οι Μαλικίτες/ειδικά ο Ιμάμ Μαλίκ δεν μπόρεσαν να εκφράσουν μια σαφή άποψη επί του θέματος, επειδή δεν είχαν καμία απόδειξη.
(βλ. Ζουχαϊλί, ό.π.)
– Στη σουνιτική σχολή Σαφίι και Χανμπαλί
σύμφωνα με πληροφορίες, οι μάρτυρες άρχισαν να πετροβολούν
Δεν είναι υποχρεωτικό, είναι σουνέτ (σύμφωνα με την παράδοση του προφήτη Μωάμεθ).
Σύμφωνα με την επικρατέστερη άποψη, ο Ιμάμ Αμπού Γιουσούφ συμμερίζεται αυτήν την άποψη.
(βλ. Τζεζερί, μήνας; Ζουχαλί, μήνας)
– Η πρόβλεψη ότι οι μάρτυρες θα πρέπει να αρχίσουν να λιθοβολούν πρώτοι, είτε πρόκειται για υποχρεωτική είτε για προαιρετική πράξη, είναι ευρέως αποδεκτή στο Ισλάμ.
«άρση της ποινής»
έχει σκοπό να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία.
(Τζεζερί, μήνας; Ζουχαλί, μήνας)
Πράγματι, και στο χαντίθ αναφέρεται:
«Αποτρέψτε και εμποδίστε τις ποινές/τις τιμωρίες με αμφιβολίες.»
έχει διαταχθεί.
– Σύμφωνα με τον Ιμάμ Αμπού Γιουσούφ,
Αν οι μάρτυρες, αφού καταθέσουν για την τέλεση της μοιχείας, αρνηθούν να ρίξουν την πρώτη πέτρα ή δεν έρθουν στον τόπο της λιθοβολίας, ο Ιμάμης οφείλει να λιθοβολήσει τους εμπλεκόμενους. Διότι το έγκλημα έχει αποδειχθεί με τις μαρτυρίες των μαρτύρων· επομένως, είναι απαραίτητο να επιβληθεί η ποινή.
(βλ. αλ-Τζαζάρι, αλ-Τζαζάρι)
– Υπάρχουν διαφορετικές απόψεις στις πηγές της Χαναφιτικής σχολής:
Σύμφωνα με ορισμένους, εάν ορισμένοι από τους μάρτυρες αρνηθούν να ρίξουν την πρώτη πέτρα, πεθάνουν ή δεν είναι παρόντες,
η ποινή της λιθοβολίας καταργείται,
δεν ισχύει.
(βλ. Ιμπν Αμπιντίν, ερ-Ρεντδού’λ-μουχτάρ, 4/11)
Σύμφωνα με μια άλλη άποψη, οι μάρτυρες ρίχνουν τις πρώτες πέτρες κατά τη διάρκεια της λιθοβόλησης.
-κατ’ εξαίρετον-
Αν και είναι προϋπόθεση, η ποινή της λιθοβολίας επιβάλλεται ακόμα και αν οι μάρτυρες αρνηθούν να ρίξουν την πρώτη πέτρα ή δεν είναι παρόντες κατά την εκτέλεση.
(βλ. αλ-Μπαχρ αλ-Ράικ, 5/57; Ιμπν Αμπιντίν, 4/90)
– Εν ολίγοις,
Οι μελετητές που ακολουθούν τη σχολή Χαναφί έχουν διαφορετικές ερμηνείες και οι πηγές παρέχουν διαφορετικές πληροφορίες.
Σύμφωνα με τον Κασάνι, κατά την εκτέλεση της ποινής λιθοβολισμού για μοιχεία, η οποία αποδεικνύεται με μαρτυρίες, οι μάρτυρες πρέπει να ρίξουν τις πρώτες πέτρες. Αν οι μάρτυρες αρνηθούν να ρίξουν τις πρώτες πέτρες, ή αν όλοι ή μερικοί από αυτούς πεθάνουν ή εξαφανιστούν, η ποινή λιθοβολισμού δεν εκτελείται. Αυτή η άποψη ανήκει στον Ιμάμ Αζάμ, τον Μωάμεθ και, σύμφωνα με μια αφήγηση, και στον Αμπού Γιουσούφ.
Σύμφωνα με άλλη αφήγηση, ο Ιμάμ Αμπού Γιουσούφ είχε την ίδια άποψη με τον Ιμάμ Σαφίι, δηλαδή ότι η ποινή του λιθοβολισμού θα επιβαλλόταν ακόμα και αν οι μάρτυρες δεν είχαν ρίξει πέτρες ή δεν είχαν παρευρεθεί στο περιστατικό. Ο Κασάνι ανέφερε ότι η άποψη του Αμπού Γιουσούφ και του Ιμάμ Σαφίι ήταν πιο λογική και πιο ακριβής.
(βλ. Bedaiu’s-Sanayi, 7/58; el-Mebsut, 9/51)
– Παρόλο που δεν βρήκαμε σαφή διατύπωση, καταλαβαίνουμε το εξής: Αν κάποιος μαρτυρήσει υπέρ του άνδρα και μετά δεν μαρτυρήσει υπέρ της γυναίκας (ή αντίστροφα, αν μαρτυρήσει πρώτα υπέρ της γυναίκας και μετά όχι υπέρ του άνδρα), τότε η πρώτη λιθοβολία έχει ήδη γίνει και η υπόθεση έχει κλείσει. Δεν θα υπάρξει δεύτερη λιθοβολία.
Αυτό το ζήτημα δεν πρέπει να θεωρείται νομικό σκάνδαλο. Αντιθέτως,
«Απομακρύνετε τις αμφιβολίες με επιχειρήματα.»
Κατόπιν εντολής του χαντίθ, η ποινή τουλάχιστον ενός ατόμου έχει αρθεί. Όπως ο πρώτος λιθοβολήθηκε σύμφωνα με τις νομικές προϋποθέσεις, έτσι και ο δεύτερος απαλλάχθηκε από την ποινή σύμφωνα με τις νομικές προϋποθέσεις.
«Αν ο άνδρας δεν λιθοβοληθεί, τότε η γυναίκα αφήνεται ελεύθερη».
Η απόφαση αυτή είναι κατά την άποψή μας ορθή. Διότι, εάν ο άνδρας δεν λιθοβολήθηκε,
(όπως το να αρνηθούν οι μάρτυρες να ρίξουν την πρώτη πέτρα)
σημαίνει ότι δεν έχουν πληρωθεί οι προϋποθέσεις για την επιβολή της ποινής. Αυτές οι προϋποθέσεις δεν αφορούν δύο στοιχεία, όπως άνδρα και γυναίκα, αλλά…
«πράξη μοιχείας»
εξετάζεται ως το ίδιο έγκλημα. Όπως η ενότητα του εγκλήματος απαιτεί την ενότητα της τιμωρίας, η απαλλαγή κάποιου από την τιμωρία από νομικής άποψης συνεπάγεται την απαλλαγή και του άλλου συνεργάτη που συμμετείχε στο ίδιο έγκλημα, όπως επιβάλλει η δικαιοσύνη.
– Ωστόσο, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι, όπως αναφέρει και ο Κασάνι, η ορθότερη άποψη επί του θέματος είναι η άποψη του Ιμάμ Σαφί, του Ιμάμ Αχμέτ και του Ιμάμ Αμπού Γιουσούφ.
Δεν είναι απαραίτητο οι μάρτυρες να ρίξουν την πρώτη πέτρα.
– Ναι, που αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των μελετητών
(Εκτός από τους Χαναφίτες)
Σύμφωνα με τρεις από τις τέσσερις σουνιτικές σχολές σκέψης, η παρουσία των μαρτύρων κατά την εκτέλεση της λιθοβολίας δεν είναι υποχρεωτική, αλλά επιθυμητή. Σύμφωνα με τους Μαλικίτες, δεν είναι καν επιθυμητή.
(βλ. Εγκυκλοπαίδεια της Ισλαμικής Νομοθεσίας του Κουβέιτ, 4/147)
Συνεπώς, σήμερα, όταν πρόκειται για ισλαμικό δίκαιο, η άποψη της πλειοψηφίας μπορεί να λαμβάνεται υπόψη.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
