– Πώς θα καταλάβουμε πότε είμαστε αλαζόνες και πότε καυχιόμαστε;
– Ως μουσουλμάνοι, το πρώτο πράγμα που κοιτάμε είναι η σούννα του Αγγελιοφόρου του Θεού και ο τρόπος ζωής και η κοσμοθεωρία των συζύγων του. «Ω Αγγελιοφόρε του Θεού, είμαι η κόρη της θείας σου, δεν είμαι διατεθειμένη να τον παντρευτώ, και επιπλέον είμαι από την φυλή των Κουρεϊσιτών», λέει η Ζαϊνέμπ μπιντ Τζαχς…
– Εφόσον υπάρχει το εδάφιο “Η ανωτερότητα έγκειται στην ευσέβεια”, δεν είναι αλαζονεία το να θεωρεί η Ζαϊνέμπ μπιντ Τζαχς τον εαυτό της ανώτερο από τον Ζαΐντ μπιντ Χαρίσα λόγω καταγωγής;
– Κανείς δεν τον προειδοποίησε για αυτή τη συμπεριφορά;
– Αυτό με μπερδεύει πολύ. Οι Σαχάμπες λένε ότι ήταν πολύ ευσεβής, και έτσι είναι. Ευσεβής, αλλά οι σοφοί που μας περιγράφουν δεν έχουν αλαζονεία. Λέγεται μάλιστα ότι όποιος έχει έστω και ίχνος αλαζονείας στην καρδιά του, δεν θα μπει στον παράδεισο.
– Πώς θα καταλάβουμε την αποφυγή της αλαζονείας από αυτή την άποψη; Λέγεται: «Ο Θεός δεν αγαπά τους αλαζόνες»…
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
α) Δεν βρήκαμε κανένα αξιόπιστο χαντίθ που να αναφέρει ότι η Ζαϊνάμπ έδειξε αλαζονεία.
β)
Ας σημειωθεί αρχικά ότι η Ζεϊνέμπ μπορεί να είχε πολλούς λόγους να μην θέλει να παντρευτεί τον Ζαΐντ. Για παράδειγμα, μπορεί να μην τον αγαπούσε επειδή δεν τον έβρισκε όμορφο.
Δεν υπάρχει καμία αναφορά στο Κοράνι ότι η Ζεϊνέμπ δεν ήθελε να παντρευτεί τον Ζαΐντ επειδή ήταν υπερήφανη.
Η μετάφραση του σχετικού στίχου έχει ως εξής:
«Όταν ο Αλλάχ και ο Απόστολός Του αποφασίσουν για μια υπόθεση, τότε κανένας πιστός άνδρας και καμιά πιστή γυναίκα δεν έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν διαφορετικά. Και όποιος αψηφά τον Αλλάχ και τον Απόστολό Του, σίγουρα έχει πλανηθεί φανερά.»
(Αλ-Αχζάμπ, 33/36).
Στα ερμηνευτικά κείμενα, η ερμηνεία αυτού του στίχου έχει ως εξής:
Η αιτία της αποκάλυψης αυτού του στίχου είναι η εξής: Όταν ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) θέλησε να παντρέψει την Ζαϊνέμπ με τον Ζαΐντ, εκείνη και ο αδελφός της δεν συμφώνησαν. Εκείνη επιθυμούσε να παντρευτεί τον Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν). Ωστόσο, μετά την αποκάλυψη αυτού του στίχου, συμφώνησαν και αποδέχτηκαν την πρόταση.
(βλ. Ραζή, ερμηνεία του σχετικού εδαφίου)
Σύμφωνα με την παράδοση από τον Ιμπν Αμπάς, ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) πήγε στον Ζαΐντ για να ζητήσει την Ζαΐναμπ. Η Ζαΐναμπ,
“Δεν θα παντρευτώ αυτόν.”
είπε. Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) είπε:
“Όχι, παντρεύσου τον!”
είπε. Ζέινεπ:
«Μου δίνετε εντολές και για την ιδιωτική μου ζωή;»
είπε. Τότε αποκαλύφθηκε το παραπάνω εδάφιο και εκείνος δήλωσε ότι ήταν ικανοποιημένος.
(Ταμπαρί, Ιμπν Καθίρ, σχετική ενότητα)
Σε μια άλλη αφήγηση που μεταφέρεται από τον Ιμπν Αμπάς, η Χαζράτ Ζεϊνέμπ:
«Εγώ είμαι πιο ευγενής από αυτόν.»
Αναφέρεται επίσης ότι είπε:
(Ταμπαρί, Ιμπν Καθίρ, σχετική ενότητα)
γ)
Η άμεση εγκατάλειψη μιας στιγμιαίας αλαζονείας δεν είναι κάτι που πρέπει να υπερβάλλεται,
-λόγω της άμεσης ανταπόκρισης-
Ίσως να μην καταγραφεί ούτε μια αμαρτία.
δ)
Σε ορισμένες πηγές, η αλαζονική συμπεριφορά της Ζεϊνέμπ αναφέρεται ως λόγος διαζυγίου του Ζαΐντ. Αυτό το ζήτημα δεν αναφέρεται ούτε στα μερφού χαντίθ ούτε αναφέρεται ρητά στο Κοράνι.
Η μετάφραση του σχετικού στίχου έχει ως εξής:
«Εκείνος, στον οποίο ο Αλλάχ έδωσε ευλογία, και εσύ…»
(με την απελευθέρωση)
σε εκείνον που του έκανες καλό,
‘Κράτα τη γυναίκα σου στο γάμο σου’
(να τον/την χωρίσεις)
και να φοβάστε τον Αλλάχ.
έλεγες. Κρύβεις μέσα σου κάτι που ο Αλλάχ θα φανερώσει και φοβάσαι τους ανθρώπους. Ο Αλλάχ όμως είναι πιο άξιος να τον φοβάσαι. Όταν ο Ζαΐντ εκπλήρωσε την επιθυμία της γυναίκας του…
(αφού χώρισε τη γυναίκα του),
τον παντρέψαμε με σένα, για να ικανοποιήσουμε τις επιθυμίες τους όσον αφορά τις συζύγους τους,
(όταν τους χώρισαν),
να μην υπάρχει δυσκολία για τους πιστούς να παντρεύονται με τις συζύγους των υιοθετημένων παιδιών τους. Η εντολή του Αλλάχ έχει σίγουρα εκπληρωθεί.”
(Αλ-Αχζάμπ, 33/37)
ε)
«Κανείς που έχει έστω και λίγη υπερηφάνεια στην καρδιά του δεν θα μπει στον παράδεισο.»
(Μουσλίμ, Πίστη, 147)
Η αλαζονεία που αναφέρεται στο χαντίθ με τη μορφή:
Είναι η αλαζονεία εκείνων που δεν αποδέχονται τη θρησκεία του Ισλάμ ή ορισμένες από τις εντολές της.
Στην πραγματικότητα, η εν λόγω παράδοση περιλαμβάνει και τις ακόλουθες προσθήκες:
Ένας άντρας
«Ω Αγγελιοφόρε του Θεού! Ο άνθρωπος που απολαμβάνει να φοράει ωραία ρούχα και ωραία παπούτσια, είναι αυτό αλαζονεία;»
όταν ρωτήθηκε, ο Κύριός μας (ειρήνη σε αυτόν) είπε:
«Ο Αλλάχ είναι αναμφίβολα Ωραίος, και αγαπά την ομορφιά.»
είπε. Και συνέχισε:
«Υπερηφάνεια είναι η άρνηση της αλήθειας και η περιφρόνηση των ανθρώπων.»
(Μουσλίμ, Ιμάν 147)
στ)
Στον γάμο
κύφω
που ονομάζεται
ισοδυναμία
Πρόκειται για ένα ζήτημα που έχει αναλυθεί διεξοδικά στις ισλαμικές πηγές/πηγές φικχ. Αυτή η ισοδυναμία, πέρα από την ενότητα της θρησκείας, αφορά τον γάμο και δεν εστιάζει στην αρετή στην μεταθανάτια ζωή, αλλά στις κοινωνικές θέσεις στον κόσμο τούτο. Αυτό, με τη σειρά του, εξαρτάται από τα έθιμα και τις παραδόσεις των διαφόρων περιοχών.
Σε ορισμένα μέρη, δεν λαμβάνονται υπόψη τα διάφορα επίπεδα της κοινωνικής ζωής. Σε άλλα μέρη, όμως, αυτό θεωρείται σημαντικό κριτήριο. Σε τέτοια μέρη, η προσοχή σε τέτοια κριτήρια – αν και δεν αποτελούν όρο εγκυρότητας του γάμου – θεωρείται από την πλειοψηφία των νομικών ως σημαντική προϋπόθεση/τουλάχιστον ως σουνέτ (συνήθεια του Προφήτη) και μουσταχάπ (συνιστώμενη πράξη) για την ευτυχία του γάμου.
(πρβλ. Zuhayli, el-Fıkhu’l-İslami, 9/6738-40)
Σύμφωνα με αυτό, η στάση της Χαζράτ Ζεϊνέμπ, σύμφωνα με τα έθιμα της εποχής, δεν ήταν αλαζονεία, αλλά η ενδεδειγμένη στάση.
Αλλά το θέλημα του Θεού ήταν διαφορετικό…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
