– Αυτός που πάει στην κόλαση δεν μπορεί να πει “Καλύτερα να με είχαν σκοτώσει και εμένα όταν ήμουν παιδί, για να πήγαινα στον παράδεισο”;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο Θεός είναι απόλυτα δίκαιος· είναι αδιανόητο να αδικεί οποιονδήποτε από τους υπηρέτες του.
Ο Υπέρτατος Κύριος, που δεν αδικεί τους υπηρέτες Του σε αυτόν τον κόσμο, βεβαίως δεν θα τους αδικεί ούτε στον άλλο κόσμο. Άλλωστε, κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο για τον Απόλυτο Δίκαιο.
Τα παιδιά που πεθαίνουν σε μικρή ηλικία, επειδή είναι αθώα, θα πάνε στον παράδεισο. Αυτοί που πεθαίνουν μετά την ενηλικίωση, θα πάνε στον παράδεισο ή στην κόλαση ανάλογα με την πίστη, τις αρετές και τις αμαρτίες τους.
Το ότι τα παιδιά που πεθαίνουν σε μικρή ηλικία πηγαίνουν στον παράδεισο, επειδή δεν έχουν αμαρτίες, είναι από τη χάρη και τη δικαιοσύνη του Θεού. Σε όσους πεθαίνουν μετά την ενηλικίωση, ο Θεός έχει δώσει δικαιώματα και έχει υποσχεθεί αιώνια ζωή στον παράδεισο, εφόσον χρησιμοποιήσουν αυτά τα δικαιώματα με τον σωστό τρόπο.
Οι θέσεις στον Παράδεισο είναι αιώνιες. Η θέση στον Παράδεισο ενός ανθρώπου που προσεύχεται περισσότερο δεν θα είναι η ίδια με τη θέση ενός ανθρώπου που προσεύχεται λιγότερο. Ομοίως, θα υπάρξει μεγάλη διαφορά μεταξύ ενός ανθρώπου που απέχει από την αμαρτία και ενός ανθρώπου που δεν απέχει. Επομένως, η θέση στον Παράδεισο ενός ατόμου που χρησιμοποιεί σωστά τα δικαιώματα που του έχουν δοθεί δεν θα είναι η ίδια με τη θέση ενός παιδιού που πέθανε σε μικρή ηλικία. Ακόμη και μεταξύ ενός παιδιού που προσεύχεται σε μικρή ηλικία –ακόμη και αν δεν είναι υποχρεωμένο– και ενός παιδιού που δεν προσεύχεται σε μικρή ηλικία, θα υπάρξει διαφορά.
Άρα, δεν υπάρχει αδικία σε αυτό. Ο Θεός έδωσε σε αυτόν τον υπηρέτη χρόνο για να προσευχηθεί και να κάνει καλές πράξεις. Αν ο άνθρωπος, στον οποίο δόθηκε η ευκαιρία να χρησιμοποιήσει αυτόν τον χρόνο σωστά και να κερδίσει τις υψηλές θέσεις του παραδείσου, απέρριψε αυτήν την ευκαιρία και την χρησιμοποίησε λάθος, τότε…
“Γιατί με τιμωρείς; Γιατί δεν με σκότωσες όταν ήμουν παιδί;”
δεν θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα να πει κάτι τέτοιο.
Τα κέρδη ενός μικρού εμπόρου δεν είναι τα ίδια με τα κέρδη μιας μεγάλης εταιρείας.
Ο μικρός έμπορος έχει μικρά κέρδη, αλλά και μικρές ζημιές. Αντίθετα, μια μεγάλη εταιρεία έχει μεγάλα κέρδη, αλλά και μεγάλες ζημιές.
Άρα, ο Θεός μάς έχει δώσει ένα τεράστιο κεφάλαιο, όπως η ζωή. Αν ένας βασιλιάς έδινε σε έναν στρατιώτη ένα κεφάλαιο για να κάνει εμπόριο και του έδινε και μια πυξίδα, λέγοντάς του ότι αν την ακολουθούσε θα κέρδιζε πολλά, και ο στρατιώτης δεν την ακολουθούσε, αλλά ξόδευε το κεφάλαιο σύμφωνα με τις επιθυμίες του εγώ και των παθών του, τότε σίγουρα ο στρατιώτης θα ήταν ο ένοχος. Αν ο στρατιώτης ρωτούσε τον βασιλιά: “Γιατί μου έδωσες αυτό το κεφάλαιο;”, η απάντηση του βασιλιά θα ήταν σίγουρα η εξής:
“Εγώ σου έδωσα αυτό το κεφάλαιο για να το χρησιμοποιήσεις και να κερδίσεις σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας. Εσύ όμως δεν τήρησες τους όρους και το χρησιμοποίησες σύμφωνα με τις επιθυμίες και τις ορέξεις σου.”
Φυσικά, η τιμωρία αυτού του στρατιώτη είναι η δικαιοσύνη του σουλτάνου. Όπως η ανταμοιβή στο δίκαιο εμπόριο είναι δικαιοσύνη, έτσι και η τιμωρία όταν χάνει είναι η ίδια δικαιοσύνη.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
