– Οι άθεοι λένε ότι ο δημιουργός δεν υπάρχει, αναφερόμενοι σε σφάλματα στο DNA.
– Δηλαδή, ας πούμε, το DNA κάνει λάθος και μετά το διορθώνει. Αν υπήρχε ένας δημιουργός, γιατί να το αφήσει να κάνει λάθος και να χρειάζεται να το διορθώσει; Θα μπορούσε να το κάνει να λειτουργεί σωστά από την αρχή, λένε.
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο Θεός είναι υποχρεωμένος να κάνει ό,τι θέλουν οι άθεοι;
Ο Θεός δεν θα ενεργήσει σύμφωνα με τις επιθυμίες των απίστων. Ο Θεός είναι ελεύθερος σε ό,τι κάνει και κάνει ό,τι θέλει, όπως θέλει.
Ό,τι δημιούργησε ο Θεός είναι είτε άμεσα ωραίο είτε ωραίο λόγω των αποτελεσμάτων του.
Αυτούτο δεν το καταλαβαίνουν οι άπιστοι.
Για παράδειγμα, το χιόνι και το παγωμένο κρύο το χειμώνα, φαινομενικά δεν είναι όμορφα. Αλλά το αποτέλεσμα είναι πολύ ωραίο. Αν δεν υπήρχαν αυτά τα έντονα κρύα, ορισμένα επιβλαβή μικρόβια δεν θα πέθαιναν και ορισμένα φυτά δεν θα φύτρωναν και δεν θα άνθιζαν. Διότι ορισμένα φυτά χρειάζονται ένα ορισμένο κρύο για να αναπτυχθούν. Το ίδιο ισχύει και για το χιόνι, το οποίο συμβάλλει τόσο στον εμπλουτισμό των υπόγειων υδάτινων πόρων όσο και στην προστασία της επιφάνειας της γης από το κρύο, λειτουργώντας σαν κάλυμμα.
Αυτή είναι μια πτυχή της δουλειάς.
Μια άλλη πλευρά είναι η ανάγκη για άνθρακα και παρόμοια καύσιμα. Πόσοι άνθρωποι ωφελούνται από αυτό; Κερδίζει ο ανθρακωρύχος. Φυσικά, πόσοι άνθρωποι απασχολούνται στην κατασκευή των απαραίτητων εργαλείων και μηχανημάτων για την εξόρυξη; Κερδίζει ο εξορυκτής. Κερδίζει ο μεταφορέας. Κερδίζουν όσοι εργάζονται στην κατασκευή των μεταφορικών μέσων. Κερδίζει ο πωλητής. Κερδίζει ο χρήστης του καλοριφέρ. Πόσοι άνθρωποι εργάζονται στην κατασκευή του λέβητα του καλοριφέρ και βρίσκουν δουλειά χάρη σε αυτό;
Μπορείτε να το αυξήσετε περαιτέρω.
Ο Θεός θα δημιουργούσε κάθε εποχή σαν άνοιξη. Θα δημιουργούσε συνθήκες τέτοιες που ο άνθρωπος δε θα υπέφερε ποτέ.
Τότε ο άνθρωπος θα ήταν σαν άγγελος.
Άγγελοι, πλάσματα από φως που αδιάκοπα λατρεύουν τον Θεό, ήδη υπάρχουν.
Πρέπει να εξετάσουμε γιατί ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο.
Εκεί βρίσκεται το κλειδί της υπόθεσης. Αν αυτό δεν γίνει κατανοητό, τίποτα δεν θα γίνει κατανοητό. Όλα θα φαίνονται χαοτικά και τυχαία.
Ο Θεός δηλώνει ότι δημιούργησε τον άνθρωπο για να τον λατρεύει και τον έστειλε στον κόσμο για δοκιμασία, δοκιμάζοντάς τον με διάφορες αντιξοότητες, δηλαδή με πείνα, πλούτο, αξιώματα, παιδιά και ό,τι ευχαριστεί την ψυχή. Σε αυτή τη δοκιμασία, ο οδηγός μας είναι ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) και το μέτρο είναι το Ιερό Κοράνι.
Άρα, ο κύριος σκοπός της δημιουργίας του ανθρώπου είναι να γνωρίσει τον Θεό, να πιστέψει σε Αυτόν και να Τον λατρεύει.
Υπάρχουν τρεις οικουμενικοί τρόποι με τους οποίους ο Θεός αποκαλύπτει τον εαυτό του σε εμάς:
-
Είναι το Κοράνι.
-
Είναι ο Προφήτης μας (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν).
-
Είναι το σύμπαν.
Εδώ θα μιλήσουμε για το βιβλίο του σύμπαντος, το οποίο μας αποκαλύπτει τον Θεό. Όλα τα όντα σε αυτό το σύμπαν, συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπου, με όλα τα χαρακτηριστικά και τις ομορφιές τους, μας δείχνουν τον Θεό.
Όπως η εικόνα του ήλιου στον καθρέφτη προέρχεται από τον ήλιο και όχι από τον καθρέφτη, έτσι και όλα τα όντα είναι σαν καθρέφτες. Όλη η ομορφιά, η καλλιτεχνική κατασκευή, η περίτεχνη μορφή και η εντυπωσιακή και προγραμματισμένη διάταξη αντανακλούνται από τον Θεό. Είναι έργο του Θεού.
Για παράδειγμα, κοίτα τον εαυτό σου. Ποιος καθόρισε την ομορφιά του προσώπου σου; Ποιος ρύθμισε τον αριθμό, το σχήμα και τη θέση των ματιών σου; Ποιος εμπόδισε το στόμα σου να βρίσκεται στο πίσω μέρος του λαιμού σου; Δεν θα μπορούσε το ένα μάτι σου να είναι στην πλάτη σου και το άλλο στο στήθος σου; Ποιος εξασφάλισε ότι τα πόδια σου έχουν το ίδιο σχήμα και δομή, με διαφορά χιλιοστού; Πόσες φορές χρειάζεται να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση κάποιος που γεννήθηκε με στραβά πόδια, μέχρι να διορθωθούν;
Ποιος σου χάρισε τη φαντασία, τη μνήμη, τη γνώση και τη λογική; Στην αρχή, όταν ήσουν απλώς ένα κύτταρο, δεν είχες τίποτα από αυτά. Ποιος σε έκανε από ένα κύτταρο αυτό που είσαι τώρα;
Δεν αποδεικνύουν άραγε αυτές οι ομορφιές στη δημιουργία του ανθρώπου με τον καλύτερο τρόπο την ύπαρξη του Θεού;
Ο Θεός έχει θέσει ορισμένες προϋποθέσεις που θέλει να τηρούνται.
Για παράδειγμα, αναφέρεται ότι αν δεν υπακούει κανείς στις εντολές του Θεού και πίνει αλκοόλ, καπνίζει, παίρνει ναρκωτικά, εκτίθεται σε ακτίνες Χ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, παίρνει φάρμακα για να προκαλέσει αποβολή ή το παιδί παραμείνει χωρίς αναπνοή για μεγάλο χρονικό διάστημα κατά τη γέννηση, ή τρέφεται με ακάθαρτο φαγητό, και αν δεν τηρούνται πολλοί άλλοι παρόμοιοι λόγοι, τότε θα εμφανιστούν ορισμένες βλάβες σε αυτό το παιδί.
Ο Θεός χρησιμοποιεί αιτίες στις πράξεις του. Δημιουργεί τη γενετική δομή των ανθρώπων και όλων των ζωντανών οργανισμών χρησιμοποιώντας το DNA τους.
Δεν είναι το DNA που ελέγχει τη γενετική δομή του ανθρώπου, αλλά ο Θεός.
Τώρα, κάποιος που έχει κάνει ένα ή περισσότερα από τα παραπάνω, καθώς και πολλά άλλα που δεν μπορέσαμε να αναφέρουμε, σηκώνεται και ρωτάει:
– Αν ο Θεός υπάρχει, γιατί υπάρχουν λάθη και σφάλματα στο DNA;
– Δεν είχε ο Θεός προειδοποιήσει ότι θα υπάρξουν ανωμαλίες εάν δεν τηρηθούν οι όροι;
Φυσικά, τίποτα από αυτά δεν λαμβάνεται υπόψη. Και μετά αρχίζει να αντιδρά σε ό,τι δεν του αρέσει. Αρχικά, επιχειρεί να αρνηθεί την ύπαρξη του Θεού.
Δεν παύει να υπάρχει ο Θεός επειδή κάποιος λέει “Δεν υπάρχει Θεός”. Αυτός ο ανόητος νομίζει ότι κλείνοντας τα μάτια του στον ήλιο, νυχτώνει, και απλώς σκοτεινιάζει τον δικό του κόσμο.
Η απιστία στον Θεό και στη μεταθανάτια ζωή δεν εμποδίζει τη μετάβαση στην άλλη ζωή.
Αυτό εμποδίζει μόνο την είσοδο στον παράδεισο. Κανείς δεν μπορεί να βλάψει τον Θεό με την απιστία του. Βλάπτει μόνο τον εαυτό του.
Αυτοί που, με αβάσιμες δικαιολογίες, ισχυρίζονται ότι ο Θεός δεν υπάρχει, στην πραγματικότητα δεν μπορούν να αρνηθούν την ύπαρξή Του στη συνείδησή τους. Ωστόσο, φοβούμενοι την απειλή της κόλασης εξαιτίας των λαθών τους, αναζητούν καταφύγιο.
Η λύση για να ξεφύγουμε από αυτό δεν είναι να αρνηθούμε τον Θεό.
Διότι η άρνηση του Θεού και της μεταθανάτιας ζωής είναι τέτοια άβυσσος, που με κάθε αναπνοή, μέρα και νύχτα, φτάνουν σε σημείο τρέλας από τον τρόμο και τον πόνο που προκαλεί η ιδέα της ανυπαρξίας και της μη ανάστασης μετά θάνατον.
Δεν υπάρχει κανένα όφελος ή πλεονέκτημα στην άρνηση του Θεού.
Αρνούμενος τον Θεό και την μεταθανάτια ζωή, ο άνθρωπος καταδικάζει συνειδητά τον εαυτό του σε μια ζωή κόλασης, τόσο σε αυτόν τον κόσμο όσο και στον άλλο. Σε τέτοιους ανθρώπους δεν αξίζει οίκτος ούτε έλεος. Διότι είναι γενικός κανόνας ότι δεν αξίζει οίκτος και έλεος σε όποιον επιλέγει συνειδητά και εθελούσια να βλάψει τον εαυτό του.
Αν όμως άκουγαν τον Θεό, υπάκουαν στις εντολές Του, κατέφευγαν σε Αυτόν και ζητούσαν συγχώρεση για τις αμαρτίες τους, τότε και η επίγεια και η μεταθανάτια ζωή τους θα μετατρέπονταν σε παραδεισένια.
Αυτός είναι ο δρόμος του διαβόλου. Αυτός ο δρόμος φαίνεται ωραίος στους άπιστους. Κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα ακολουθήσει τα λόγια του διαβόλου και δεν θα περπατήσει σε αυτόν τον δρόμο. Όλοι οι φιλόσοφοι που ακολούθησαν αυτόν τον δρόμο κατέληξαν να αυτοκτονήσουν ή να καταλήξουν σε ψυχιατρεία.
Αυτοί θέτουν τέλος στη ζωή τους. Εμείς δεν μπορούμε παρά να προσευχόμαστε για την ψυχή τους…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
