– Στην παρακάτω αφήγηση, αναφέρεται ότι ένας σύντροφος του Προφήτη, του οποίου το παιδί πέθανε, το έριξε στο ποτάμι αντί να το θάψει. Γιατί άραγε το παιδί ρίχτηκε στο ποτάμι;
– Ένας άνδρας ήρθε στον Προφήτη (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) κλαίγοντας και θρηνώντας. Είπε: «Είχα μια μικρή κόρη, πέθανε στο κοντινό ρέμα και την πέταξα εκεί». Ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) τον λυπήθηκε. Του είπε: «Έλα, θα πάμε εκεί». Πήγαν. Ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) κάλεσε την νεκρή κόρη: «Ω, Φιλάνη!», είπε. Ξαφνικά η νεκρή κόρη είπε: «Εδώ είμαι, και είμαι ευτυχισμένη». Ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) διέταξε: «Θέλεις να επιστρέψεις στους γονείς σου;» Εκείνη είπε: «Όχι, βρήκα κάτι καλύτερο από αυτούς». (Επιστολές – 155)
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Σχετικά με την αφήγηση που αναφέρεται στην ερώτηση.
βλ. Κάδης Ιγιάζ, ας-Σιφά, 1/320; Χαφάτζι, Σαρχου’ς-Σιφά, 3/106.
Το περιστατικό σχετίζεται με το θαύμα της ανάστασης των νεκρών από τον Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη και ευλογία του Θεού να είναι επ’ αυτόν). Είναι βέβαιο και αναφέρεται σε πολλές πηγές ότι ο Προφήτης μιλούσε με τους νεκρούς και τους αναστέναιε, όπως και ο Ιησούς. Η συνομιλία του με το νεκρό παιδί είναι ένα από αυτά τα θαύματα.
Μια παρόμοια εκδοχή του ίδιου περιστατικού είναι η εξής:
Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) κάλεσε έναν άνδρα στο Ισλάμ. Ο άνδρας είπε:
«Δεν θα πιστέψω σε σένα αν δεν αναστήσεις την κόρη μου», είπε.
Ο Προφήτης Μωάμεθ,
«Δείξε μου τον τάφο του»
είπε. Και εκείνος έδειξε. Ο Προφήτης (πήγε στον τάφο εκείνης της κοπέλας και είπε):
«Ω Φουλάνε / Ω κορίτσι Φαλάνκα!»
φώναξε (το όνομά της). Η νεκρή κοπέλα:
«Λαμπέικε και σαδέικε! / Ορίστε! Προστάξτε!»
απάντησε. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού:
“Θέλεις να επιστρέψεις στον κόσμο;”
ρώτησε. Η κοπέλα:
«Ω Αγγελιοφόρε του Θεού! Σας ορκίζομαι, δεν το θέλω. Διότι είδα ότι η γειτνίαση/εγγύτητα/προστασία του Θεού είναι ανώτερη από εκείνη των γονιών μου. Και είδα ότι η μετά θάνατον ζωή είναι ανώτερη για μένα από αυτήν την επίγεια.»
είπε.
(βλ. Αλιγιούλ-Καρί, Σαρχου’σ-Σιφά, Βηρυτός, 1421, 1/650-651)
Όπως φαίνεται στο περιστατικό, ένας μη μουσουλμάνος έθαψε την νεκρή κόρη του. Η ταφή (η ενταφίαση) υπήρχε ήδη στους Άραβες πριν από το Ισλάμ. Είναι επίσης γνωστό ότι ορισμένοι Άραβες έθαβαν τις κόρες τους ζωντανές.
Η αναφορά στο περιστατικό με το κορίτσι που “ρίχτηκε” στο ποτάμι δεν σημαίνει ότι το πέταξαν στο νερό ή το έθαψαν. Πιθανότατα έκανε κάτι για να συγκαλύψει το θάνατο του παιδιού της.
Γιατί η παράδοση δεν προβλέπει να πετάς το νεκρό παιδί κάπου και να φεύγεις.
Αν και δεν είναι σίγουρο, αν το άφησε κάπου στο ρυάκι, μπορεί να πρόκειται για ένα μεμονωμένο περιστατικό, που οφείλεται σε απροσεξία. Ωστόσο, αυτή είναι μια απομακρυσμένη πιθανότητα.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
