Γιατί τα ζωντανά πλάσματα πεθαίνουν πρόωρα; Αν ο ζωντανός κόσμος είναι έργο του Θεού, γιατί το ενενήντα εννέα τοις εκατό των ζωντανών πλασμάτων εξαφανίζονται πριν ολοκληρώσουν τον κανονικό κύκλο ζωής τους;

Απάντηση

Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,


Τόσο ο έμψυχος όσο και ο άψυχος κόσμος είναι δημιουργήματα του Θεού.

Δεν υπάρχει τίποτα που να μην είναι έργο κάποιου. Αν υπάρχει ένα έργο, σίγουρα θα έχει έναν δημιουργό. Αυτό είναι το λογικό και το ορθολογικό.

Ο Θεός είναι εκείνος που ορίζει τη διάρκεια ζωής των ζωντανών όντων και καθορίζει την πορεία της ζωής τους. Ωστόσο, η διάρκεια ζωής που ορίζει για κάθε είδος ζωντανού οργανισμού δεν είναι η ίδια για όλα τα μέλη του είδους. Λόγω διαφόρων αιτιών, η ζωή ορισμένων ατόμων διαρκεί λιγότερο.

Για να το αξιολογήσουμε πιο υγιεινά, πρέπει να κοιτάξουμε όλα τα όντα από ψηλά. Αν αξιολογηθεί η ζωή ενός ατόμου μέσα στο σύνολο, ο πρόωρος θάνατός του αποκτά μεγαλύτερη σημασία. Στο ζωικό βασίλειο το βλέπουμε αυτό πιο καθαρά. Για παράδειγμα, ένας βίσωνας αρσενικός, άρρωστος ή με σπασμένο πόδι. Η συνέχιση της ζωής του είναι πηγή ταλαιπωρίας γι’ αυτόν. Ένα τέτοιο άτομο εξαλείφεται από τα άγρια ζώα. Έτσι εξασφαλίζεται και η τροφή αυτών των άγριων ζώων. Ομοίως, αν ένα άρρωστο ή τραυματισμένο ψάρι δεν εξαλειφθεί από τα άλλα, τότε θα προκύψουν αρνητικές συνέπειες τόσο για το ίδιο το ζώο όσο και για το περιβάλλον, και τα υγιή ψάρια γύρω του θα αρρωστήσουν.


Δεν πρέπει να βλέπουμε το ζήτημα μόνο από την άποψη της επιβίωσης αυτού του όντος.

Η ισορροπία στο σύμπαν είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της τροφικής αλυσίδας. Ένα ψάρι γεννάει εκατομμύρια αυγά. Αν όλα αυτά ωριμάσουν και ζήσουν μέχρι το τέλος της ζωής τους, όπως ορίζεται για το είδος τους, μέσα σε λίγα χρόνια οι θάλασσες θα γεμίσουν ψάρια και η μυρωδιά τους θα είναι ανυπόφορη.

Ένα βακτήριο πολλαπλασιάζεται κάθε είκοσι λεπτά. Αν ζούσαν όσο τους έχει οριστεί, σε έναν χρόνο θα είχαν γεμίσει τα πάντα.

Ένα ζευγάρι μυγών μπορεί να παράγει δισεκατομμύρια μύγες σε μια σεζόν. Αν όλες ζούσαν όσο διαρκεί η ζωή μιας μύγας, σε ένα χρόνο θα κάλυπταν τη γη με ένα στρώμα μυγών πάχους μερικών μέτρων. Αν σκεφτούμε το ίδιο για όλα τα έμβια όντα, η γη θα γινόταν ακατοίκητη.



Η εξαφάνιση ενός ζωικού είδους

, οφείλεται στην αλλαγή του περιβάλλοντος στο οποίο ζουν.

Για παράδειγμα, τα ψάρια ζουν στο νερό. Αν το νερό αποτραβηχτεί, το να ζει το ψάρι δεν είναι καλό για αυτό, είναι μια ταλαιπωρία. Επομένως, πρέπει να βλέπουμε με αυτόν τον τρόπο τα ζώα που έζησαν στο παρελθόν και έχουν εξαφανιστεί.

Η αίσθηση συμπόνιας και ευσπλαχνίας που έχουμε είναι μια εκδήλωση της ευσπλαχνίας και του ελέους του Θεού. Όταν η ευσπλαχνία Του διανέμεται σε όλα τα πλάσματα, εμείς, με αυτή την αίσθηση και το συναίσθημα, προσπαθούμε να δείχνουμε συμπόνια και ευσπλαχνία στα όντα. Αλλά ο Θεός, ο κάτοχος της άπειρης ευσπλαχνίας και συμπόνιας, θα μπορούσε να παραμείνει αδιάφορος απέναντι στα πλάσματά Του; Θα μπορούσε να μην τους δείξει συμπόνια και να φερθεί σκληρά;



Είναι δικό μας λάθος.

Προέρχεται από το γεγονός ότι χρησιμοποιούμε εσφαλμένα τα αισθήματα ελέους και συμπόνιας που εκδηλώνονται σε εμάς.

Αφού η ιδιοκτησία ανήκει στον Θεό, ο οποίος είναι ο κύριος της ευσπλαχνίας και της χάριτος, και ο οποίος κάνει πάντα το καλύτερο, η δική μας πλάνη οφείλεται στο ότι δεν μπορούμε να δούμε το σύμπαν ως σύνολο.

Αυτός είναι που μας δίνει τη ζωή και τη διατηρεί με την τροφή, Αυτός που μας φροντίζει, Αυτός που μας φέρεται με έλεος και ευσπλαχνία. Χωρίς τη στοργή, το έλεος, την εύνοια και τη βοήθειά Του, ποιος θα μπορούσε να μας βοηθήσει;


Δεν είμαστε μόνο εμείς, αλλά όλα τα πλάσματα έχουν ανάγκη από τη βοήθειά Του. Αυτός κάνει πάντα το καλύτερο.


Με χαιρετισμούς και ευχές…

Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις

Τελευταίες Ερωτήσεις

Ερώτηση της ημέρας