Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο Θεός,
Ο Θεός έχει εμφυσήσει σε κάθε άνθρωπο την αίσθηση και την επιθυμία να πιστεύει και να γνωρίζει τον Θεό. Δηλαδή, η δύναμη της πίστης και η αγάπη για τη λατρεία είναι εγγενείς στην φύση/δημιουργία των ανθρώπων. Ωστόσο, από μικρή ηλικία, οι άνθρωποι διαμορφώνουν την προσωπικότητά τους ανάλογα με το περιβάλλον τους, την καθοδήγηση των γονιών τους και τα ενδιαφέροντά τους.
Ο Προφήτης μας (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν),
«Κάθε παιδί γεννιέται με μια έμφυτη φύση. Οι γονείς του το κάνουν Εβραίο, Χριστιανό ή Μάγο…»
(Μπουχάρι, κηδείες 92; Αμπού Νταβούντ, σούννα 17; Τιρμίζι, πεπρωμένο 5)
Υποδεικνύοντας, υπενθύμισε ότι η εκπαίδευση και η μάθηση που λαμβάνει ο άνθρωπος επηρεάζουν τον καθορισμό των πεποιθήσεών του. Για το λόγο αυτό, είναι σημαντικό ο άνθρωπος να χρησιμοποιεί τη βούλησή του και να επιδεικνύει αποφασιστικότητα, σύμφωνα με την αγνή και καθαρή φύση του, προς την κατεύθυνση της γνώσης του Θεού και της λατρείας Του.
Η φράση «ο Αλλάχ καθοδηγεί όποιον θέλει και αφήνει να πλανηθεί όποιον θέλει» είναι μια γενική έκφραση που αναφέρεται στην απόλυτη κυριαρχία του Αλλάχ. Δηλαδή, ο Αλλάχ είναι εκείνος που αποφασίζει τι είναι η καθοδήγηση και τι η πλάνη/αποπλάνηση. Αν ένας άνθρωπος επιθυμεί την καθοδήγηση με τη δική του βούληση και προσπάθεια, ο Αλλάχ αποφασίζει γι’ αυτόν την καθοδήγηση. Αν όμως κάποιος επιθυμεί και επιλέγει το κακό, τότε αποδέχεται τη δημιουργία της πλάνης/αποπλάνησης ή του κακού γι’ αυτόν.
Όπως ο Θεός εμφύσησε στην καρδιά του ανθρώπου την αγάπη για την πίστη και τα αισθήματα ευσπλαχνίας, έτσι και η φύση του ανθρώπου εμπεριέχει την τάση προς το κακό και την αδικία. Η ευθύνη του ανθρώπου έγκειται στο να επιλέξει το καλό και την ορθή πορεία. Όσο ο άνθρωπος τείνει προς το καλό, ο Θεός αυξάνει το καλό. Και αυτό τελικά οδηγεί στην ορθή πορεία.
Επομένως, ο Θεός είναι εκείνος που δημιουργεί και αυτήν την απόλυτη καθοδήγηση. Ωστόσο, όσο ο άνθρωπος στρέφεται προς το κακό, τόσο βυθίζεται σε μια όλο και βαθύτερη πλάνη/αποπλάνηση.
Και εδώ, η πλάνη δημιουργείται ανάλογα με την επιθυμία και την επιλογή του ατόμου.
Όπως στην περίπτωση του Προφήτη Ιωάννη (α.σ.), η θέση των προφητών στη διαδικασία αυτής της εκπαίδευσης και μάθησης διαφέρει από εκείνη των άλλων ανθρώπων. Επειδή ο Θεός αποφάσισε να τους επιλέξει ως προφήτες, η εκπαίδευση και η ανατροφή τους έλαβε χώρα υπό την επίβλεψη και την προστασία του Υψίστου Θεού.
Ωστόσο, ο Άγιος Ιωάννης (α.σ.) χρησιμοποίησε τις ικανότητες και τα χαρίσματα που του δόθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Από αυτή την άποψη, κάθε νέος μπορεί να πάρει τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο ως παράδειγμα. Έτσι,
“
«Ω Ιωάννη! Κράτησε σφιχτά το βιβλίο με όλη σου τη δύναμη.»
είπαμε. Εμείς του δώσαμε σοφία (γνώση και σύνεση) από την παιδική του ηλικία. Επιπλέον, του χαρίσαμε από εμάς μια ευαίσθητη καρδιά, τρυφερότητα και αγνότητα. Ήταν ήδη (από την αμαρτία και το κακό) απομακρυσμένος, πολύ καλός με τους γονείς του· δεν ήταν τυραννικός ούτε επαναστάτης.”
(Μαρία, 19/12-14)
μπορεί να προσπαθήσει να επιτύχει τα χαρακτηριστικά που εκφράζονται στα εδάφια που αναφέρονται.
Ο Σεβκάνι αναφέρεται στη σοφία που δόθηκε στον Προφήτη Ιωάννη (ειρήνη σε αυτόν) από την παιδική του ηλικία,
“η ικανότητα να συλλάβει το βιβλίο, το οποίο του έχει διαταχθεί να το κρατά σφιχτά, να κατανοήσει τις θρησκευτικές διατάξεις”
εξήγησε με τη μορφή και την ίδια λέξη
“γνώση, πράξη σύμφωνα με τη γνώση, προφητεία, λογική”
ανέφερε ότι δίνονται και άλλες ερμηνείες, όπως…
(βλ. Σεβκάνι, Φετχούλ-Καντίρ, Ερμηνεία των σχετικών στίχων)
Ο Θεός Παντοδύναμος δημιούργησε τον Ιωάννη (Ας) με καθαρή φύση. Ήταν εξαιρετικά συμπονετικός προς τους ανθρώπους, ευλαβής προς τον Θεό, αφοσιωμένος στη θρησκεία του, ευεργετικός προς τους γονείς του, προστατεύων τα δικαιώματα των ανθρώπων, μακριά από κακές ιδιότητες όπως η τυραννία και η ανταρσία. Πράγματι, σε ένα άλλο ιερό στίχο, αναφέρεται ότι ήταν ένας προφήτης που επιβεβαίωσε το βιβλίο του Θεού, αγνός, ευγενής και δίκαιος.
(Αλ-Ιμράν, 3/39; βλ. Κουράν Γιολού, Επιτροπή, Ερμηνεία των σχετικών στίχων)
Λόγω αυτών των ωραίων χαρακτηριστικών που αναφέρθηκαν, ο Ιωάννης (ας) αξιώθηκε της ευλογίας του Θεού, και ανακοινώθηκε ότι η χάρη του Θεού θα τον συνοδεύει σε όλες αυτές τις καταστάσεις, δηλαδή κατά τη γέννησή του, κατά την αναχώρησή του από τον κόσμο και κατά την ανάστασή του από τον τάφο την ημέρα της κρίσης.
(Μαρία, 19/15)
Διδάγματα και Παραδείγματα από αυτούς τους Στίχους:
Όπως είναι γνωστό, η προφητεία δεν είναι επάγγελμα που αποκτάται με σπουδές, εργασία, προσπάθεια και ερμηνεία. Είναι μια μεγάλη χάρη του Θεού, που την δίνει σε όποιον επιθυμεί.
Ο Προφήτης Ιωάννης βρισκόταν σε ένα επίπεδο που θα αποτελούσε πρότυπο για όλους τους νέους μέχρι την Ημέρα της Κρίσης.
Το Κοράνι απαριθμεί επτά σημαντικές ιδιότητες αυτού του αγνού προφήτη και τον χαιρετά με θεϊκό χαιρετισμό:
1.
Σε ηλικία που θα μπορούσε κανείς να τον θεωρήσει ακόμα παιδί, είχε διαβάσει και μάθει την Τορά, και όπως το Κοράνι το περιγράφει:
“σφιχτή αγκαλιά”
έχει εμπνευστεί από αυτόν/αυτήν.
Αυτό εμπνέει τη διδασκαλία του βιβλίου του Θεού στα παιδιά από μικρή ηλικία, συμβουλεύοντας έτσι να δημιουργηθεί μια σταθερή βάση στην καρδιά και στο μυαλό του παιδιού, το οποίο επιθυμείται να ενταχθεί στην κοινωνία στο μέλλον.
2.
Και πάλι, σε νεαρή ηλικία, του δόθηκε θεϊκή γνώση και σοφία. Έτσι, μπόρεσε να αναδειχθεί ως ένας διακεκριμένος νέος που μιλούσε λίγο, μιλούσε με ουσία, αλλά σκορπούσε μαργαριτάρια γνώσης και σοφίας.
Αυτό μας εμπνέει να διδάξουμε στα παιδιά από μικρή ηλικία να μιλούν όμορφα και να σκέφτονται σωστά, και υπενθυμίζει στους γονείς να μιλούν και να συμπεριφέρονται με μεγάλη προσοχή μπροστά στα παιδιά τους. Γιατί το παιδί θεωρείται κυρίως αντίγραφο των γονιών του.
3.
Η συμπόνια, η ευσπλαχνία, η ευαισθησία ήταν τα αναλλοίωτα χαρακτηριστικά του Προφήτη Ιωάννη (ειρήνη σε αυτόν), και η ειλικρινής επιθυμία του να βρουν οι άνθρωποι τον σωστό δρόμο ήταν μέρος του χαρακτήρα του.
Αυτό εμπνέει την ανάγκη να εφοδιάσουμε το παιδί από μικρή ηλικία με αγάπη για την ανθρωπότητα, να το αναθρέψουμε με φιλάνθρωπα αισθήματα, να το κρατάμε μακριά από την αγένεια, την οξύτητα και την κακοποίηση με κάθε ευκαιρία και να αναπτύσσουμε συνεχώς τα αισθήματα ευσπλαχνίας, κατευθύνοντάς τα προς το καλύτερο και το ωραιότερο.
4.
Δημιουργήθηκε με μια ιδιότητα που την καθιστά άξια να ενταχθεί στις τάξεις των ευτυχισμένων, εκείνων που η εσωτερική τους κατάσταση αντικατοπτρίζει την εξωτερική τους, που ξέρουν να προστατεύουν τον εαυτό τους από την αμαρτία και την ανταρσία, και που διατηρούν το πέπλο της σεμνότητας και της τιμής μακριά από κάθε είδους βρωμιά και λεκέ.
Αυτό μας εμπνέει να διδάσκουμε στα παιδιά και στους νέους, σε κάθε ευκαιρία, τα ευεργετικά αποτελέσματα της τιμιότητας και της σεμνότητας, και τις ευλογίες μιας καθαρής ζωής, υπενθυμίζοντάς τους με παραδείγματα ότι η απώλεια χρημάτων και θέσης δεν είναι τίποτα, αλλά η απώλεια τιμιότητας και σεμνότητας είναι πολύ σημαντική.
5.
Έχει αποκτήσει την ευτυχία να είναι ένας από τους ευτυχισμένους και ολοκληρωμένους ανθρώπους που φοβούνται τον Θεό σε κάθε στιγμή, ελπίζουν σε Αυτόν και αποφεύγουν τις κακές πράξεις με αυτή την πίστη.
Αυτό υποδηλώνει ότι πρέπει να διδάσκουμε στα παιδιά και στους νέους τη θρησκευτική κουλτούρα και να τους εφοδιάζουμε με όμορφες και χρήσιμες γνώσεις, όσο είναι ακόμη δυνατόν να διαμορφωθούν θρησκευτικά και ηθικά.
6.
Πάντα φερόταν καλά στους γονείς του, έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να μην τους στεναχωρήσει και λάμβανε τις ευλογίες τους.
Αυτό εφιστά την προσοχή μας στην ύπαρξη άρρηκτων δεσμών μεταξύ του παιδιού και των γονέων του, στην ανάγκη να αναθρέφουμε το παιδί με αγάπη και να του διδάσκουμε τρόπους να σέβεται τους γονείς του.
7.
Η βία και οι αγενείς πράξεις, όπως η αλητεία, δεν έχουν ποτέ πατήσει το πόδι τους στη γειτονιά του.
Αυτό μας υπενθυμίζει να αναθρέφουμε τα παιδιά μας με ευγένεια, καλούς τρόπους, ευαισθησία και λεπτότητα σε κάθε ευκαιρία, και να εμφυσήσουμε στα μυαλά τους ότι η ευγενική συμπεριφορά και οι ευπρεπείς λόγοι των γονέων αποτελούν το καλύτερο πρότυπο και παράδειγμα για τα παιδιά.
Όπως φαίνεται, ενώ περιγράφονται διάφορες φάσεις της ζωής του Προφήτη Ιωάννη (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν), δίνονται στους πιστούς πολλές κατευθυντήριες οδηγίες και παρουσιάζονται πολλά παραδείγματα από τα οποία μπορούν να αντλήσουν διδάγματα.
Κάθε άνθρωπος έχει τρεις επικίνδυνες περιόδους:
1.
Τη στιγμή που γεννήθηκε και άνοιξε τα μάτια του στον κόσμο,
2.
Την ημέρα που πέθανε, αποχαιρέτησε τους φίλους, τους συντρόφους και τους αγαπημένους του.
3.
Την ημέρα που θα αναστηθεί από τον τάφο του…
Από αυτή την άποψη, μπορούμε να πούμε ότι κάθε άνθρωπος που έρχεται στον κόσμο μοιάζει με ένα βέλος. Τοποθετείται στη χορδή του τόξου από τους γονείς και εκτοξεύεται προς έναν στόχο ή τυχαία. Ας μην ξεχνάμε ότι όπου και αν εκτοξευθεί το παιδί, παίρνει το χρώμα και τον χαρακτήρα του τόπου. Κάθε παιδί που έρχεται στον κόσμο αντιμετωπίζει αυτόν τον κίνδυνο. Αν οι γονείς είναι συνειδητοί και κατευθύνουν το βέλος προς έναν ωφέλιμο στόχο, ο κίνδυνος αποφεύγεται. Αν το εκτοξεύσουν τυχαία, το παιδί πέφτει σε πολύ κακά χέρια και παίρνει μια δύσκολα αναστρέψιμη μορφή στο χωνευτήρι της αθλιότητας.
Κατά τη γέννηση του Προφήτη Ιωάννη (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν), ο Θεός του έστειλε ένα μήνυμα ειρήνης από τον εαυτό Του, υψώνοντάς τον έτσι σε ένα υψηλό επίπεδο αρετής. Και οι γονείς του είχαν την ίδια κατανόηση.
Ο θάνατος είναι η δεύτερη φάση, και κάθε άνθρωπος πεθαίνει όπως έζησε. Εξαιρούνται εκείνοι που προστατεύει ο Θεός… Ο Προφήτης Ιωάννης (ας) είναι ένας από αυτούς τους εξαιρούμενους. Κατά το θάνατό του, αξιώθηκε της θεϊκής ευλογίας, και παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο των κόσμων, ανάμεσα στις ευχές των αγγέλων.
Αυτή η περίοδος είναι εξαιρετικά σημαντική. Δεν ξέρουμε πότε θα μας φτάσει ο θάνατος, πότε θα μας αρπάξει από το λαιμό. Γι’ αυτό, πρέπει να ζούμε με τη σκέψη ότι είμαστε έτοιμοι για το θάνατο ανά πάσα στιγμή, έχοντας μπροστά μας την προετοιμασία για τη μετά θάνατον ζωή.
Και όταν οι άνθρωποι αναστηθούν από τους τάφους, όλοι θα είναι έκπληκτοι και ανήσυχοι. Εκτός από εκείνους που ο Θεός προστατεύει και τους δίνει αίσθημα ασφάλειας… Ο Προφήτης Ιωάννης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) είναι ένας από αυτούς τους εξαιρέτους. Διότι ο Παντοδύναμος Θεός υπόσχεται ειρήνη.
Χαίρετε
Η ιδιότητα αυτή είναι η μόνη του στήριξη, τόσο στον κόσμο, όσο και στον τάφο, και στην άλλη ζωή. Για να αξιωθεί αυτής της θεϊκής στήριξης, πριν πεθάνει ο Θεός…
Χαίρετε
Υπό το φως του χαρακτηρισμού αυτού, οφείλουμε να συναναστρεφόμαστε με τους πιστούς, να τους χαιρετούμε και να μην φειδωλευόμαστε καμίας υπηρεσίας που μπορούμε να προσφέρουμε για την ασφάλεια κάθε αδελφού μας στην πίστη.
(βλ. Τζελάλ Γιλντιρίμ, Η Ερμηνεία του Κορανίου του Αιώνα υπό το Φως της Γνώσης, Ερμηνεία των σχετικών στίχων)
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Πώς μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι οι προφήτες κατέχουν το χάρισμα της αμαρτησίας, ενώ οι υπόλοιποι άνθρωποι είναι επιρρεπείς στην αμαρτία;
– Οι προφήτες γεννιούνται με προφητική φύση;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις