– Στο 13ο στίχο της Σούρας Αλ-Αχζάμπ, η Μεδίνα αναφέρεται με το όνομα Γεσρίμπ, και διάβασα ότι αυτός ο στίχος αποκαλύφθηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου.
– Πότε ο Κύριός μας (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) άλλαξε το όνομα της πόλης σε Μεδίνα; Δηλαδή, ονομάστηκε έτσι επειδή δεν ήταν άξια του ονόματος Μεδίνα πριν από τότε;
– Δηλαδή, ποιο είναι το νόημά του;
– Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν χαντίθ που αναφέρουν ότι η Γιασρίμπ μετονομάστηκε σε Μεδίνα κατά τη διάρκεια της Εγίρας;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ναι, ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) άλλαξε το όνομα της Γιασρίμπ σε Μεδίνα κατά τη διάρκεια της Εγίρας και είπε:
«Ο Θεός Παντοδύναμος έκανε τη Μεδίνα Τάμπε»
(ευχάριστο, ωραίο)
ονομάστηκε έτσι.”
(Μουσλίμ, Χατζ 491)
“Εγώ είμαι ο καταβροχθίζων πόλεις
(δηλαδή, πολλές περιοχές κατακτήθηκαν με τη βοήθεια των κατοίκων της περιοχής)
Μου δόθηκε εντολή να μεταναστεύσω σε μια πόλη. Σ’αυτό
Γεσρίβ
λένε. Εδώ είναι
Μεδίνα’
είναι.
Μεδίνα
, ακριβώς όπως ο φυσητήρας διαχωρίζει τη σκουριά, έτσι και αυτός διαχωρίζει και απομακρύνει τους κακούς ανθρώπους.”
(Μπουχάρι, Φεντα’ιλ αλ-Μεντίνα 2; Μουσλίμ, Χατζ 488)
“Βλάπτω, ανακατεύω, συκοφαντώ, κατηγορώ, διαφθείρω”
με σημασίες όπως
“Σέρβος”
που προέρχεται από τη ρίζα
Γεσρίβ
Η λέξη αυτή αναφέρεται στην Κουράνι ως όνομα της Μεδίνας, και συγκεκριμένα στο 13ο στίχο της Σούρας Αλ-Αχζάμπ.
Στο 13ο στίχο της Σούρας Αλ-Αχζάμπ αναφέρεται:
Γεσρίβ
Αυτοί που το ονομάζουν έτσι είναι οι Εβραίοι και οι υποκριτές. Από αυτή την άποψη, μπορεί να ειπωθεί ότι αυτή είναι μια κατάσταση που αντικατοπτρίζει τον εσωτερικό κόσμο των Εβραίων και των υποκριτών.
Κατά τη διάρκεια της εκσκαφής της τάφρου, οι στρατιώτες συνάντησαν έναν τεράστιο βράχο. Αφού απέτυχαν να τον απομακρύνουν ή να τον σπάσουν, κατέφυγαν στον Προφήτη (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού). Εκείνος έβγαλε το επάνω ένδυμά του, πήρε το σκαπάνι και με τρεις χτυπήματα θρυμμάτισε τον βράχο. Σε κάθε χτύπημα…
“Αλλάχ ου Ακμπάρ”
λέει και
“Ιράν, Συρία, Υεμένη”
αναφέροντας μέρη όπως αυτά, προανήγγειλε τις μελλοντικές κατακτήσεις που θα πραγματοποιούσαν οι Μουσουλμάνοι.
Ενώ οι Ιουδαίοι και οι υποκριτές άκουσαν αυτή την ευχάριστη είδηση,
“Ενώ εμείς δεν μπορούμε να πάμε ούτε στην τουαλέτα από τον φόβο, αυτός μας υπόσχεται τους θησαυρούς του Ιράν και του Βυζαντίου, αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά εξαπάτηση.”
είχαν πει.
(Νεσάι, Τζιχάντ, 42)
Στις στίχους αυτής της ομάδας, ο κοινός χαρακτήρας των υποκριτών εξηγείται με παραδείγματα από τα λόγια και τις πράξεις τους:
– Αυτοί υπόσχονται, αλλά δεν τηρούν τις υποσχέσεις τους.
– Όταν προκύπτει ευκαιρία για διχόνοια και διαφθορά, δεν σκέφτονται το σπίτι, την οικογένεια και τρέχουν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία.
– Όταν χρειάζεται να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, προβάλλουν διάφορες δικαιολογίες για να ζητήσουν άδεια.
– Προσποιούνται τους ευσεβείς και αποθαρρύνουν τους Μουσουλμάνους, τους συμβουλεύουν να αποσυρθούν από το πεδίο της μάχης, υπενθυμίζοντάς τους ότι οι σύζυγοι και τα παιδιά τους, τα σπίτια τους, βρίσκονται σε κίνδυνο.
– Παρόλο που ο φόβος δεν ωφελεί απέναντι στον θάνατο, αυτοί, λόγω της απιστίας τους, φοβούνται υπερβολικά τον πόλεμο και τον θάνατο. Όταν όμως η ατμόσφαιρα του φόβου περάσει και επιτευχθεί η νίκη, προσπαθούν να μιλήσουν και να διεκδικήσουν δικαιώματα, σαν να είχαν και αυτοί μερίδιο σε αυτό το αποτέλεσμα.
Άρα, στο στίχο
Γεσρίβ
Μπορεί να έχει γίνει αναφορά σε άτομα που διαθέτουν αυτά τα χαρακτηριστικά, με την αναφορά του ονόματός τους.
Η παλαιότερη γνωστή ονομασία της Μεδίνας είναι
Γεσρίβ
το όνομά του, από τον φερόμενο ως πρώτο κάτοικο της περιοχής
Γεσρίβ υιός του Βαΐλ υιός του Κάγινε υιός του Μεχλάβιλ.
Αναφέρεται ότι το όνομά του προέρχεται από το όνομα του.
(Σεμχούδης, Βεφάου’λ-βεφά, 1/156)
Σε ισλαμικές πηγές
Στη Μεδίνα
Ταγίμπε, Μισκίνε, Αζρά, Τζαμπίρε, Μετζμπούρε, Μαχάμπε και Μαχτζούμπε.
γινόμαστε μάρτυρες και της αναφοράς των ονομάτων τους. Στο Κοράνι, η Μεδίνα αναφέρεται ως
“Ντάρ”
με αφετηρία τη λέξη
(Αλ-Χασρ, 59/9)
Στη Μεδίνα
“Νταρ αλ-Χίτζρα, Νταρ αλ-Ιμάν, Νταρ ας-Σούννα”;
Σε σχέση με τον Αγγελιοφόρο του Θεού
Μεντινέτ-ουρ-Ρεσούλ / Μεντινέτ-ου-Νεμπί και Ελ-Μεντινέτ-ου’λ-Μυνεββερε
Φαίνεται ότι δόθηκαν ονόματα όπως αυτά. Ο αριθμός αυτών των ονομάτων, τα οποία στην πλειονότητά τους τονίζουν την ιερότητα της πόλης, το ότι είναι τόπος προσκυνήματος και πρωτεύουσα, και τον εκπολιτισμό που έλαβε χώρα μετά την Εγίρα, φτάνει τα ενενήντα επτά.
Μεδίνα
Η λέξη αυτή αναφέρεται δέκα φορές στο Κοράνι.
Τέσσερις από αυτές είναι η πόλη της Μεδίνας.
εννοείται.
(Αλ-Τάουμπα 9/101,120; Αλ-Αχζάμπ 33/60; Αλ-Μουναφικούν 63/8)
Μεδίνα
Υποστηρίζεται ότι η λέξη προέρχεται από την αραβική ρίζα μδν ή δυν. Ο Ιμπν Μανζούρ αναφέρει ότι η λέξη…
“έρχομαι στην πόλη, διαμένω, εγκαθίσταμαι”
προέρχεται από τη ρίζα “μυδών”, που σημαίνει “πόλεις”, και αναφέρεται σε κάθε μέρος της γης που είναι κατάλληλο για κατοίκηση και οχύρωση.
Μεδίνα
αναφέρει ότι ονομάστηκε έτσι. (Lisânü’l-Arab, “mdn” md.)
Μέκκα
που είναι ένα από τα δύο Ιερά Τέμενη (Χαρεμέιν), μαζί με το
Μεδίνα,
επειδή ήταν τόπος μετανάστευσης και επειδή ο λαός του ασπάστηκε το Ισλάμ χωρίς κανένα καταναγκασμό
“Κατακτήθηκε με το Κοράνι”
γίνεται δεκτό.
(Μπελαζουρί, Φουτούχ, σελ. 8; Ιμπν αλ-Νετζάρ αλ-Βαγδαδεί, σελ. 45)
Μετά την Εγίρα, ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν),
“Ο Προφήτης Αβραάμ”
Μέκκα
όπως εκείνος έκανε χαρέμι, έτσι κι εγώ
Μεδίνα
“Έκανα το χαρέμι δικό μου.”
με τα λόγια του κήρυξε την πόλη ιερή.
(Μπουχάρι, Μαγεία, 53, Τζιχάντ, 71, 74; Μουσλίμ, Χατζ, 454)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
