Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Πρωτίστως, ας πούμε ότι αν η ασθένεια δεν είχε θετική πλευρά, ο Θεός, ο κάτοχος άπειρης ευσπλαχνίας και σοφίας, δεν θα έδινε ασθένειες, συμφορές και δοκιμασίες στους αγαπημένους του προφήτες, αρχής γενομένης από τον Άγιο Ιώβ.
Πράγματι, υπάρχουν χαντίθ (παροιμίες) που έχουν αυτό το νόημα.
Αυτά και παρόμοια περιστατικά αποδεικνύουν τις μεγάλες δοκιμασίες που υπέστησαν οι προφήτες και οι σύντροφοί τους, οι οποίοι αντιμετώπισαν μαζί τους αυτές τις συμφορές.
Άρα,
Οτιδήποτε υπάρχει στο σύμπαν, δίχως εξαίρεση, δημιουργήθηκε με τη θέληση του Θεού και διατηρεί την ύπαρξή του χάρη σε Αυτόν κάθε στιγμή.
Τα όντα που εμφανίστηκαν στο προσκήνιο της ύπαρξης με την εντολή του Θεού και με αυτόν τον τρόπο διατηρούν την ύπαρξή τους, είναι καταδικασμένα να εξαφανιστούν με μια θεϊκή εντολή.
Είναι αδιανόητο ο Θεός, ενώ η κατάσταση είναι τόσο απλή και ο Θεός είναι τόσο παντοδύναμος, να μισεί τους υπηρέτες που έφερε στη σκηνή της ύπαρξης.
Αντίθετα, δίνει στον άνθρωπο, τον οποίο δημιούργησε για να γνωρίσει, να βρει, να αναγνωρίσει τον εαυτό του και να εκπληρώσει τα καθήκοντά του απέναντί Του, την ευκαιρία να βρει τον σωστό δρόμο σε όλη του τη ζωή.
Ο άνθρωπος διαρκώς επιθυμεί την αιωνιότητα και τίποτα, υλικό ή πνευματικό, δεν μπορεί να χορτάσει το μάτι και την καρδιά του.
Ο Θεός θέλει να μην αναζητούμε την αιωνιότητα στα εφήμερα πράγματα, να γνωρίζουμε την εφήμερη φύση τους και να αναζητούμε την ειρήνη του αιώνιου κόσμου, βρίσκοντας τον Θεό μας.
Γι’ αυτόν τον λόγο, δίνει στους ανθρώπους συμφορές, όπως και δίνει ευκαιρίες να βρουν τον Θεό και να δοκιμαστούν σε διάφορες καταστάσεις.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
