–
Ο διάβολος, με τις πονηρές του υποκινήσεις, λέει ότι ο Θεός πρώτα δημιούργησε τον άνθρωπο με την ανάγκη να τρώει και έπειτα, με το επίθετο Ρεζζάκ (ο Παροχέας), του έδωσε τροφή. Και ζήτησε να τον ευχαριστήσετε γι’ αυτό.
– Αν όμως δεν τον είχε δημιουργήσει εξαρχής με την ανάγκη να τρώει, τότε δεν θα υπήρχε και η ανάγκη να αποβάλλει ό,τι έτρωγε. Αν έκανε μια φορά αμπντέστ, το αμπντέστ του θα παρέμενε άθικτο μέχρι το θάνατό του. Αλλά επειδή είναι αναγκασμένος να τρώει, αναγκάζεται και να αποβάλλει, και έτσι το αμπντέστ του διαρκώς χάνεται.
Σημείωση: Φυσικά, ο Θεός, εκδηλώνοντας το όνομά Του ως Κυρίαρχος, έχει σίγουρα δημιουργήσει μια σοφία εδώ. Αλλά ποια είναι αυτή η σοφία;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Θα εξετάσουμε αυτό το θέμα σε δύο στάδια:
Στην πρωτοβάθμια φροντίδα
το γεγονός ότι ο Θεός θέλησε να συστήσει τον εαυτό του δημιουργώντας το σύμπαν,
στο δεύτερο επίπεδο
θα προσπαθήσουμε να αποδείξουμε το ζήτημα που αναφέρεται στην ερώτηση.
Πρώτο βήμα:
Ο Θεός δημιούργησε όλα τα όντα για να αντανακλούν τις εκδηλώσεις των ονομάτων και των ιδιοτήτων Του, και να Τον αποκαλύπτουν.
«Δημιούργησα τα τζίν και τους ανθρώπους μόνο για να με γνωρίσουν και να με λατρεύουν.»
(Αλ-Ζαριγιάτ, 51/56)
Στο εδάφιο με το νόημα αυτό, αναφέρεται ότι το μεγαλύτερο καθήκον των τζιν και των ανθρώπων, οι οποίοι είναι δύο κοινότητες που υποβάλλονται σε δοκιμασία, είναι
Είναι να γνωρίζεις τα ονόματα και τα χαρακτηριστικά του Θεού και να τον λατρεύεις.
αναφέρθηκε.
Ο απώτερος σκοπός του Θεού στη δημιουργία του σύμπαντος και του ανθρώπου,
ήταν να συστηθεί σε αυτούς από κάθε άποψη, να τους κάνει να τον αγαπήσουν και να τους υποτάξει.
Μπορούμε να ακούσουμε αυτή την αλήθεια από τον Μπεντιουζζαμάν Χαζретлери:
«Αφού με τα καλλιτεχνικά και σοφά δημιουργήματά Του επιδεικνύει τις ικανότητες και την τελειότητα της τέχνης Του, και με τα πολυάριθμα, στολισμένα και διακοσμημένα πλάσματά Του, επιδιώκει να γίνει γνωστός και αγαπητός, και με τις αναρίθμητες, νόστιμες και πολύτιμες ευλογίες Του, επιδιώκει να Του εκφράζουμε ευχαριστίες και δοξολογίες, και με την τρυφερή και προστατευτική γενική ανατροφή και διατροφή, ακόμα και με τα θεϊκά εδέσματα και τα συμπόσια που ετοιμάζονται με τέτοιο τρόπο ώστε να ικανοποιούνται οι πιο εκλεπτυσμένες γεύσεις και κάθε είδους όρεξη, επιδιώκει να Του αποδίδουμε ευγνωμοσύνη, ευχαριστίες και λατρεία για την κυριαρχία Του, και με τις μεγαλοπρεπείς και επιβλητικές πράξεις και ενέργειες, και με τις τρομερές και σοφές δραστηριότητες και δημιουργίες, όπως η αλλαγή των εποχών και η εναλλαγή και η διαφορά της νύχτας και της ημέρας, επιδιώκει να αποκαλύψει την θεότητά Του, και να μας οδηγήσει σε πίστη, υποταγή, υπακοή και αφοσίωση σε αυτήν την θεότητα, και με την προστασία του καλού και των καλών, και την εξάλειψη του κακού και των κακών, και με την καταστροφή των αδικητών και των ψευτών με ουράνιες τιμωρίες, επιδιώκει να δείξει την δικαιοσύνη και την αλήθεια Του. Υπάρχει κάποιος πίσω από το πέπλο που θέλει να κάνει όλα αυτά.»
(βλ. Επιστολές, σελ. 219-220)
«Στο τέλος, η τελειότητα είναι μια ομορφιά και η ομορφιά είναι μια τελειότητα, φυσικά»
η επιθυμία να δει και να δείξει τον εαυτό του, να εκτεθεί;
είναι μια θεμελιώδης αρχή. Σε αυτήν ακριβώς τη θεμελιώδη αρχή βασίζεται το γεγονός ότι ο Αιώνιος Δημιουργός αυτού του μεγάλου βιβλίου του σύμπαντος, συνδέεται με το σύμπαν και με κάθε σελίδα, κάθε γραμμή, ακόμα και με τα γράμματα και τις τελείες του.
να συστηθεί, να αναδείξει τις αρετές του, να επιδείξει την ομορφιά του και να κερδίσει την αγάπη των άλλων
από το πιο ασήμαντο έως το πιο σημαντικό, με τις πολλαπλές γλώσσες κάθε υπάρξεως, παρουσιάζει και καθιστά αγαπητή την ομορφιά της τελειότητας και την τελειότητα της ομορφιάς.”
“Ω, εσύ ο αμελής άνθρωπε!
Αυτός ο Κύριος, ο Κριτής, ο Σοφός, ο Κύριος της Δόξας και της Ομορφιάς,
ενώ θέλει να σε κάνει να τον γνωρίσεις και να τον αγαπήσεις με τέτοιο απεριόριστο και λαμπρό τρόπο, μέσα από κάθε πλάσμα του,
Εσύ είσαι εναντίον της προώθησής του/της.
Αν δεν το αναγνωρίσεις με πίστη.
και σε αντάλλαγμα για την αγάπη που μου έδειξε
Αν δεν τον κάνεις να σε αγαπήσει με την υπακοή σου.
Γνώριζε πόσο απερίγραπτη, πολλαπλή άγνοια και βλάβη είναι αυτό, συνέλθεις!
(βλ. Λάμψεις, σελ. 312)
Αυτές είναι οι εξηγήσεις που δίνονται στο “πρώτο επίπεδο”
«Ο κύριος σκοπός του Θεού κατά τη δημιουργία του σύμπαντος και του ανθρώπου είναι να αποκαλύψει τον εαυτό του σε αυτούς, να τους κάνει να τον αγαπήσουν, να τους υποχρεώσει να τον λατρεύουν, να τους παρακινήσει να τον ευχαριστούν, να τον δοξάζουν, να τον αγιάζουν και να τον υμνούν».
Ξαφνικά φάνηκε σαν τον ήλιο.
Δεύτερο Στάδιο:
Εδώ,
«Γιατί ο Θεός δημιούργησε τους ανθρώπους με την ανάγκη να τρώνε και να πίνουν;»
θα αναζητήσουμε την απάντηση στην ερώτηση:
Όπως αποδείχθηκε πρωταρχικά, ο Θεός δημιούργησε αυτό το σύμπαν και τον άνθρωπο για να αποκαλύψει τον εαυτό του/τα ωραία ονόματα και τις ιδιότητές του. Επομένως, σε όλα,
Η ύπαρξη στοιχείων που θα συστήσουν τον Θεό και θα δείξουν τις εκδηλώσεις των ονομάτων και των ιδιοτήτων Του, με τον τρόπο που Εκείνος επιθυμεί.
Είναι απαραίτητο. Το σύμπαν εκπληρώνει επάξια αυτό το καθήκον με την υπέροχη αισθητική της τέχνης του, με τους σκοπούς που επιδιώκει και με τις πολλές πτυχές που μαρτυρούν την άπειρη γνώση, σοφία και δύναμη του Θεού.
Επομένως, η ύπαρξη, η δομή, η σύσταση, η φύση του ανθρώπου, η σχεδίασή του με τέτοιο τρόπο ώστε να εκπληρώνει αυτό το καθήκον, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσει να το εκπληρώσει σωστά.
Ο άνθρωπος, λοιπόν, είναι ένα ον που δημιουργήθηκε με την ανάγκη να έχει τα πάντα.
-στην παρούσα κατάσταση-
την αποστολή να αντανακλά την αυτάρκεια του Θεού, ο οποίος δεν έχει ανάγκη από τίποτα
κάνει.
– Ο άνθρωπος με την ασθένεια
Του Θεού
Σαφί
το όνομά του
όπως έμαθε, και με την πείνα του
Του Θεού
Ραχμάν, Ρεζάκ
τα ονόματά τους
Έχει μάθει. Στην προμήθεια, όπως φαίνεται η απέραντη ευσπλαχνία, η γενναιοδωρία, η ευεργεσία του Θεού, έτσι και η απεριόριστη γνώση, η δύναμη, η σοφία και πολλές άλλες ιδιότητές Του έχουν εκδηλωθεί.
– Αν οι άνθρωποι δεν αμάρταναν
Ο Θεός είναι συγχωρητικός.
αν δεν ήταν άρρωστος/η
θεραπευτικός;
αν δεν ήταν ζωντανό,
ζωοδότης;
αν δεν είχε πεθάνει
αναζωογονητής;
αν δεν είχε αποβιώσει
κυβερνών με δικαιοσύνη
δεν μπορούσε να προβλεφθεί.
– Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι,
Η ενότητα του Θεού, η μοναδικότητά Του,
είναι από τα πρώτα προσόντα που πρέπει να αναγνωριστούν.
Η αναγνώριση ότι ο Αλλάχ είναι ο μοναδικός κύριος όλων των υπαρχόντων ευλογιών, αγαθών, δωρεών και χαρίσματων, είναι δυνατή μόνο με την αναγνώριση της αδυναμίας όλων των υπάρξεων, των αιτιών, αρχής γενομένης από τον άνθρωπο.
Γι’ αυτόν τον λόγο, κανένα ον / όργανο στο σύμπαν δεν διαθέτει ανεξάρτητη δύναμη. Όλα είναι απόλυτα ανίσχυρα.
Ο άνθρωπος, λοιπόν, είναι φτωχός, καθώς έχει ανάγκη από τα πάντα, και ανίκανος να δημιουργήσει οτιδήποτε.
Με την άγνοιά του μαρτυρεί την αιώνια γνώση του Θεού, με την αδυναμία του μαρτυρεί την απόλυτη δύναμη του Θεού.
κάνει.
Μπορούμε να διαβάσουμε μια περίληψη αυτής της αλήθειας από το Risale-i Nur:
«Παρατηρούμε ότι: Όλα τα πράγματα, και ιδιαίτερα τα έμβια όντα, έχουν πολλές και ποικίλες ανάγκες και απαιτήσεις. Αυτές οι ανάγκες και οι απαιτήσεις ικανοποιούνται, με τον κατάλληλο και πρέποντα τρόπο, σε κατάλληλη στιγμή, από πηγές που δεν αναμένουν, δεν γνωρίζουν και δεν μπορούν να φτάσουν.»
«Αλλά η δύναμη αυτών των αναξιοπαθούντων δεν φτάνει, τα χέρια τους δεν φτάνουν, ούτε καν στα πιο μικρά από αυτά τα απεριόριστα αιτήματα. Κοίτα τον εαυτό σου: πόσο εξαρτημένος είσαι από πράγματα που δεν μπορείς να φτάσεις, όπως οι αισθήσεις σου, οι εσωτερικές και εξωτερικές, και τα απαραίτητα για αυτές. Σύγκρινε τον εαυτό σου με όλα τα έμβια όντα. Όλα αυτά, ένα προς ένα, μαρτυρούν την αναγκαιότητα της ύπαρξης του Δημιουργού και υποδεικνύουν την ενότητά Του, όπως η συνολική τους οντότητα, όπως το φως του ήλιου δείχνει τον ήλιο, αυτή η κατάσταση και αυτή η ιδιότητα…»
πίσω από το πέπλο του αόρατου, αποκαλύπτει μια Υπαρξιακή Αναγκαιότητα, μια Μοναδική Οντότητα, που ταυτόχρονα φανερώνεται στο νου με τις ιδιότητες του Ενδοξότατου, του Ελεήμονος, του Παιδαγωγού, του Κυβερνήτη.
“Τώρα, ω άθρησκε άμυαλε και ω ασεβή ανόητε!
Πώς μπορείς να εξηγήσεις αυτή τη σοφή, διορατική, ελεήμονα πράξη;
Μπορείς να το εξηγήσεις με τη βουβή φύση, με την τυφλή δύναμη, με την άναρχη τύχη ή με τις ανίκανες, άψυχες αιτίες;
(βλ. Λόγοι, σελ. 554-655)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
