Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Όποιος παρατηρεί προσεκτικά τις σελίδες της γης και του ουρανού, καταλαβαίνει ξεκάθαρα ότι υπάρχει κάποιος με άπειρη δύναμη και πλούτο. Αυτός φροντίζει για τις πιο μικρές ανάγκες της καρδιάς μας, αλλά και διατηρεί τα αστέρια του ηλιακού συστήματος. Αυτός προμηθεύει την τροφή σε τρισεκατομμύρια ζωντανά πλάσματα καθημερινά. Αυτός ικανοποιεί την ανάγκη των φυτών για βροχή, και αυτός τρέφει τα ψάρια στα βάθη της θάλασσας.
Η ίδια δύναμη και εξουσία, που πριν από εκατό χρόνια έβγαλε από το τίποτα στην ύπαρξη έναν άνθρωπο που ούτε καν όνομα δεν είχε, τον ανατρέφει εννέα μήνες στη μήτρα της μητέρας του, του δίνει ένα ένδυμα κατάλληλο για την ψυχή του. Σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, εκείνη ικανοποιεί όλες τις ανάγκες του.
Εκείνος τακτοποιεί τον ήλιο στα μάτια, τα τρόφιμα στο στομάχι και τον αέρα στα πνευμόνια.
Όλες αυτές οι πράξεις, αυτές οι ευλογίες, δεν αλλάζουν για τον πιστό και τον άπιστο, για τον υπάκουο και τον ανυπάκουο. Ο αέρας, μέσω του οξυγόνου, καθαρίζει το αίμα τόσο του πιστού όσο και του άπιστου. Αυτή η κατάσταση συνεχίζεται από την ημέρα που υπήρξε ο πρώτος άνθρωπος.
Αυτό το σύμπαν, που ικανοποιεί όλες τις ανάγκες του ανθρώπου, δεν έχει ανάγκη από τίποτα από αυτόν, παρά την τόση βοήθεια που του προσφέρει.
Δηλαδή, το σύμπαν δεν ωφελείται από τον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος ωφελείται από το σύμπαν.
Αφού η αλήθεια είναι αυτή, πώς μπορεί να τεθεί τέτοιο ερώτημα σχετικά με τον δημιουργό του σύμπαντος;
Ναι, η έννοια της λατρείας είναι η ανταπόδοση του δούλου με ευχαριστία και δοξολογία στις απεριόριστες ευλογίες που ο Θεός χορηγεί με τη χάρη και τη βοήθειά Του, με το έλεος και τη γενναιοδωρία Του. Είναι η δοξολογία και η υμνολογία Του. Πώς θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι ο Θεός έχει ανάγκη από την εκπλήρωση αυτού του χρέους ευχαριστίας από τον δούλο;
Και λατρεία,
Η ικεσία του δούλου προς τον Θεό είναι η έκφραση των αναγκών του και η παράκλησή του με προσευχή.
Με αυτήν την ικεσία, η ανθρώπινη καρδιά και ψυχή λυτρώνονται από κάθε είδους πόνο και θλίψη, και βρίσκουν χαρά και ανακούφιση. Σε αυτό, όμως, δεν έχει ανάγκη ο Θεός, αλλά ο άνθρωπος, ο δούλος.
Και λατρεία,
στην προσωπική ωριμότητα και αρετή του ανθρώπου,
Είναι ένα εξαιρετικά απαραίτητο στοιχείο για την ειρήνη της ψυχής, την ικανοποίηση και την ανύψωση των πνευματικών αισθημάτων, την πειθάρχηση του εγώ, την κάθαρση της καρδιάς, την ομορφιά της ηθικής, την αρμονία της οικογενειακής ζωής και τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος εμπιστοσύνης στην κοινωνική ζωή.
Εδώ βρίσκεται η λατρεία που είναι στραμμένη προς τον άνθρωπο σε κάθε της πτυχή, προς μια οντότητα στην οποία όλα έχουν ανάγκη.
“Τι ανάγκη έχει εκείνος από λατρεία;”
να ρωτήσει κανείς; ενός ζητιάνου μπροστά στην πύλη του παλατιού,
“Γιατί ο Σουλτάνος να έχει ανάγκη να του απλώνω εγώ το χέρι;”
είναι σαν να ρωτάει…
Εξάλλου,
Ακόμα κι αν ο Θεός δεν είχε διατάξει τους ανθρώπους να τον λατρεύουν, οι υπηρέτες του θα έπρεπε να τον ευχαριστούν και να τον δοξάζουν για τόσες ευλογίες και χάρες.
Στον κόσμο, είναι καθήκον της ανθρωπότητας να σκίσει το πέπλο των αιτιών και να στραφεί απευθείας στον Θεό, ο οποίος της έχει χαρίσει τόσα αγαθά, να εκφράσει την ευγνωμοσύνη της σε Αυτόν και να Τον αναγνωρίσει ως τον μοναδικό θεό.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Γιατί δημιουργήθηκε ο άνθρωπος; Τι ανάγκη έχει ο Θεός από τη λατρεία μας;
–
Γιατί ο Θεός απειλεί με κόλαση όσους εγκαταλείπουν τη λατρεία;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
