Γιατί ο Θεός διατήρησε το Ισλάμ και όχι τις προηγούμενες θρησκείες; Η πρώτη θρησκεία ήταν ο Ιουδαϊσμός, και μετά ήρθαν άλλα ιερά βιβλία. Ποιοι είναι άραγε οι λόγοι;… Γιατί ο Ιουδαϊσμός δεν παρέμεινε η μοναδική θρησκεία;

Απάντηση

Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,


Ο Ιουδαϊσμός δεν είναι η πρώτη θρησκεία.

Πριν από αυτόν είχαν έρθει πολλοί νόμοι και προφήτες.

Το να αφήνουμε ορισμένα πράγματα, των οποίων δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τη σοφία, στα χέρια του Θεού, αποδεικνύει την τελειότητα της πίστης μας και την αφοσίωσή μας στη θρησκεία μας.

Όλα όσα δημιούργησε ο Θεός στη γη δεν είναι ίδια. Κάποια τα συνδέει με αιτίες, άλλα τα δημιουργεί χωρίς αιτία και μεσάζοντα. Για παράδειγμα, ενώ όλοι οι άνθρωποι προέρχονται από έναν πατέρα και μια μητέρα, ο Θεός δημιούργησε τον Αδάμ (α.σ.) χωρίς πατέρα και μητέρα, τον Ιησού (α.σ.) χωρίς πατέρα και την Εύα χωρίς μητέρα, από τον Αδάμ. Άρα, μερικές φορές ενεργεί με ειδικό τρόπο, πέρα από τους γενικούς νόμους.

Επιπλέον, η φωτιά δεν καίει, η σελήνη δεν χωρίζεται στα δύο, το δέντρο δεν περπατά, το ραβδί δεν γίνεται φίδι· από άποψη αιτιών, έτσι είναι. Ωστόσο, ο Αβραάμ (ειρήνη σ’ αυτόν) δεν κάηκε, η σελήνη χωρίστηκε στα δύο, το δέντρο περπάτησε με την εντολή του Προφήτη μας (ειρήνη σ’ αυτόν), και το ραβδί του Μωυσή (ειρήνη σ’ αυτόν) έγινε φίδι. Με την άδεια και τη θέληση του Θεού, υπήρξαν αλλαγές σε αυτά.

Κάποιοι προφήτες, πάλι, ήρθαν και σκοτώθηκαν από τα έθνη στα οποία στάλθηκαν. Αλλά ο Θεός φύλαξε και προστάτευσε κάποιους προφήτες, όπως τον Μωυσή (Μωυσής), τον Αβραάμ (Αβραάμ) και τον Μωάμεθ (Μωάμεθ).

Το ίδιο ισχύει και για τα βιβλία. Ο Θεός, ο οποίος επιτρέπει την αλλαγή άλλων βιβλίων, εμπόδισε με τη χάρη Του την αλλαγή του Κορανίου. Γι’ αυτόν τον λόγο, δήλωσε ότι το Κοράνι βρίσκεται υπό ειδική προστασία.

Ο Θεός που προστάτευσε τον Αβραάμ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) από τη φωτιά, προστάτευσε και το Κοράνι από αλλοιώσεις. Τώρα, η ψυχή μας και ο διάβολος,

“Γιατί δεν προστάτευσε τους άλλους προφήτες από το να σκοτωθούν, αλλά προστάτευσε τον Προφήτη Ιμπραήμ (Αβραάμ)?”

όπως δεν μπορεί να το πει, ελπίζω να μην μπορέσει να εκφράσει γνώμη και γι’ αυτό το θέμα.

Eğer Hz. Adem (as) cennetten çıkarılmasaydı, bu kadar insan ilerleme kaydedemezdi. Tohumun ağaç olması için ambardan tarlaya girmesi gibi, insan da cennet ambarından dünya tarlasına inmiştir. Ta ki ağaç gibi gelişebilsin. Benzer şekilde, diğer kitaplar değiştirilmeseydi, o zaman Kur’an-ı Kerim’in gelmesi söz konusu olmazdı. Onlar değiştirilecek ki Kur’an’a yol açılsın. Ancak onların değiştirilmesinden sadece değiştirenler sorumludur.

Η θέση του Προφήτη μας (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) ανάμεσα στους άλλους προφήτες είναι σαφής. Αυτός (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) στάλθηκε ως έλεος για όλη την ανθρωπότητα και η προφητεία του δεν περιορίζεται σε μια συγκεκριμένη εποχή ή περίοδο, αλλά περιλαμβάνει όλους τους χρόνους και τις περιόδους. Επιπλέον, στάλθηκε και στους ανθρώπους και στα τζίν. Οι άλλοι προφήτες δεν είναι έτσι. Επομένως, το βιβλίο αυτού του προφήτη έπρεπε να περιλαμβάνει όλους τους χρόνους και τους τόπους. Αν δεν είχε την αμετάβλητη σφραγίδα του, οι άνθρωποι θα είχαν αλλάξει και αυτό το βιβλίο. Αυτή η σφραγίδα το έχει προστατεύσει.

Αν ο Θεός το θελήσει, κανείς δεν μπορεί να του αντισταθεί. Και αυτό το αποδεικνύει διατηρώντας το Κοράνι.


Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του Κορανίου και των άλλων θείων βιβλίων;

Κανένα από τα θεία βιβλία που προηγήθηκαν του Κορανίου και σώζονται σήμερα, δεν αποτελεί το πρωτότυπο των ουράνιων βιβλίων που ο Θεός αποκάλυψε στους προφήτες Του. Τα πρωτότυπα κείμενα χάθηκαν με το πέρασμα του χρόνου και ξαναγράφτηκαν από ανθρώπους. Γι’ αυτό και έχουν παρεισφρήσει σε αυτά δεισιδαιμονίες και ψευδείς δοξασίες. Για παράδειγμα, είναι ιστορικά τεκμηριωμένο ότι η Τορά δεν διατηρήθηκε από τους Ιουδαίους, οι οποίοι έζησαν αιώνες αιχμαλωσίας και εξορίας μετά τον Μωυσή (ας), και μάλιστα κάποια στιγμή έχασαν την πίστη τους και έπεσαν στην ειδωλολατρία. Γνωρίζουμε ότι το κείμενο που έχουμε σήμερα γράφτηκε πολύ αργότερα από τον Μωυσή (ας) από ορισμένους θρησκευτικούς ηγέτες, αλλά έγινε ξανά αποδεκτό ως θρησκευτικό βιβλίο, σαν να ήταν το πρωτότυπο της Τορά. Είναι προφανές ότι ένα βιβλίο που προέκυψε μετά από μια τόσο μακρά και περίπλοκη περίοδο δεν μπορεί να είναι το ίδιο με την Τορά που αποκαλύφθηκε στον Μωυσή (ας). Γι’ αυτό και περιέχει κατηγορίες και συκοφαντίες που δεν ταιριάζουν σε προφήτες, και διατάξεις που έρχονται σε αντίθεση με το πνεύμα της μονοθεϊστικής θρησκείας.

Ούτε ο Ψαλμός που δόθηκε στον Δαβίδ (α.σ.) μπόρεσε να γλιτώσει από την τύχη που υπέστη η Τορά.

Όσον αφορά το Ευαγγέλιο, ο Ιησούς (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) δεν υπαγόρευσε τις αποκαλύψεις που έλαβε. Διότι έγινε προφήτης στα τριάντα του χρόνια και η προφητική του αποστολή έληξε στα τριάντα τρία. Σε ένα τόσο σύντομο διάστημα, τριών ετών, περιόδευσε από χωριό σε χωριό, από πόλη σε πόλη, προσπαθώντας να καθοδηγήσει τον λαό. Στα τελευταία του χρόνια, μάλιστα, βρισκόταν υπό συνεχή παρακολούθηση από τους Ρωμαίους διοικητές, υποκινούμενος από τους Ιουδαίους. Σε αυτή την κατάσταση, δεν είχε ούτε τον χρόνο ούτε την ευκαιρία να υπαγορεύσει το Ευαγγέλιο. Στην πραγματικότητα, τα Ευαγγέλια που διαθέτουμε σήμερα φέρουν τα ονόματα των συγγραφέων τους και έχουν τη μορφή ενός βιογραφικού βιβλίου που περιέχει τις ομιλίες, τα μαθήματα και τις διδασκαλίες που ο Ιησούς (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) έδωσε στους αποστόλους του. Επιπλέον, αυτοί που τα έγραψαν δεν ήταν οι πρώτοι πιστοί, οι απόστολοι του Ιησού (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν), αλλά εκείνοι που τους είδαν και άκουσαν τα θεία λόγια από αυτούς.

Υπάρχουν ορισμένες διαφορές στο περιεχόμενο και την αφήγηση των υπαρχόντων Ευαγγελίων. Στην πραγματικότητα, αυτά τα Ευαγγέλια έγιναν αποδεκτά με απόφαση μιας χιλιάδας πνευματικών ηγετών που συγκεντρώθηκαν στη Νίκαια το 325 μ.Χ. Αυτή η σύνοδος εξέτασε εκατοντάδες Ευαγγέλια και, με ομοφωνία 318 μελών, αποδέχθηκε τα τέσσερα Ευαγγέλια που ισχυρίζονταν τη θεότητα του Ιησού Χριστού, ενώ τα υπόλοιπα κάηκαν και καταστράφηκαν.

Όπως φαίνεται, η αρχή ότι ο Ιησούς (Χριστός) είναι -απαγορεύεται να ειπωθεί- ο γιος του Θεού, υιοθετήθηκε με απόφαση συμβουλίου χρόνια μετά τον Ιησού (Χριστό).

Μάλιστα, ορισμένες χριστιανικές εκκλησίες δεν ακολούθησαν αυτή την απόφαση. Επομένως, δεν είναι δυνατόν να ισχυριστούμε ότι τα τέσσερα σημερινά Ευαγγέλια είναι πιστά αντίγραφα του Ευαγγελίου που αποκαλύφθηκε στον Ιησού (Χριστό).


Αφού τα θεία βιβλία εκτός του Κορανίου έχουν παραποιηθεί, πώς μπορεί κανείς να πιστέψει σε αυτά;

Εμείς οι Μουσουλμάνοι πιστεύουμε ότι ο Θεός έστειλε στους προφήτες Μωυσή, Δαβίδ και Ιησού τα θεία βιβλία που ονομάζονται Τορά, Ψαλμοί και Ευαγγέλιο, και ότι αυτά τα βιβλία δεν περιείχαν καμία διάταξη αντίθετη με την αλήθεια και την μονοθεϊστική θρησκεία. Ωστόσο, αυτά τα βιβλία δεν διατηρήθηκαν και τα πρωτότυπά τους χάθηκαν.

Δεν μπορούμε να πούμε ότι τα βιβλία που κατέχουν σήμερα οι Εβραίοι και οι Χριστιανοί δεν περιέχουν τίποτα από τις αποκαλύψεις που δόθηκαν στους προφήτες. Ωστόσο, είναι γεγονός ότι έχουν παρεισφρήσει σε αυτά δεισιδαιμονίες και ψευδείς δοξασίες. Γι’ αυτό, είμαστε επιφυλακτικοί απέναντι σε αυτά τα βιβλία. Αποδεχόμαστε ως θεϊκές αποκαλύψεις τις διατάξεις που συμφωνούν με το Κοράνι. Υποθέτουμε ότι οι διατάξεις που έρχονται σε αντίθεση με το Κοράνι προστέθηκαν αργότερα σε αυτά τα βιβλία. Σχετικά με τις πληροφορίες που δεν έρχονται ούτε σε συμφωνία ούτε σε αντίθεση με το Κοράνι, σιωπούμε. Δεν τις αποδεχόμαστε ούτε τις απορρίπτουμε. Διότι υπάρχει η ίδια πιθανότητα να είναι θεϊκές αποκαλύψεις όσο και να μην είναι.

Σχετικά με αυτό, ο Αμπού Χουρεϊρά (ρα) είπε τα εξής:


«Οι Εβραίοι διάβαζαν την Τορά στα εβραϊκά (το κείμενο) και την ερμήνευαν στους μουσουλμάνους στα αραβικά. Σχετικά με αυτό, ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν) είπε στους συντρόφους του:»


Μην επιβεβαιώνετε ούτε διαψεύδετε τα λόγια των ανθρώπων της Βίβλου. Απλώς πείτε:

«Πιστεύουμε στον Αλλάχ, σε ό,τι μας έχει αποκαλυφθεί από το Κοράνι, σε ό,τι αποκαλύφθηκε στον Αβραάμ, τον Ισμαήλ, τον Ισαάκ, τον Ιακώβ και τους απογόνους του, σε ό,τι δόθηκε στον Μωυσή και τον Ιησού, και σε ό,τι δόθηκε στους προφήτες από τον Κύριό τους. Δεν κάνουμε διάκριση ανάμεσά τους. Είμαστε μουσουλμάνοι, υποταγμένοι στον Αλλάχ.»


(Αλ-Μπακάρα, 2:136)


Πώς το Κοράνι παρέμεινε αναλλοίωτο;

Το Κοράνι, το τελευταίο ιερό βιβλίο του Θεού, το θεϊκό διάταγμα προς όλη την ανθρωπότητα, αποκαλύφθηκε στίχο στίχο, κεφάλαιο κεφάλαιο, σε διάστημα είκοσι τριών ετών. Ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) απήγγειλε τους στίχους και τα κεφάλαια που του αποκαλύφθηκαν στους συντρόφους του που ήταν παρόντες, οι οποίοι τα απομνημόνευαν, ενώ μερικοί τα κατέγραφαν. Επιπλέον, ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) είχε γραμματείς της αποκάλυψης. Αυτοί είχαν το καθήκον να καταγράφουν ειδικά τους στίχους και τα κεφάλαια που αποκαλύπτονταν.

Η θέση κάθε στίχου και σούρας, το πού θα τοποθετηθεί στο Κοράνι, γνωστοποιούνταν στον ίδιο τον Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν) από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ (ειρήνη σ’ αυτόν), ο οποίος με τη σειρά του υπαγόρευε στους γραφείς της αποκάλυψης τι έπρεπε να γίνει. Έτσι, κατά τη διάρκεια της ζωής του Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν), ολόκληρο το Κοράνι γράφτηκε και καθορίστηκε η θέση κάθε στίχου και σούρας. Επιπλέον, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ (ειρήνη σ’ αυτόν) ερχόταν κάθε Ραμαζάνι και ξαναδιάβαζε στον Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν) τους στίχους και τις σούρες που είχαν αποκαλυφθεί μέχρι εκείνη την ημέρα. Στο τελευταίο Ραμαζάνι πριν από το θάνατο του Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν), ο Αρχάγγελος Γαβριήλ (ειρήνη σ’ αυτόν) ήρθε ξανά, αλλά αυτή τη φορά διάβασαν το Κοράνι δύο φορές. Στην πρώτη ανάγνωση, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ (ειρήνη σ’ αυτόν) διάβασε και ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) άκουσε· στη δεύτερη, ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) διάβασε και ο Αρχάγγελος Γαβριήλ (ειρήνη σ’ αυτόν) άκουσε. Έτσι, το Κοράνι πήρε την τελική του μορφή.

Ωστόσο, ενόσω ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) ζούσε, το Κοράνι δεν είχε ακόμα συγκεντρωθεί σε ένα ενιαίο βιβλίο. Υπήρχε διάσπαρτο σε σελίδες ανάμεσα στους συντρόφους του, απομνημονευμένο στις μνήμες τους. Αλλά η θέση κάθε τμήματος ήταν απολύτως σαφής και ξεκάθαρη.

Τελικά, κατά τη διάρκεια του χαλιφάτου του Αβού Μπακρ (ρα), και κατόπιν αναγκαιότητας, ιδρύθηκε μια επιτροπή με επικεφαλής τον Ζαΐντ μπιν Σαμπίτ, αποτελούμενη από γραφείς της αποκάλυψης και άτομα με ισχυρή μνήμη. Σε αυτήν την επιτροπή ανατέθηκε η συγκέντρωση του Κορανίου σε ένα ενιαίο κείμενο. Όλοι οι σύντροφοι του Προφήτη παρέδωσαν στην επιτροπή τα φύλλα του Κορανίου που είχαν στην κατοχή τους. Με τη συλλογική εργασία των ατόμων με ισχυρή μνήμη και των γραφέων της αποκάλυψης, τα φύλλα, οι σούρες και οι στίχοι τοποθετήθηκαν στη θέση τους, όπως τα είχε περιγράψει ο Προφήτης (ας). Έτσι, το Κοράνι συγκεντρώθηκε σε ένα ενιαίο βιβλίο, γνωστό ως Μουσάφ.

Πλέον, δεν υπήρχε κίνδυνος λήθης, απώλειας, παραποίησης ή αλλοίωσης του Κορανίου. Διότι το πρωτότυπο κείμενο, όπως το έλαβε ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού), είχε καταγραφεί πλήρως και αναλλοίωτα.

Κατά την εποχή του Οθμάν (ρα), λόγω της ανάγκης, πολλαπλασιάστηκαν αντίγραφα αυτού του Μουσχάφ και στάλθηκαν σε διάφορες χώρες. Τα Κοράνια που υπάρχουν σήμερα είναι αντίγραφα αυτού του Κορανίου.

Το Κοράνι, σε αντίθεση με άλλα θεία βιβλία, διακρίνεται για την ακεραιότητα της καταγραφής του. Δεν υπέστη καμία παραποίηση ή αλλοίωση, διατηρώντας την αρχική μορφή της αποκάλυψης, και έχει διαφυλαχθεί επί 1400 χρόνια. Σε αυτό συνέβαλε αναμφίβολα η λογοτεχνική του αρτιότητα και η μοναδικότητά του, δηλαδή η ευκολία απομνημόνευσής του, η αδυνατότητα μίμησής του από οποιοδήποτε ανθρώπινο λόγο, η αξεπέραστη λογοτεχνική και ρητορική του αξία, και η μέγιστη προσοχή που δόθηκε στην καταγραφή του. Ωστόσο, η κύρια αιτία είναι η προστασία και η διαφύλαξη του Κορανίου από τον Θεό, η δέσμευσή Του να το διατηρήσει ως θαύμα, τόσο ως προς το κείμενο όσο και ως προς το νόημα, μέχρι την Ημέρα της Κρίσεως. Πράγματι, το Κοράνι αναφέρει:


«Εμείς, βεβαίως, κατεβάσαμε αυτό το Κοράνι και εμείς θα το προστατεύσουμε, θα το διαφυλάξουμε και θα το διατηρήσουμε.»

(Χιτζρ, 15/9)

Σήμερα, όλα τα Κοράνια στη γη είναι ίδια. Δεν υπάρχει καμία διαφορά ή αλλαγή. Επιπλέον, εκατομμύρια άνθρωποι το έχουν απομνημονεύσει και το διαβάζουν εκατομμύρια φορές σε διάφορες γλώσσες. Αυτή η ιδιότητα δεν έχει δοθεί σε κανένα άλλο ανθρώπινο βιβλίο, ούτε καν σε κανένα άλλο θεϊκό βιβλίο. Είναι απολύτως απαραίτητο και αναγκαίο το Κοράνι, ο τελευταίος λόγος του Θεού, η αιώνια εντολή του, η ισχύς της οποίας θα διαρκέσει μέχρι την Ημέρα της Κρίσεως, να κατέχει μια τέτοια μοναδική θέση και υπέρτατη τιμή.

(βλ.

Mehmed Dikmen, Ισλαμική Κατήχηση, Εκδόσεις Cihan, Κωνσταντινούπολη, 1991, σελ. 94-97)


Με χαιρετισμούς και ευχές…

Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις

Τελευταίες Ερωτήσεις

Ερώτηση της ημέρας