Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Επειδή η γνώση μας είναι πολύ περιορισμένη, μπορούμε να αντιληφθούμε ή να εκφράσουμε τις σοφίες της δημιουργίας Του σε πολύ περιορισμένο βαθμό. Αυτό που κάνει η επιστήμη είναι να κατανοεί τις σοφίες και τον σκοπό της δημιουργίας, να αποκαλύπτει ορισμένες αρχές και λειτουργίες στις οποίες βασίζονται.
Για παράδειγμα, η νύχτα δεν κάλυψε ξαφνικά τη γη, ούτε η μέρα ήρθε απότομα. Η νύχτα πέρασε στο λυκαυγές και ακολούθησε η ανατολή του ηλίου. Στη συνέχεια, ο ήλιος ανέβηκε σιγά-σιγά και έφτασε στο μεσημέρι, το οποίο ακολούθησε το ευλογημένο απόγευμα και τελικά έγινε η δύση του ηλίου.
Αν η μέρα ερχόταν ξαφνικά, αν η νύχτα έπεφτε απότομα, δεν θα μπορούσαμε να μιλάμε ούτε για αυγή, ούτε για μεσημέρι, ούτε για απόγευμα.
Το ίδιο μπορούμε να σκεφτούμε και για θέματα όπως οι σπόροι, η ανθρώπινη ζωή, η διάρκεια ζωής του κόσμου. Ο σπόρος θα καρποφορήσει σε μια στιγμή, το παιδί θα δημιουργηθεί και θα έρθει στον κόσμο σε μια στιγμή, θα γίνει έφηβος σε μια στιγμή, ο κόσμος θα εγκαταλείψει αυτό το μακρύ ταξίδι και θα ολοκληρώσει τη ζωή του σε μια στιγμή.
Αυτή η σοφή δημιουργία κυριαρχεί και στο βασίλειο των φυτών. Στον σπόρο κρύβεται μια θεϊκή τέχνη και σοφία. Ολόκληρο το πρόγραμμα του μεγάλου δέντρου έχει χαραχθεί με το πενάκι του πεπρωμένου σε αυτόν τον μικροσκοπικό κόσμο. Ο γενετικός κώδικας που περιέχει είναι γεμάτος με μια τελειότητα που προκαλεί θαυμασμό στους επιστήμονες και με μυστήρια τόσο βαθιά που τους αφήνουν ανήμπορους.
Μπορούμε να συγκρίνουμε τον άνθρωπο, το σύμπαν και τα πάντα με αυτό.
Κάθε νόμος και τάξη στο σύμπαν βασίζεται σε ένα ή μερικές φορές σε πολλά ονόματα του Θεού, και αποτελεί σε κάποιο βαθμό αντανάκλαση των εκδηλώσεων αυτών των ονομάτων. Με άλλα λόγια, τα ονόματα του Θεού εκδηλώνονται και γίνονται φανερά στις υπάρξεις με τη μορφή νόμων και αρχών.
Ας πάρουμε, για παράδειγμα, το φύλλο ενός μηλιά. Στη δημιουργία αυτού του φύλλου εκδηλώνονται πολλά ονόματα του Θεού. Στην εκδήλωση του ονόματος Αλ-Χακίμ, η λογική και η ορθολογικότητα, η ύπαρξη ενός σκοπού και ενός στόχου είναι θεμελιώδεις. Ταυτόχρονα, σύμφωνα με την εκδήλωση του ονόματος Αλ-Μουντέμπιρ, λαμβάνεται υπόψη η μελλοντική λειτουργία αυτού του φύλλου. Επιπλέον, σύμφωνα με το όνομα Αλ-Μουκαδδίρ, αυτό το φύλλο έχει ένα συγκεκριμένο σχήμα και μέγεθος, και με την εκδήλωση του ονόματος Αλ-Μουζέγιιν, διακοσμείται με εξαιρετική ομορφιά. Με την εκδήλωση πολλών άλλων ονομάτων που δεν αναφέραμε εδώ, το εσωτερικό και το εξωτερικό του φύλλου, η θρέψη του και η λειτουργία του, όλα έχουν σχεδιαστεί και δημιουργηθεί με τις πιο λεπτομερείς λεπτομέρειες.
Συνεπώς, οι εκδηλώσεις των ονομάτων του Θεού στα όντα καθιστούν αναγκαία τη δημιουργία τους σύμφωνα με ένα συγκεκριμένο σχέδιο, σοφία και σκοπό. Η ύπαρξη ενός συγκεκριμένου σχεδίου, σκοπού και στόχου εκδηλώνεται στα όντα με τη μορφή φυσικών, χημικών, βιολογικών, βαρυτικών και ηλεκτρομαγνητικών νόμων.
Η γνώση ότι ορισμένες αρχές και νόμοι διέπουν τη δημιουργία και τη διατήρηση των υπαρχόντων, αποτελεί πρόσκληση και κίνητρο για την ανθρώπινη έρευνα και μελέτη. Διότι η γνώση του ερευνητή ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο και άναρχο, διεγείρει το πνεύμα της έρευνας και της μελέτης. Μια τέτοια πνευματική δομή αποτελεί τον πρωταρχικό παράγοντα προόδου της ανθρωπότητας.
Οι γαλαξίες και οι πλανήτες δεν δημιουργήθηκαν ξαφνικά, αλλά με την πάροδο του χρόνου. Με αυτόν τον τρόπο, δηλαδή σταδιακά, η δημιουργία είναι στην ουσία ένας νόμος. Και στο έμψυχο και στο άψυχο βασίλειο, αυτό συνέβη στο παρελθόν και συμβαίνει και σήμερα: η ανάπτυξη είναι σταδιακή. Εξάλλου, ένα μωρό γεννιέται σε εννέα μήνες. Ένα κοτόπουλο εκκολάπτεται από το αυγό σε είκοσι μία μέρες. Και για να αναπτυχθεί και να ωριμάσει ένας κόκκος σιταριού, χρειάζονται 9-10 μήνες.
Φυσικά, αυτό έχει πολλές σοφίες και σκοπούς που εμείς δεν γνωρίζουμε. Μία από αυτές τις σοφίες είναι ότι ο κόσμος αυτός είναι τόπος δοκιμασίας. Ως εκ τούτου, σε αυτόν τον κόσμο, το όνομα, δηλαδή η σοφία και η σταδιακή δημιουργία, κυριαρχεί στο όνομα Καντίρ, το οποίο καθιστά αναγκαία τη δημιουργία σε μια στιγμή. Όπως είναι γνωστό, σε αυτόν τον κόσμο υπάρχει και σταδιακή δημιουργία και όλα συνδέονται με μια αιτία. Η αιτία του παιδιού είναι η μητέρα και ο πατέρας. Η αιτία του μήλου είναι η μηλιά. Η αιτία του πεπονιού είναι ο σπόρος, ορισμένα στοιχεία, ο αέρας, το νερό, η θερμότητα και το φως. Η αιτία του αυγού είναι η κότα.
Όπως οι γονείς δεν παρεμβαίνουν στη δημιουργία του παιδιού, έτσι και οι ίδιοι οι γονείς έχουν δημιουργηθεί. Κάποιοι θεωρούν αυτές τις αιτίες ως τον αληθινό δημιουργό, απορρίπτοντας τον Θεό, και η δοκιμασία διαμορφώνεται ανάλογα γι’ αυτούς.
Το Κοράνι αναφέρει ότι, επειδή η δοκιμασία παύει να υφίσταται στη μεταθανάτια ζωή, το όνομα του Δημιουργού θα κυριαρχεί εκεί και οτιδήποτε επιθυμητό θα δημιουργείται αμέσως, και ο άνθρωπος θα ανασταίνεται σε χρόνο ακαριαίο, όσο διαρκεί το ανοιγόκλεισμα των ματιών.
Μια σοφία της σταδιακής δημιουργίας, ανάλογα με τις αιτίες, είναι η προσκόλληση των ζωντανών όντων σε αυτές τις αιτίες για τη συνέχιση της ζωής τους. Αν ο σπόρος του μήλου γινόταν αμέσως δέντρο και έδινε καρπούς, αν ο κόκκος σιταριού γινόταν αμέσως σιτάρι, πώς θα περνούσε ο άνθρωπος τον χρόνο του;
Ας υποθέσουμε τώρα ότι το μήλο εμφανίστηκε ξαφνικά. Στην περίπτωση αυτή, ο δενδροκόμος, ο μεταφυτευτής, ο έμπορος και ο κλαδευτής θα έπαυαν να υφίστανται. Δεν θα χρειαζόταν τρακτέρ και εξοπλισμός για την καλλιέργεια, νερό και λίπασμα για την άρδευση, φάρμακα και εργαλεία για την εφαρμογή τους. Οι επιστημονικές μελέτες για την εξέταση και την επιλογή των καταλληλότερων μεθόδων θα εξαφανίζονταν. Όπως φαίνεται, η σταδιακή δημιουργία ενός μήλου πόσες θέσεις εργασίας και επαγγέλματα δημιουργεί.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
