
«Στις καρδιές τους υπάρχει μια ασθένεια που προέρχεται από την υποκρισία. Και ο Αλλάχ αύξησε την ασθένειά τους.»
– Γιατί ο Θεός αύξησε τις ασθένειές τους;
– Είναι αυτός που καθορίζει τις τύχες τους;
– Η έννοια της μοίρας δεν καταργείται;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
«Στις καρδιές τους υπάρχει αρρώστια, και ο Αλλάχ αύξησε την αρρώστια τους. Και γι’ αυτούς υπάρχει οδυνηρή τιμωρία, επειδή ψεύδονται.»
(Αλ-Μπακάρα, 2/10)
Στο εδάφιο αυτό αναφέρεται ότι στις καρδιές των υποκριτών υπάρχει μια ασθένεια.
Η ασθένεια ενός οργάνου σημαίνει ότι αυτό δεν μπορεί πλέον να εκτελέσει τη βασική του λειτουργία. Για παράδειγμα, η ασθένεια ενός ματιού σημαίνει δυσκολία στην όραση, ενώ η ασθένεια ενός αυτιού σημαίνει δυσκολία στην ακοή. Αυτό που εμποδίζει τα όργανα να εκτελούν τις φυσιολογικές τους λειτουργίες είναι η ασθένεια.
“Κωφός, τυφλός”
οι έννοιες το αποδεικνύουν αυτό.
Σύμφωνα με αυτό, η ασθένεια της καρδιάς σημαίνει ότι δυσκολεύεται να εκπληρώσει τον κύριο ρόλο της, δηλαδή να γνωρίσει τον Θεό. Όπως η αδυναμία ενός ματιού να δει τα πράγματα ή ενός αυτιού να ακούσει τους ήχους υποδηλώνει την ασθένεια αυτών των οργάνων,
Γνωρίζοντας τον Θεό, πιστεύοντας σε Αυτόν και υπακούοντας και λατρεύοντάς Τον.
Η αδυναμία του να εκτελέσει τα κύρια καθήκοντά του είναι ένδειξη ότι είναι άρρωστος.
Η στίχος,
«Στις καρδιές τους υπάρχει αρρώστια»
η φράση που αναφέρεται στο κείμενο, στις καρδιές των υποκριτών
πίστη, υπακοή
και
συνείδηση της δουλείας
έχει σκοπό να διακηρύξει ότι δεν υπάρχει.
Η φράση «ο Αλλάχ να επιδεινώσει την αρρώστια στις άρρωστες καρδιές των υποκριτών» μπορεί να εξηγηθεί ως εξής:
α)
Ασθένειες,
υπερβολική θλίψη και στεναχώρια
σημαίνει.
Σύμφωνα με αυτό, όσο ο Αλλάχ ενδυνάμωνε τη θρησκεία του Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν), τόσο αυξάνονταν οι λύπες και οι θλίψεις τους. Αν και ο Αλλάχ δεν επέλεξε την αύξηση των λυπών τους ως στόχο, ενδυναμώνοντας το Ισλάμ και καθιστώντας τον αγγελιοφόρο του κυρίαρχο, αυτό συνέβαινε εμμέσως.
Αυξάνει τη θλίψη και τη λύπη των υποκριτών.
β)
Η φράση αυτή του στίχου αναφέρεται στον Νώε, ο οποίος είπε:
«Εγώ καλούσα τον λαό μου νύχτα και μέρα στην αλήθεια, αλλά η πρόσκλησή μου αυτή μόνο αύξησε την αποστροφή τους από την αλήθεια.»
(Νώε, 71/5-6)
είναι παρόμοια με την έκφραση που αναφέρεται στο κείμενο.
Στην πραγματικότητα, η πρόσκληση του Νώε δεν αύξησε άμεσα τις αποστασίες. Αντίθετα, η πρόσκληση αυτή οδήγησε τους αποδέκτες της σε ακόμα μεγαλύτερη απομάκρυνση από την ορθή οδό.
Ομοίως
«Όταν τους ήρθε ένας προειδοποιητής/προφήτης, δεν τους έκανε τίποτα άλλο παρά να αυξήσει την απέχθειά τους.»
(Φατίρ, 35/42)
Αυτή η τεχνοτροπία υπάρχει και στο στίχο που αναφέρεται παραπάνω.
γ)
Υποκριτές
Προσπαθούσαν να δείχνουν ότι ήταν πιστοί, ενώ στην πραγματικότητα έκρυβαν την απιστία μέσα τους.
Γι’ αυτό, αναγκαστικά, φαινόταν να υπακούουν σε ορισμένες εντολές και απαγορεύσεις του Ισλάμ. Και ένιωθαν μεγάλη λύπη γι’ αυτό. Με το πέρασμα του χρόνου, καθώς οι θεϊκές υποχρεώσεις στο Κοράνι αυξάνονταν, αυξάνονταν και οι θλίψεις και οι λύπες τους.
(πρβλ. Razi, στο σχετικό σημείο)
– Μπορούμε να το περιγράψουμε και ως εξής:
Αν υπήρχε ένα απόστημα σε κάποια πλευρά του ανθρώπου που δεν ήταν ορατό, τότε κάποιος απ’ έξω, αγγίζοντάς το, θα το έκανε να φανεί, όπως ακριβώς είναι.
το άγγιγμα θα επιδεινώσει τον πόνο.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις