– Σύμφωνα με την ιστορία, ο Αμπού Ζαρρ χώρισε την Ουμμού Ζαρρ επειδή είδε και αγάπησε μια άλλη γυναίκα, είναι σωστό αυτό; Ποιες είναι οι λεπτομέρειες της αφήγησης;
– Στην ιστορία
“Γέμισε τα αυτιά μου με κοσμήματα.”
Λέγεται επίσης. Ο Αμπού Ζερ (ρα) δεν προτιμούσε πάντα τη φτώχεια;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η ιστορία που αναφέρεται στην ερώτηση διαδραματίζεται ανάμεσα σε γυναίκες της Υεμένης. Η Αίσα, η σύζυγος του Προφήτη, την διηγήθηκε και στον ίδιο τον Προφήτη (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν).
Το θέμα δεν έχει καμία σχέση με τις μητέρες των συντρόφων του Προφήτη και τον Άγιο Αμπού Ζαρ αλ-Γκιφάρι.
Αφηγήθηκε η Αίσα (η ευλογημένη από τον Θεό):
“Έντεκα γυναίκες κάθισαν μαζί και συμφώνησαν να αναφέρουν τα πάντα για τις συνθήκες των συζύγων τους και να μην κρύψουν τίποτα η μία από την άλλη:
Πρώτον
(κατακρίνοντας):
«Ο άντρας μου (ο Γιαλτσίν) είναι σαν το κρέας μιας αδύναμης καμήλας στην κορυφή ενός βουνού. Δεν είναι εύκολο να το φτάσεις, ούτε είναι χοντρό για να το κουβαλήσεις.»
είπε. (Δηλαδή, αναφέρθηκε στον σκληρό, κακότροπο και περήφανο χαρακτήρα του συζύγου της, υπονοώντας ότι η οικογένεια δεν ωφελήθηκε από αυτόν).
Δεύτερον
(κατακρίνοντας):
«Δεν θέλω να αποκαλύψω τα νέα του συζύγου μου, γιατί φοβάμαι. Αν αρχίσω να τα αναφέρω, θα πρέπει να τα πω όλα, από το μικρότερο μέχρι το μεγαλύτερο, και αυτό δεν είναι εύκολο».
είπε. (Με αυτή τη φράση υπαινίχθηκε ότι ο σύζυγός της ήταν σε πολύ κακή κατάσταση).
Τρίτον
(κατακρίνοντας):
«Ο άντρας μου είναι ψηλός, αν μιλήσω θα χωρίσω, αν δεν μιλήσω θα με αφήσει μετέωρη.»
είπε. (Και με αυτό ήθελε να υποδείξει ότι ο σύζυγός της ήταν διανοητικά περιορισμένος).
Τέταρτος
(με επαινετικά λόγια):
«Ο άντρας μου είναι σαν τη νύχτα της Τιχάμας. Ούτε ζεστός, ούτε κρύος. Ούτε φοβιστικός, ούτε κουραστικός.»
είπε.
Πέμπτον:
«Ο άντρας μου είναι σαν λεοπάρδαλος όταν μπαίνει μέσα και σαν λιοντάρι όταν βγαίνει έξω. Δεν με ρωτάει (για τα οικιακά) που του αφήνω.»
είπε.
Έκτον:
«Ο άντρας μου, αν φάει, τρώει (διπλώνοντας το φαγητό), αν πιει, πίνει (απληστα), αν κοιμηθεί, τυλίγεται (σφιχτά). Δεν βάζει το χέρι του (στο φόρεμά μου) για να καταλάβει τη λύπη μου.»
(Αυτό είναι σαν να λέει ότι ο άντρας της δεν την προσέχει και δεν σκέφτεται τίποτα άλλο εκτός από το φαγητό και το ποτό).
Έβδομο:
«Ο άντρας μου είναι ανίκανος (ανίκανος να εκπληρώσει τα συζυγικά του καθήκοντα). Έχει χίλια βάσανα (πάσχει από διάφορες ασθένειες). Μου σπάει το κεφάλι, μου πληγώνει το σώμα, μαζεύει τα πάντα (χρησιμοποιεί ό,τι βρει, χτυπάει με ό,τι βρει).»
είπε.
Ογδόη:
«Το άγγιγμά του (σώματός του) είναι απαλό σαν να αγγίζεις κουνέλι. Μυρίζει ευχάριστα, σαν αρωματικό φυτό.»
είπε.
Εννιάτη: «Ο άντρας μου έχει ψηλό στύλο (άνετο σπίτι), μακρύ θηκάρι σπαθιού (ψηλός και ευθυτενής), πολλή στάχτη στο τζάκι του (φιλόξενος), και το σπίτι του είναι κοντά στο συμβούλιο (από την αριστοκρατία).»
είπε.
Δέκατον: «Ο σύζυγός μου είναι πλούσιος, και μάλιστα πάρα πολύ πλούσιος! Είναι πλούσιος σε κάθε αγαθό που μπορείτε να φανταστείτε. Έχει πολλά καμήλες. Οι τόποι όπου μπορούν να ξεκουραστούν οι καμήλες είναι πολλοί, αλλά οι βοσκότοποι λίγοι. Μόλις ακούσουν τον ήχο των οργάνων, καταλαβαίνουν ότι θα καταστραφούν.»
(Δηλαδή, οι καμήλες δεν αφήνονται να περιφέρονται ελεύθερα, αλλά κρατούνται σε αναμονή για να σφαχτούν, και όταν ακούνε τον ήχο των οργάνων και της διασκέδασης, καταλαβαίνουν ότι πρόκειται να σφαχτούν.)
Ενδέκατος:
«Ο άντρας μου είναι ο Αμπού Ζαρ. Αλλά τι Αμπού Ζαρ! Θα σας πω: Γέμισε τα αυτιά μου με κοσμήματα, έκανε τα χέρια μου χοντρά με λάδι. Με έκανε ευτυχισμένη, ένιωσα ευλογημένη και υπέροχη. Με βρήκε κόρη μιας οικογένειας που ζούσε με λίγα ζώα σε μια πλαγιά του βουνού που ονομαζόταν Σικκ. Με έφερε σε μια ευημερούσα και ευτυχισμένη κοινωνία, με άλογα που χλιμίντριζαν, καμήλες που βρυχούσαν, και χωράφια που οργώνονταν και θερίζονταν. Είμαι κυρίαρχη δίπλα του, ποτέ δεν με επιπλήττει. (Το βράδυ) κοιμάμαι μέχρι το πρωί. Πίνω γάλα όσο θέλω.»Υπάρχει και η μητέρα του Αμπού Ζαρ: η Ουμ Αμπού Ζαρ. Αλλά τι μητέρα! Οι αποθήκες της γεμάτες, τα αμπάρια της μεγάλα, το σπίτι της ευρύχωρο.
Ο γιος του Αμπού Ζαρρ είναι κι αυτός. Αλλά τι ευγενικός νέος! Το κρεβάτι του είναι σαν θήκη σπαθιού με το σπαθί τραβηγμένο. Τον χορταίνει ένα μόνο πόδι από αρνί τεσσάρων μηνών (τρώει λίγο).
Ο Αμπού Ζαρ έχει και μια κόρη. Αλλά πόσο ευγενική είναι! Υπακούει στον πατέρα της. Υπακούει και στη μητέρα της. Το σώμα της γεμίζει το φόρεμά της. Με την κορμοστασιά της (κάνει να ζηλεύουν οι γυναίκες και οι συνομήλικές της).
Ο Αμπού Ζαρρ έχει και μια δούλα. Τι πιστή, τι καλή δούλα! Δεν αποκαλύπτει τα μυστικά του σπιτιού μας σε κανέναν, ποτέ δεν καταστρέφει ή σπαταλάει τα τρόφιμά μας, δεν αφήνει σκουπίδια στο σπίτι, το κρατάει καθαρό. Είναι τίμια, δεν φέρνει ατιμία στο σπίτι.
Μια μέρα ο Αμπού Ζαρ βγήκε από το σπίτι. Παντού έβλεπε δερμάτινα δοχεία γάλακτος να αναδεύονται για να βγάλουν το βούτυρο. Στο δρόμο συνάντησε μια γυναίκα. Η γυναίκα είχε μαζί της δυο παιδιά, ευκίνητα σαν λεοπαρδάλεις, που έπαιζαν με τα στήθη της κάτω από τις μασχάλες της. (Ο άντρας μου μάλλον αγάπησε αυτή τη γυναίκα) και με άφησε, παντρεύτηκε εκείνη. Μετά εγώ παντρεύτηκα έναν αξιοσέβαστο άντρα. Εκείνος καβαλούσε ωραία άλογα. Πήγαινε με το δόρυ του και το απόγευμα έφερνε πολλά ζώα, καμήλες και βοοειδή, και μου τα έδινε. Από κάθε είδος ζώου μου έδινε ένα ζευγάρι. (Και ο άντρας μου μου έλεγε): «Ω, Ουμ Ζαρ! Φάε, πιες και κάνε δώρα στους συγγενείς σου!»
Η Ουμ Ζερρ λέει: «Παρόλα αυτά, αν συγκεντρώσω όλα όσα μου έδωσε ο δεύτερος σύζυγός μου, δεν θα γεμίσω ούτε το μικρότερο δοχείο του Αμπού Ζερρ».
Η Αίσα, η οποία μετέφερε αυτό το περιστατικό, λέει: «Ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) (για να με κατευνάσει):
«Ω Αΐσα», είπε, «εγώ είμαι για σένα όπως ο Αμπού Ζαρρ ήταν για την Ούμμου Ζαρρ».
(Με τη διαφορά ότι ο Αμπού Ζαρρ χώρισε την Ουμμού Ζαρρ, εγώ δεν σε έχω χωρίσει. Θα ζήσουμε μαζί.)”
(Μπουχάρι, Νικάχ 83; Μουσλίμ, Φεντα’ιλ ας-Σαχάμπε 92)
Η προσθήκη ανάμεσα στις δύο παρενθέσεις προέρχεται από άλλη αφήγηση αυτού του χαντίθ. Στην αφήγηση εκείνη, η Αίσα ρώτησε τον Αγγελιοφόρο του Θεού:
“Πατέρα μου, μητέρα μου, ας θυσιαστούν για σένα, ω Αγγελιοφόρε του Θεού!”
Εσύ είσαι μάλιστα καλύτερος από τον Αμπού Ζαρ!”
επέδειξε υψηλή ευφυΐα και διορατικότητα.
(βλ. Σουγιούτι, Εσμπάμπου Βουρούντι λ-Χαδις Χαδις και Αιτίες, Ιχτάρ Εκδόσεις: 158-213)
Σύμφωνα με αυτή την προσθήκη στο τέλος της αφήγησης, η Αίσα αφηγήθηκε την ιστορία αυτών των έντεκα γυναικών ενώπιον του Αποστόλου του Θεού, με ύφος υψηλό, αποτελώντας παράδειγμα ποιητικής τέχνης.
Μεταξύ των μελετητών των Χαντίθ
«Το Χαδις της Ουμμου Ζερ»
Αυτή η είδηση, η οποία είναι γνωστή με το όνομά της, περιλαμβάνει διάφορα καλά και κακά παραδείγματα οικογενειακής συμβίωσης.
(βλ. Σοφούογλου, Μεχμέτ, Σαχίχ-ι Μπουχάρι και η μετάφρασή του, Οτούκεν, Ιστανμπούλ, 1988, 11/5271)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
