– Ο Αδάμ δεν δοκιμάστηκε όσο ζούσε στη γη. Αντίθετα, όλοι οι απόγονοί του δοκιμάζονται στη γη.
– Πώς το εξηγείτε αυτό;
– Μήπως αυτός ο παράδεισος δεν μπορεί να είναι σε αυτόν τον κόσμο;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Απάντηση 1:
– Ο Αδάμ,
-Με το δίδαγμα ότι οι απόγονοι του Αδάμ είναι υποψήφιοι για τον παράδεισο-
πρώτα δημιουργήθηκε στον κόσμο και μετά τοποθετήθηκε στον παράδεισο.
Στον Παράδεισο
“απαγορευμένο δέντρο”
Ο καρπός δεν είναι μια δοκιμασία, αλλά μια θεία και δίκαιη πράξη που τον προετοιμάζει για μια κατάλληλη αποστολή που τον περιμένει στον κόσμο. Δηλαδή, ο Αδάμ παραβίασε την απαγόρευση με το δικό του μυαλό και την ελεύθερη βούλησή του και άξιζε να αποβληθεί από εκεί.
Ωστόσο, ο Θεός τον έδιωξε από τον παράδεισο όχι απλώς ως τιμωρία, αλλά ως εξορία.
τον έστειλε από τον παράδεισο στη γη για να τον τοποθετήσει σε μια πολύ σημαντική αποστολή / στο χαλιφάτο της γης.
– Τοποθετήθηκε στον παράδεισο για να δει εκ των προτέρων τις ομορφιές του και να μάθει τους λόγους για τους οποίους θα στερηθεί τον παράδεισο, και του επιβλήθηκε μια συμβολική απαγόρευση.
“απαγορευμένο δέντρο”
ο καρπός του δέντρου τού παρουσιάστηκε. Και επειδή παραβίασε αυτή την απαγόρευση, εκδιώχθηκε από εκεί.
Και μετά, με τη μετάνοιά του, ξανά.
αποδεκτός από το θείο θρόνο, συγχωρεμένος, με το καθήκον του χαλίφη στη γη, του πνευματικού ηγέτη και επικεφαλής της ανθρωπότητας.
έχει βραβευτεί.
Με αυτόν τον τρόπο, από την αρχή της δημιουργίας, έχει γίνει αποδέκτης των ένδοξων και όμορφων ονομάτων και ιδιοτήτων του Θεού και έχει αναλάβει τον ρόλο του καθρέφτη που αντανακλά τις εκδηλώσεις τους.
Με την εκδίωξη από τον παράδεισο,
Εκείνος που αξιώθηκε μερικά από τα ένδοξα ονόματα του Θεού.
όπως και με την αποκατάσταση του καθεστώτος του αποδεκτού υπηρέτη
αξιος των ονομάτων και των ιδιοτήτων του Τζεμαλί
έχει γίνει.
– Ναι, ο άνθρωπος είναι όλο.
«προς τα ονόματα»
Είναι ο φορέας της αποκάλυψης. Από αυτή την άποψη, ξεπερνάει και τους αγγέλους. Ο Γαβριήλ (α.σ.) και ο Αζραήλ (α.σ.) φέρουν διαφορετικά ονόματα και έχουν διαφορετικά καθήκοντα. Αλλά ο άνθρωπος, μεταδίδοντας τις αλήθειες της πίστης και τις ομορφιές του Ισλάμ στους άλλους, εισέρχεται σε ένα βαθμό στο πεδίο δράσης του Γαβριήλ, ενώ με το να αφαιρεί ζωές, μιμείται το έργο του Αζραήλ.
– Επίσης, ο άνθρωπος, καρπός του σύμπαντος, έχοντας ανάγκη ολόκληρου του κόσμου, έχει ανάγκη και των ονομάτων που εκδηλώνονται σε αυτόν. Επειδή έχει ανάγκη από τροφή, έχει ανάγκη και από…
«Ρεζάκ»
όπως υποδηλώνει το όνομά του, και με την ανάγκη του για θεραπεία
«Σαφί»
Το όνομά τους είναι καθρέφτης της φύσης τους. Οι άγγελοι ούτε τρώνε, ούτε πίνουν, ούτε αρρωσταίνουν. Επομένως, σε αυτούς δεν υπάρχει…
Ρεζάκ
ούτε το όνομά του αποκαλύπτεται, ούτε
Σαφί
όνομα.
Απάντηση 2:
– Όπως θα εξηγήσουμε αναλυτικότερα σε λίγο,
Ο Αδάμ δημιουργήθηκε στους ουρανούς, στον παράδεισο.
αν και υπάρχουν ορισμένοι μελετητές που το υποστηρίζουν
(Ιμπν αλ-Τζαουζί, Ζαντ αλ-Μασίρ, ερμηνεία του σχετικού στίχου),
Σύμφωνα με τη συντριπτική πλειοψηφία των μελετητών, ο Αδάμ δημιουργήθηκε αρχικά στη γη και στη συνέχεια τοποθετήθηκε στον παράδεισο.
“Και ιδού, ο Κύριός σου είπε στους αγγέλους:
«Θα δημιουργήσω έναν χαλίφη στη γη.»
είπε. Άγγελοι,
«Κύριε, θα δημιουργήσεις κάποιον που θα προκαλέσει αναταραχή στη γη και θα χύσει αίμα; Ενώ εμείς σε υμνούμε και σε δοξάζουμε;»
είπαν. Ο Θεός είπε στους αγγέλους
‘Εγώ ξέρω πράγματα που εσείς δεν ξέρετε.’
είπε.”
(Αλ-Μπακάρα, 2:30)
Η σαφής διατύπωση του στίχου που αναφέρεται παραπάνω υποστηρίζει αυτή την άποψη…
Η σοφία της αποστολής του Αδάμ στη γη είναι να αναλάβει το χαλιφάτο της γης και να εκπληρώσει το καθήκον που απαιτείται από τη θρησκεία, κυρίως στον τομέα της πίστης και των πράξεων, ξεκινώντας από τη γνώση του Θεού.
– Η σοφία πίσω από την εκδίωξη του Αδάμ από τον παράδεισο και την αποστολή του στη γη είναι η ανάθεση/η αποστολή. Σύμφωνα με την έκφραση του Μπεντιουζζαμάν:
«Έχει αποσταλεί με μια τέτοια αποστολή, με μια τέτοια εντολή, που…»
Όλες οι πνευματικές εξελίξεις της ανθρωπότητας, η ανάπτυξη και η εξέλιξη όλων των ανθρώπινων ικανοτήτων, και το γεγονός ότι η ανθρώπινη φύση αποτελεί ένα ολοκληρωμένο καθρέφτη όλων των Θεϊκών ονομάτων, είναι αποτελέσματα αυτού του καθήκοντος.
Αν ο Αδάμ παρέμενε στον Παράδεισο;
η θέση του θα παρέμενε σταθερή σαν άγγελος, οι ανθρώπινες ικανότητες δεν θα αναπτύσσονταν.
Ενώ υπάρχουν πολλοί άγγελοι που κατέχουν ομοιόμορφες θέσεις, δεν υπάρχει ανάγκη για άνθρωπο για τέτοιου είδους λατρεία. Ίσως η Θεία Σοφία να απαιτούσε ένα σπίτι υποχρεώσεων που να ταιριάζει στην ικανότητα του ανθρώπου να κατακτήσει αμέτρητες θέσεις, και γι’ αυτό, σε αντίθεση με τους αγγέλους, ο άνθρωπος αποβλήθηκε από τον παράδεισο με το γνωστό αμάρτημα που είναι σύμφυτο με τη φύση του. Επομένως, η αποβολή του Αδάμ από τον παράδεισο είναι η ίδια η σοφία και η ίδια η χάρη. Όπως και η είσοδος των απίστων στην κόλαση είναι δίκαιη και δικαιοσύνη.
(βλ. Επιστολές, σελ. 42)
– Οι παρακάτω διαπιστώσεις του Μπεντιουζζαμάν Χαζρετλερί ρίχνουν φως στο θέμα μας και αποκαλύπτουν τη σοφία της δημιουργίας των ανθρώπων:
“Το πιο όμορφο από τα θεία ονόματα είναι
κοινωνικό κάτοπτρο
είναι υλική. Και οι θεϊκοί σκοποί στη δημιουργία του σύμπαντος
το πλουσιότερο και πιο δραστήριο κέντρο
είναι υλική. Και οι θείες ευεργεσίες είναι…
με τις πολλές ποικιλίες και τα πολύχρωμα είδη
είναι σωματικός. Και με τις γλώσσες των αναγκών του ο άνθρωπος απέναντι στον Δημιουργό του.
οι πιο άφθονοι σπόροι των προσευχών και των ευχαριστιών του
πάλι είναι σωματικός/η.
Σφαίρες της πνευματικότητας και της ψυχικότητας
και πάλι τα πιο ποικίλα είδη σπόρων
είναι ενσωματωμένο.”
(βλ. Άσα-ι Μούσα, σελ. 45; Σουάλαρ, Ενδέκατη Σουά, σελ. 228; επίσης βλ. Σοζλέρ, Εικοστή Ογδόη Σοζ, σελ. 498)
Απάντηση 3:
Το Ζήτημα του Παραδείσου όπου Βρισκόταν ο Αδάμ
–
«Αυτός ο παράδεισος είναι ένας κήπος επί της γης. Διότι ο Αδάμ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) δημιουργήθηκε επί της γης».
Υπάρχουν ερμηνευτές που λένε το αντίθετο. Ωστόσο, σύμφωνα με τους περισσότερους ερμηνευτές, αυτό αναφέρεται στον αιώνιο παράδεισο.
(βλ. Μαβερντί, Ερμηνεία των στίχων 19-20 του Αράφ· Ιμπν Καγίμ, Μιφτάχ νταρ’ ας-σααδέ, 1/11-15)
Ο παράδεισος όπου δημιουργήθηκε ο Αδάμ (α.σ.) ήταν άραγε ένας από τους επίγειους παραδείσους;
Υπήρξαν και τέτοιοι που το πίστευαν.
“Ήταν ένας παράδεισος στην Παλαιστίνη ή ανάμεσα στην Περσία και το Κιρμάν. Η κάθοδός του ήταν από εκεί και η μεταφορά του στην Ινδία.”
Έχει ειπωθεί. Αλλά αυτό ειπώθηκε με το εξής σκεπτικό: Διότι υπάρχει ομοφωνία ότι η δημιουργία του Αδάμ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) έγινε στη γη, και σε αυτή την αφήγηση δεν αναφέρεται η ανάβασή του στον ουρανό. Αν γινόταν, θα αναφερόταν πρώτα. Επίσης, αν ήταν ο παράδεισος της αιωνιότητας (αιώνιος παράδεισος), δεν θα υπήρχε έξοδος και ο διάβολος δεν θα μπορούσε να εισέλθει εκεί.
– Ο Ρασίντ Ριζά ανέφερε ότι ο Ιμάμ Ματουρίδη είπε επίσης ότι ο παράδεισος αυτός είναι ένας κήπος στον κόσμο.
(βλ. Τεφσίρ αλ-Μενάρ, ερμηνεία του 35ου στίχου της Σούρας αλ-Μπακάρα)
Ο Ρασίντ Ριζά, ο οποίος κλίνει προς αυτήν την άποψη, παραθέτει τα λόγια του Ιμπν Καγίμ, ο οποίος παρουσιάζει τα επιχειρήματα όσων υποστηρίζουν αυτήν την άποψη. Ωστόσο, ο Ιμπν Καγίμ πιστεύει ότι αυτός ο παράδεισος είναι ο αληθινός παράδεισος. Για να μην αναστατώσουμε το μυαλό των ανθρώπων, δεν θα αναφέρουμε τα επιχειρήματα των αντιφρονούντων. Όποιος θέλει να μάθει περισσότερα, μπορεί να ανατρέξει στα σχετικά έργα του Ιμπν Καγίμ και του Ρασίντ Ριζά.
– Ας σημειωθεί επίσης ότι η διαπίστωση του Ρασίντ Ριζά δεν είναι ορθή. Διότι, ο Ιμάμ Ματουρίντι
«Ο παράδεισος όπου βρισκόταν ο Αδάμ ήταν ένα μέρος στη γη»
Δεν υπάρχει σχετική δήλωση. Ο Ιμάμ Ματουρίδη, σε διάφορα σημεία της ερμηνείας του, αναφέρει τα εξής:
α)
“Πριν από
(Στην ερμηνεία του 25ου στίχου της Σούρας αλ-Μπακάρα)
όπως αναφέραμε,
Παράδεισος
(από λεξικής άποψης),
σημαίνει κήπος με άφθονα δέντρα και φυτά.”
(βλ. ετ-Τεβιλάτ, Βηρυτός, 1426/2005, 1/425)
Φαίνεται ότι τα λεγόμενα του Ιμάμ Ματουρίδη σχετικά με την λεξική σημασία της λέξης «παράδεισος» ερμηνεύτηκαν ως εξήγηση ότι ο παράδεισος όπου βρισκόταν ο Αδάμ ήταν στη γη. Αυτό είναι εντελώς λάθος.
Η παραπάνω δήλωση του Ιμάμη, σε συνδυασμό με τα ακόλουθα λόγια που αναφέρονται δίπλα της, είναι πολύ σαφής: «Ο Παράδεισος όπου κατοικούσαν ο Αδάμ και η Εύα,
Δεν ξέρουμε αν πρόκειται για τον παράδεισο (κήπο) στον άλλο κόσμο που προορίζεται για τους ευσεβείς, ή για έναν παράδεισο (κήπο) σε αυτόν τον κόσμο.
Δεν υπάρχει σαφής αναφορά σε αυτό το θέμα στο στίχο.
(βλ. ετ-Τεβιλάτ, μήνας)
β)
«Οι ερμηνευτές (οι μελετητές της ερμηνείας) διαφωνούν σε αυτό το θέμα. Σύμφωνα με ορισμένους, ο παράδεισος όπου βρισκόταν ο Αδάμ είναι ο παράδεισος της μετά θάνατον ζωής. Σύμφωνα με άλλους, είναι ένας παράδεισος που δημιουργήθηκε ειδικά για αυτόν στους ουρανούς. Ωστόσο, εμείς δεν έχουμε την υποχρέωση να προσδιορίσουμε τη θέση αυτού του Παραδείσου.»
(βλ. Τεβιλάτ, 4/376)
– Ιμπν Ασούρ
αφού ανέφερε ότι υπάρχουν διαφορετικές απόψεις σχετικά με το αν αυτός ο παράδεισος βρίσκεται στον κόσμο αυτό ή στη μετά θάνατον ζωή, εξήγησε την ορθή άποψη, την οποία και ο ίδιος αποδέχεται, ως εξής:
«Σύμφωνα με τη συναίνεση των προγενέστερων μελετητών,
Ο Παράδεισος όπου εγκαταστάθηκε ο Αδάμ είναι ο Παράδεισος που ο Θεός έχει υποσχεθεί στους πιστούς.
Αυτός ο παράδεισος υπάρχει και τώρα, και βρίσκεται στους ουρανούς. Αυτή είναι η άποψη των θεολόγων του Σουννιτισμού και του Αμπού Αλί Τζουμπάι από τους Μουταζιλίτες. Οι φανερές εκφράσεις των στίχων και οι παραδόσεις των χαντίθ υποστηρίζουν αυτήν την άποψη. Σύμφωνα με τον Αμπού Μουσλίμ, τον Μουχάμμαντ μπιν Μπαχρ, τον Αμπούλ-Κασίμ αλ-Μπελχί και τους Μουταζιλίτες, αυτός ο παράδεισος είναι ένας κήπος στη γη.
(Ιμπν Ασούρ, ερμηνεία του 35ου στίχου της Σούρας Αλ-Μπακάρα)
– Η υπόθεση ότι ο παράδεισος βρίσκεται στη γη δεν είναι, κατά τη γνώμη μας, τόσο λογική και αυτονόητη όσο φαίνεται. Αντιθέτως, υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι ο Αδάμ δημιουργήθηκε στη γη και στη συνέχεια τοποθετήθηκε στον παράδεισο του ουρανού. Αυτές οι ενδείξεις μπορούν να συνοψιστούν ως εξής:
1.
Ο Θεός δημιούργησε τον Αδάμ από χώμα. Το χώμα βρίσκεται στη γη. Επομένως, πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι ο Αδάμ δημιουργήθηκε στη γη. Αφού ο Αδάμ δημιουργήθηκε στη γη,
«Ω Αδάμ! Εσύ και η σύζυγός σου, κατοικήστε στον παράδεισο.»
Από τη διατύπωση του στίχου, μπορούμε να καταλάβουμε ότι έχει εγκατασταθεί σε ένα μέρος άλλο από τον κόσμο.
2.
Η ανάληψη του Αδάμ στον ουράνιο παράδεισο είναι μια πρακτική αλήθεια που αποσκοπεί να δείξει ότι ο ίδιος και η γενιά του δημιουργήθηκαν στην πραγματικότητα για τον παράδεισο, ότι η αληθινή τους πατρίδα είναι ο παράδεισος και ότι η στέρηση αυτής της πατρίδας εξαρτάται από τις εξεγέρσεις που οι άνθρωποι θα διαπράξουν με τη δική τους βούληση.
3.
«Ο Σατανάς τους ψιθύρισε πονηρές σκέψεις, για να τους αποκαλύψει τα κρυμμένα σημεία της αιδούς τους.»
Και: «Ο Κύριός σας σας έδωσε αυτό το δέντρο μόνο και μόνο για να γίνετε άγγελοι ή…»
θα είστε από εκείνους που μένουν για πάντα.’
είπε και το απαγόρευσε.”
(Αλ-Α’ράφ, 7/20)
Στο στίχο που αναφέρεται, οι υπαινιγμοί για την αιώνια παραμονή του Αδάμ εκεί υποδηλώνουν ότι ο παράδεισος αυτός δεν βρισκόταν στη γη. Διότι η γη είναι φθαρτή. Δεν πρέπει να θεωρηθεί πιθανό ότι ο Αδάμ πίστευε πως ο φθαρτός κόσμος θα ήταν αιώνιος.
4.
«Ο Θεός είπε:»
«Εχθρεύεστε ο ένας τον άλλον (από εκεί)»
κατέβηκε
Για εσάς.
για ένα χρονικό διάστημα στη γη
υπάρχει εγκατάσταση και δυνατότητα χρήσης.'”
(Αλ-Α’ράφ, 7/24)
στο εδάφιο που αναφέρεται παραπάνω
“κατεβαίνω”
έγινε αναφορά σε αυτούς, και στη συνέχεια τονίστηκε ότι θα παραμείνουν στον κόσμο για ένα χρονικό διάστημα.
Αυτές οι εκφράσεις αναφέρονται στον Αδάμ και τη σύζυγό του, και σε άλλους.
-ο παραπάνω-
υποδεικνύει ότι ήρθαν από κάπου και εγκαταστάθηκαν στον κόσμο.
5.
Σύμφωνα με μια αυθεντική παράδοση, την ημέρα της κρίσης οι άνθρωποι θα πάνε στον Αδάμ για να ζητήσουν μεσολάβηση και θα του πουν:
«Ω Πατέρα μας! Άνοιξέ μας τις πύλες του Παραδείσου!»
λένε. Ο Αδάμ, από την άλλη, λέει:
«Δεν είναι δικό σας λάθος που ο πατέρας σας σας έδιωξε από τον παράδεισο;…»
θα πει.” (Μουσλίμ, Ιμάν, 329)
Ο παράδεισος που οι άνθρωποι επιθυμούν να ανοίξει εδώ είναι, φυσικά, ο παράδεισος της μετά θάνατον ζωής. Ο παράδεισος του Αδάμ.
«Δεν είναι το λάθος του πατέρα σας που σας έδιωξε από τον παράδεισο;»
Η φράση «…» είναι μια σαφής ένδειξη ότι αναφέρεται στον παράδεισο στην άλλη ζωή.
6. «Ω Αδάμ! Εσύ και η σύζυγός σου κατοικήστε στον παράδεισο.»
(Αλ-Α’ράφ, 7/19)
όπως αναφέρεται στο στίχο, που χρησιμοποιείται στο Κοράνι
“παράδεισος”
Η λέξη έχει πάρει την κατάληξη του οριστικού άρθρου.
«ο παράδεισος»
χρησιμοποιήθηκε με τη μορφή.
Αυτό, με τη σειρά του, υποδεικνύει ότι οι συνομιλητές αναφέρονται στον γνωστό και διάσημο παράδεισο.
7. «Σίγουρα, για σένα στον παράδεισο δεν υπάρχει ούτε πείνα ούτε γυμνότητα. Εκεί δεν θα διψάς ούτε θα εκτεθείς στον ήλιο.»
(Ταχά, 20/118-119)
οι ιδιότητες που αναφέρονται στα εδάφια που έχουν το εξής νόημα:
είναι τα χαρακτηριστικά του αιώνιου παραδείσου.
8.
«Τότε ο διάβολος τον (Αδάμ) πείραξε και του είπε:»
«Ω Αδάμ! Να σου δείξω το δέντρο της αιωνιότητας και μια βασιλεία που δεν θα φθαρεί;»
(Ταχά, 20/120)
που χρησιμοποιείται στο εδάφιο που αναφέρεται.
«το δέντρο της αιωνιότητας και μια βασιλεία που δεν θα χαθεί ποτέ»
Οι ιδιότητές του είναι οι ιδιότητες του παραδείσου στην αιώνια μεταθανάτια ζωή.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
