Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Όπως συμβαίνει σχεδόν σε κάθε θρησκεία, οι οπαδοί του Ισλάμ χωρίζονται σε διάφορες σέκτες. Αυτές οι σέκτες, σύμφωνα με την έκφραση του Φιγλαλή,
“Είναι οι σχολές σκέψης της ισλαμικής θρησκείας στον τομέα της πίστης και της πρακτικής.”
(1)
Δόγμα,
Είναι μια λέξη που προέρχεται από τη ρίζα ZHB, η οποία σημαίνει “πηγαίνω”,
“η διανυθείσα διαδρομή”
σημαίνει (2) Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) αναφέρεται στο γεγονός της διαφωνίας στην ανθρωπότητα με τις ακόλουθες εκφράσεις:
«Οι Εβραίοι χωρίστηκαν σε 71 αιρέσεις, οι Χριστιανοί σε 72. Η δική μου κοινότητα θα χωριστεί σε 73 αιρέσεις. Όλες, εκτός από μία, θα καταλήξουν στη φωτιά. Η σωζόμενη αίρεση είναι εκείνη που ακολουθεί το δρόμο μου και των συντρόφων μου.»
(3)Σύμφωνα με μια αδύναμη εκδοχή,
“όλοι είναι στον παράδεισο, εκτός από έναν”
αναφέρεται (4).
73 φράξιες
Αν και έχει γίνει εκτενής συζήτηση σχετικά με την αυθεντικότητα των χαντίθ που σχετίζονται με αυτό το θέμα, πιστεύουμε ότι η διαίρεση σε αυτές τις σέκτες είναι μια ιστορική πραγματικότητα και τα σχετικά χαντίθ εκφράζουν αυτήν την πραγματικότητα. (5)
“Τι εννοείς με τις 73 φράξιες;”
όσον αφορά το ζήτημα αυτό, το κύριο
δύο απόψεις
υπάρχουν:
Πρώτον:
την έκφραση “73 φίρκα”
κυριολεκτικά
εκείνοι που αποδέχονται.
Αυτά
θρησκευτικές αιρέσεις
τα αναφέρουν ονομαστικά και με τις δευτερεύουσες διακλαδώσεις τους τα συμπληρώνουν σε 73 αιρέσεις. Οι κύριες από αυτές τις αιρέσεις είναι:
“Είναι οι Χαριζίτες, οι Σιίτες, οι Μουταζιλίτες, οι Τζαμπρίτες και οι Μουρτζιίτες”.
Δεν υπάρχει πλήρης ομοφωνία μεταξύ των συγγραφέων που προσπαθούν να φτάσουν στον αριθμό 73 με αυτά και τις αιρέσεις που προκύπτουν από αυτά.(6)
Δεύτερον:
την έκφραση “73 φίρκα”
Συνεκδοχικά, με την έννοια της πληθώρας.
εκείνοι που το βλέπουν ως.
Στα αραβικά, εκφράσεις όπως 7, 70, 700 υποδηλώνουν πληθώρα. Για παράδειγμα,
“επτά ουρανοί”
(7)
“επτά θάλασσες”
,(8)
«Ακόμη και αν ζητήσεις συγχώρεση γι’ αυτούς εβδομήντα φορές, ο Αλλάχ δεν θα τους συγχωρήσει».
(9)
“Η πίστη έχει πάνω από εβδομήντα κλαδιά.”
Μπορούμε να το δούμε σε κείμενα (10) τύπου.
Κάθε μία από τις 73 σέκτες θεωρεί τον εαυτό της
“η σωτήρια ομάδα”
δηλαδή
«η σωζόμενη μερίδα»
ως αποδεκτό. (11)
Στα χαντίθ των 73 αιρέσεων αναφέρεται
“όλοι είναι στις φλόγες, εκτός από έναν”
Ο Mevlüt Özler προσεγγίζει την έκφραση ως εξής:
“Αυτό δεν σημαίνει να είσαι ο ίδιος στη φωτιά,
Αυτό αναφέρεται στην αποτυχία να φτάσει κανείς στην αλήθεια, στο δίκαιο, που είναι η οδός του Κορανίου και της Σούννας… Ο Προφήτης, λέγοντας αυτό, επισήμανε το λάθος στις απόψεις και τις σκέψεις τους.”(13)
Σατιμπί
, επισημαίνει το εξής στο ίδιο ζήτημα:
«Εκτός από έναν, όλοι είναι σε πυρά.»
Η φράση, φαινομενικά, υποδηλώνει απειλή. Δεν αναφέρεται η αιωνιότητα ή η μη αιωνιότητα στην κόλαση. Επομένως, δεν υπάρχει απόδειξη για την αιωνιότητα στην κόλαση σε αυτή τη φράση. Διότι η απειλή με την κόλαση μπορεί να απευθύνεται τόσο στους άπιστους όσο και στους αμαρτωλούς πιστούς.” (14)
Ο Μπεντιουζζαμάν, την σωζόμενη ομάδα.
“η τέλεια σωτήρια σέκτα”
με αυτή την έκφραση το διατυπώνει.(15) Δηλαδή, θα υπάρξει ένας που θα σωθεί με την πλήρη έννοια, ενώ οι άλλοι θα παρεκκλίνουν από την αλήθεια λίγο ή πολύ.
Ο Προφήτης έγραψε μια γραμμή στο έδαφος,
“Αυτός είναι ο σωστός δρόμος”
λέει. Στη συνέχεια, σχεδιάζει άλλες γραμμές δεξιά και αριστερά από αυτή τη γραμμή.
«Και αυτά είναι άλλα μονοπάτια… Σε καθένα από αυτά υπάρχει ένας διάβολος που καλεί σε αυτό το μονοπάτι.»
προστάζει και απαγγέλλει το ακόλουθο εδάφιο (16).
«Αυτός είναι ο ίσιος δρόμος μου, ακολουθήστε τον. Μην ακολουθείτε άλλους δρόμους, γιατί θα σας απομακρύνουν από τον δρόμο Του (του Θεού)…»
(17)
Είναι γνωστό ότι η συντομότερη απόσταση μεταξύ δύο σημείων είναι η ευθεία γραμμή. Οι καμπύλες, εκτός από αυτήν, αποκλίνουν από την ευθεία γραμμή, λίγο ή πολύ.
Για παράδειγμα, όσον αφορά τα χαρακτηριστικά του Θεού, οι Μουαττίλα, που τα αρνούνται, έχουν υπερβάλει εις βάρος της αλήθειας, ενώ οι Μουσαμπίχ, που τα εξομοιώνουν με τα χαρακτηριστικά των πλασμάτων, έχουν υπερβάλει προς την άλλη κατεύθυνση.
“Ο Θεός έχει ιδιότητες, η φύση των οποίων είναι άγνωστη σε εμάς.”
Αυτοί που λένε “Εχλί σουννέτ βε τζεμαάτ” έχουν βρει τον σωστό δρόμο.
Επίσης, όσον αφορά το ζήτημα της μοίρας, εκείνος που αρνείται τη μοίρα.
Μουταζιλίτες
η αδιαφορία, η οποία απορρίπτει την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου
Αναγκαστική
έχει υπερβεί τα όρια.
“Υπάρχει θεία πρόνοια. Αλλά ο άνθρωπος έχει ελεύθερη βούληση, άρα είναι υπεύθυνος.”
δήλωσε οπαδός της σουνιτικής παράδοσης και της κοινότητας.
Όπως και στα δύο αυτά παραδείγματα, οι σχολές που δημιούργησαν τις 73 αιρέσεις, είτε κατέφυγαν σε υπερβολές είτε σε ελλείψεις. Η ορθή ερμηνεία, ωστόσο, είναι…
Αχλ-ι Σουννέτ
έχει γίνει.
Πηγές:
1. Φιγλαλή, Ετέμ Ρουχί, Τα Ισλαμικά Δόγματα της Πίστης στην Εποχή μας, Εκδόσεις Σελτσούκ, Κωνσταντινούπολη 1980, σελ. 1.
2. Ιμπν Μανζούρ, Λισάν αλ-Αράμπ, Νταρ Σαντίρ, Βηρυτός, Ι, 393-394.
3. Τιρμίζι, Ιμάν, 18; Ιμπν Μάτζε, Φιτέν, 17; Αμπού Νταβούντ, Σούννα, 1.
4. Ακλουνί, Μουχάμμαντ, Κεφσούλ-Χαφά, Νταρ Ιχιαίτ-Τουράσιλ-Αραμπί, Βηρυτός, 1351 εγ., Ι, 150.
5. Για τις απόψεις επί του θέματος, βλ. Özler, Mevlüt, Η έννοια των 73 αιρέσεων στην ισλαμική σκέψη, εκδ. Nun, Κωνσταντινούπολη 1996, σ. 29-39.
6. Βλ. Özler, σ. 67-78.
7. Σουρα αλ-Μπακαρα, 27.
8. Λουκμάν, 27.
9. Μετάνοια, 80.
10. Μουσλίμ, Ιμάν, 58.
11. Βλ. Özler, σελ. 93-95; Fığlalı, σελ. 5.
12. Φιγλαλή, σελ. 2.
13. Αποσπάσματα, σελ. 122.
14. Σατίμπι, Αμπού Ισχάκ, αλ-Ι’τισάμ, Νταρ αλ-Κουτούμπ αλ-Ιλμίγια, Βηρυτός, 1995, σ. 413.
15. Νουρσί, Σαΐντ, Μεκτουμπάτ, Ενβάρ Εκδόσεις, Κωνσταντινούπολη 1993, σελ. 106.
16. Ραζή, Φαχρεντίν, Μεφάτιχ αλ-Γαίμπ (Τεφσίρ Κεμπίρ), Δαρού Ιχιαίτ-Τουράσιλ-Αραμπί, XIV, 3; Ιμπν Κεθίρ, Χαφίζ, Τεφσίρ αλ-Κουράν αλ-Αζίμ, Καχραμάν Εκδ. Κωνσταντινούπολη 1985, III, 360; Κουρτουμπί, Αμπού Αμπντουλλάχ, Ελ-Τζαμί Λιαχκάμι αλ-Κουράν, Δαρούλ-Κουτούμπιλ-Ιλμιγέ, Βηρυτός, 1993, VII, 90.
17. Εν’άμ, 153.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
