Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο Ισλαμισμός είναι θρησκεία της ευκολίας. Κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως των γυναικών, η υποχρέωση της λατρείας αίρεται για λόγους ευκολίας.
Η αιτία αυτού είναι η εντολή του Θεού, ενώ η σοφία του έγκειται στην καθαριότητα και την ευκολία.
Οι γυναίκες που έχουν περίοδο ή λοχεία οφείλουν να κάνουν μπάνιο μόλις τελειώσει η κατάστασή τους, όπως ακριβώς οφείλει να κάνει μπάνιο και ο ακάθαρτος. Η σοφία πίσω από αυτό είναι η καθαριότητα. Η αιτία, δε, είναι η εντολή του Θεού.
Η πιο σαφής απόδειξη αυτού του ζητήματος είναι το ακόλουθο εδάφιο:
«Σε ρωτούν για την έμμηνο ρύση των γυναικών. Πες: Είναι μια ακαθαρσία. Γι’ αυτό, απομακρυνθείτε από τις γυναίκες κατά την έμμηνο ρύση. Μην τις πλησιάζετε μέχρι να καθαριστούν. Όταν καθαριστούν, πλησιάστε τις από εκεί που σας έχει διατάξει ο Αλλάχ. Να ξέρετε ότι ο Αλλάχ αγαπάει αυτούς που μετανοούν και αυτούς που καθαρίζονται.»
(Αλ-Μπακάρα, 2:222)
Υπάρχουν επίσης πολλά χαντίθ που αναφέρουν ότι οι γυναίκες που έχουν περίοδο ή λοχεία πρέπει να κάνουν μπάνιο μετά το τέλος της περιόδου τους. Αυτό αναφέρεται στις ερμηνείες αυτού του στίχου και στις πηγές των χαντίθ. (Για αυτά τα χαντίθ και τις αφηγήσεις, δείτε: Μπουχάρι, κεφάλαιο περί εμμήνου ρύσεως· Μουσλίμ, κεφάλαιο περί εμμήνου ρύσεως· Ιμπν Κεθίρ, ερμηνεία του σχετικού στίχου).
Επιπλέον, οι πρακτικές του Προφήτη μας (ειρήνη σε αυτόν) και των γυναικών των συντρόφων του αποτελούν ξεχωριστές αποδείξεις.
Οι γυναίκες δεν αναπληρώνουν τις προσευχές που δεν μπόρεσαν να εκτελέσουν κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως ή της λοχείας.
Ο Θεός, ως χάρη και ευκολία, συγχωρεί στις γυναίκες τις προσευχές που οφείλουν να εκτελέσουν κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως. Διότι ο Θεός επιθυμεί την ευκολία για τους υπηρέτες Του, όχι τη δυσκολία. Εντούτοις, η γυναίκα κατά μέσο όρο έχει περίοδο μία εβδομάδα το μήνα, και αυτό φτάνει τους τρεις μήνες το χρόνο. Τρεις μήνες αναπλήρωσης προσευχών το χρόνο είναι βαρύ φορτίο για τον άνθρωπο. Σχετικά με αυτό, η Αίσα (ρα) αναφέρει το εξής χαντίθ:
Μια γυναίκα ρώτησε την Αίσα:
«Πρέπει η γυναίκα που έχει περίοδο να αναπληρώσει τις προσευχές που έχασε κατά τη διάρκεια της περιόδου της, αφού καθαριστεί από την περίοδο;»
Η Αίσα απάντησε ως εξής:
«Είσαι Χαριουρίτης;»
(Είσαι από τους Χαριζίτες;)
«Εμείς βλέπαμε την έμμηνο ρύση δίπλα στον Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν), και μετά την καθαριζόμασταν και κάναμε γκουςλ. Ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) δεν μας διέταζε να αναπληρώσουμε την προσευχή.»
(Ιμπν Μάτζα, Ταχάρετ: 119)
Αλλά η νηστεία δεν είναι έτσι, αφού η νηστεία του Ραμαζανιού είναι ένας μήνας τον χρόνο, δεν είναι τόσο δύσκολο να αναπληρώσεις μια εβδομάδα ή δέκα μέρες νηστείας αργότερα.
Η γυναίκα που βρίσκεται σε κατάσταση εμμήνου ρύσεως ή λοχείας απαλλάσσεται από κάθε υποχρέωση προσευχής.
Στις γυναίκες απαγορεύεται η προσευχή κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως και της λοχείας. Δεν υποχρεούνται να αναπληρώσουν τις προσευχές που δεν μπόρεσαν να τελέσουν κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως και της λοχείας.
Ο Θεός, με την χάρη και την ευλογία Του, τους έχει απαλλάξει από τέτοια υποχρέωση. Η ισλαμική θρησκεία είναι πράγματι μια θρησκεία ευκολίας. Αυτή η αρχή της ευκολίας είναι εμφανής και στην απόφαση σχετικά με την υποχρέωση προσευχής των γυναικών κατά την περίοδο της εμμήνου ρύσεως και της λοχείας.
Διότι η εμμηνόρροια είναι μια επίπονη κατάσταση που ταλαιπωρεί τις γυναίκες κάθε μήνα και απασχολεί το χρόνο τους για περίπου μια εβδομάδα. Στο διάστημα αυτό, πολλές φορές δεν μπορούν να τελέσουν τις προσευχές τους. Είναι γνωστό ότι η γυναίκα, εκτός από την διαρκή φροντίδα του συζύγου και των παιδιών της, ασχολείται και με την καθαριότητα και τη συντήρηση του σπιτιού της. Είναι προφανές πόσο βαρύ και κοπιαστικό θα είναι για μια γυναίκα σε αυτή την κατάσταση να αναγκάζεται να αναπληρώσει αργότερα τις πολλές προσευχές που αναγκαστικά παρέλειψε.
Η κατάσταση είναι η ίδια και για την λοχεία· είναι προφανές πόσο δύσκολο θα ήταν για μια γυναίκα που αναγκάστηκε να παραλείψει τις προσευχές της για είκοσι, τριάντα, ακόμη και σαράντα ημέρες, να αναπληρώσει όλες αυτές τις χαμένες προσευχές. Έτσι, το Ισλάμ, που είναι έλεος για όλο τον κόσμο, ως μεγάλη ευκολία, συγχωρεί στις γυναίκες όλες τις προσευχές που δεν μπόρεσαν να εκτελέσουν κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως και της λοχείας.
Ενώ οι γυναίκες που βρίσκονται σε εμμηνόρροια ή λοχεία δεν επιτρέπεται να προσεύχονται, επιτρέπεται να κάνουν τασμπίχ, ζικρ και ντουά. Μάλιστα, θεωρείται ευκταίο, αν είναι δυνατόν και ο χρόνος το επιτρέπει, μια γυναίκα σε εμμηνόρροια ή λοχεία να πλένεται με αμπντέστ σε κάθε ώρα προσευχής και να κάθεται στραμμένη προς την Κίμπλα για όσο χρόνο διαρκεί μια προσευχή, απασχολούμενη με τασμπίχ, τεβχίντ και τεχλίλ.
Με αυτόν τον τρόπο, δεν ξέχασε τον Κύριό της και δεν έχασε την απόλαυση της λατρείας· και έδειξε πόσο επιθυμούσε και πόσο ζήλο είχε για τη λατρεία του Θεού, αν μπορούσε. Λέγεται ότι, χάρη σε αυτήν την όμορφη και αγνή πρόθεση, θα της καταγραφεί η ανταμοιβή της προσευχής που έκανε, η οποία ήταν η πιο όμορφη και η πιο ευλογημένη της ζωής της.
(Ιμπν Αμπντίν, Μενχέλουλ-ουαριντίν μιν μπιχάριλ-φειζ αλέζ-Ζουχρίλ-μουτεεχχιλίν φί μεσάιλιλ-χαιζ)
Στις γυναίκες που βρίσκονται σε κατάσταση εμμήνου ρύσεως ή λοχείας, απαγορεύεται η νηστεία, όπως και η προσευχή.
Ωστόσο, σε αντίθεση με την προσευχή, τις ημέρες που δεν μπόρεσαν να νηστέψουν, πρέπει να τις αναπληρώσουν μετά τον καθαρισμό τους. Επειδή η νηστεία, σε αντίθεση με την προσευχή, δεν είναι συνεχής αλλά διαρκεί έναν μήνα το χρόνο, η αναπλήρωση των λίγων ημερών νηστείας που έχασαν οι γυναίκες δεν τους επιβάλλει ιδιαίτερη ταλαιπωρία. Από αυτή την άποψη, ενώ οι οφειλές προσευχής συγχωρούνται, η οφειλή της νηστείας παραμένει και ζητείται η αναπλήρωσή της αργότερα. Η Αϊσέ, η μητέρα των πιστών, είπε σχετικά:
«Όταν ερχόταν η περίοδος της εμμήνου ρύσεως και της λοχείας, ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) μας διέτασσε να αναπληρώσουμε τις νηστείες που είχαμε παραλείψει. Δεν μας διέτασσε όμως να αναπληρώσουμε τις προσευχές που είχαμε παραλείψει.»
(βλ. Ναϋλ αλ-Αουτάρ, 1, 279-280; Σουμπουλ ας-Σελάμ, 1, 105)
Εμμηνόρροια-λοχεία
Είναι επίσης αμαρτία για μια γυναίκα σε κατάσταση εμμηνόρρυσίας να έχει σεξουαλική επαφή με τον σύζυγό της.
Η σεξουαλική επαφή σε αυτή την κατάσταση θεωρείται από τις μεγάλες αμαρτίες (günâh-ı kebâir). Στο Κοράνι αναφέρεται:
«Σε ρωτούν και για την εμμηνόρροια των γυναικών. Πες: Αυτή είναι μια ακαθαρσία. Γι’ αυτό, απομακρυνθείτε από τις γυναίκες κατά την εμμηνόρροια. Και μην τις πλησιάζετε μέχρι να καθαριστούν.»
(Αλ-Μπακάρα, 2/222).
Η σημασία της εντολής να μην πλησιάζουμε τις γυναίκες, η οποία αναφέρεται στο στίχο, εξηγείται με το ακόλουθο ιερό χαντίθ που παραδίδεται από τον Άνες (ρα):
«Οι Εβραίοι δεν έτρωγαν και δεν έπιναν με τις γυναίκες τους όταν αυτές είχαν έμμηνο ρύση. Ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) είπε σχετικά με αυτό:»
“Κάνετε ό,τι θέλετε, εκτός από σεξουαλικές επαφές…”
είπαν.”
(βλ. Μουσλίμ, Έμμηνος ρύσις 16; Νεσαΐ, Καθαριότητα, 18)
Σε κατάσταση εμμήνου ρύσεως/λοχείας
Η σεξουαλική επαφή με γυναίκα σε κατάσταση λοχείας είναι επιβλαβής τόσο από θρησκευτική όσο και από ιατρική άποψη. Η γυναίκα σε αυτή την κατάσταση θεωρείται ασθενής. Χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα και καθαριότητα. Πρέπει να αποφεύγει την κούραση και να ξεκουράζεται όσο το δυνατόν περισσότερο.
Επιπλέον, η έντονη οσμή που εκπέμπει η γυναίκα κατά την έμμηνο ρύση μπορεί να προκαλέσει αηδία στον άνδρα. Από αυτή την άποψη, οι σεξουαλικές επαφές κατά τη διάρκεια αυτής της ευαίσθητης περιόδου, εκτός από το να προκαλέσουν αηδία και αποστροφή στον σύζυγο, μπορούν να οδηγήσουν και σε διάφορες γυναικολογικές παθήσεις.
Για παράδειγμα: Σήμερα στην Ευρώπη, μια σημαντική αιτία των καρκίνων της μήτρας που είναι πολύ συχνοί στις γυναίκες, έχει διαπιστωθεί ότι είναι η συνέχιση των σεξουαλικών σχέσεων των γυναικών με τους συζύγους τους κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως. Όπως είναι απαγορευμένο για έναν άνδρα να πλησιάσει τη γυναίκα του κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως, έτσι είναι απαγορευμένο και για τη γυναίκα να υποκύψει σε αυτόν. Εάν, ενώ βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση, έχουν σεξουαλική επαφή, και οι δύο πρέπει να μετανοήσουν και να ζητήσουν συγχώρεση. Επιπλέον, πρέπει να δώσουν ελεημοσύνη στους φτωχούς, ίση με ένα ή μισό δηνάριο χρυσού ή την αξία του.
[Το δηνάριο είναι ένα χρυσό νόμισμα βάρους ενός μισκαλιού (4 γραμμάρια)].
Δεν επιτρέπεται να απομακρύνει κανείς το κρεβάτι του από μια γυναίκα που έχει περίοδο. Αυτή η συμπεριφορά είναι έθιμο των Εβραίων. Οι Εβραίοι απομάκρυναν τα κρεβάτια τους από τις γυναίκες που είχαν περίοδο, δεν κάθονταν δίπλα τους, ούτε έτρωγαν μαζί τους. Ακόμα και τις πετσέτες που χρησιμοποιούσαν τις ξεχώριζαν. Ο Ισλαμισμός κατάργησε αυτό το άδικο και εσφαλμένο έθιμο, και δεν θεωρεί καν αμαρτία το να κοιμάται κανείς με μια γυναίκα που έχει περίοδο, να τρώει το φαγητό που μαγειρεύει, ή να σκουπίζεται με την ίδια πετσέτα.
Η Αιξα, η μητέρα μας, είπε τα εξής:
«Ενώ εγώ είχα περίοδο, ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) έβαζε το ευλογημένο κεφάλι του στην αγκαλιά μου και μετά διάβαζε το Κοράνι.»
(Μπουχάρι, Έμμηνος ρύσις, 2, 3; Νεσάι, Καθαριότητα, 173, 174)
Μια άλλη εκδοχή:
“Όταν είχα περίοδο, δάγκωνα το κρέας με κόκαλο και μετά του το έδινα. Εκείνος το έπαιρνε και δάγκωνε από το σημείο που είχα δαγκώσει εγώ. Επίσης, όταν είχα περίοδο, του έδινα το ποτήρι από το οποίο είχα πιει νερό, και εκείνος το έπαιρνε και έβαζε το στόμα του στο σημείο που είχα βάλει εγώ το δικό μου και έπινε.”
(Μουσλίμ, Χαΐζ, 14)
Από αυτά τα χαντίθ καταλαβαίνουμε ότι οι γυναίκες κατά την περίοδο της εμμήνου ρύσεως δεν είναι ακάθαρτες (νέτζις). Το ίδιο ισχύει και για τις γυναίκες κατά την περίοδο της λοχείας. Αυτές οι καταστάσεις είναι απλώς ακαθαρσίες (χάδες), δηλαδή, καταστάσεις νομικής ακαθαρσίας που εμποδίζουν την εκπλήρωση ορισμένων θρησκευτικών υποχρεώσεων. Δεν πρόκειται ποτέ για αληθινή ακαθαρσία (νέτζις).
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
