– Στον παράδεισο υπόσχονται πρασινάδες, πουλιά, ποτάμια. Συνεχώς γίνεται λόγος για χουρμάδες και σταφύλια. Γενικά, αυτά είναι τα αγαθά που αγαπούν περισσότερο και επιθυμούν οι Άραβες.
– Γιατί υπόσχονται κυρίως αυτές τις ευλογίες στον παράδεισο και όχι άλλες;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
– Η αναφορά σε φρούτα που ήταν οικεία στους ανθρώπους της Αραβίας στο Κοράνι δεν είναι κάτι ξένο προς τις επιθυμίες άλλων ανθρώπων.
Οι χουρμάδες και τα σταφύλια είναι αγαπημένα φρούτα σε όλο τον κόσμο. Είναι πλέον κοινό μυστικό ότι οι άνθρωποι αγαπούν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο το πράσινο και το νερό/θάλασσα/ποτάμια.
Για παράδειγμα, σήμερα στην Κωνσταντινούπολη
-ακόμα και αν είναι μακριά-
Αν από ένα παράθυρο ενός σπιτιού φαίνεται έστω και ένα μικρό κομμάτι θάλασσας, η τιμή/το ενοίκιο του σπιτιού αυξάνεται αμέσως. Αυτό δείχνει ότι: Ο Θεός, με όποια ωραία συναισθήματα έχει προικίσει τον άνθρωπο, έχει ετοιμάσει τον παράδεισο, τον τόπο της ανταμοιβής, με μια διάταξη που ικανοποιεί αυτά τα συναισθήματα.
– Ωστόσο, αν το Κοράνι αναφερόταν σε πράγματα άγνωστα στους Άραβες, τους πρώτους αποδέκτες του, τότε θα παραβίαζε τον κανόνα της ρητορικής. Διότι, το Κοράνι, καλώντας τους ανθρώπους στον σωστό δρόμο, χρησιμοποίησε δύο κριτήρια για να καταστήσει την πρόσκλησή του ελκυστική: το ένα είναι ο παράδεισος, τόπος ανταμοιβής, και το άλλο η κόλαση, τόπος τιμωρίας.
Όταν γίνεται λόγος για ευαγγέλια και προειδοποιήσεις, πρέπει να δοθεί έμφαση και να γίνει αναφορά σε αυτούς τους δύο τόπους. Δεδομένου ότι γίνεται λόγος για άγνωστα, αθέατα μέρη, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθεί ένα ύφος που να επιτρέπει στους αποδέκτες να τα κατανοήσουν και να τα αναγνωρίσουν σε κάποιο βαθμό. Αυτό είναι εφικτό μόνο με την υπενθύμιση στους αποδέκτες παρόμοιων πραγμάτων που έχουν δει και γνωρίσει στον κόσμο.
Αμπντουλλάχ ιμπν Αμπάς:
«Οι ευλογίες του Παραδείσου και οι ευλογίες του κόσμου τούτου έχουν μόνο ομοιότητα ονόματος.»
(Από τον Μπεϊχάκι, όπως αναφέρεται από τον Αλούσι, 1,204)
ενώ, υπέδειξε αυτή την αλήθεια.
Επομένως, η αναφορά στις ευλογίες που γνωρίζουν οι αποδέκτες είναι απαραίτητη για τη σοφία της καθοδήγησης και την τέχνη της ρητορικής.
Εξάλλου, υπάρχουν και άλλες ευλογίες και καρποί που αναφέρονται στο Κοράνι.
«Στον Παράδεισο υπάρχει ό,τι επιθυμεί η ψυχή και ό,τι ευχαριστεί το μάτι.»
(Ζουχρούφ, 43/71)
Στο εδάφιο αυτό αναφέρεται η ύπαρξη κάθε είδους ευλογίας, πέρα από κάθε φαντασία, όχι μόνο για τους Άραβες, αλλά για όλους τους ανθρώπους.
Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) επίσης
-σαν να αποτελεί μια μορφή ερμηνείας αυτού του εδαφίου-
είπε τα εξής:
“
Ο παράδεισος είναι ένα όμορφο μέρος γεμάτο ευλογίες που κανένα μάτι δεν έχει δει, κανένα αυτί δεν έχει ακούσει και κανένας άνθρωπος δεν μπορεί καν να φανταστεί.
(Ματζμαου’ζ-Ζαουαΐντ, αριθ. χειρογράφου: 18718)
– Από την άλλη πλευρά,
Δεν είναι μόνο οι Άραβες, αλλά όποιος επιθυμεί, μπορεί να πράξει σύμφωνα με τα εδάφια που παρατίθενται παρακάτω και να κερδίσει τον παράδεισο, την αιώνια κατοικία γεμάτη απολαύσεις:
«Στα σημεία μας πιστεύουν μόνο εκείνοι που, όταν τους υπενθυμίζονται αυτά τα σημεία, αμέσως τα δέχονται, πέφτουν σε προσκύνηση, δοξάζουν τον Κύριό τους, τον αγιάζουν και τον υμνούν, και ποτέ δεν υπερηφανεύονται. Σηκώνονται από τα κρεβάτια τους για να προσευχηθούν, με φόβο για την τιμωρία Του και με ελπίδα στη χάρη Του, και προσεύχονται και ικετεύουν τον Κύριό τους, και ξοδεύουν από τα αγαθά που τους έχουμε δώσει για το δρόμο του Θεού. Κανείς δεν ξέρει τι εκπλήξεις και τι ευλογίες κρύβονται για αυτούς, για να φωτίσουν τα μάτια τους και να χαροποιήσουν τις καρδιές τους, ως ανταμοιβή για τα καλά έργα που έκαναν στον κόσμο.»
(Σετζντέ, 32/15-17)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
