– Νιώθω σαν να γνωρίζω τους ανθρώπους που μόλις γνώρισα και τους κάνω να λένε αυτά που σκέφτομαι.
– Μόλις μετακομίσαμε εδώ. Ήρθα με την οικογένειά μου και ξεκίνησα καινούργιο σχολείο. Αλλά ένας στους τρεις ανθρώπους που γνωρίζω μου δίνει την αίσθηση ότι τον ξέρω από πολύ παλιά, όχι μόνο εμφανισιακά, αλλά και σαν χαρακτήρας.
– Την προηγούμενη μέρα το είπα στον πατέρα μου. Μου είπε ότι είχε ζήσει την ίδια κατάσταση, μάλιστα είχε ρωτήσει τον υπάλληλο της κούριερ αν είχε κάποιον συγγενή στην Άγκυρα, στο παλιό μας σπίτι. Αυτή η κατάσταση μας ανησυχεί και μας τρομάζει και τους δυο.
– Επιπλέον, εδώ και σχεδόν δύο μήνες, οι άνθρωποι λένε πράγματα που εγώ διστάζω να πω. Υπήρχε από μικρή, αλλά τελευταία έχει ενταθεί. Στην αρχή δεν ήταν αισθητό, αλλά την τελευταία εβδομάδα συμβαίνει με ανθρώπους που δεν γνωρίζω καν. Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν κάτι που συνέβαινε με φίλους, συγγενείς, ανθρώπους με τους οποίους είχα οικειότητα. Αυτό όμως γίνεται όλο και πιο συχνά και με τρομάζει…
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
– Αυτό το θέμα είναι πολύ υποκειμενικό.
Είναι αρκετά δύσκολο να το αξιολογήσουμε με βάση αντικειμενικά κριτήρια. Ωστόσο, για να σας βοηθήσουμε, θα επισημάνουμε μερικά σημεία:
α)
Ας ξεκαθαρίσουμε πρώτα απ’ όλα ότι τέτοια περιστατικά δεν θα συμβούν ποτέ
«μετενσάρκωση»
Αυτό δεν επιβεβαιώνεται. Διότι, από την διατύπωση πολλών στίχων, γίνεται κατανοητό ότι η μετενσάρκωση δεν είναι αληθινή. Αυτό το θέμα εξηγείται στην ιστοσελίδα μας. Μπορείτε να το δείτε.
β)
Τέτοια γεγονότα, δηλαδή
«η αίσθηση ότι βλέπεις κάτι για πρώτη φορά, αλλά το βλέπεις σαν να το έχεις ξαναδεί»
Μπορεί να υπάρχουν ένας ή δύο λόγοι για αυτό:
Πρώτον:
Αυτό μπορεί να συμβεί όταν κάποιος βλέπει μια σκηνή που είχε δει σε όνειρο πολύ παλιά και την είχε ξεχάσει, και στη συνέχεια θυμάται την εικόνα του ονείρου. Ο άνθρωπος μπορεί να μην θυμάται το όνειρό του όταν ξυπνάει. Ανακαλεί τις αισθήσεις και τις έννοιες που είχε νιώσει και ξεχάσει κατά τη διάρκεια του ύπνου, αργότερα, μέσα από γεγονότα που συναντά στην κανονική ζωή, και…
“Μου φαίνεται σαν να το έχω ξαναζήσει αυτό.”
λέει.
Δεύτερον:
Κάποιοι ευαίσθητοι άνθρωποι βλέπουν μια εικόνα στον πνευματικό κόσμο, ενώ βρίσκονται ακόμα εκεί.
(με την είσοδο της ψυχής στο σώμα – δηλαδή, ως κανονικός άνθρωπος -)
μπορεί να ανακαλέσει τις παλιές του γνώσεις όταν το ξαναδεί στον κόσμο.
γ)
Μερικές φορές ο άνθρωπος
προαίσθημα/προφητεία/προγνώση γεγονότων
Ορισμένοι άνθρωποι, χάρη σε μια προαίσθηση, αισθάνονται εκ των προτέρων ορισμένα γεγονότα. Όταν ένα θέμα που έχει εισχωρήσει στο υποσυνείδητό τους μέσω αυτής της προαίσθησης εμφανίζεται στην κανονική ζωή, το άτομο νομίζει ότι το έχει δει προηγουμένως. Ωστόσο, αυτό που νομίζει ότι έχει δει δεν έχει συμβεί στην πραγματική ζωή, αλλά έχει εμφανιστεί στον εικονικό κόσμο μέσω της προαίσθησης.
δ)
Είναι λάθος να θεωρούμε αυτό το θέμα πηγή ανησυχίας. Η προαίσθηση κάποιου γεγονότος, η αίσθηση ότι κάποιος θα εμφανιστεί τρεις-πέντε λεπτά αργότερα, η αίσθηση ότι έχεις ξαναδεί κάποιον ή κάποιο τοπίο, η ανάγνωση των σκέψεων κάποιου, η ταυτόχρονη έκφραση μιας σκέψης από πολλούς ανθρώπους, οι ξαφνικές εμπνεύσεις… Όλοι μας έχουμε βιώσει αναρίθμητα τέτοια περιστατικά. Όλα αυτά αποδεικνύουν την εξαιρετικά πολύπλοκη και θαυμαστή φύση της μεταφυσικής υπόστασης του ανθρώπου.
ε)
Ο Γάλλος επιστήμονας Εμίλ Κάτι Μπογιέ
«Το Μέλλον της Ψυχολογίας»
στο έργο του με τίτλο
“να νομίζεις ότι το έχεις ξαναδεί”
το περιστατικό
«Ντεζά Βου»
το ονόμασε υπόθεση.
– Ορισμένοι ψυχολόγοι το χωρίζουν σε τρία μέρη: “
Deja Vu
(που είχε παρατηρηθεί προηγουμένως),
«Deja Senti»
(Προηγουμένως παρατηρήθηκε)
,
«Deja Visite»
(που έχει ήδη επισκεφθεί/που έχει ήδη επισκεφτεί)
– Στις επιστημονικές έρευνες, το θέμα αυτό έχει ερμηνευθεί κυρίως με δύο τρόπους:
Πρώτον:
Η ανθρώπινη μνήμη μερικές φορές παραβιάζει τους κανόνες και μπορεί να μεταδώσει λανθασμένες πληροφορίες, παραπλανώντας τον εγκέφαλο. Μια από αυτές τις λανθασμένες πληροφορίες είναι…
“προηγούμενη προβολή”
είναι φανταστικό.
Δεύτερον:
Η πληροφορία/γνώση του ανθρώπου ολοκληρώνεται με την αποστολή της –υπό μορφή νοημάτων– και στα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου. Μερικές φορές η σχετική πληροφορία φτάνει στο δεξί ημισφαίριο πριν από το αριστερό. Λόγω αυτής της χρονικής διαφοράς, μια πληροφορία που είναι παρούσα στο δεξί ημισφαίριο, για το αριστερό ημισφαίριο αποτελεί μια εικόνα που δεν έχει ακόμη συμβεί. Έτσι, το άτομο συγκρίνει την πληροφορία που είδε αργότερα με το αριστερό ημισφαίριο με εκείνη που είδε νωρίτερα με το δεξί ημισφαίριο και νομίζει ότι έχει ξαναδεί αυτό που βλέπει τώρα.
(βλ. Funkhouser, Arthur, Τρεις τύποι déjà vu, 1996, 1)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
