– Διάβασα ένα χαντίθ που λέει ότι όταν γεννιέται ένα μωρό, ο διάβολος το αγγίζει και γι’ αυτό κλαίει. Υπάρχει τέτοιο χαντίθ;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Το συγκεκριμένο χαντίθ είναι αυθεντικό.
Ο Αμπού Χουρεϊράς αφηγείται: Άκουσα τον Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν) να λέει τα εξής:
«Δεν υπάρχει παιδί από τα παιδιά του Αδάμ που να μην το έχει αγγίξει ο διάβολος τη στιγμή της γέννησής του. Και το κλάμα του κατά τη γέννηση οφείλεται στο άγγιγμα του διαβόλου. Η Μαρία και ο γιος της εξαιρούνται από αυτό.»
Αναφέροντας αυτό, ο Αμπού Χουρεϊρέχ απήγγειλε το ακόλουθο εδάφιο, το οποίο αναφέρει την προσευχή που έκανε η μητέρα της Παναγίας Μαρίας για εκείνη:
«Κύριε! …Σε ικετεύω να προστατεύσεις και αυτόν και τους απογόνους του από το κακό του καταραμένου διαβόλου.»
(Αλ-ι Ιμράν, 3/36) (Μπουχάρι, Ενμπιγιά, 44).
Η δαιμονική επαφή και το κλάμα του παιδιού έχουν ερμηνευτεί με διάφορους τρόπους. Σύμφωνα με κάποιους, το κλάμα που προκαλείται από την επαφή με τον δαίμονα οφείλεται στην αίσθηση των δυσκολιών που θα αντιμετωπίσει το παιδί στη ζωή του. Άλλοι πιστεύουν ότι το παιδί κλαίει από τον πόνο που προκαλεί η επαφή με τον δαίμονα.
Η αναφορά στο θέμα σε συνδυασμό με την Παναγία Μαρία και τον Υιό της Ιησού (ειρήνη σε αυτούς) υποδηλώνει ότι η δαιμονική αυτή παρέμβαση στοχεύει να επιστήσει την προσοχή στις δαιμονικές προτροπές και τις εμμονές που θα αντιμετωπίσει ο άνθρωπος κατά τη διάρκεια της θεϊκής δοκιμασίας που υφίσταται σε όλη τη ζωή του.
Μια εξέχουσα μητέρα, όπως η Παναγία, που γέννησε παιδί χωρίς να παντρευτεί, και ένα εξέχον παιδί, όπως ο Ιησούς Χριστός, που γεννήθηκε χωρίς πατέρα λόγω της ιδιαίτερης θέσης του, είναι σαν σύμβολο της προστασίας τους από την αγγιγιά του διαβόλου, της αθωότητάς τους και της απομάκρυνσής τους από το κακό του διαβόλου καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
Μπορεί να γίνει και η εξής αξιολόγηση:
Σύμφωνα με την ιατρική επιστήμη, το κλάμα του μωρού είναι θετικό. Βοηθάει στην διάνοιξη των πνευμόνων. Μια εξήγηση για την συχνότητα του αντανακλαστικού κλάματος στα μωρά μπορεί να είναι η συμβολή του στην ανάπτυξη των σχετικών αντανακλαστικών στη νέα ζωή.
Επομένως, το άγγιγμα του διαβόλου μπορεί να είναι ένα γεγονός που συμβολίζει τη δοκιμασία στη ζωή, αλλά ταυτόχρονα και μια συμβολική αλήθεια που εκφράζει τις σοφίες που προβλέπει -ή ακόμα και δεν έχει ανακαλύψει- η ιατρική επιστήμη. Για τον λόγο αυτό, πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει βάση για να θεωρήσουμε το κλάμα ως ένδειξη καλού ή κακού. Άλλωστε, πρέπει πάντα να βλέπουμε τα αθώα παιδιά με καλό μάτι και να ελπίζουμε για το μέλλον τους.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
