– Όταν διαβάζω τις απόψεις των λογίων μας σχετικά με την εργασία των γυναικών, βλέπω σχόλια όπως “Το κύριο μέλημα της γυναίκας είναι να φροντίζει τα παιδιά της στο σπίτι”. Εγώ δεν είμαι παντρεμένη και δεν μπορώ να καταλάβω το συναίσθημα της μητρότητας κλπ., αλλά δεν μπορεί μια γυναίκα να εργάζεται και να είναι ταυτόχρονα μητέρα;
– Δεν μπορεί να εργαστεί και να ωφελήσει αυτή τη χώρα, τον κόσμο και να προωθήσει τους Μουσουλμάνους;
– Γιατί η ισορροπία μεταξύ σπιτιού και εργασίας δεν μπορεί να είναι ο πρωταρχικός μας στόχος;
– Φυσικά, δεν πρέπει να υποχρεώνονται όλοι να εργάζονται. Έχω τεράστιο σεβασμό στις γυναίκες που είναι νοικοκυρές και φροντίζουν τα παιδιά τους, διαχειρίζονται το σπίτι, τα δικαιώματά τους είναι δύσκολο να αποτιμηθούν. Αλλά σε αυτή την εποχή που η ζωή έχει γίνει δύσκολη, ακόμα κι αν εξασφαλίζεται η διαβίωσή τους και δεν έχουν ανάγκη να εργαστούν, δεν θα ήταν καλό να ενθαρρύνουμε τις γυναίκες να εργάζονται, έστω και σε ελαφριές εργασίες, για να συμβάλλουν στην οικονομία κ.λπ.;
– Αν στο μέλλον δουλέψω ως γυναίκα, βρω μια θεραπεία και ωφελήσω τους ανθρώπους, και παράλληλα προσπαθήσω να ισορροπήσω την κατάσταση στο σπίτι μου, θα έχω κάνει μια καλύτερη δουλειά από το να κάθομαι στο σπίτι;
– Φυσικά, υπό αυτές τις συνθήκες θα προσέχω τον εαυτό μου και δεν θα παραβιάζω τις αρχές του Ισλάμ.
– Αλλά αν καμία γυναίκα δεν εργαζόταν, δεν θα κατέρρεε η παγκόσμια οικονομία, ειδικά στις μέρες μας;
– Δεν θα ήταν καλύτερα να εργάζονται οι γυναίκες που μπορούν να διατηρήσουν και τις δύο ισορροπίες, και δεν αξίζουν αυτές οι γυναίκες τον θαυμασμό μας;
– Ίσως έτσι μειωθεί η εξάρτηση από τον έξω κόσμο και οι μουσουλμάνοι προχωρήσουν ξανά μπροστά.
– Επίσης, η γυναίκα μπορεί να εργάζεται μόνο σε περίπτωση ανάγκης ή να σπουδάζει μόνο ιατρική;
– Μια γυναίκα δεν μπορεί να είναι μια επιτυχημένη μηχανικός, οδηγός, αστυνομικός, βιολόγος κ.λπ.;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο Θεός,
σ’ αυτό το σύμπαν, τον άνθρωπο
γυναίκα
και
αρσενικός
Τους έχει δημιουργήσει με διαφορετικό τρόπο. Έχει δώσει σε καθέναν από αυτούς διαφορετικά χαρακτηριστικά, σωματικά και πνευματικά, από τη φύση της δημιουργίας.
Ο Θεός έχει δώσει στη γυναίκα δικαιώματα που κανένας ανθρώπινος νόμος δεν της έχει δώσει και την έχει τιμήσει.
Της έδωσε την ικανότητα να διαχειρίζεται το σπίτι και να μεγαλώνει τα παιδιά. Στον άνδρα, σε αντίθεση με τη Δύση, έδωσε το καθήκον και την υποχρέωση να τη φροντίζει, να εξασφαλίζει την επιβίωσή της και να καλύπτει τις ανάγκες της.
Ωστόσο, υπάρχει διαφωνία μεταξύ των Ισλαμιστών θεολόγων σχετικά με το αν η γυναίκα πρέπει να εργάζεται εκτός σπιτιού.
Μια ομάδα,
Δεν θεωρούν θεμιτό να εργάζεται η γυναίκα εκτός σπιτιού.
Δεύτερη ομάδα
Αντίθετα, πιστεύουν ότι η γυναίκα μπορεί να εργάζεται έξω από το σπίτι χωρίς κανέναν όρο.
Μια τρίτη ομάδα
οι γυναίκες, αν και δεν είναι υποχρεωμένες, επιτρέπεται να εργάζονται υπό ορισμένες προϋποθέσεις.
Κάθε ομάδα προβάλλει ορισμένα στοιχεία προς υποστήριξη της θέσης της.
Οι περισσότεροι μελετητές υιοθετούν αυτή τη λεγόμενη μεσαία οδό, την τρίτη άποψη. Σύμφωνα με αυτή την άποψη,
Η γυναίκα είναι αδελφή του άνδρα, σύντροφος της ζωής του. Κύρια αποστολή της είναι να φροντίζει την οικογένεια και να αναθρέφει τα παιδιά. Ωστόσο, αυτό δεν την εμποδίζει να εργάζεται σε μια κατάλληλη για εκείνην εργασία, προσφέροντας τις υπηρεσίες της και συμβάλλοντας στην κοινωνία.
Εξετάζοντας την ισλαμική ιστορία, διαπιστώνουμε ότι οι γυναίκες εργάζονταν μαζί με τους άνδρες, ακόμη και συμμετείχαν σε πολέμους, σε ορισμένες δύσκολες και σημαντικές αποστολές.
Είναι γνωστό ότι κατά τη διάρκεια της Εγίρας, η κόρη του Αμπού Μπακρ μετέφερε φαγητό και πληροφορίες στον πατέρα της και στον Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) που κρύβονταν στη σπηλιά Σεβρ, ότι οι γυναίκες βοηθούσαν τους τραυματίες στις μάχες και ότι οι πρώτες νοσοκόμες ήταν μουσουλμάνες γυναίκες.
Επιπλέον, γινόμαστε μάρτυρες του γεγονότος ότι οι γυναίκες αναλάμβαναν καθήκοντα ανάλογα με τις ανάγκες της νεοσύστατης ισλαμικής κοινωνίας. Στη Μέκκα, κατά την εποχή του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού), μια γυναίκα ονόματι Σέμρα ελ-Ασεντίγια, κόρη του Νεχίκ, είχε αναλάβει τα οικονομικά. Αυτή τιμωρούσε όσους κατέφευγαν σε απάτες και δόλιες πρακτικές στις συναλλαγές.
(Ζαχίρ αλ-Κασίμι, Νιζάμ αλ-Χουκμ Φι’σ-Σαριάτι ουα’τ-Ταρίχ αλ-Ισλαμί, σελ. 250)
Κατά τη διάρκεια της περιόδου των τεσσάρων χαλίφηδων, όπως και κατά την εποχή του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν), οι γυναίκες αναλάμβαναν σημαντικές ευθύνες. Ο δεύτερος χαλίφης, ο Ομάρ, η κόρη του Αμπού Σουλεϊμάν…
Θεραπεία’
Ο Προφήτης τον είχε ορίσει υπεύθυνο για τα οικονομικά ζητήματα της αγοράς της Μεδίνας. Κάθε φορά που ο Ομάρ πήγαινε στην αγορά, η Σίφα ήταν πάντα δίπλα του.
(Ζαχίρ αλ-Κασίμι, Νιζάμ αλ-Χουκμ…, σελ. 591)
Όπως είναι γνωστό, τα οικονομικά ζητήματα αποτελούν μία από τις σημαντικότερες και κρισιμότερες θέσεις που μπορεί να αναλάβει ένα άτομο στην ισλαμική κοινωνία. Η ανάθεση μιας τέτοιας ευθύνης σε γυναίκα, κατά την εποχή του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν), αποδεικνύει εύκολα την εμπιστοσύνη που υπήρχε στην ικανότητα και την αξιοσύνη της γυναίκας να αναλαμβάνει ευθύνες. Πολλές γυναίκες, μάλιστα, έπαιξαν ρόλο στις μάχες του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν), όπως και οι άνδρες.
(Χεκίμι, Α’γιάν’ου-Νισά, σελ. 218 και 581)
Οι γυναίκες βρίσκονταν στο επίκεντρο και των θρησκευτικών δραστηριοτήτων. Αναμετέδιδαν χαντίθ από τον Προφήτη (σ.α.β.) σαν να ήταν ειδήμονες στη φικχ. Η Αϊσέ είναι μία από τις επτά γυναίκες που μετέδωσαν τα περισσότερα χαντίθ.
Ως άλλα παραδείγματα, μπορούμε να αναφέρουμε την Ουμμού Μουνζίρ, κόρη του Καγς, η οποία πουλούσε χουρμάδες την εποχή του Αγγελιοφόρου του Θεού, και την Έσμα, κόρη του Μαχρέμε μπιν Τζεντέλ, η οποία έφερνε ωραία αρώματα από την Υεμένη και τα πουλούσε στη Μεδίνα.
(Δρ. Λέιλα Σαμπάγ, Η Γυναίκα στην Αραβική Ιστορία, σελ. 121)
Το δικαίωμα της γυναίκας να εργάζεται, όπως το αποδέχεται το Ισλάμ, αποτελεί μέρος της αναγνώρισης της γυναίκας ως ανθρώπου και της τιμής και της εκτίμησης που της επιδεικνύει η ισλαμική θρησκεία.
«Οι πιστοί άνδρες και οι πιστές γυναίκες είναι προστάτες ο ένας του άλλου· προτρέπουν το καλό και αποτρέπουν το κακό…»
(Αλ-Τάουμπα, 9/71)
Ισλάμ,
δεν καθιστά απολύτως υποχρεωτική την εργασία της γυναίκας εκτός των οικιακών εργασιών.
Γυναίκα
Μπορεί να εργάζεται σε κατάλληλες θέσεις και τομείς, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, στο πλαίσιο των καθηκόντων και των ευθυνών που της έχει αναθέσει ο Θεός. Είναι σαφές πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος των γυναικών σε τομείς όπως η εκπαίδευση, η υγεία, η γεωργία, η κτηνοτροφία και οι τέχνες.
Η εκπλήρωση του σημαντικού και θεμελιώδους ρόλου της γυναίκας στη δημιουργία της μικρής κοινωνίας που ονομάζεται οικογένεια, δεν εμποδίζει την εκπλήρωση του ρόλου της στη δημιουργία της μεγάλης ισλαμικής κοινωνίας μέσω της εργασίας.
Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι στο Ισλάμ, η εργασία της γυναίκας εκτός σπιτιού δεν είναι υποχρεωτική και απόλυτη εντολή, αλλά επιτρεπτή, είναι δικαίωμά της και δεν υπάρχει θρησκευτική διάταξη που να την εμποδίζει.
Ωστόσο, οι μελετητές που επιτρέπουν στις γυναίκες να εργάζονται, θέτουν ορισμένες προϋποθέσεις. Αυτές τις προϋποθέσεις μπορούμε να τις συνοψίσουμε ως εξής:
1.
Κατά τη διάρκεια της εργασίας, η γυναίκα πρέπει να τηρεί τους κανόνες σεμνότητας και ιδιωτικότητας.
«Και πες στις πιστές γυναίκες να συγκρατούν τα βλέμματά τους από το αθέμιτο και να προστατεύουν την τιμή τους. Να μην επιδεικνύουν τα στολίδια τους, εκτός από όσα είναι φανερά. Και να ρίχνουν τα μαντήλια τους πάνω από τα κολάρα τους.»
(Νουρ, 24/31)
2.
Η εργασία που κάνει να είναι θρησκευτικά αποδεκτή (χάλαλ).
3.
Η απουσία συνθήκης “χαλβέτ” (το να μην βρίσκεται μια γυναίκα και ένας άνδρας μόνοι σε κλειστό χώρο),
4.
Η μη παραμέληση των οικιακών εργασιών, που αποτελούν κύρια ευθύνη, της ανατροφής των παιδιών και των δικαιωμάτων μεταξύ των συζύγων.
5.
Για τους παντρεμένους, απαιτείται η συγκατάθεση του/της συζύγου.
6.
Η γυναίκα δεν πρέπει να απασχολείται σε εργασίες που είναι επιβαρυντικές για τη σωματική και ψυχική της υγεία, ούτε σε εργασίες που προσβάλλουν την αξιοπρέπεια και την τιμή της.
Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι στη θρησκεία μας δεν υπάρχει διάταγμα που να απαγορεύει στις γυναίκες να εργάζονται.
Δεν υπάρχει θρησκευτική απαγόρευση για την εργασία των γυναικών, υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι θρησκευτικοί κανόνες.
Οι γυναίκες δεν είναι υποχρεωμένες να εργάζονται και δεν έχουν δημιουργηθεί για αυτό.
Η κύρια αποστολή της γυναίκας είναι να είναι μητέρα για τα παιδιά της και νοικοκυρά για το σπίτι της.
Η θρησκεία μας επιβάλλει στον άνδρα την υποχρέωση να φροντίζει για την διαβίωση της οικογένειας. Ακόμη και αν η γυναίκα είναι πλούσια, ο σύζυγός της εξακολουθεί να έχει την υποχρέωση να την συντηρεί:
“
Οι σύζυγοι είναι οι ηγέτες και οι προστάτες των συζύγων τους. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο Θεός ευλογεί κάποιους ανθρώπους περισσότερο από άλλους.
(δημιουργεί με διαφορετικές ικανότητες)
και οι οικονομικές υποχρεώσεις των συζύγων, όπως η καταβολή της γαμήλιας προίκας και η κάλυψη των εξόδων του σπιτιού.”
(Νίσα, 4/34)
Ωστόσο, κατά κανόνα, η γυναίκα μπορεί να εργάζεται μέσα και έξω από το σπίτι, βοηθώντας τον σύζυγό της στην κάλυψη των αναγκών της οικογένειάς της.
Ανάλογα με τις συνθήκες και τις ανάγκες, είναι δυνατόν να αλλάξουν οι ρόλοι των συζύγων στην οικογενειακή ζωή. Το σημαντικό είναι η ζωή να κυλάει με ηρεμία και τάξη, και τα άτομα να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους με ισορροπημένο τρόπο, ανάλογα με τις δυνατότητες και τις ικανότητές τους, για την κάλυψη των αναγκών.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Υπάρχει ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
