– Γιατί, ενώ η παρθενική υμένας μπορεί να αποδείξει αν μια κοπέλα έχει διαπράξει μοιχεία, δεν υπάρχει αντίστοιχη ένδειξη για τους άνδρες;
– Στον γάμο, γιατί λαμβάνεται υπόψη μόνο η παρθενία της κοπέλας, ενώ δεν ξέρουμε αν ο άντρας λέει ψέματα;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Πρώτα απ’ όλα, ας γνωρίζουμε το εξής:
Ο παρθενικός υμένας δεν αποτελεί αξιόπιστη απόδειξη για το αν έχει διαπραχθεί μοιχεία.
Σήμερα, η ιατρική επιστήμη καθιστά δυνατή την αποκατάσταση αυτού του υμένα, και γνωρίζουμε ότι ο υμένας μπορεί να υποστεί βλάβη με διάφορους τρόπους, ακόμη και χωρίς να διαπραχθεί το έγκλημα της μοιχείας.
Εξάλλου, ο σκοπός και η σοφία της ύπαρξης αυτού του ζαριού δεν είναι να αποδείξει αν η κοπέλα διέπραξε μοιχεία. Αυτή είναι η πεποίθηση των ανθρώπων και μερικές φορές οδηγεί σε μεγάλες αδικίες.
Αφήνοντας τους ιατρούς να εξηγήσουν τις ιατρικές πτυχές του ζητήματος, θα πούμε το εξής: εάν ο σκοπός του υμένα ήταν να αποδεικνύει την μοιχεία, τότε θα έπρεπε να υπάρχει και κάποιος άλλος τρόπος να διαπιστωθεί εάν μια παντρεμένη ή διαζευγμένη γυναίκα που δεν είναι παρθένα έχει διαπράξει μοιχεία.
Ζίνα,
όσο μεγάλη αμαρτία είναι για μια γυναίκα, άλλο τόσο μεγάλη αμαρτία είναι και για έναν άνδρα.
όπου η μοιχαλίδα αποκαλείται “πόρνη” και ο μοιχός “γυναικάς”, με αποτέλεσμα η μία να υποτιμάται και ο άλλος σχεδόν να επαινείται,
Βρισκόμαστε σε μια τρομερή περίοδο, όπου συμβαίνουν οι συμφορές του τέλους των καιρών.
Δεν είναι δυνατόν ένας πιστός, είτε άνδρας είτε γυναίκα, να διαπράξει μοιχεία ή να πει ψέματα.
όποιος κάνει το αντίθετο, πρέπει να αμφισβητήσει την πίστη του, γιατί αυτά είναι
Είναι από τις μεγάλες αμαρτίες, τις λεγόμενες κεμπάιρ.
Στο ισλαμικό δίκαιο, οι ποινές για μοιχεία και ψευδορκία είναι σαφώς καθορισμένες για τους πιστούς.
Παρά όλα αυτά, η πόρτα της μετάνοιας παραμένει ανοιχτή χάρη στη χάρη του Θεού, αρκεί ο αμαρτωλός να διορθώσει την κατάστασή του μετά τη μετάνοια και να μην επιστρέψει σε εκείνη την αμαρτία.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
