Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Είναι βέβαιο ότι ένας καλλιτέχνης θα παρατηρεί το έργο του ξανά και ξανά, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Θα καμαρώνει για την ομορφιά της τέχνης του. Επιπλέον, θα επιθυμεί να δείξει το έργο του σε όσους καταλαβαίνουν από τέχνη, να κερδίσει τον θαυμασμό και την εκτίμησή τους και να τους αρέσει. Μάλιστα, για να ικανοποιήσει αυτή την επιθυμία, μερικές φορές θα διοργανώσει και μια έκθεση. Αυτή η κατάσταση ισχύει, χωρίς εξαίρεση, για όλους τους καλλιτέχνες και τους ταλαντούχους.
Μπορούμε να δούμε το μυστήριο της δημιουργίας του σύμπαντος και των όντων που περιέχει υπό το φως αυτού του καθολικού νόμου. Διότι ο Παντοδύναμος Θεός, επιθυμώντας να δει και να θαυμάσει ο ίδιος τις ωραίες ιδιότητές Του και τις εκδηλώσεις αυτών των ιδιοτήτων, τις εκφάνσεις των ωραίων ονομάτων Του, τα κρυμμένα και απέραντα θησαυροφυλάκια της ευσπλαχνίας Του, και να τα δείξει και να τα γνωρίσει στους άλλους, να τα κάνει να αγαπηθούν και να επαινούνται, δημιούργησε αυτό το μεγαλοπρεπές παλάτι του σύμπαντος, αυτόν τον απέραντο και τεράστιο κόσμο – μαζί με τα πλάσματα που τον παρατηρούν – με την άπειρη δύναμη και σοφία Του.
Σε αυτόν τον σκοπό και τη σοφία αναφέρεται και ένα ιερό χαντίθ:
Ο Μουχιγιτντίν Ιμπν Αραμπί ερμήνευσε αυτό το ιερό χαντίθ με βάση το νόημά του.
Σε ένα ιερό στίχο αναφέρεται ο σκοπός της δημιουργίας των ανθρώπων ως εξής:
Ο Ιμπν Αμπάς ερμήνευσε τη φράση «για να με λατρεύουν», που αναφέρεται στο ιερό κείμενο, ως «για να με γνωρίσουν, να με καταλάβουν, να πιστέψουν σε εμένα».
Η ερμηνεία αυτή του Ιμπν Αμπάς επιβεβαιώνει το νόημα του παραπάνω ιερού χαντίθ. Από αυτό το χαντίθ και το στίχο, γίνεται σαφές το νόημα και ο σκοπός της δημιουργίας του σύμπαντος, των πλασμάτων που περιέχει και ιδιαίτερα του ανθρώπου.
Στο Κοράνι αναφέρεται ότι οι ουρανοί και η γη δημιουργήθηκαν σε έξι ημέρες (1), ενώ ο κόσμος μας σε δύο ημέρες.
Ορισμένοι επιχειρούν να αμφισβητήσουν αυτήν την απόφαση του Κορανίου, ισχυριζόμενοι ότι το σύμπαν δημιουργήθηκε σε εκατομμύρια χρόνια. Ωστόσο, η χρονική περίοδος που αναφέρεται σε αυτά τα εδάφια δεν είναι η εικοσιτετράωρη γήινη ημέρα. Η έννοια της εικοσιτετράωρης ημέρας είναι μια μονάδα χρόνου που οι άνθρωποι καθόρισαν με βάση την περιστροφή της Γης γύρω από τον άξονά της. Ωστόσο, υπάρχουν αστέρια στον ουρανό που ολοκληρώνουν την περιστροφή τους γύρω από τον άξονά τους σε χιλιάδες χρόνια. Μια ημέρα αυτών των αστεριών, δηλαδή η περιστροφή τους γύρω από τον άξονά τους, ισοδυναμεί με χιλιάδες γήινες ημέρες. Στο Κοράνι αναφέρονται ημέρες που ισοδυναμούν με χίλια, ακόμη και πενήντα χιλιάδες χρόνια, με βάση τις δικές μας ημέρες. Επίσης, στο Κοράνι αναφέρεται ότι οι άγγελοι ανέρχονται (υψώνονται) στον Θεό σε μια χρονική περίοδο που ισοδυναμεί με πενήντα χιλιάδες γήινες ημέρες.
Συνεπώς, η έκφραση που αναφέρεται στα εδάφια σχετικά με τη δημιουργία της γης και του ουρανού, έχει την έννοια του «ένα» και η διάρκειά της είναι γνωστή μόνο από τον Θεό. Δηλαδή, ο Θεός δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη σε 6 ξεχωριστές φάσεις. Ο πλανήτης μας, με τη σειρά του, διαμορφώθηκε και πήρε τη σημερινή του μορφή. (2)
Ας ρίξουμε τώρα μια ματιά σε αυτά τα στάδια της δημιουργίας, υπό το φως των στίχων και της επιστήμης:
Ο Θεός, πρώτα, δημιούργησε μια ουσία που ονομάζεται αιθέρας, η οποία είναι ρευστή σαν νερό και περιβάλλει ολόκληρο το σύμπαν. Ο ουρανός και η γη δημιουργήθηκαν από αυτή την αιθερική ουσία. (3)
Όπως υποδεικνύει το στίχο και επιβεβαιώνει η θετική επιστήμη, το ηλιακό σύστημα και ο πλανήτης μας ήταν ενωμένα, σαν ζυμάρι πλάσμένο από αιθερική ύλη, με τη δύναμη του Θεού. Η αιθερική ύλη, σε σύγκριση με άλλες ύλες, έχει ρευστή υφή, σαν νερό, και την ικανότητα να διαπερνά τα πάντα. Ο στίχος αναφέρεται σε αυτή την αιθερική ύλη, δηλαδή…
Αφού δημιουργήθηκε από το τίποτα, η ύλη έγινε η πρώτη και θεμελιώδης ουσία για τις διάφορες δημιουργίες του Θεού. Δηλαδή, ο Θεός, αφού δημιούργησε την αιθερική ύλη, την μετέτρεψε σε άτομα. Στη συνέχεια, διαχώρισε αυτά τα άτομα σε αέρια και υγρά σώματα, συμπυκνώνοντας ορισμένα από αυτά. Η πρώτη μάζα που στερεοποιήθηκε και συμπυκνώθηκε ήταν ο πλανήτης μας.
Έτσι, ενώ τα αστέρια και οι πλανήτες στον ουρανό παρέμειναν για μεγάλο χρονικό διάστημα, αρχικά ως αέρια και στη συνέχεια ως υγρή μάζα φωτιάς,(4) η Γη συμπυκνώθηκε και στερεοποιήθηκε νωρίτερα από όλα τα άλλα, σχηματίζοντας γρήγορα φλοιό και δίνοντας γένεση στη ζωή. Συνεπώς, η δημιουργία και η διαμόρφωση του πλανήτη μας προηγήθηκε εκείνης των ουρανίων σωμάτων και των άλλων πλανητών.(5)
Αλλά η διάδοση και η οργάνωση της γης και η καταλληλότητά της για την κατοίκηση του ανθρώπινου γένους έρχεται μετά την πλήρη διαμόρφωση και οργάνωση των ουρανών. (6) Η ιερή στίχος με αυτήν την έννοια εκφράζει αυτό το ζήτημα.
Από την έκφραση του στίχου, γίνεται κατανοητό ότι στη αρχή της δημιουργίας η γη και οι ουρανοί ήταν ενωμένοι και στη συνέχεια διαχωρίστηκαν. Έτσι, η φαινομενική αντίφαση μεταξύ αυτών των τριών διατάξεων αίρεται. (7)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
