Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Στην πραγματικότητα, εξαιτίας των πράξεων και των δημιουργημάτων τους, εμείς, ως άνθρωποι, όπως σε κάθε θέμα, έτσι και σε αυτό, θέλουμε να είμαστε σαν τον Προφήτη Ιμπραήμ (α.σ.). Γι’ αυτό, αναπόφευκτα, μας έρχεται στο νου η εξής ερώτηση:
Διότι ο Θεός δεν δημιουργεί τίποτα με σκοπό το κακό, αλλά με σκοπό το καλό. Εμείς όμως μετατρέπουμε σε κακό ό,τι ο Θεός δημιούργησε για καλό. Για παράδειγμα, ο διάβολος δημιουργήθηκε από φωτιά, και η φωτιά είναι το καλύτερο παράδειγμα. Η δημιουργία της φωτιάς δεν είναι κακό, αλλά το να την αγγίζεις είναι. Αν ο άνθρωπος διαχειριστεί τη φωτιά με σύνεση, θα ωφεληθεί· αλλιώς θα βλαφθεί.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι η βροχή. Η βροχή έχει χιλιάδες ευεργετικές συνέπειες, όλες καλές. Αν κάποιοι υποφέρουν από τη βροχή λόγω απροσεξίας, δεν μπορούν να ισχυριστούν και να αποφασίσουν διαφορετικά.
Ο Θεός δημιούργησε αγγέλους, που δεν έχουν την ικανότητα να αμαρτήσουν, και ζώα, που δεν φέρουν καμία ευθύνη. Εκτός από αυτά τα δύο είδη, δημιούργησε τον άνθρωπο, ο οποίος έχει την ικανότητα να φτάσει σε τελειότητα ανώτερη από αυτή των αγγέλων, αλλά και να πέσει σε κατάσταση κατώτερη από αυτή των ζώων που στερούνται λογικής. Σε αυτό το σημείο, δόθηκε ευκαιρία στον διάβολο να προκαλέσει την πτώση του ανθρώπου, και του δόθηκε μια ψυχή που τον ωθεί προς το κακό.
Ο παράδεισος και η κόλαση, οι δύο προορισμοί της μετά θάνατον ζωής, θα είναι ο καρπός της πίστης και των πράξεων των ανθρώπων. Γι’ αυτόν τον λόγο, η ανθρωπότητα υποβάλλεται σε δοκιμασία. Όσοι ακολουθούν το αντίθετο μονοπάτι, θα είναι κάτοικοι της κόλασης.
Αν ο άνθρωπος δεν υπακούει στις επιθυμίες του εγώ του και δεν ακούει τον διάβολο, μπορεί να προοδεύσει πνευματικά και να φτάσει σε μια ανώτερη θέση από τους αγγέλους. Αντίθετα, αν κάνει το αντίθετο, μπορεί να πέσει σε μια κατώτερη θέση από τα ζώα.
Όπως είναι γνωστό, το διαμάντι και ο άνθρακας έχουν την ίδια χημική σύσταση, τον άνθρακα. Ωστόσο, η διαφορά στην κρυσταλλική δομή τους έχει ως αποτέλεσμα το ένα να είναι διαμάντι και το άλλο άνθρακας. Ομοίως, η ουσία των ανθρώπων είναι μία. Όλοι οι άνθρωποι είναι εξοπλισμένοι με τα ίδια υλικά και πνευματικά μέσα. Ωστόσο, η διαφορά μεταξύ των ανθρώπων προκύπτει από τη σωστή ή λανθασμένη χρήση αυτών των μέσων, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται στην κοινωνία άνθρωποι με «διαμαντένια» ψυχή και άνθρωποι με «ανθρακένια» ψυχή.
Υπάρχει και μια άλλη πλευρά του ζητήματος. Όπως ο άνθρωπος βλάπτει τον εαυτό του υπακούοντας στον διάβολο, έτσι και ο διάβολος, σύμφωνα με τον κανόνα, αναλαμβάνει μεγάλη ευθύνη και αυξάνει την τιμωρία του στην κόλαση. Η ευκαιρία που ζητά να του δοθεί για να παραπλανήσει τους ανθρώπους θα του γυρίσει μπούμερανγκ, και θα υποστεί διπλάσια τιμωρία από εκείνους που παρέσυρε από τον σωστό δρόμο.
Ο Θεός, αν το ήθελε, θα μπορούσε να μην δώσει αυτή την ευκαιρία στον διάβολο. Τότε, το έργο του θα το αναλάμβανε η ανθρώπινη φύση. Το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο. Με το να του δοθεί η ευκαιρία να προσπαθήσει να παραπλανήσει τους ανθρώπους, ο διάβολος υπέστη μεγάλη ζημιά, και με αυτή την έννοια, τιμωρήθηκε για την αλαζονεία του.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
