Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η κρίση είναι μια λογική κρίση.
Ωστόσο
Πρέπει να επιλέγουμε και να χρησιμοποιούμε είτε την ύπαρξή του είτε την ανυπαρξία του με τη δύναμη της θέλησής μας.
είναι η ανάληψη ολόκληρου του βάρους της αρνητικής πορείας.
είναι να έχεις όλες τις δυνατότητες της θετικότητας. Αυτό σημαίνει να εισέλθεις στη φύση της θέλησης και της πίστης.
Σχετικά με τη δήλωσή σας: «Γνωρίζω ότι τα άτομα, στερούμενα γνώσης, βούλησης και δύναμης, δεν μπορούν να δράσουν από μόνα τους, αλλά γνωρίζω επίσης ότι αυτά ισχύουν για το σημερινό σύμπαν»:
Η ισχύς των ατόμων για το σύγχρονο σύμπαν και η αδυναμία τους να δράσουν αυτόνομα αλληλοσυμπληρώνονται διαλεκτικά. Ωστόσο, εκφράζουν κάτι.
Για παράδειγμα, πιστεύω ότι το αύριο θα έρθει, παρόλο που δεν είμαι σίγουρος γι’ αυτό. Το θέλω. Και αυτό μου δίνει σιγουριά.
Σε αντίθετη περίπτωση, ανακύπτει υπαρξιακή ανασφάλεια και νεύρωση.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
