Γνωρίζω ότι δεν είναι σωστό να παίρνουμε μόνο τα εύκολα σημεία των θρησκευτικών δογμάτων και να τα εφαρμόζουμε. Αλλά τελικά, η αιτία της δημιουργίας των δογμάτων δεν είναι η πλούσια αραβική γλώσσα;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η ΠΟΛΛΑΠΛΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΣΚΕΨΗΣ, Η ΑΛΛΑΓΗ ΣΧΟΛΗΣ ΣΚΕΨΗΣ, Η ΜΙΜΗΣΗ ΚΑΙ Η ΣΥΝΔΙΑΣΜΟΣ
Κάθε εποχή έχει τα δικά της ρούχα. Κάθε ασθένεια έχει το δικό της φάρμακο. Ομοίως, οι θρησκευτικοί νόμοι μπορεί να αλλάζουν ανάλογα με τις εποχές και οι διατάξεις ανάλογα με τον τρόπο ζωής και τις ικανότητες των λαών. Πράγματι, πριν από το Ισλάμ, σε κάθε έθνος στέλνονταν ξεχωριστοί θρησκευτικοί νόμοι και προφήτες.
Μετά την έλευση του Προφήτη (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν), οι άνθρωποι ήταν πολύ απομακρυσμένοι ο ένας από τον άλλον, και η ζωή και οι ικανότητές τους ήταν κοντά στην βεδουινική κατάσταση. Γι’ αυτό, οι θρησκευτικοί νόμοι που δόθηκαν τότε ήταν διαφορετικοί, ανάλογα με την κατάστασή τους. Μάλιστα, συνέβη να σταλούν διαφορετικοί θρησκευτικοί νόμοι και προφήτες στην ίδια περιοχή, την ίδια εποχή.
Μετά την έλευση του Προφήτη (σ.α.σ.), οι άνθρωποι ανήλθαν σε ανώτερο επίπεδο ικανοτήτων, τρόπου ζωής και κατανόησης. Στον θρησκευτικό και κοινωνικό τομέα σημειώθηκαν πολλές μεταρρυθμίσεις και αλλαγές. Έτσι, οι άνθρωποι έφτασαν στο σημείο να διδάσκονται από έναν μόνο δάσκαλο και να ακολουθούν έναν μόνο νόμο. Γι’ αυτόν τον λόγο, δεν υπήρχε πλέον ανάγκη για ξεχωριστούς νόμους και προφήτες. Ωστόσο, επειδή η ανθρωπότητα δεν έφτασε στο ίδιο επίπεδο όσον αφορά τον τρόπο ζωής, τα έθιμα και τις συνήθειες, οι θρησκευτικές σχολές σκέψης παρέμειναν πολλαπλές.
Αν η πλειοψηφία της ανθρωπότητας βρισκόταν στο ίδιο επίπεδο εκπαίδευσης, κουλτούρας και τρόπου ζωής, σαν μαθητές ενός ανώτερου σχολείου, τότε οι θρησκευτικές αιρέσεις θα μπορούσαν να ενωθούν. Όμως η τωρινή κατάσταση της ανθρωπότητας δεν το επιτρέπει.
Όσον αφορά αυτό, ο Μπεντιουζζαμάν Σαΐντ Νουρσί δίνει το ακόλουθο παράδειγμα:
1
Οι μουσουλμάνοι που ζουν σε διάφορες περιοχές του κόσμου ακολουθούν ένα από τα τέσσερα νομικά σχολεία (μαζχάμπ). Ένας μουσουλμάνος μπορεί να ακολουθεί ένα από τα αναγνωρισμένα νομικά σχολεία και να ασκεί τις θρησκευτικές του υποχρεώσεις και τις συναλλαγές του σύμφωνα με τις διατάξεις και τις ερμηνείες αυτού του νομικού σχολείου. Δεν υπάρχει υποχρέωση για έναν μουσουλμάνο που ζει τη ζωή του σύμφωνα με ένα από αυτά τα νομικά σχολεία να παραμείνει σε αυτό το νομικό σχολείο μέχρι το θάνατό του. Επομένως, αν το επιθυμεί, μπορεί να αλλάξει εντελώς σε ένα άλλο αναγνωρισμένο νομικό σχολείο. Για παράδειγμα, κάποιος που ανήκει στο Σαφιιτικό νομικό σχολείο μπορεί, αν το επιθυμεί, να περάσει στο Χαναφιτικό νομικό σχολείο, και κάποιος που ανήκει στο Χαναφιτικό νομικό σχολείο μπορεί, αν το επιθυμεί, να περάσει στο Σαφιιτικό νομικό σχολείο.
Ωστόσο, όποιος αλλάζει θρησκευτική αίρεση, για να είναι οι λατρευτικές του πράξεις και οι συναλλαγές του πλήρεις, πρέπει να γνωρίζει τα ζητήματα της αίρεσης στην οποία εισέρχεται. Για παράδειγμα, αν ένας Σαφίτης περάσει στη Χαναφιτική αίρεση, πρέπει τουλάχιστον να γνωρίζει τις υποχρεωτικές πράξεις της αμπντέστας, τις καταστάσεις που την ακυρώνουν, τα ρούκν (υποχρεωτικά στοιχεία) και τα βατζίμπ (υποχρεωτικά στοιχεία, αλλά δευτερεύοντα) της προσευχής σύμφωνα με αυτήν την αίρεση. Αν περάσει χωρίς να τα γνωρίζει, μπορεί να κάνει λάθος και να αμελήσει τη λατρεία του χωρίς να το καταλάβει.
Όπως είναι δυνατόν να περάσει κανείς από μια θρησκευτική αίρεση σε μια άλλη, έτσι και όποιος δεν βρίσκει διέξοδο στη δική του αίρεση, μπορεί να πράξει σύμφωνα με την ερμηνεία και την άποψη μιας άλλης αίρεσης. Αυτό επιτρέπεται. Ωστόσο, αυτή η μίμηση δεν πρέπει να γίνεται αυθαίρετα και από εγωιστική επιθυμία, αλλά από ανάγκη και για το καλό.
Η λατρεία ή η πράξη αυτή πρέπει να μην έχει γίνει προηγουμένως. Για παράδειγμα, αν κάποιος που ανήκει στο σουνιτικό δόγμα Σαφίι, θυμηθεί μετά την προσευχή ότι άγγιξε τη γυναίκα του με το χέρι του πριν αρχίσει την προσευχή, και στη συνέχεια, λέγοντας “αφού έτσι είναι”, ακολουθήσει το δόγμα Χαναφί, η προσευχή του δεν θα είναι έγκυρη.
Δεν πρέπει να ακολουθείται μια πορεία κατά την οποία ο καθένας επιλέγει ό,τι του βολεύει από κάθε θρησκευτική σχολή και πράττει ανάλογα. Μια τέτοια πράξη θεωρείται ότι συνδυάζει αντιφατικά ζητήματα από διαφορετικές θρησκευτικές σχολές, και αυτό ονομάζεται “τελφίκ”. Για παράδειγμα, αν κάποιος πάρει το αμπντέστ (τελετουργική πλύση) σύμφωνα με τη Χαναφιτική σχολή, το αμπντέστ του είναι πλήρες, ακόμα και αν δεν το έχει σκεφτεί. Διότι, σύμφωνα με αυτή τη σχολή, η πρόθεση δεν είναι από τις υποχρεωτικές πράξεις του αμπντέστ. Ωστόσο, αν αυτός ο άνθρωπος, ενώ πρέπει να πλύνει το ένα τέταρτο του κεφαλιού του σύμφωνα με την ίδια σχολή, πλύνει λιγότερο από το ένα τέταρτο του κεφαλιού του ακολουθώντας τη Σαφιιτική σχολή, τότε αυτό το αμπντέστ δεν θεωρείται πλήρες. Μια τέτοια συμπεριφορά δεν είναι επιτρεπτή, διότι θεωρείται “τελφίκ”.2
Ωστόσο, η μίμηση των πτυχών που αφορούν την αζιμέτ (αποφυγή αμαρτίας) σε κάθε μεσχέμπ (σχολή σκέψης) είναι πράξη τακβά (ευσέβειας). Για παράδειγμα, αν ένας άνθρωπος που ανήκει στο μεσχέμπ Χαναφί αγγίξει τη γυναίκα του, το αμπντέστ (τελετουργική καθαριότητα) του δεν χάνεται· αλλά σύμφωνα με το μεσχέμπ Σαφί, χάνεται. Αν αυτός ο άνθρωπος, σε μια τέτοια περίπτωση, μιμηθεί το μεσχέμπ Σαφί και ανανεώσει το αμπντέστ του, αυτό είναι μια αζιμέτ, μια πράξη τακβά. Ομοίως, αν ένας άνθρωπος που ανήκει στο μεσχέμπ Σαφί βγάλει αίμα από οποιοδήποτε σημείο του σώματός του, η ανανέωση του αμπντέστ του εμπίπτει στην ίδια κατηγορία.
Επίσης, για όσους δεν ανήκουν στη Χαναφιτική σχολή, αλλά σε άλλες σχολές, η μίμηση της άποψης της σχολής τους σε προαιρετικές πράξεις λατρείας, όπως οι προσευχές που είναι σουννέτ να γίνονται στην αρχή και στο τέλος των λατρευτικών πράξεων, είναι μια πράξη αφοσίωσης, αξιέπαινη και καλή.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Πώς προέκυψαν οι θρησκευτικές αιρέσεις; Ποια ήταν η κατάσταση την εποχή του Προφήτη;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
