Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ορισμένα θέματα που συζητούνται δημοσίως είναι ημιτελή και παρεξηγημένα. Ένα από αυτά είναι…
“Δεν γίνονται γάμοι ούτε τελούνται μυστήρια μεταξύ των δύο εορτών.”
είναι η άποψη.
Ο γάμος, η σύναψη γάμου και η τέλεση του γαμήλιου όρκου μπορούν να γίνουν οποιαδήποτε μέρα και ώρα του χρόνου, εφόσον οι συνθήκες και οι δυνατότητες το επιτρέπουν. Δεν υπάρχει δηλαδή συγκεκριμένη ώρα ή περίοδος για την τέλεση του γάμου.
“Ο γάμος επιτρέπεται την τάδε μέρα, δεν επιτρέπεται την δείνα μέρα.”
Δεν υπάρχει τέτοια προϋπόθεση.
Όσον αφορά την ουσία του ζητήματος, το γεγονός είναι το εξής:
Όπως είναι γνωστό, εκτός από τις δύο ετήσιες γιορτές μας, το Ραμαζάνι και το Κουρμπάν, έχουμε και μια εβδομαδιαία γιορτή, την Παρασκευή. Δηλαδή, αν το Ραμαζάνι ή το Κουρμπάν πέσει Παρασκευή και ο γάμος τελεστεί εκείνη την ημέρα, και αν η τελετή του γάμου συμπέσει με την ώρα της Παρασκευής και υπάρξει κίνδυνος να μην προλάβουν την προσευχή της Παρασκευής, τότε η τέλεση του γάμου εκείνη την ώρα δεν επιτρέπεται.
Διότι η ενασχόληση με το γάμο κατά τη διάρκεια αυτής της ώρας οδηγεί στην παράλειψη μιας υποχρεωτικής πράξης λατρείας. Ενώ προσπαθούμε να κάνουμε καλό, προκαλούμε κακό.
Αλλά αν η γαμήλια τελετή τελεστεί λίγο πριν από την προσευχή της Παρασκευής ή μετά την προσευχή, χωρίς να προκληθεί τέτοια συμφόρηση, τότε είναι μια χαρά και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
Σπάνια, άλλωστε, συμβαίνει κάτι τέτοιο.
“Δεν γίνονται γάμοι ανάμεσα σε δύο γιορτές.”
Αν και η φήμη αυτή είναι ψευδής, έχει μια ιστορική βάση. Ειδικότερα, αυτή η πεποίθηση ήταν διαδεδομένη στους Άραβες της προ-ισλαμικής εποχής (Τζαχιλίγια). Θεωρούσαν γαμήλια τελετή τον μήνα Σαουάλ, που ακολουθεί τον Ραμαζάν, γρουσούζικη και γι’ αυτόν τον λόγο τελούσαν τους γάμους τους σε άλλη ημερομηνία. Όπως και με κάθε έθιμο της Τζαχιλίγια, ο ίδιος ο Προφήτης (σ.α.σ.) κατέρριψε και ακύρωσε αυτό το έθιμο. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (σ.α.σ.) αρραβωνιάστηκε με την Αίσα (ρ.α.) τον μήνα Σαουάλ και τρία χρόνια αργότερα, πάλι τον Σαουάλ, παντρεύτηκαν. Έτσι, η τέλεση γάμου και η σύναψη γάμου τον μήνα Σαουάλ, ανάμεσα στις δύο γιορτές, έγινε σουνέτ (συνήθεια του Προφήτη).
(Μουσλίμ, Νικάχ: 73)
(βλ. Mehmet PAKSU, Γυναίκα, Οικογένεια, Ζωή, Εκδόσεις Nesil)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
