Στο στίχο 2/34:
“Και τότε είπε στους αγγέλους:
«Προσκυνήστε τον Αδάμ!»
είπαμε, αμέσως προσκύνησαν. Μόνο ο Ιμπλίς επέμεινε, δεν μπόρεσε να χωνέψει την υπερηφάνειά του, και έγινε από τους αρνητές.”
λέγεται.
–
Υπήρχαν και άλλοι αρνητές τότε, και αν ναι, ποιοι ήταν αυτοί;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Εδώ έχουν γίνει κάποιες παρατηρήσεις:
α)
Πριν από τον Διάβολο
(για τους οποίους δεν έχουμε πληροφορίες)
Υπήρχε μια άπιστη κοινότητα. Γι’ αυτό.
«Ο διάβολος έγινε ένας από τους άπιστους.»
αναφέρεται.
β)
Αυτή η έκφραση σημαίνει,
«από οποιονδήποτε άλλο άπιστο»
δεν σημαίνει,
«Ο διάβολος βγήκε από τον κύκλο της πίστης και μπήκε στον κύκλο της απιστίας.»
με την έννοια
«έγινε άπιστος»
(σάρε μινελ κάφιριν)
”
Δηλαδή, σημαίνει ότι ενώ δεν ήταν άπιστος, έγινε άπιστος.
γ) «Έγινε άπιστος»
Η φράση δεν συνεπάγεται απαραίτητα την ύπαρξη απίστων πριν από αυτόν. Πράγματι, το εδάφιο «Ο Ιμπλίς ήταν από τους δαίμονες» (Κεχφ, 18/50) δεν υποδηλώνει την ύπαρξη δαιμόνων πριν από τον Ιμπλίς, διότι αυτός ήταν ο πρώτος δαίμονας.
(βλ. Μαβερντί, ερμηνεία του σχετικού στίχου)
δ)
Υπάρχουν πληροφορίες που αναφέρουν ότι τα τζίν υπήρχαν πριν από τους ανθρώπους. Για παράδειγμα, οι άγγελοι, σε σχέση με τη δημιουργία του Αδάμ:
«Αυτοί χύνουν αίμα και σπέρνουν διχόνοια και διαφθορά.»
(Αλ-Μπακάρα, 2:30)
είπαν.
“Πώς ήξεραν οι άγγελοι ότι οι άνθρωποι είναι τόσο αιμοδιψή όντα;”
Στην ερώτηση με τη μορφή αυτή δόθηκαν δύο απαντήσεις:
Πρώτον:
Οι άγγελοι γνώριζαν αυτή την ιδιότητα του ανθρώπου που θα δημιουργούσε ο Θεός, είτε επειδή ο Θεός τους το είχε ανακοινώσει, είτε επειδή το είχαν μάθει από τον Λευχ-ι Μαχφούζ (το Αρχείο του Θεού).
Δεύτερον:
Όπως υπήρχαν στα προϋπάρχοντα πνεύματα η οργή και η επιθυμία, ικανές να προκαλέσουν διαμάχες και κακία, έτσι υπήρχαν και στους ανθρώπους. Οι άγγελοι, λοιπόν, είχαν καταλάβει ότι, όπως κάποια πνεύματα είχαν προηγουμένως διαπράξει αιματοχυσία, διαμάχες και κακία, και είχαν πέσει στην απιστία, υποκινούμενα από αυτά τα συναισθήματα, έτσι και οι άνθρωποι, που έφεραν τα ίδια χαρακτηριστικά, θα είχαν την ίδια κατάληξη.
(πρβλ. Μπεντιουζζαμάν Σαΐντ Νουρσί, Ισάρετου’λ-Ι’τζάζ, ερμηνεία του σχετικού στίχου)
Λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις πληροφορίες
«Ο διάβολος έγινε ένας από τους άπιστους.»
την έκφραση του εδαφίου που αναφέρεται,
«Ο διάβολος ανήκει στη γενιά των δαιμόνων και των σατανάδων, που είναι άπιστοι.»
(προσχώρησε στις τάξεις των απίστων δαιμόνων και σατανάδων).
Μπορεί να ερμηνευθεί ως εξής:
(βλ. Ζαμαχσέρι, ερμηνεία του σχετικού στίχου)
ε)
Κατά την άποψή μας, θα ήταν уместно να γίνει και το εξής σχόλιο:
Από τον Αδάμ μέχρι την αποκάλυψη αυτού του στίχου, όλοι οι άνθρωποι είχαν ακούσει, μέσω των αποκαλύψεων, τις έννοιες της πίστης και της απιστίας, και γνώριζαν πολύ καλά την ύπαρξη πιστών και απίστων. Ο στίχος αυτός λαμβάνει υπόψη αυτήν την ευρέως διαδεδομένη αντίληψη.
Σύμφωνα με αυτό.
«Ο διάβολος έγινε ένας από τους άπιστους».
δεν εννοείται πριν από τον Διάβολο,
ότι ήταν ένας από τους διαβόητους απίστους, που ξεκίνησαν με αυτόν και συνεχίστηκαν μετά από αυτόν.
πρέπει να τονιστεί.
«Έγινε άπιστος»
αντί
«έγινε άπιστος»
η προτίμηση της έκφρασης αυτής υποδηλώνει ότι η βλασφημία δεν είναι φαινόμενο που αφορά αποκλειστικά τον διάβολο, αλλά και άλλους.
Να υποδείξει ότι κάθε άπιστος που αψηφά τον Θεό έχει ένα χαρακτηριστικό, και ότι η τιμωρία που θα υποστεί ο Σατανάς θα έρθει και σε αυτούς.
είναι για.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
