Ερώτηση:
Ο Θεός δίνει ορισμένες ευλογίες στον υπηρέτη Του ως αποτέλεσμα της προσπάθειας και του κόπου του. Αυτή η προσπάθεια και ο κόπος συνδέουν την καρδιά του υπηρέτη με το έργο που επιτελεί. Και ο άνθρωπος,
“Εγώ το έκανα, εγώ το κέρδισα.”
Λέει. Θεωρεί την ευλογία δική του. Αυτό τον εμποδίζει να ευχαριστήσει… Ο άνθρωπος λέει:
«Μεγάλωσα μέσα σε συνθήκες ανέχειας. Αυτή την ανέχειά την βίωναν και άλλοι άνθρωποι στο περιβάλλον μου. Αλλά εγώ, σε αντίθεση με αυτούς, κατέβαλα κόπο και αγωνίστηκα. Εκείνοι δεν κατάφεραν να αποκτήσουν αυτό το αγαθό, εγώ το απέκτησα. Άρα, εγώ κέρδισα αυτό το αγαθό χάρη στη νοημοσύνη και τις προσπάθειές μου. Συνεπώς, εγώ είμαι ανώτερος από τους άλλους.»
– Η ιδέα της ανωτερότητας, δηλαδή η αλαζονεία, η ιδέα που οδήγησε τον διάβολο στην αποβολή του από τον παράδεισο… Ο άνθρωπος, ακριβώς όπως ο Καρών:
«Αυτή η περιουσία έγινε δική μου χάρη στις γνώσεις μου.»
Λέει: «Αφού κέρδισα χάρη στην ευφυΐα και τις ικανότητές μου, γιατί να δώσω ζακάτ; Εξάλλου, εγώ το κέρδισα». «Αν ήξερα ότι είναι δώρο του Θεού, όπως η όραση, θα ευχαριστούσα». Μπορείτε να εξηγήσετε το λογικό σφάλμα σε αυτή τη σκέψη;
– Παρακαλώ, λάβετε υπόψη ότι το θεμελιώδες πρόβλημα εδώ είναι το ζήτημα της σύγκρισης του εαυτού με τους άλλους. Δηλαδή: Ποια είναι η απόδειξη ότι ο Θεός χορηγεί αυτή την ευλογία; Αφού Αυτός την χορηγεί, ποια είναι η δική μου προσπάθεια; Τι σημαίνει η δυσκολία και η ταλαιπωρία που υφίσταμαι για να φτάσω σε αυτή την ευλογία; Μην υποτιμάτε την ταλαιπωρία που βιώνω…
– Μπροστά στις ευλογίες του Θεού, οι προσπάθειες του ανθρώπου φαίνονται πολύ μικρές, ασήμαντες. Αλλά εγώ δεν το απορρίπτω αυτό. Εγώ φτάνω σε ένα συμπέρασμα συγκρίνοντας τον εαυτό μου με τους άλλους. Και διατυπώνω μια αξίωση…
«Αυτή την ευλογία την κέρδισα εγώ.»
Και στο Κοράνι, αναφορικά με τον Απόστολό του (ειρήνη σε αυτόν)
«Όταν έριξες το βέλος, δεν το έριξες εσύ, αλλά ο Θεός».
Γι’ αυτό δεν καταλαβαίνω το στίχο. Αφού ο Θεός έκανε τα πάντα, τι νόημα έχει η προσπάθεια και η δουλειά του ανθρώπου για να αποκτήσει την ικανότητα να ρίχνει βέλη; Σαν να μην έχει καμία αξία η προσπάθεια του ανθρώπου…
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ένας άνθρωπος που, νομίζοντας ότι τα χρήματα που του δόθηκαν για να μοιράσει τους μισθούς των υπαλλήλων είναι δικά του:
“Αφού εγώ τα κέρδισα, γιατί να τα μοιράσω;”
Μπορεί να πει; Αυτά τα χρήματα δεν είναι δικά του, του έχουν δοθεί ως εντολή. Κάτι τέτοιο,
Όλη η ιδιοκτησία ανήκει στον Θεό.
Ο Θεός δίνει σε κάποιους υπηρέτες του πλούτο ως παρακαταθήκη. Αλλά μερικοί άνθρωποι θεωρούν αυτές τις παρακαταθήκες δική τους περιουσία.
Ένας στρατιώτης, στο όπλο που του έχει ανατεθεί και εμπιστευθεί.
“Το όπλο μου.”
λέει. Αλλά με αυτή τη φράση ο στρατιώτης δεν θέλει να πει ότι το όπλο είναι δικό του. Θέλει απλώς να πει ότι το όπλο του έχει ανατεθεί.
Όλα όσα μας δίνονται, εμάς τους στρατιώτες του Θεού στο στρατόπεδο του κόσμου, είναι απλώς παρακαταθήκες. Τίποτα δεν είναι δική μας ιδιοκτησία.
Σχετικά με αυτό.
-όπως προκύπτει από την ερώτηση
– Δεδομένου ότι τα σχετικά εδάφια είναι γνωστά, θα απαντήσουμε επισημαίνοντας μερικά σημεία από λογική άποψη:
α)
Το γεγονός ότι δύο άτομα με την ίδια ευφυΐα, ικανότητες και εργατικότητα ζουν, το ένα πλούσια και το άλλο φτωχικά, αποδεικνύει ότι η επιτυχία δεν είναι αποκλειστικά αποτέλεσμα των δικών μας ικανοτήτων. Και υπάρχουν χιλιάδες τέτοια παραδείγματα.
β)
Το γεγονός ότι πολλοί ανόητοι άνθρωποι γίνονται πλούσιοι και αποκτούν περιουσία, ενώ πολλοί έξυπνοι και ευφυείς άνθρωποι ζουν φτωχικά, αποδεικνύει ότι η διανομή του βιοπορισμού είναι στα χέρια του Θεού.
γ)
Η βιοποριστική ικανότητα είναι προϊόν δημιουργίας. Η ύπαρξη αιτιών στις δημιουργίες είναι απλώς μια παραπέτασμα.
Αυτός που ενεργεί πίσω από το παραπέτασμα είναι ο Αλλάχ, ο κάτοχος της αιώνιας γνώσης, δύναμης και σοφίας.
Ένα από τα πολλά σοφά σημεία της ύπαρξης των αιτιών είναι το μυστήριο της δοκιμασίας. Αυτό το μυστήριο αποσκοπεί, μελετώντας τις αιτίες, να διακρίνει ποιος έχει περιπέσει στην ειδωλολατρία και ποιος όχι.
– Καμία αιτία δεν είναι δημιουργική.
Δεν έχει ούτε την ικανότητα ούτε τη δύναμη. Ο Θεός έχει ακολουθήσει ένα σύστημα που δείχνει ότι δεν είναι ο δημιουργός των αιτιών, αλλά βοηθά τους ανθρώπους με τη χάρη Του. Αυτό είναι η αιτία και το αποτέλεσμα.
(αιτία και το αποτέλεσμα που προκαλείται από την αιτία)
είναι το χάσμα ανάμεσα στα αντικείμενα.
Για παράδειγμα, να χωρέσεις εκατομμύρια βιβλία σε μια μνήμη μεγέθους νυχιού… Να βάλεις ένα δέντρο συκιάς βάρους τόνων σε ένα κουκούτσι συκιάς μεγέθους νυχιού… Να βάλεις δεκάδες στελέχη και χιλιάδες κόκκους καλαμποκιού σε έναν κόκκο καλαμποκιού μεγέθους ρεβιθιού… Σε μια σταγόνα νερού…
(στο σπέρμα)
Εκατομμύρια άνθρωποι μπορούν να τοποθετηθούν ζωντανοί ως υποψήφιοι/υποψήφιοι και εκατοντάδες παραδείγματα μπορούν να δείξουν ότι η φαινομενική αιτία εκατομμυρίων υπάρξεων δεν έχει την παραμικρή ανάμειξη στη δημιουργία αυτών των υπάρξεων.
Όλες αυτές οι δυσανάλογες αναλογίες μεταξύ της αιτίας και του αποτελέσματος/του δημιουργηθέντος αντικειμένου.
«όπου οι αιτίες απαλλάσσονται από την πράξη της δημιουργίας»
είναι σαφής ένδειξη του/της.
– Ακριβώς έτσι, και ζητήματα όπως ο πλούτος και η φτώχεια βρίσκονται σε μια θέση πέρα από τις φαινομενικές αιτίες. Η προσπάθεια των ανθρώπων σε αυτά τα θέματα είναι μόλις το ένα χιλιοστό. Τα υπόλοιπα μέρη απαιτούν άπειρη γνώση, σοφία και δύναμη. Και αυτός είναι ο Θεός.
δ)
Εκείνοι που υπερτονίζουν τις δικές τους ικανότητες είναι ληστές που προσπαθούν να σφετεριστούν την περιουσία του Θεού. Το λάθος αυτών των ληστών είναι:
«Κάθε ον δημιουργείται εξαιτίας μιας αιτίας, και με την εξαφάνιση αυτής της αιτίας, εξαφανίζεται και το ον.»
Αντικρίζοντας αυτό το θέαμα, οι ληστές, χάνοντας το μυαλό τους, πιστεύουν ότι, εφόσον και οι ίδιοι συγκαταλέγονται στις αιτίες, έχουν μερίδιο και δικαίωμα στη δημιουργία. Ειδικότερα, επειδή βλέπουν ότι η απουσία μιας αιτίας προκαλεί την απουσία του αντικειμένου που εξαρτάται από αυτήν, φαντάζονται ότι η ύπαρξή του οφείλεται σε εκείνη την αιτία. Ωστόσο, αυτή η σκέψη είναι εντελώς εσφαλμένη.
Ας ακούσουμε την εξήγηση αυτού από τον Μπεντιουζζαμάν Χαζретлери:
«Υπάρχει, ας πούμε, ένας υπέροχος κήπος, γεμάτος με αναρίθμητα καρποφόρα και ανθοφόρα δημιουργήματα. Για να τον επιβλέπει…»
πολλοί υπηρέτες
έχει οριστεί.
Ακόμη και το καθήκον ενός υπηρέτη
, μόνο σε εκείνο το αμπέλι θα απλωθεί και θα ποτίζεται από το κανάλι του νερού
είναι να ανοίξεις το καπάκι της τρύπας.
Και ο υπηρέτης εκείνος οκνηρεύσε.
Δεν άνοιξε το καπάκι της τρύπας.
Η ανάπτυξη εκείνου του κλαδιού διαταράχθηκε ή ξεράθηκε. Τότε, εκτός από την θεϊκή τέχνη του Δημιουργού, την βασιλική φροντίδα του Σουλτάνου και την υπηρέτηση των υπηκόων του φωτός, του αέρα και της γης, όλοι οι υπηρέτες έχουν το δικαίωμα να παραπονεθούν σε εκείνον τον ανόητο. Διότι κατέστρεψε ή έβλαψε τις υπηρεσίες τους.
(βλ. Λόγοι, σελ. 167)
«Είναι θεμελιώδης αρχή ότι η ύπαρξη, η επισκευή και η ζωή ενός πράγματος εξαρτώνται από την ύπαρξη όλων των μερών και των συνθηκών που το συνιστούν· και η ανυπαρξία, η καταστροφή και ο θάνατός του προκαλούνται από την παραβίαση έστω και μιας μόνο συνθήκης. Σε όλες τις γλώσσες έχει επικρατήσει η παροιμία: “Η καταστροφή είναι πολύ ευκολότερη από την επισκευή”.»
(βλ. Επιστολές από το Εμιρδάγ-1, σελ. 285)
Δηλαδή: Η ύπαρξη ενός πράγματος, του Θεού –
εκτός από το σημείο δημιουργίας
– εξαρτάται από την ύπαρξη χιλιάδων αιτιών που ορίζονται στο πεδίο των αιτιών. Η απουσία μιας αιτίας, μιας συνθήκης, οδηγεί στην ανυπαρξία του αντίστοιχου αντικειμένου. Ωστόσο, η ύπαρξη αυτού του αντικειμένου εξαρτάται από δεκάδες αιτίες.
Για παράδειγμα, η σύνετη διαχείριση και η προνοητικότητα του ανθρώπου αποτελούν αιτία πλουτισμού. Αν δεν επιδείξει βούληση για τέτοια προνοητικότητα, δεν θα αποκτήσει πλούτο. Ωστόσο, η σύνετη διαχείριση δεν αρκεί για να αποκτήσει πλούτο, είναι απλώς μία από τις δεκάδες προϋποθέσεις. Στην πραγματικότητα, όπως και οι άλλες προϋποθέσεις, ο Θεός είναι εκείνος που δημιούργησε και τη σύνεση αυτού του ανθρώπου.
ε)
Αυτούς που εξαπατά η εμπιστοσύνη στις αιτίες και στη δική τους λογική.
«σύζευξη»
(η σύμπτωση δύο πραγμάτων)
Η ταυτόχρονη ύπαρξη του δημιουργήματος και των αιτιών της δημιουργίας, που οφείλονται σε σοφία όπως η εξύμνηση της γνώσης του Θεού από την ατέλεια, της δύναμής Του από την αδυναμία, η αγιοποίηση της σοφίας Του και η δοκιμασία των ανθρώπων στο σημείο της μοναδικότητάς Του, έχει προκαλέσει σύγχυση σε όσους δεν χρησιμοποιούν το μυαλό τους.
Για παράδειγμα: Η σπορά του σιταριού και η βλάστησή του είναι αλληλένδετα γεγονότα. Η γέννηση ενός παιδιού και ο γάμος συμβαίνουν στο ίδιο πλαίσιο. Η γέννηση ενός μωρού και η παραγωγή γάλακτος από το στήθος της μητέρας είναι αλληλένδετα.
Μερικοί άνθρωποι που βλέπουν αυτή τη θέα λένε:
«Εγώ έσπειρα το σιτάρι, άρα όλη η σοδειά αυτού του χωραφιού είναι προϊόν της δικής μου δουλειάς, άρα εγώ είμαι ο ιδιοκτήτης του.»
Η προειδοποίηση του Κορανίου για τέτοιους ανθρώπους είναι η εξής:
«Κοιτάξτε το σπόρο που σπέρνετε! Εσείς τον καλλιεργείτε ή εμείς; Αν θέλαμε, θα τον κάναμε ξερό χόρτο, και εσείς θα μένατε έκπληκτοι:»
«Αλίμονο! Οι κόποι μας πήγαν χαμένοι. Πραγματικά, στερηθήκαμε τα προς το ζην και καταδικαστήκαμε στη φτώχεια.»
το πρόβλημά σας.
”
(Συμβάν, 56/63-65)
– Επίσης, τέτοιοι άνθρωποι:
«Αν εγώ δεν είχα παντρευτεί, αυτό το παιδί δεν θα είχε γεννηθεί. Άρα εγώ είμαι η κύρια αιτία που αυτό το παιδί ήρθε στον κόσμο.»
Η προειδοποίηση του Κορανίου ενάντια σε τέτοιους ανθρώπους είναι η εξής:
«Η κυριαρχία των ουρανών και της γης ανήκει στον Αλλάχ. Αυτός δημιουργεί ό,τι θέλει. Δίνει θυγατέρες σε όποιον θέλει, δίνει γιους σε όποιον θέλει, ή δίνει και θυγατέρες και γιους σε όποιον θέλει, ή αφήνει στείρο όποιον θέλει. Αυτός είναι ο Παντογνώστης, ο Παντοδύναμος.»
(Σούρα, 42/49-50),
«Τώρα, σκεφτείτε το σπέρμα που εκσπερματίζετε! Εσείς το δημιουργήσατε και το μετατρέψατε σε άνθρωπο, ή εμείς; Εμείς ορίσαμε τον θάνατο ανάμεσά σας. Αν θελήσουμε να σας καταστρέψουμε και να φέρουμε στη θέση σας άλλους όμοιους με εσάς, και να σας δημιουργήσουμε με μορφή και ιδιότητες που δεν θα γνωρίζετε, τίποτα δεν θα μας εμποδίσει.» (Αλ-Βακία, 56/58-61)
– Η σύνδεση μεταξύ του μητρικού γάλακτος και του παιδιού δείχνει επίσης ότι οι γονείς δεν έχουν καμία ανάμειξη σε αυτό.
Στο εδάφιο «Σίγουρα, και στα ζώα υπάρχουν σημεία για εσάς: Σας δίνουμε να πιείτε γάλα καθαρό, από το στομάχι τους, ανάμεσα σε χωνεμένη τροφή και αίμα, ένα ποτό ευχάριστο για όσους το πίνουν» (Ναχλ, 16/66), υποδεικνύεται ότι το γάλα παρουσιάζει μια εικόνα πέρα από και πάνω από όλες τις αιτίες.
Επιπλέον, το γεγονός ότι μια γυναίκα, ακόμα και αν φτάσει τα εκατό χρόνια, δεν έχει γάλα αν δεν είναι παντρεμένη ή δεν έχει παιδιά, δείχνει ότι το γάλα αυτό στέλνεται από τον θησαυρό της ευσπλαχνίας αποκλειστικά για τα μωρά.
– Αν παρατηρήσουμε, το Κοράνι δεν αρνείται γενικά την ύπαρξη των αιτιών, τις πράξεις και τις προσπάθειες των ανθρώπων. Ωστόσο, τονίζεται ότι οι αιτίες αυτές δεν είναι δημιουργικές.
στ)
Η πλούτη και η φτώχεια είναι αποκλειστικά αποτέλεσμα της θεϊκής μοιρασιάς. Το γεγονός ότι ορισμένοι άνθρωποι, παρά τις ίδιες συνθήκες, είναι φτωχοί ενώ άλλοι πλούσιοι, και μάλιστα το ότι συχνά οι μορφωμένοι και ευφυείς είναι φτωχότεροι από τους αμόρφωτους και λιγότερο ευφυείς, δεν αφήνει περιθώριο αμφιβολίας.
– Το γεγονός ότι ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν), ο πιο ευφυής και οξυδερκής άνθρωπος, και επιπλέον ένας Προφήτης, έζησε μια φτωχική ζωή, αποτελεί αδιάψευστη απόδειξη της υπόθεσής μας.
Πράγματι, οι ειδωλολάτρες χρησιμοποίησαν τη φτώχεια του Προφήτη ως πρόσχημα για να ισχυριστούν ότι δεν μπορούσε να είναι προφήτης. Στο στίχο που θα παραθέσουμε, επισημαίνεται η πλάνη τους:
«Μήπως αυτοί κατανέμουν τη χάρη του Κυρίου σου (την προφητεία, σε ποιον θα την δώσει); Ενώ σ’ αυτή τη γήινη ζωή…»
Εμείς είμαστε που μοιράζουμε ανάμεσά τους τα μέσα διαβίωσής τους, και κάνουμε κάποιους ανώτερους από άλλους, ώστε ο ένας να εργάζεται για τον άλλον.
«Η ελεημοσύνη του Κυρίου σου είναι ανώτερη από όλα όσα συγκεντρώνουν εκείνοι.» (Αλ-Ζουρούφ, 43/32)
Σε αυτό το εδάφιο τονίζεται ότι η πραγματικότητα του πλούτου και της φτώχειας είναι αποκλειστικά αποτέλεσμα θεϊκής πρόνοιας.
– Ο Αλούσι, ένας από τους μελετητές της ερμηνείας του Κορανίου,
«ο πλούτος είναι τιμή, η φτώχεια ατίμωση»
Αυτοί που το θεωρούν έτσι, λένε ότι έχουν παρεκκλίνει από την ορθή οδό. Αναφέρει μάλιστα και κάποιον που εξέφρασε αυτή την εσφαλμένη άποψη με ποίημα: Ένας από αυτούς που έπεσαν σε λάθος είπε:
«Πολλοί σοφοί και μορφωμένοι άνθρωποι παλεύουν με τη φτώχεια, / ενώ πολλοί αμαθείς ζουν με άνεση χάρη στον πλούτο τους. Αυτή η κατάσταση έχει προκαλέσει σύγχυση / και έχει ωθήσει ακόμα και μερικούς βαθυστόχαστους σοφούς στην αθεΐα.»
(Αλούσι, 11/322)
Ο Αλούσι για τον εαυτό του.
“βαθυστόχαστος λόγιος”
αντιτίθεται σε αυτόν τον άνδρα που καταχράται την ιδιότητά του. Και
«Ορκίζομαι, αυτός ο άνθρωπος αξίζει περισσότερο τον χαρακτηρισμό του ηλίθιου, του καθυστερημένου και του αμαθούς παρά του βαθυστόχαστου σοφού.»
λέει. Σύμφωνα με αυτόν, ο αληθινός επιστήμονας, ο σοφός άνθρωπος, θα έλεγε τα εξής:
«Μία από τις αποδείξεις που δείχνουν ότι ο Αλλάχ είναι ο μόνος κριτής και αποφασίζων σε όλα τα ζητήματα είναι:»
Πολλοί ευφυείς άνθρωποι ζουν φτωχικά και με δυσκολίες, ενώ πολλοί ανόητοι ζουν πλούσια και ευτυχισμένα.
”
(Αλούσι, μήνας)
– Οι ακόλουθες δηλώσεις του Μπεντιουζζαμάν Χαζρέτλερι ρίχνουν φως στο θέμα μας:
«Αυτό που εξαπατά όσους λατρεύουν τις φαινομενικές αιτίες είναι η σύμπτωση ή η συνύπαρξη δύο πραγμάτων, δηλαδή:»
, ‘σύγκλιση’
Αυτό ονομάζεται “αλληλοσυσχέτιση”, δηλαδή η εσφαλμένη αντίληψη ότι δύο πράγματα είναι αιτία και αιτιατό. Επειδή η απουσία ενός πράγματος είναι αιτία για την απουσία μιας ευλογίας, υποθέτει ότι η ύπαρξη αυτού του πράγματος είναι επίσης αιτία για την ύπαρξη αυτής της ευλογίας. Αποδίδει την ευγνωμοσύνη και την ευχαριστία σε αυτό το πράγμα, και πέφτει σε λάθος. Διότι η ύπαρξη μιας ευλογίας εξαρτάται από όλες τις προϋποθέσεις και τις συνθήκες της. Ενώ η απουσία αυτής της ευλογίας προκαλείται από την απουσία μιας μόνο συνθήκης. Για παράδειγμα: Ο άνθρωπος που δεν ανοίγει την τρύπα του αγωγού που αρδεύει έναν κήπο, γίνεται αιτία και αιτιατό για το στέγνωμα του κήπου και την απουσία αυτών των ευλογιών. Αλλά η ύπαρξη των ευλογιών αυτού του κήπου, εκτός από την υπηρεσία αυτού του ανθρώπου, εξαρτάται από την ύπαρξη εκατοντάδων συνθηκών, και έρχεται σε ύπαρξη με την αληθινή αιτία, την θεϊκή δύναμη και βούληση. Καταλάβετε πόσο φανερό είναι το λάθος αυτής της πλάνης και πόσο λάθος κάνουν οι λατρευτές των αιτιών!” (βλ.
Λάμψεις, 133-134)
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Του Θεού
αιτίες
Ποια είναι η σοφία πίσω από τη δημιουργία και τη λειτουργία του;
…
–
Οι ευεργεσίες είναι από τον Θεό.
Τι σημαίνει να γνωρίζεις τις κακίες από την ψυχή;
…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
