– Αν ήρθαμε σε αυτόν τον κόσμο για να δοκιμαστούμε, τότε πού είναι η δικαιοσύνη στο ότι τα μωρά που πεθαίνουν πηγαίνουν στον παράδεισο χωρίς να δοκιμαστούν;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
– Το κύριο στοιχείο της εξέτασης είναι η λογική.
Τα άτομα με νοητική υστέρηση και τα παιδιά δεν υποβάλλονται σε δοκιμασία. Αυτά εισέρχονται απευθείας στον παράδεισο.
– Το ότι ο κόσμος είναι τόπος δοκιμασίας αφορά γενικά την κατάσταση των ανθρώπων. Εκείνοι που δεν έχουν νου και δεν ακούν το μήνυμα των προφητών εξαιρούνται από αυτή τη δοκιμασία. Όπως κάθε κανόνας έχει εξαιρέσεις, έτσι και αυτοί αποτελούν εξαιρέσεις από αυτή τη δοκιμασία.
Εξαιρέσεις δεν αναιρούν τον κανόνα.
– Το ότι ο Θεός βάζει κάποιους υπηρέτες του, όπως τα άτομα με διανοητική αναπηρία και τα παιδιά, στον παράδεισο χωρίς να τους ζητήσει λογαριασμό,
Είναι μια ευγενική χειρονομία/πράξη από μέρους του.
Οι ιδιαίτερες ευλογίες που ο Θεός χαρίζει σε κάποιους.
-απαπα-
δεν είναι αδικία. Διότι
αδικία
δηλαδή,
παραβίαση των δικαιωμάτων κάποιου άλλου
Αυτό σημαίνει ότι η αθώα είσοδος των ατόμων με νοητική υστέρηση και των παιδιών στον παράδεισο δεν βλάπτει κανέναν. Κανείς δεν υφίσταται ζημία από την είσοδό τους στον παράδεισο. Ο καθένας θα λάβει αυτό που του αξίζει, ανάλογα με το αποτέλεσμα της δοκιμασίας του.
– Εξάλλου,
αν τα παιδιά και οι τρελοί υπόκεινταν επίσης σε εξετάσεις,
Τότε θα ήταν πραγματική αδικία. Όσο άδικο είναι να εξετάζεις μαθητές δημοτικού μαζί με φοιτητές πανεπιστημίου, χίλιες φορές πιο άδικο είναι να εξετάζεις άτομα με νοητική υστέρηση μαζί με άτομα με φυσιολογική νοημοσύνη.
– Ωστόσο,
Η ύπαρξη και ο θάνατος των παιδιών και των τρελών αποτελούν μια δοκιμασία για τους γονείς και τους άλλους συγγενείς τους.
Οι σοφοί ηγέτες δοκιμάζονται, τόσο εν ζωή όσο και μετά θάνατον, ως προς τη στάση που θα υιοθετήσουν απέναντι στην κατάσταση αυτών που στερούνται λογικής.
– Στο πεδίο των νοημάτων αυτού του είδους, μπορούν να ειπωθούν πολλά περισσότερα…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
