– Σε προηγούμενες ερωτήσεις, παρατέθηκε η ερμηνεία των στίχων 59 και 60 του Σουράτ αλ-Ισρά από τον Ελμαλή Χαμντί Γιαζίρ. Στην ερμηνεία αναφέρεται ότι το θαύμα που αναφέρεται στους στίχους είναι ένα «αγιάτ-ι μούκτεράχα» (θαύμα που προτείνεται) και ότι η απαίτηση των Κουρεϊσιτών για θαύμα δεν ικανοποιήθηκε, διότι αν αποδέχονταν το θαύμα, θα οδηγούνταν στην καταστροφή, όπως οι προηγούμενες κοινότητες.
– Στη συνέχεια της ερμηνείας, εξηγείται λεπτομερώς το λάθος ορισμένων κύκλων που χρησιμοποιούν αυτό το στίχο ως απόδειξη ότι ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) δεν έλαβε θαύματα εκτός από το Κοράνι. Η ερώτησή μου είναι η εξής:
– Η διάσπαση της σελήνης, που αναφέρεται στο Κοράνι, η ανάληψη του Προφήτη (Μιράζ) και άλλα θαύματα που αναφέρονται σε αξιόπιστες πηγές και αποδίδονται στον Προφήτη (ειρηνευμένος ας είναι), δεν ανήκουν και αυτά σε αυτήν την κατηγορία θαυμάτων (αγιάτ-ι μουκτεράχα);
– Αν ισχύει αυτό, η αιτία για τη μη αποστολή του θαύματος που αναφέρεται στα εδάφια 59 και 60 του Σουρά Ισρά δεν ισχύει και για τα άλλα θαύματα που ανέφερα;
– Πώς καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η άρνηση αυτών των θαυμάτων δεν θα οδηγήσει στην καταστροφή του λαού αυτού, και πώς πρέπει να ερμηνεύσουμε αυτά τα θαύματα υπό το φως των σχετικών εδαφίων του Σουρά Ισρά;
– Εξάλλου, το να σχιστεί η σελήνη στα δύο είναι κάτι το εξαιρετικό.
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η μετάφραση των σχετικών στίχων έχει ως εξής:
«Ο λόγος που δεν στέλνουμε τα θαύματα που ζητούν είναι επειδή και οι προηγούμενοι τα είχαν απορρίψει. Πράγματι, είχαμε δώσει στους Θαμουδείς μια καμήλα ως θαύμα, μια σαφή απόδειξη της αλήθειας, αλλά αυτοί αδικησαν. Εμείς όμως στέλνουμε τα θαύματα μόνο για να προειδοποιήσουμε.»
«Μην ξεχνάς ότι κάποτε σου είχαμε πει: “Ο Κύριός σου περιβάλλει τους ανθρώπους με τη γνώση και τη δύναμή Του”. Και τα όσα σου δείξαμε (κατά την ανάληψή σου), και το δέντρο ζακκούμ που καταδικάζεται στο Κοράνι και φυτρώνει στα βάθη της κόλασης, τα κάναμε όλα αυτά για να δοκιμάσουμε τους ανθρώπους. Τους τρομάζουμε, αλλά αυτό δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να αυξάνει την αλαζονεία τους.»
(Ισραήλ, 17/59-60)
Θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε αυτό το θέμα σε μερικά σημεία:
1)
Στο εδάφιο αναφέρεται
«Ο λόγος που δεν στέλνουμε τα θαύματα που ζητούν είναι επειδή και οι προηγούμενοι τα είχαν διαψεύσει.»
Η φράση που αναφέρεται στο κείμενο έχει σκοπό να διδάξει στους ανθρώπους το εξής:
Δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα σε αυτούς τους ειδωλολάτρες και τους παλιούς άπιστους. Ακόμα και αν τους δείχναμε τα θαύματα που επιθυμούσαν, δεν θα πίστευαν, μάλιστα θα γίνονταν ακόμα πιο ασεβείς. Ακόμα και αν τους δείχναμε τώρα τα θαύματα που επιθυμούν, πάλι δεν θα πίστευαν.
Στην εν λόγω δήλωση δεν υπάρχει καμία αναφορά ότι δεν θα γίνουν πλέον θαύματα. Η αναφορά αφορά μόνο τα θαύματα που προτείνονταν εκείνη τη στιγμή.
2)
Αν προσέξουμε, και στα δύο αυτά εδάφια…
«με την μη πραγματοποίηση των θαυμάτων που ζητούσαν οι ειδωλολάτρες»
σχετικό σημείο που τονίζεται:
«το ότι οι αρχαίοι, αν και είδαν θαύματα, δεν πίστεψαν».
Αν και η αναφορά στην τυραννία του λαού Σαμούντ μπορεί να θεωρηθεί ένδειξη της καταστροφής τους, σε αυτά τα εδάφια
«Καταστρέψαμε όσους δεν πίστευαν στα θαύματα· αυτός ο κανόνας ισχύει και για εσάς, γι’ αυτό δεν σας δείχνουμε τα θαύματα που επιθυμείτε.»
Δεν υπάρχει εξήγηση που να έχει νόημα. Οι ερμηνευτές…
«Απιστία στα θαύματα σημαίνει καταστροφή»
Η επισήμανση της σχέσης μεταξύ αυτών των εδαφίων βασίζεται σε πληροφορίες που αντλούνται από εκφράσεις ορισμένων εδαφίων και χαντίθ (παραδόσεων) εκτός αυτών των εδαφίων.
3)
Επομένως, πρέπει να αναζητήσουμε άλλους σκοπούς στην αναφορά αυτών των στίχων. Φαίνεται ότι αυτοί οι στίχοι αναφέρονται για τους εξής σκοπούς:
α)
Οι άνθρωποι απέδιδαν την απιστία των πολυθεϊστών στο γεγονός ότι δεν τους είχαν δοθεί τα θαύματα που επιθυμούσαν. Σε αυτό το στίχο, ο Θεός αναδεικνύει την αιώνια και περιεκτική γνώση Του, και…
-ακόμα και αν γίνονταν θαύματα-
υπογράμμισε ότι γνώριζε πολύ καλά ότι και αυτοί οι ειδωλολάτρες, όπως και οι παλιοί άπιστοι, δεν θα πίστευαν.
Αυτοί που έμαθαν αυτή την αλήθεια, κατάλαβαν πλέον ότι η πίστη των ειδωλολατρών δεν εξαρτιόταν απαραίτητα από την παρατήρηση θαυμάτων. Πράγματι,
«(Σχετικά με το ότι, με δική τους επιλογή, θα πεθάνουν ως άπιστοι και θα πάνε στην κόλαση)»
«Εκείνοι για τους οποίους έχει οριστεί η τιμωρία από τον Κύριό τους, ακόμα κι αν τους παρουσιαστούν όλα τα θαύματα, δεν θα πιστέψουν, παρά μόνο αφού βιώσουν την οδυνηρή τιμωρία.»
(Ιωνάς, 10/96-97)
Αυτή η αλήθεια τονίζεται επίσης στα εδάφια που αναφέρονται παραπάνω.
β)
Ο προφήτης της ελεημοσύνης, ο οποίος επιθυμούσε διακαώς την πίστη των ανθρώπων, ίσως ευχόταν να δοθούν τα προτεινόμενα θαύματα για να πιστέψουν οι ειδωλολάτρες, και ανησυχούσε μήπως οι ειδωλολάτρες, βλέποντας ότι τα προτεινόμενα θαύματα δεν δίνονταν, υπέθεταν ότι ο ίδιος ήταν -απαγορεύεται να ειπωθεί- ψεύτης.
Σε αυτά τα εδάφια, ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) έλαβε μια ισχυρή παρηγοριά, και τονίστηκε ότι η επίδειξη θαυμάτων δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση ή επαρκής παράγοντας για την πίστη.
γ)
Ωστόσο, ενδίδοντας στις προτροπές του διαβόλου
«εξαιτίας της μη επίδειξης του θαύματος»
Οι καρδιές των πιστών που υποφέρουν από αμφιβολίες έχουν ηρεμήσει και σταθεροποιηθεί/εδραιωθεί στην πίστη με αυτά τα εδάφια.
– Εδώ
-από εκείνους που είδαν θαύμα και δεν πίστεψαν-
Η αναφορά ειδικά στη φυλή Σαμούντ οφείλεται στο γεγονός ότι η καταστροφή της φυλής αυτής ήταν ένα διάσημο γεγονός γνωστό στους κατοίκους της Μέκκας.
Οι Άραβες, και ιδιαίτερα οι κάτοικοι της Μέκκας, έβλεπαν τα ερείπια αυτά καθ’ οδόν προς τη Δαμασκό. Στο στίχο αυτό, το παράδειγμα των κατεστραμμένων λαών και των ερειπωμένων πόλεων που έβλεπαν με τα μάτια τους, τους παρουσιάζεται με έμφαση.
(Συγκρ. Ιμπν Ασούρ, ερμηνεία του σχετικού εδαφίου)
4)
«Η ολική καταστροφή όσων δεν πίστεψαν παρά τα θαύματα που τους έδειξαν»
Δεδομένου ότι η αρχή είναι ξεκάθαρη, η εξήγηση για την επίδειξη θαυμάτων από τον Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) μπορεί να γίνει ως εξής:
α)
Υπάρχει σαφής δήλωση του Θεού ότι η αρχή της ολικής καταστροφής των εθνών δεν θα εφαρμοστεί πλήρως στους ειδωλολάτρες της Μέκκας. Στο Κοράνι αναφέρονται δύο λόγοι για τους οποίους οι ειδωλολάτρες δεν θα καταστραφούν:
Η περίοδος που ο Προφήτης Μωάμεθ ήταν ανάμεσά τους. Η περίοδος που έκαναν μετάνοια και ζητούσαν συγχώρεση… Εφόσον συνεχίζεται η μία ή και οι δύο αυτές αιτίες, αυτό…
“ολοκληρωτική καταστροφή”
υπάρχει μια θεία υπόσχεση ότι η αρχή αυτή δεν θα ισχύσει.
Δηλαδή:
Οι ειδωλολάτρες της Μέκκας έδειξαν μεγάλη αλαζονεία και
«Ω Κύριε, αν αυτό το Κοράνι είναι αληθινό βιβλίο που προέρχεται από εσένα, τότε ρίξε πάνω μας πέτρες από τον ουρανό ή στείλε μας μια οδυνηρή τιμωρία!»
είχαν πει.”
(Αλ-Ανφάα, 8/32)
Τότε ο Αλλάχ δήλωσε ότι δεν θα τους καταστρέψει (χάριν του τελευταίου προφήτη, Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν), και των μελλοντικών γενεών των πιστών της ισλαμικής κοινότητας, της τελευταίας κοινότητας των εθνών):
«Ο Αλλάχ δεν θα τους τιμωρήσει όσο εσύ είσαι ανάμεσά τους· και αν ζητήσουν συγχώρεση, ο Αλλάχ δεν θα τους τιμωρήσει ούτε τότε».
(Αλ-Ανφάα, 8/33)
Σύμφωνα με αυτό, οι ειδωλολάτρες που δεν πίστεψαν παρά τα θαύματα που έλαβαν χώρα στη Μέκκα, δεν τιμωρήθηκαν όσο ο Προφήτης Μωάμεθ βρισκόταν ανάμεσά τους/στη Μέκκα.
Αλλά αφού ο ίδιος μετανάστευσε και έφυγε από τη Μέκκα, και οι πιστοί που ζήτησαν συγχώρεση την εγκατέλειψαν επίσης, η τιμωρία τους δόθηκε στη Μάχη του Μπαντρ.
(βλ. Ταμπαρί, ερμηνεία του σχετικού στίχου)
β)
Αυτό που αναφέρεται σε αυτό το εδάφιο
«η αρχή της καταστροφής που προκαλείται από τη μη αποστολή του θαύματος»
, είναι πιθανό να αφορά μόνο το θαύμα που προτάθηκε εκείνη τη στιγμή.
Πράγματι, σε όλες τις πηγές που έχουμε στη διάθεσή μας, η αιτία της αποκάλυψης αυτού του στίχου είναι το αίτημα των ειδωλολατρών προς τον Προφήτη να τους δείξει ένα θαύμα, όπως εκείνα που έδειχναν οι προηγούμενοι προφήτες, για παράδειγμα…
Του ζήτησαν να μετατρέψει το λόφο Σάφα σε χρυσό, να απομακρύνει τα βουνά και να τα μετατρέψει σε εύφορα χωράφια κατάλληλα για καλλιέργεια.
.
Ωστόσο, ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν), μαθαίνοντας ότι αν δεν πίστευαν σε αυτό το θαύμα που θα τους δειχθεί, θα καταστρέφονταν όπως οι προηγούμενες κοινότητες, δεν το επιθυμούσε. Διότι ήλπιζε ότι μερικοί από τους ειδωλολάτρες θα γίνονταν πιστοί και ότι από τις γενιές τους θα προέρχονταν πιστοί.
-Με τη βοήθεια του Θεού-
το σκέφτηκε και δεν θέλησε να τους καταστρέψει, για χάρη τους.
Πιο σημαντικό είναι ότι ο Αλλάχ, γνωρίζοντας ότι ορισμένοι από αυτούς τους ειδωλολάτρες θα ασπαστούν την πίστη και ότι πολλοί άνθρωποι από τις γενιές των ειδωλολατρών θα γίνουν πιστοί, δεν τους επέτρεψε να υποστούν μια θεία τιμωρία που θα τους εξολόθρευε ολοσχερώς.
(βλ. Ταμπερί, Ραζή, Μπεϊνταβί, Νεσεφί, Κουρτουμπί, Ιμπν Κεσίρ, Σεβκάνι, ελ-Μεραχί, Ιμπν Ασούρ, ερμηνεία του σχετικού στίχου)
Άρα, το στίχο αυτός δεν αναφέρεται στο ότι ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) δεν έλαβε ή δεν θα λάβει θαύμα, αλλά στο ότι δεν θα λάβει θαύμα με τον τρόπο που προτείνουν. Διότι, αν λάμβαναν το προτεινόμενο θαύμα και πάλι δεν πίστευαν, θα καταστρέφονταν…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
