– Σε περίπτωση που τελεστεί θρησκευτικός γάμος κατά τη διάρκεια της αρραβωνιαστικής περιόδου και στη συνέχεια το ζευγάρι χωρίσει, αν ο άνδρας δεν δώσει διαζύγιο στη γυναίκα, πώς μπορεί η γυναίκα να πάρει διαζύγιο από τον άνδρα;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Μετά την τέλεση του γάμου, η γυναίκα θεωρείται θρησκευτικά σύζυγος του άνδρα με τον οποίο παντρεύτηκε και δεν μπορεί να παντρευτεί άλλον άνδρα, εκτός εάν ο σύζυγός της την χωρίσει. Στην περίπτωση αυτή, το ζητούμενο είναι είτε να επιτευχθεί με κάποιο τρόπο η έκδοση διαζυγίου από τον άνδρα, είτε να επιλυθεί η διαφορά μέσω διαιτησίας.
Σε μια τέτοια περίπτωση, δεν είναι θρησκευτικά ορθό για τον άνδρα να επιμένει να μην χωρίζει τη γυναίκα, με μοναδικό σκοπό να της προκαλέσει βλάβη:
«Όταν χωρίζετε τις γυναίκες σας και αυτές έχουν συμπληρώσει την περίοδο αναμονής τους, είτε τις κρατάτε με καλοσύνη είτε τις αφήνετε ελεύθερες με καλοσύνη. Μην τις κρατάτε όμως με βία και με σκοπό να τις βλάψετε. Όποιος το κάνει αυτό, σίγουρα θα βλάψει τον εαυτό του. Μην παίρνετε τα σημεία του Αλλάχ για παιχνίδι…»
(Αλ-Μπακάρα, 2:231)
Συνεπώς, στην εν λόγω περίπτωση, ένας αξιόπιστος και ενάρετος μεσολαβητής θα πρέπει να απευθυνθεί πρώτα στον άνδρα και να του εξηγήσει ότι πρέπει να τερματίσει αυτόν τον γάμο, ο οποίος δεν του προσφέρει κανένα όφελος, ότι ο θρησκευτικός γάμος δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέσο ικανοποίησης των εγωιστικών επιθυμιών με σκοπό να βλάψει τον άλλο, και ότι αυτό είναι αντίθετο με το πνεύμα του Ισλάμ, και να τον πείσει να χωρίσει.
Εάν ο άνδρας επιμένει να μην δώσει διαζύγιο, και εφόσον δεν υπάρχει επίσημος γάμος, δεν μπορεί να γίνει προσφυγή στο δικαστήριο. Συνεπώς, οι οικογένειες της γυναίκας και του άνδρα επιλέγουν από έναν διαιτητή η καθεμιά, προκειμένου να καταλήξουν σε μια λύση. Εάν μια από τις οικογένειες αντισταθεί και δεν επιλέξει διαιτητή, η άλλη πλευρά μπορεί να επιλέξει έναν δίκαιο και αμερόληπτο διαιτητή στη θέση της.
Οι επιλεγμένοι διαιτητές προβαίνουν κατ’ αρχήν σε διαμεσολάβηση. Σε περίπτωση ανάγκης και εφόσον κριθεί απαραίτητο, μπορούν να αποφασίσουν και για το διαζύγιο των συζύγων, ακόμη και χωρίς τη συγκατάθεσή τους.
Μετά την έκδοση του διαζυγίου και την ολοκλήρωση της περιόδου αναμονής (iddet) της διαζευγμένης γυναίκας, μπορεί να τελέσει νέο γάμο.
Είναι απαραίτητο οι συμφωνίες που γίνονται για να μην συμβαίνουν τέτοια περιστατικά να καταγράφονται οπωσδήποτε και να διασφαλίζονται νομικά.
Διότι, σε περιπτώσεις που δεν υπάρχει επίσημη καταγραφή, οι νέοι και/ή οι οικογένειές τους που δηλώνουν θρησκευόμενοι αρνούνται τις συμφωνίες που φέρεται να έχουν συνάψει, με αποτέλεσμα να αδικείται η μία πλευρά, συνήθως η πλευρά της κοπέλας.
Έτσι, ο ιερός σκοπός του γάμου στη θρησκεία μας όχι μόνο δεν επιτυγχάνεται, αλλά οι άνθρωποι καταλήγουν να καταπιέζουν ο ένας τον άλλον στο όνομα της θρησκείας.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Πώς γίνεται το διαζύγιο με διαιτησία;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
