Όταν αρρωσταίνουμε, οι αμαρτίες μας ξεπλένονται. Αν στενάζουμε από τον πόνο και μιλάμε για την αρρώστια μας στους ανθρώπους (χωρίς να έχουμε την πρόθεση να παραπονεθούμε στον Θεό), εμποδίζουμε την κάθαρση των αμαρτιών μας, δηλαδή την υπομονή;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η αφήγηση της ασθένειάς σας σε άλλους, χωρίς πρόθεση παραπόνου, δεν εμποδίζει την ανταμοιβή και τη συγχώρεση των αμαρτιών που προκύπτουν από την ασθένεια.
(Λάμψεις)
Μία από τις πιο τέλειες μορφές υπακοής που ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) εκπλήρωσε ήταν η υπομονή. Αυτός (ειρήνη σ’ αυτόν) πέρασε με επιτυχία τη δοκιμασία της υπομονής με τις μετανάστευσεις, τους πολέμους, και τις πολλές συμφορές και δυσκολίες.
Οι συμφορές και οι ασθένειες αποτελούν μια άλλη σκάλα ανόδου. Ένας μουσουλμάνος ανυψώνεται πνευματικά όσο υπακούει σε κάθε εντολή του Θεού και αποφεύγει κάθε απαγόρευσή Του. Μια άλλη μορφή αυτής της ανύψωσης επιτυγχάνεται με την υπομονή στις συμφορές και τις ασθένειες. Οι συμφορές που υφίσταται ο άνθρωπος του διδάσκουν με σαφήνεια την αδυναμία του, ότι είναι ένας αδύναμος δούλος και ότι δεν έχει τη δύναμη να αποτρέψει κανένα γεγονός, από τροχαία ατυχήματα μέχρι πλημμύρες και καταιγίδες. Οι ασθένειες επαναλαμβάνουν το ίδιο μάθημα στο εσωτερικό του ανθρώπου. Ο άνθρωπος, κατανοώντας πολύ καλά ότι δεν μπορεί να ελέγξει ούτε τα εξωτερικά γεγονότα ούτε τα γεγονότα στο σώμα του, αφού λάβει τα απαραίτητα μέτρα για τη θεραπεία, εμπιστεύεται τον Κύριό του με τη συνείδηση της αδυναμίας του και περιμένει τη θεραπεία από Εκείνον. Αυτή η κατάσταση αποτελεί μεγάλη πρόοδο για τον πιστό.
Οι άνθρωποι που περνούν διάφορες δοκιμασίες με τέτοιες ποικίλες εκδηλώσεις σε όλη τη ζωή τους, θα μεταναστεύσουν στην αιώνια κατοικία μετά από αυτή τη σύντομη επίγεια ζωή. Θα συναντήσουν τις αληθινές τους μορφές, θα βρουν και θα απολαύσουν εκεί την ευλογία της γνώσης και της αγάπης στο πλήρες βαθμό.
Ο Ατά Ιμπν Γιεσάρ, ο Θεός να τον ελεήσει, αφηγείται: «Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε:»
[Μουαττά, κεφάλαιο 5, (2; 940).]
Bu hadis, mümin bir kul hastalandığında sabreder ve Allah’a şikayet etmez, aksine şükrederse kazanacağı sevabın büyüklüğünü haber vermektedir. Hadisin üslubu, bu mükâfatı adeta kesin bir vaat olarak ifade etmektedir.
Αυτή η παράδοση αναφέρεται στη μεγάλη και ιδιαίτερη ανταμοιβή που θα δοθεί σε έναν ασθενή που δεν παραπονιέται για την ασθένειά του, αλλά συνεχίζει να ευχαριστεί και να δοξάζει τον Θεό.
Λέγεται ότι αν κάποιος πεθάνει από αυτή την ασθένεια, η ψυχή του θα εξαγνιστεί και θα πάει κατευθείαν στον παράδεισο, και αν δεν πεθάνει, το σώμα του θα καθαριστεί από τις ασθένειες.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
