– Γιατί, ενώ ο Θεός μας απαγορεύει να τρέφουμε μνησικακία, ο διάβολος λέει: «Εσείς είστε εχθροί του, γίνετε και εσείς εχθροί του»;
– Αν η αιτία είναι ότι ο διάβολος δεν είναι μουσουλμάνος, τότε ποιο είναι το νόημα του θέματος, αφού οι μη μουσουλμάνοι είναι από τους αιώνια χαμένους;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
«Ο διάβολος είναι εχθρός σας, γι’ αυτό και εσείς να τον θεωρείτε εχθρό. Αυτός καλεί τους οπαδούς του να γίνουν κάτοικοι της κόλασης.»
(Φατίρ, 35/6)
στο εδάφιο που αναφέρεται, σαφώς
«Να μισείτε τον διάβολο»
Δεν υπάρχει τέτοια έκφραση.
Η μετάφραση της σχετικής πρότασης είναι η εξής:
«Και εσείς να τον θεωρείτε εχθρό / να τον αποδεχτείτε ως εχθρό.»
Με αυτή τη φράση, οι άνθρωποι είναι οι χειρότεροι εχθροί των
μια προειδοποίηση να μην ξεχάσουν την εχθρότητα του διαβόλου και να μην υπακούσουν στις υποδείξεις του που οδηγούν σε λάθος
έχει γίνει.
– Στο εδάφιο αυτό αναφέρεται το προηγούμενο εδάφιο.
«Μη σας εξαπατήσει ο πολύ πλανερός (ο διάβολος) με το να σας υπενθυμίζει τη συγχώρεση και τη χάρη του Θεού».
είναι σαν μια εξήγηση της φράσης που αναφέρεται.
Δηλαδή:
Εμφανώς
«Να θυμάσαι τη συγχώρεση και τη χάρη του Θεού»
Είναι κάτι όμορφο. Αλλά ο διάβολος, που το θυμίζει, κρύβει μια απάτη, μια παγίδα. Γιατί ο διάβολος –
από αρχαιοτάτων χρόνων
Είναι ο εχθρός σας. Γνωρίστε καλά αυτόν τον άγριο εχθρό σας, ποτέ μην ξεχνάτε την εχθρότητα που τρέφει εναντίον σας…
Γι’ αυτό, να ξέρετε ότι ό,τι σας υποβάλλει ο διάβολος είναι σίγουρα επιβλαβές, και να το αποφεύγετε…
Θεωρήστε τον και εσείς εχθρό, διότι αυτός θέλει να σας εμποδίσει.
συνεχίστε να πράττετε ενάρετες πράξεις…
(πρβλ. Ραζή, Μπεϋνταβή, ερμηνεία του σχετικού στίχου)
Όπως αναφέρει ο Ραζή, υπάρχουν δύο τρόποι να αντιμετωπίσεις έναν εχθρό:
Πρώτον:
Να τον πείσεις και να τον κάνεις να εγκαταλείψει την εχθρότητα. Αυτός ο δρόμος είναι κλειστός για τον διάβολο.
Δεύτερον:
Να βλέπεις τον εχθρό ως εχθρό και να προσπαθείς να προστατευτείς από το κακό που μπορεί να σου προκαλέσει.
Η ακυρότητα του μέτρου που αναφέρεται στην πρώτη παράγραφο, στην τελευταία πρόταση του εδαφίου
«Προτρέπει τους οπαδούς του να πάνε στην κόλαση».
το μάθημα διδάχθηκε με την παραπάνω φράση.
(βλ. Ραζή, ερμηνεία του σχετικού εδαφίου)
– Άρα, η έχθρα και το μίσος του πιστού προς τον διάβολο δεν οφείλεται μόνο στην επιλογή του να είναι άθεος, αλλά και
έχει καταστήσει την πρόκληση βλάβης στους πιστούς επάγγελμα.
είναι για.
Ωστόσο, ο διάβολος δεν μπορεί να πιστέψει αιώνια, η εχθρότητά του προς τους ανθρώπους δεν τελειώνει ποτέ, και ποτέ δεν θα βρει τον σωστό δρόμο.
Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο να τρέφεις μίσος για έναν τέτοιο σκληρό εχθρό, όπως ορίζει ο Θεός, και στο να τρέφεις μίσος για άλλους ανθρώπους. Διότι,
κρατώ κακία,
Η εχθρότητα εμποδίζει τον διάλογο και την επικοινωνία των γεγονότων.
Το να απευθύνεται ο διάβολος σε ένα θέμα όπως η διάδοση ενός μηνύματος.
Δεν τίθεται θέμα. Αλλά
ακόμη και ο πιο σκληρός άπιστος να πιστέψει
Είναι δυνατόν.
Συνεπώς
-όσον αφορά ορισμένα άτομα-
Το να τρέφει κανείς μίσος για τους ανθρώπους εμποδίζει την ειλικρινή εκπλήρωση του καθήκοντος της διάδοσης του μηνύματος.
Γι’ αυτό, υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στις δύο μορφές εκδίκησης.
Εξάλλου, ως μουσουλμάνοι
«Εμείς είμαστε αφοσιωμένοι στην αγάπη, δεν έχουμε χρόνο για έχθρα.»
(Χουτμπέ-ι Σαμιγιέ, σελ. 88)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
