– Αν η σύζυγος ενός ατόμου αποστατήσει από τη θρησκεία και δεν μετανοήσει, δεν θα προκύψουν πολλά προβλήματα αν πρέπει να χωρίσουν;
– Δεν είναι απαραίτητη η νομολογία σε αυτό το θέμα;
– Σήμερα, συναντάμε ζευγάρια όπου ο ένας σύζυγος είναι άθεος ή θεϊστής και ο άλλος μουσουλμάνος. Μάλιστα, φαίνεται πως τέτοια παραδείγματα θα αυξηθούν όσο πλησιάζει η αποκάλυψη.
– Το Ισλάμ θεωρεί τέτοιους γάμους άκυρους, αλλά η ακυρότητά τους μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα. Για παράδειγμα, αν χωρίσουν μετά από τόσα χρόνια, τα παιδιά μπορεί να υποφέρουν, το διαζύγιο δεν είναι εύκολο και διαρκεί πολύ, προκύπτει το πρόβλημα της διάλυσης της οικογένειας, και επειδή ο γάμος τους είναι άκυρος σύμφωνα με το Ισλάμ, η συμβίωσή τους θεωρείται αμαρτία, και αν έχουν παιδιά, σύμφωνα με το Ισλάμ, τα παιδιά τους θεωρούνται νόθα.
– Η λύση του οικουμενικού θρησκεύματος Ισλάμ σε αυτό το ζήτημα είναι μόνο “όσοι αποστατούν από τη θρησκεία πρέπει να αποχωρούν, εκτός εάν μετανοήσουν”;
– Δεν υπάρχουν διαφορετικές νομολογίες;
– Σημείωση: Παρατηρούμε ότι ορισμένοι θεολόγοι, αναφερόμενοι στο θέμα της θανάτωσης του αποστάτη, διατυπώνουν την άποψη ότι “αν δεν κηρύξει πόλεμο στη θρησκεία, μπορεί να μην θανατωθεί”. Αν γίνονται τέτοιες ερμηνείες ακόμα και σε τέτοια θέματα, πόσο λογικό είναι να χαράξουμε μια απόλυτη γραμμή στο ζήτημα που ανέφερα παραπάνω;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Γάμος μεταξύ άπιστου άνδρα και μουσουλμάνας γυναίκας
Δεν επιτρέπεται.
Ωστόσο, ενόσω ήταν παντρεμένοι
όταν η μία πλευρά είναι μουσουλμάνα και η άλλη άπιστη
στην περίπτωση αυτή, η οικογενειακή ενότητα μπορεί να διατηρηθεί
Υπάρχουν νομολογίες που το αποδέχονται.
Αυτή η νομολογία βασίζεται σε ορισμένες πρακτικές του Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν).
(βλ. Σεβκάνι, Φετχούλ-Καντίρ, 6/282; Ιμπν Χατζέρ, Φετχούλ-Μπάρι, 9/333)
Εάν ένας από τους συζύγους σε ένα μουσουλμανικό ζευγάρι ασπαστεί άλλη θρησκεία
αυτή η οικογενειακή ένωση δεν μπορεί να συνεχιστεί,
είναι απαραίτητο να χωριστούμε.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
