Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η αλήθεια για το θέμα αυτό είναι η εξής:
– Όποιος και αν είναι ο δολοφόνος και το θύμα, η αδικία είναι να αφαιρείς μια ανθρώπινη ζωή.
– Οι μελετητές έχουν εκφράσει διαφορετικές απόψεις σχετικά με την εφαρμογή της ανταπόδοσης, η οποία αποτελεί μια τιμωρία σε ορισμένες χώρες του κόσμου.
Για να εφαρμοστεί η αρχή της ανταπόδοσης, πρέπει να πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις. Επειδή ο άπιστος δεν είναι ίσος με τον πιστό, ούτε ο δούλος με τον κύριό του, ένας πιστός που σκοτώνει έναν άπιστο, ή ένας κύριος που σκοτώνει έναν δούλο, δεν τιμωρούνται με ανταπόδοση.
Μπορούμε να συνοψίσουμε τα επιχειρήματα των μελετητών αυτών των τριών δογμάτων ως εξής:
Σε ένα αυθεντικό χαντίθ, ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) είπε:
Επίσης, σε ένα χαντίθ που αναφέρεται τόσο σε μορφή μερφού (αποδιδόμενο απευθείας στον Προφήτη) όσο και σε μορφή μεβκούφ (αποδιδόμενο σε κάποιον από τους συντρόφους του Προφήτη), αναφέρεται η ακόλουθη φράση:
Η φράση που αναφέρεται στο εδάφιο, υποδεικνύει ότι οι σκλάβοι θα υπόκεινται σε αντίποινα μεταξύ τους, όπως και οι ελεύθεροι μεταξύ τους.
ισότητα στη θρησκεία ή στην κοινωνική θέση, σύμφωνα με αυτούς:
Σύμφωνα με το χαντίθ, ο όρος “καφίρ” αναφέρεται στον εχθρικό άπιστο. Η φράση που περιέχεται στο χαντίθ το αποδεικνύει αυτό. Επομένως,
Σύμφωνα με μια παράδοση του Χαδις, που αναφέρεται ως μουσνέδ και μουρσέλ, ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) επέβαλε την ποινή της ανταπόδοσης σε έναν πιστό που σκότωσε έναν άπιστο, λέγοντας:
Αυτό δείχνει ότι η ισοδυναμία δεν είναι απαραίτητη στην αρχή της ανταπόδοσης.
Σύμφωνα με τους Χαναφίτες μελετητές, στο εδάφιο αυτό δεν γίνεται διάκριση μεταξύ άνδρα και γυναίκας, ελεύθερου και δούλου. Αντιθέτως, όπως αναφέρεται και σε ένα χαντίθ, ορισμένες φυλές των προ-ισλαμικών Αράβων, θεωρώντας τον εαυτό τους ανώτερο, είχαν καταλήξει σε μια τέτοια απόφαση: «Αν ένας δούλος από άλλη φυλή σκοτώσει έναν δούλο της φυλής μας, εμείς, ως αντίποινα, θα σκοτώσουμε έναν ελεύθερο άνδρα από εκείνη τη φυλή. Αν μια γυναίκα από άλλη φυλή σκοτώσει μια γυναίκα από τη φυλή μας, εμείς, ως αντίποινα, θα σκοτώσουμε έναν άνδρα από εκείνη τη φυλή…» Αυτό το εδάφιο κατέβηκε για να διορθώσει αυτήν την άδικη και σκληρή απόφαση.
Σύμφωνα με αυτό, το μήνυμα που δίνεται στο στίχο είναι το εξής:
– Παρόλο που η μετάφραση της στίχου είναι τέτοια, οι Ισλαμιστές μελετητές συμφωνούν ότι η αρχή της ανταπόδοσης ισχύει μεταξύ ανδρών και γυναικών.
Αυτό δείχνει ότι οι Χαναφίτες μελετητές έχουν κάνει ερμηνείες σχετικά με το συγκεκριμένο εδάφιο.
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η φράση “οποιοσδήποτε σκοτωθεί” στην πρώτη πρόταση του εδαφίου που αναφέρεται στην ανταπόδοση, εκφράζει μια γενική έννοια χωρίς κανέναν περιορισμό, υποδεικνύοντας ότι η ανταπόδοση θα εφαρμοστεί ανεξάρτητα από την ταυτότητα του θύματος.
Η αναφορά στο εδάφιο “χωρίς καμία διάκριση ταυτότητας” αποτελεί μια άλλη απόδειξη που χρησιμοποιούν οι Χαναφίτες.
Υπάρχει και ένα λογικό επιχείρημα που χρησιμοποιούν οι Χαναφίτες. Αυτό είναι:
– Δεν δίνεται παράδειγμα με δούλους, επειδή οι δούλοι δεν κατέχουν περιουσία. Επομένως, αν υποτεθεί ότι ένας δούλος κατέχει περιουσία, και αυτή κλαπεί από έναν ελεύθερο άνθρωπο, τότε ο κλέφτης θα τιμωρηθεί με την ποινή της κλοπής. Συνεπώς, εδώ η ισότητα των ζωών συγκρίνεται με την ισότητα των περιουσιών.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
