– Όπως είδα σε ένα ντοκιμαντέρ, οι τίγρεις αγαπούν τους μοναχούς και δεν τους βλάπτουν. Ίσως η ερώτησή μου να είναι ανόητη, δεν ξέρω, αλλά θα εκτιμούσα μια αντικειμενική απάντηση, αλλιώς δεν θα την πάρω στα σοβαρά.
– Σύμφωνα με τη θρησκεία μας, οι άνθρωποι άλλων θρησκειών δεν αγαπιούνται, σκοτώνονται ή οι σχέσεις μαζί τους περιορίζονται. Αλλά ακόμα και τα πιο άγρια ζώα αγαπούν απεριόριστα ακόμα και τον πιο αμαρτωλό. Γιατί λοιπόν ο Θεός το θέλησε έτσι;
– Αφού έτσι μας το ζητήσανε, γιατί δεν το ζητήσανε και από τα ζώα; Τουλάχιστον δεν θα το έδειχναν τόσο φανερά ότι δεν μας αγαπάνε, αλλά δεν θα μας αγαπούσαν και τόσο πολύ, έτσι δεν είναι;
– Λοιπόν, μπορείτε να αποδείξετε, με βάση μόνο τα εδάφια, ότι ο Θεός θέλει να τον αγαπάμε, ανεξάρτητα από το τι πιστεύουμε ή δεν πιστεύουμε;
– Κι εμείς ζώα είμαστε, κι αν ακόμα και από εκείνα ζητείται κάτι τέτοιο, πώς εμείς μπορούμε να είμαστε ανώτεροι από τα ζώα;…
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Πρώτα απ’ όλα, ας σημειώσουμε ότι το χαρακτηριστικό των αρπακτικών ζώων είναι να κατασπαράσσουν. Στους ζωολογικούς κήπους, παρά τις υπηρεσίες που τους παρέχονται, οι φροντιστές μερικές φορές γίνονται θύματα αυτών των ζώων.
διαμελισμός από ζώα
Αυτό είναι μια σαφής απόδειξη. Ωστόσο, εμείς εξακολουθούμε να παίρνουμε αυτό το ερώτημα στα σοβαρά και υποβάλλουμε τα ακόλουθα:
– Στο Ισλάμ, η αγάπη δεν είναι απλώς ένα στοιχείο λογοτεχνικής έκφρασης, αλλά μια πραγματικότητα με πολύ σοβαρές βάσεις.
Δηλαδή:
Κάθε κάτοχος ομορφιάς και τελειότητας αγαπά την ομορφιά και την τελειότητά του. Διότι οι ιδιότητες της ομορφιάς και της τελειότητας αγαπιούνται καθ’ εαυτές, χωρίς να χρειάζονται άλλη αιτία ή λόγο. Για παράδειγμα, κάποιος που γράφει ωραία ποιήματα αγαπά την ποιητική του τέχνη. Ένας αρχιτέκτονας που δημιουργεί ωραία αρχιτεκτονικά έργα αγαπά την τέχνη του. Ένας ζωγράφος που ζωγραφίζει ωραίες εικόνες αγαπά την τέχνη του.
Από αυτή την οπτική γωνία, ο υπέρτατος δημιουργός
Ο Θεός, βεβαίως, αγαπάει τα έργα τέχνης που δημιούργησε σε αυτό το υπέροχο σύμπαν.
Υπάρχουν πολλά εδάφια που δείχνουν ότι ο Θεός, σαν να έπλαθε ωδές και ποιήματα, τοποθέτησε τον άνθρωπο στο κέντρο της αγάπης Του. Διότι στον κόσμο της ύπαρξης, ο ωραιότερος πίνακας τέχνης είναι ο πίνακας που σχηματίζουν τα έμβια όντα. Και από τα έμβια όντα, τα πιο αξιαγάπητα είναι τα νοήμονα όντα, όπως τα τζίνια, οι άγγελοι και οι άνθρωποι. Και από τα νοήμονα όντα, το τελειότερο και ωραιότερο ον είναι ο άνθρωπος.
Άρα, στο σύμπαν
το πιο υπέροχο έργο τέχνης είναι η ανθρώπινη μορφή
και ο δημιουργός του
Είναι ο άνθρωπος που αγαπάει ο Θεός περισσότερο από όλους.
–
«Εμείς πλάσαμε τον άνθρωπο με την τελειότερη μορφή.»
(Τιν, 95/4)
στο εδάφιο που αναφέρεται,
«αχσεν-ι τακβίμ»
Επισημαίνεται ότι ο άνθρωπος είναι το ωραιότερο και τελειότερο έργο τέχνης, όσον αφορά τα υλικά και πνευματικά του χαρίσματα, όπως εκφράζεται με την έννοια της τελειότητας. Δεδομένου ότι η τελειότητα είναι ένα αγαπητό χαρακτηριστικό, και ο άνθρωπος κατέχει αυτό το χαρακτηριστικό περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ύπαρξη, αυτό δείχνει ότι είναι η ύπαρξη που αγαπάται περισσότερο από τον δημιουργό.
– Τα πρώτα στίχοι του Κορανίου που αποκαλύφθηκαν δείχνουν ότι ο άνθρωπος έχει λάβει ιδιαίτερη εύνοια και χάρη από τον Θεό. Όπως τον δημιούργησε, έτσι του δίδαξε και την ανάγνωση και τη γραφή, καθώς και τη γνώση, με τρόπο αντάξιο της ανθρώπινης αξιοπρέπειας:
«Διάβαζε στο όνομα του Κυρίου σου, που δημιούργησε τον άνθρωπο από ένα κομμάτι αίμα που κρέμεται».
Εν ονόματι του δημιουργού από ένα κύτταρο.
Διάβασε! Ο Κύριός σου είναι ο Κύριος της απέραντης χάριτος, ο Διδάσκων τη γραφή με το καλαμάρι.
Αυτός που διδάσκει στον άνθρωπο όσα δεν γνωρίζει.”
(Κάλαμος, 96/1-5)
– Οι αναφορές του Κορανίου στην οικογενειακή ζωή και στους γονείς, που αποτελούν ένα είδος παραδείσου για τους ανθρώπους, αποτελούν ξεχωριστή απόδειξη της αγάπης και της αξίας που δίνεται στους ανθρώπους. Στα παρακάτω δύο εδάφια, η ανοχή που επιδεικνύεται απέναντι στους γονείς που είναι οι μεγαλύτεροι εχθροί του Θεού, όχι μόνο με το να του αποδίδουν συντρόφους, αλλά και με το να παρακινούν τα παιδιά τους σε αυτό το έγκλημα, είναι μια στάση που μπορεί να εκφραστεί μόνο με το μεγαλείο του Θεού.
«Εμείς στον άνθρωπο,
Του είπαμε ότι το πιο ευάρεστο πράγμα που θα μπορούσε να κάνει είναι να φέρεται καλά στη μητέρα και τον πατέρα του.
Αλλά αν (ως γονείς) σε πιέζουν να με προσκυνήσεις μαζί με άλλους θεούς, για τους οποίους δεν έχεις γνώση, μην τους υπακούς! Όλοι θα επιστρέψετε σε Εμένα, και Εγώ θα σας αποκαλύψω τι κάνατε και θα σας ανταμείψω ανάλογα.”
(Αλ-Ανκαμπούτ, 29/8)
«Εμείς διατάξαμε τον άνθρωπο να φέρεται καλά στους γονείς του, διότι η μητέρα του τον κουβαλούσε στην κοιλιά της με πολλές δυσκολίες. Και ο απογαλακτισμός του διαρκεί περίπου δύο χρόνια. Εμείς διατάξαμε τον άνθρωπο:»
Να είσαι ευγνώμων και σε εμένα, αλλά και στους γονείς σου.
Μην ξεχνάς ότι τελικά θα επιστρέψεις σε μένα. Αν σε κατηγορήσουν για πράγματα για τα οποία δεν έχεις καμία γνώση,
Αν με αναγκάσουν να συμμετέχω σε κάτι παράνομο, μην τους υπακούσεις!
Αλλά
ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, να τα πηγαίνετε καλά μαζί τους, να τα φροντίζετε με λογικό τρόπο!
Ακολουθήστε το δρόμο των ώριμων ανθρώπων που έρχονται προς εμένα! Στο τέλος, όλοι θα επιστρέψετε σε εμένα, και εγώ θα σας αποκαλύψω τις πράξεις σας μία προς μία και θα σας ανταμείψω ανάλογα.”
(Λουκμάν, 31/14-15)
Όπως αναφέρθηκε και στην αρχή, ο άνθρωπος εκτιμήθηκε και εισήχθη στο προσκήνιο της ύπαρξης χάρη στην υπέροχη καλλιτεχνική του πλευρά. Ωστόσο, πέρα από αυτήν την υπέροχη καλλιτεχνική του διάσταση, κρίνεται και για τις πράξεις που επιτελεί με τη δική του βούληση.
Για παράδειγμα, στο Κοράνι και στα χαντίθ του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν), επαινούνται οι πράξεις που αρμόζουν στην τιμή των ανθρώπων, όπως η πίστη στον Θεό, η καλή συμπεριφορά προς τους ανθρώπους, η δίκαιη μεταχείριση, η βοήθεια προς αυτούς, η αρετή της ομολογίας της ενοχής και η αγάπη προς αυτούς. Αντίθετα, καταδικάζονται όλες οι ταπεινωτικές συμπεριφορές που προσβάλλουν την αξιοπρέπεια και την τιμή τους, όπως η βλασφημία, η τυραννία, ο αθεϊσμός, η αχαριστία και η παραβίαση των δικαιωμάτων των άλλων.
– Είναι γεγονός ότι ορισμένοι άνθρωποι αξίζουν αγάπης, ενώ άλλοι όχι. Αυτό ισχύει τόσο στα μάτια των ανθρώπων όσο και στα μάτια του Θεού. Είναι γνωστό ότι είναι πολύ λάθος να αγαπάς τους σκληρούς ανθρώπους που δεν αξίζουν αγάπης. Και ο Θεός, στο Κοράνι, λαμβάνοντας υπόψη αυτήν την αλήθεια…
-με ορισμένες ιδιότητες-
Ο Θεός έχει εκφράσει ρητά σε πολλά εδάφια την αγάπη Του για τους δούλους Του που αξίζουν αγάπης. Ακολουθούν μερικές μεταφράσεις αυτών των εδαφίων:
«Ο Θεός δεν θα αφήσει την πίστη σας να χαθεί. Διότι…»
Ο Θεός είναι πολύ συμπονετικός και πολύ ελεήμων προς τους ανθρώπους.
”
(Αλ-Μπακάρα, 2:143)
«Δεν είδες ότι ο Αλλάχ υπέταξε σε σένα ό,τι υπάρχει στη γη και τα πλοία που πλέουν στη θάλασσα με την εντολή Του; Κρατάει τον ουρανό για να μην πέσει στη γη, εκτός αν το επιτρέψει ο ίδιος. Γιατί…»
Ο Θεός είναι πολύ συμπονετικός και ελεήμων απέναντι στους ανθρώπους.
(Χατζ, 22/65)
«Και επιδείξτε καλή συμπεριφορά· αναμφίβολα
Ο Θεός αγαπάει όσους επιδεικνύουν καλή συμπεριφορά.
(Αλ-Μπακάρα, 2:195)
«Ασφαλώς, ο Αλλάχ αγαπά εκείνους που μετανοούν (δείχνοντας την αρετή της ομολογίας της ενοχής τους) και εκείνους που καθαρίζονται (από τις υλικές και πνευματικές ακαθαρσίες).»
(Αλ-Μπακάρα, 2:222)
«Όποιος τηρεί τις υποσχέσεις του και απέχει από τα απαγορευμένα, ας ξέρει ότι ο Θεός αγαπάει εκείνους που απέχουν από τα απαγορευμένα.»
(
Αλ-ι
, 3/76)
«Αυτοί που είναι ευσεβείς, τόσο στην αφθονία όσο και στη στέρηση…»
Δαπανούν για το δρόμο του Θεού,
όταν θυμώνουν
καταπνίγω τον θυμό μου
συγχωρούν τις αμαρτίες των ανθρώπων. Ο Θεός ανταμείβει όσους φέρονται με καλοσύνη.
αγαπά.
”
(Αλ-Ιμράν, 3/134)
«Πολλοί προφήτες πέρασαν, και μαζί τους πολλοί θεοσεβείς πολεμιστές πολέμησαν. Δεν δειλίασαν ποτέ, ούτε έδειξαν αδυναμία, ούτε υποχώρησαν μπροστά στους εχθρούς τους, εξαιτίας των δυσκολιών που αντιμετώπισαν στο δρόμο του Θεού. Ο Θεός έτσι…»
Αγαπώ τους υπομονετικούς ανθρώπους.”
(Αλ-Ιμράν, 3/146)
«Απόστολέ μου! Πες: Ω άνθρωποι,
Αν αγαπάτε τον Θεό, ακολουθήστε με, για να σας αγαπήσει και ο Θεός και να σας συγχωρήσει τις αμαρτίες σας.
Ο Αλλάχ είναι Γαφούρ (πολύ συγχωρητικός), Ραχίμ (πολύ ελεήμων) / είναι ο κύριος της απέραντης ευσπλαχνίας και χάριτος.
(Αλ-Ιμράν, 3/31)
«Αν κρίνεις (ανάμεσά τους), κρίνε με δικαιοσύνη! Διότι ο Θεός αγαπά τους δίκαιους.»
(Αλ-Μα’ιντα, 5/42)
«Ω εσείς που πιστεύετε! Όποιος από εσάς αποστατήσει από τη θρησκεία του, ας ξέρει ότι ο Αλλάχ θα φέρει στη θέση τους έναν λαό που…»
Ο Αλλάχ τους αγαπά, και αυτοί αγαπούν τον Αλλάχ.
Είναι ταπεινοί απέναντι στους πιστούς, περήφανοι και αδιάλλακτοι απέναντι στους απίστους. Αγωνίζονται για το δρόμο του Θεού και δεν φοβούνται την επίπληξη κανενός που τους κατηγορεί. Αυτή είναι η χάρη του Θεού, την οποία δίνει σε όποιον θέλει. Ο Θεός είναι Παντοδύναμος και Παντογνώστης/η χάρη Του είναι άφθονη, γνωρίζει τα πάντα με ακρίβεια.”
(Αλ-Μα’ιντα, 5/54)
– Πρέπει να θυμόμαστε ότι το Κοράνι από την αρχή ως το τέλος μιλάει για τη φιλανθρωπία του Θεού. Στην αρχή των σούρων παρουσιάζεται ως ο Ελεήμων και ο Φιλάνθρωπος. Επίσης, πενήντα επτά φορές…
Ραχμάν,
εκατόν δεκατέσσερις φορές
Μήτρα
παρουσιάζεται με το όνομά του. Η ελεημοσύνη και η συμπόνια είναι ανώτερες από την αγάπη. Διότι,
-όπως έχει ήδη αναφερθεί
– Η αγάπη δίνεται μόνο σε όσους την αξίζουν. Η ελεημοσύνη και η συμπόνια, ωστόσο, περιλαμβάνουν και τους εγκληματίες που δεν αξίζουν αγάπη, αλλά τιμωρία. Οι έμφασεις του Κορανίου σε αυτό το σημείο είναι πράγματι αξιέπαινες και αξιοσέβαστες.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Η αγάπη δεν είναι κάτι που πρέπει να αγαπιέται από μόνη της. Το σημαντικό είναι να αγαπάς σωστά, να αγαπάς όσους αξίζουν την αγάπη, να επιλέγεις σωστά τον κοινό παρονομαστή της αγάπης…
Σύμφωνα με αυτό, η αγάπη μεταξύ δύο δολοφόνων που είναι συνένοχοι σε μια άδικη δολοφονία είναι μια διεφθαρμένη αγάπη. Τι αξία έχει από την άποψη της ανθρώπινης αξιοπρέπειας η αγάπη μεταξύ δύο αλήτες που καταπατούν την τιμή και την υπόληψη κάποιου;
Πώς μπορεί να εξηγηθεί η επίδειξη αγάπης σε έναν κλέφτη που λεηλατεί την περιουσία κάποιου;
Πώς αποκαλείται εκείνος που φιλάει τα μάτια κάποιου για να δείξει την αγάπη του σε κάποιον που επιβουλεύεται την τιμή του… Αυτή η αλυσίδα μπορεί να επεκταθεί…
Είναι σαφές ότι δεν αγαπιούνται όλοι οι άνθρωποι. Κανείς δεν αγαπά τους εχθρούς του που του φέρονται εχθρικά. Ίσως η μόνη εξαίρεση είναι…
Η συγχωρητική στάση που υιοθετούν οι άνθρωποι που πιστεύουν ειλικρινά στον Θεό και στη μεταθανάτια ζωή, με σκοπό να ευαρεστήσουν τον Θεό…
Εδώ είναι ένας από αυτούς τους ήρωες, ο οποίος
«Εμείς είμαστε αφοσιωμένοι στην αγάπη, δεν έχουμε χρόνο για έχθρα.»
η αυτοθυσία του Μπεντιουζζαμάν Σαΐντ Νουρσί, ο οποίος είπε:
«Αφού το φως της αλήθειας επηρεάζει τις καρδιές που έχουν ανάγκη από πίστη, ας θυσιαστούν όχι ένας, αλλά χίλιοι Σαΐντ. Ας είναι συγχωρεμένα τα είκοσι οκτώ χρόνια των βασάνων και των κακουχιών που υπέμεινα, οι βασανισμοί που υπέστην, οι συμφορές που αντιμετώπισα. Ας είναι συγχωρεμένοι εκείνοι που με καταπίεσαν, εκείνοι που με περιέφεραν από πόλη σε πόλη, εκείνοι που με εξευτέλισαν, εκείνοι που με κατηγόρησαν με διάφορες κατηγορίες και ήθελαν να με καταδικάσουν, εκείνοι που μου ετοίμασαν τόπο στις φυλακές,
Συγχωρώ τους πάντες…
”
(Χρονικό της Ζωής, σελ. 687)
Σε όσους αυτοαποκαλούνται ουμανιστές, ισχυριζόμενοι ότι πρεσβεύουν την αγάπη για όλη την ανθρωπότητα, αλλά αρνούνται τον Δημιουργό τους, συμβουλεύουμε να μάθουν πρώτα να αγαπούν τον Θεό που τους δημιούργησε.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
