Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Είναι μια κατάσταση που αντιμετωπίζει κάθε άνθρωπος κατά την εφηβεία. Δεν χρειάζεται να αγχώνεστε γι’ αυτό. Αφού γίνουν όσα είναι ιατρικά απαραίτητα, χρειάζεται υπομονή. Πρέπει να σκεφτείτε την κατάσταση ανθρώπων που είναι σε χειρότερη θέση από εσάς και να είστε ευγνώμονες.
Η επιθυμία να αρέσουμε υπάρχει σε κάθε άνθρωπο. Η επιθυμία να φαινόμαστε όμορφοι στην κοινωνία και να κερδίζουμε την αποδοχή μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο σε αμέλεια και, κατά συνέπεια, σε αμαρτίες. Δεν ξέρουμε τι είναι καλό για εμάς.
Ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν) είπε:
(Τιρμίζι, Μπιρρ, 76).
(Αχμάντ ιμπν Χανμπάλ, Μουσνέντ, Ι, 307)
Επίσης, ο Παντοδύναμος Θεός λέει:
(Αλ-Μπακάρα, 2:155).
Από αυτούς και παρόμοιους στίχους, μαθαίνουμε ότι ο Θεός δοκιμάζει τους ανθρώπους με διάφορες δυσκολίες και ότι αυτοί που υπομένουν κερδίζουν αυτή τη δοκιμασία.
Με υπομονή λύνονται όλες οι δυσκολίες, ξεπερνιούνται όλα τα εμπόδια. Γι’ αυτό και οι πρόγονοί μας έλεγαν…
Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) είπε:
(Ριγιαζούς-Σαλιχίν, Ι/54).
Η υπομονή, την οποία πιστεύουμε ακράδαντα ότι είναι ευεργετική για εμάς, είναι κοινό χαρακτηριστικό όλων των προφητών. Όλοι υπέστησαν διάφορες δυσκολίες, υπέμειναν κακουχίες, εκδιώχθηκαν από τις πατρίδες τους, φυλακίστηκαν από ηγεμόνες, αλλά πάντοτε υπέμειναν. Υπάρχουν πολλά ιερά εδάφια στο Κοράνι που αναφέρονται στην υπομονή των προφητών. Η ζωή του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) είναι γεμάτη από τα ωραιότερα παραδείγματα υπομονής. Γι’ αυτό, καθήκον κάθε μουσουλμάνου είναι να ζητά υπομονή από τον Θεό και να είναι υπομονετικός, πιστεύοντας ότι η σωτηρία βρίσκεται στην υπομονή.
Αυτές οι προσευχές είναι οι προσευχές που ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν) έλεγε στους ασθενείς:
Όταν κάποιος από την οικογένειά του αρρώσταινε, ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) έβαζε το ευλογημένο χέρι του στο μέτωπο του ασθενούς και προσευχόταν ως εξής:
Ο Προφήτης Ιώβ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) υπέστη μια πολύ σοβαρή ασθένεια, η οποία διήρκεσε πολύ και τον υπέβαλε σε διάφορες δοκιμασίες και συμφορές… Ωστόσο, όλες οι συμφορές τον βρήκαν πάντα υπομονετικό και κέρδισε τον τίτλο του ΗΡΩΑ ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ. Στη συνέχεια, η δοκιμασία έγινε ακόμα πιο σκληρή, η ασθένεια προχώρησε τόσο πολύ που άρχισε να βλάπτει τη γλώσσα και την καρδιά του, που αναφέρονταν στον Θεό. Τότε, όχι για τη σωματική του υγεία, αλλά για να μην βλαφθεί η αναφορά του στον Θεό, προσευχήθηκε σε Αυτόν (Δόξα και Τιμή σε Αυτόν) με τον εξής τρόπο:
Τότε ο Θεός, σεβόμενος την υπομονή και την ειλικρινή πρόθεσή του, τον θεράπευσε…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
