– Ποιες είναι οι αποδείξεις, σύμφωνα με τις διάφορες θρησκευτικές σχολές, για το αν το άγγιγμα μιας γυναίκας ακυρώνει την ιεροτελεστία της αμπντέστας;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Αγγίζοντας το δέρμα της γυναίκας:
Σύμφωνα με τους Χαναφίτες, η επαφή με το δέρμα της γυναίκας σε περίπτωση σωματικής επαφής (ακόλαστης πράξης) ακυρώνει την αμπντέστ (τελετουργική καθαριότητα). Σύμφωνα με τους Μαλικίτες και τους Χανμπαλίτες, η επαφή των δερμάτων του άνδρα και της γυναίκας ακυρώνει την αμπντέστ, εάν προκαλεί ευχαρίστηση ή πόθο. Σύμφωνα με τους Σαφιίτες, η απλή επαφή των δερμάτων του άνδρα και της γυναίκας, ακόμα και χωρίς πόθο, ακυρώνει την αμπντέστ και για τον αγγίζοντα και για τον αγγιζόμενο.
Παρακάτω δίνονται λεπτομέρειες σχετικά με τις απόψεις των διαφόρων δογμάτων επί του θέματος:
Σύμφωνα με τους Χαναφίτες:
Η αισχρότητα ακυρώνει την ιεροτελεστία της πλύσης.
Ασέλγεια,
Είναι η ερωτική επαφή του άνδρα με το σώμα της γυναίκας, με το πέος σε στύση, χωρίς κανένα εμπόδιο που να εμποδίζει τη θερμότητα του σώματος, χωρίς ρούχα ανάμεσά τους και χωρίς υγρασία, και η στύση του πέους οφείλεται σε αυτή την επαφή.
Ασέλγεια,
Είναι η πράξη κατά την οποία ένας άνδρας και μια γυναίκα αγγίζουν τα γεννητικά όργανα ο ένας του άλλου, χωρίς κανένα κάλυμμα ή με ένα πολύ λεπτό ύφασμα ανάμεσά τους.
Εξαιτίας αυτής της επαφής, είναι αδιάφορο αν προκληθεί διέγερση και εκκριθεί σπέρμα ή όχι. Η ιεροτελεστία της αμπντέσας (πνευματικής καθαριότητας) ακυρώνεται σε κάθε περίπτωση.
Σύμφωνα με τον Ιμάμ Μωχάμεντ
Η ακάθαρτη επαφή (συνουσία) ακυρώνει την αμπντέσ (τελετουργική καθαριότητα), μόνο εάν υπάρξει εκσπερμάτιση (μεζή) από κάποια από τις δύο πλευρές. Εάν δεν υπάρξει εκσπερμάτιση, η αμπντέσ δεν ακυρώνεται.
Σύμφωνα με τους Μαλικίτες:
Ενός ενήλικου ατόμου που έχει κάνει την τυπική πλύση (αμπντέστ) και από το οποίο συνήθως παίρνει κανείς ευχαρίστηση.
-είτε είναι άνδρας είτε γυναίκα-
Η αφή ενός ατόμου από άλλο άτομο ακυρώνει το τελετουργικό πλύσιμο (αμπντέστ). Αυτό ισχύει ακόμα και αν το άτομο που αγγίχτηκε δεν είναι ενήλικο. Επίσης, η αφή αυτή μπορεί να αφορά τη σύζυγο, έναν ξένο ή έναν συγγενή. Η αφή μπορεί να είναι στο νύχι, στα μαλλιά, ή ακόμα και πάνω από ένα ρούχο, αρκεί το εμπόδιο να είναι αρκετά λεπτό ώστε να αισθάνεται ο αγγίζων την υφή του δέρματος, είτε σκληρό είτε μαλακό, και αυτό ισχύει είτε πρόκειται για άνδρα είτε για γυναίκα. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, η αφή με αισθησιακό σκοπό ακυρώνει το τελετουργικό πλύσιμο.
Ομοίως, το φιλί στο στόμα, ανεξαρτήτως αισθησιακής απόλαυσης, ακυρώνει το αμπντέστ (τελετουργική καθαριότητα). Υπάρχει πιθανότητα αισθησιακής απόλαυσης σε ένα τέτοιο φιλί. Σε περίπτωση φιλιού σε άλλο σημείο του σώματος, εάν και οι δύο είναι ενήλικες, το αμπντέστ και του φιλούντος και του φιλούμενου ακυρώνεται. Ή, εάν ένας ενήλικας φιλήσει κάποιον που προκαλεί σεξουαλική επιθυμία και απολαύσει το φιλί, το αμπντέστ του ακυρώνεται. Ανεξάρτητα από το αν το φιλί έγινε με εξαναγκασμό ή αμέλεια, η κατάσταση παραμένει η ίδια. Συνεπώς, υπάρχουν τρεις προϋποθέσεις για την ακύρωση του αμπντέστ με άγγιγμα:
Η πράξη της αφής πρέπει να γίνεται από άτομο που έχει φτάσει στην εφηβεία, το άτομο που αγγίζεται πρέπει να είναι άτομο του αντίθετου φύλου προς το οποίο συνήθως αισθάνεται κανείς σεξουαλική επιθυμία, και το άτομο που αγγίζει πρέπει να το κάνει ή να το αισθάνεται με σκοπό την ηδονή.
Η απόλαυση από την όραση ή τη σκέψη δεν ακυρώνει την αμπντέστ. Ακόμα και αν το ανδρικό όργανο είναι σε στύση, η αμπντέστ δεν ακυρώνεται εφόσον δεν υπάρξει εκσπερμάτιση. Η αμπντέστ δεν ακυρώνεται ούτε από την επαφή με ανήλικο, ζώο ή άνδρα με μούσι, εφόσον δεν υπάρχει σεξουαλική επιθυμία. Διότι, αν το μούσι έχει αναπτυχθεί πλήρως, κανονικά δεν προκαλείται ευχαρίστηση από την επαφή.
Σύμφωνα με τους Χανμπαλίτες:
Στις γνωστές απόψεις τους, αναφέρουν τα εξής: Το να αγγίζεις το δέρμα μιας γυναίκας χωρίς παρεμβολή και εφόσον αυτή δεν είναι αγόρι ή κορίτσι, αλλά κάποιος για τον οποίο συνήθως νιώθεις σεξουαλική επιθυμία…
Η προσευχή ακυρώνεται.
Δεν υπάρχει διαφορά αν το άτομο που υφίσταται την πράξη είναι νεκρό, πολύ ηλικιωμένο, οικείο πρόσωπο ή ανήλικο κορίτσι που προκαλεί επιθυμία. Ανήλικο κορίτσι που προκαλεί επιθυμία θεωρείται κορίτσι ηλικίας επτά ετών και άνω. Δεν υπάρχει διαφορά αν είναι ξένο, οικείο, μεγάλο ή μικρό.
Το άγγιγμα των μαλλιών, των νυχιών και των δοντιών δεν αλλοιώνει την αμπντέστ, όπως και το άγγιγμα ενός κομμένου μέλους. Διότι η απαγόρευσή του έχει εκλείψει. Ακόμη και το άγγιγμα ενός παιδιού που δεν έχει ακόμη βγάλει τρίχες, ακόμη και με πόθο, δεν αλλοιώνει την αμπντέστ. Ομοίως, το άγγιγμα ενός άνδρα από έναν άνδρα ή μιας γυναίκας από μια γυναίκα, ακόμη και με πόθο, δεν αλλοιώνει την αμπντέστ.
Ακόμη και αν το άγγιγμα μιας γυναίκας δεν ακυρώνει το τελετουργικό πλύσιμο (αμπντέστ), είναι προτιμότερο να το επαναλάβετε.
Εν ολίγοις, σύμφωνα με τις τρεις σχολές σκέψης (σύμφωνα με την πλειοψηφία), η απλή επαφή μεταξύ άνδρα και γυναίκας δεν ακυρώνει την ιεροτελεστία της πλύσης.
Αποδείξεις των διαφόρων δογμάτων σχετικά με το θέμα:
Οι θεολόγοι της σέκτας επικαλέστηκαν τα ακόλουθα κείμενα ως αποδεικτικά στοιχεία για τις απόψεις τους:
1. “Ή αν έχετε αγγίξει γυναίκες…”
(Νίσα, 4/43)
Σε αυτό το ιερό εδάφιο αναφέρεται
“λεμς”
(αγγίξτε)
Η αλήθεια είναι η επαφή δύο σωμάτων. Οι Χαναφίτες επικαλούνται την εξής παράδοση που αποδίδεται στον Ιμπν Αμπάς (ρα), ο οποίος φέρει τον τίτλο του ερμηνευτή του Κορανίου. Σύμφωνα με αυτήν την παράδοση, η λέξη “λεμς” (αγγίζω) αναφέρεται στη συνουσία. Επίσης, επικαλούνται τα λόγια του Ιμπν Σικκίτ: Όταν η λέξη “λεμς” χρησιμοποιείται με γυναίκες, αναφέρεται στη σεξουαλική επαφή. Διότι οι Άραβες λένε:
“Δεν άγγιξα τη γυναίκα”
εν τω μεταξύ
Είχα σεξουαλική επαφή μαζί του.
Δηλαδή, θέλουν να πουν. Επομένως, πρέπει να δεχτούμε ότι σε αυτό το ιερό στίχο εννοείται μεταφορικά, δηλαδή, ότι με την αφή εννοείται η συνουσία. Διότι υπάρχει και ένδειξη που επιβάλλει την ερμηνεία με μεταφορά. Αυτή είναι η ιερή παράδοση που θα δούμε αμέσως μετά, η οποία αναφέρεται από την Αίσα (ρ.α.).
Οι Μαλικίτες και οι Χανμπαλίτες, οι οποίοι ορίζουν την επαφή που ακυρώνει την ιεροτελεστία της προσευχής ως εκείνη που γίνεται με σκοπό την ηδονή, προσπάθησαν να ερμηνεύσουν το στίχο σε συνδυασμό με τις αναφορές που προέρχονται από την Αίσα (ρ.α.), τις οποίες θα δούμε παρακάτω, και με άλλες πηγές.
2. Χαδις που αφηγείται η Αίσα:
«Ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) φιλούσε μία από τις συζύγους του και μετά προσευχόταν χωρίς να κάνει ξανά αμπντέστ.»
(1)
Και πάλι, ένα χαντίθ που αφηγείται η Αίσα (η ευλογημένη):
«Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) προσευχόταν ενώ εγώ ήμουν ξαπλωμένος μπροστά του σαν νεκρός. Όταν ήθελε να κάνει την προσευχή Βιτρ, με χτυπούσε με το πόδι του.»
(2) Εδώ υπάρχει απόδειξη ότι η επαφή με τη γυναίκα δεν ακυρώνει την τελετουργική καθαριότητα. Όπως φαίνεται, ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) την άγγιξε με το πόδι του χωρίς να παρεμβάλλεται κανένα εμπόδιο.
3. Ένα ακόμη χαντίθ που αναφέρεται από την Αίσα:
«Μια νύχτα δεν βρήκα τον Αγγελιοφόρο του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) στο κρεβάτι του. Άρχισα να τον ψάχνω. Τον βρήκα στο τζαμί, με τα πόδια του τεντωμένα (κατά την προσευχή), και άγγιξα το εσωτερικό των ποδιών του. Εκείνος έλεγε:»
«Ω Θεέ μου! Καταφεύγω από την οργή σου στη χάρη σου, από την τιμωρία σου στην ειρήνη σου, από εσένα σε εσένα. Δεν μπορώ να σε υμνήσω όσο αξίζεις. Εσύ είσαι όπως εσύ ο ίδιος σε υμνείς.»
(3) Αυτή η ιερή παράδοση αποδεικνύει επίσης ότι η αφή δεν ακυρώνει την ιεροτελεστία της πλύσης.
Οι Σαφιίτες λένε:
Η επαφή ενός άνδρα με μια ξένη γυναίκα, ακόμα και νεκρή, χωρίς κανένα εμπόδιο μεταξύ τους, ακυρώνει το τελετουργικό πλύσιμο (αμπντέστ) και των δύο. Αυτό ισχύει ακόμα και αν πρόκειται για μια γυναίκα τόσο ηλικιωμένη που δεν είναι πλέον ελκυστική, ή για έναν πολύ ηλικιωμένο άνδρα. Η επαφή με τα μαλλιά, τα δόντια, τα νύχια ή με κάποιο εμπόδιο μεταξύ τους, δεν ακυρώνει το αμπντέστ.
Εννοείται άνδρας και γυναίκα.
Σύμφωνα με το έθιμο, δηλαδή κατά την κοινή αντίληψη των ανθρώπων με υγιή κρίση, άνδρας και γυναίκα που έχουν φτάσει στο όριο της σαρκικής επιθυμίας θεωρούνται ενήλικες. Ως «μαχρέμ» (απαγορευμένοι για γάμο) νοούνται εκείνοι με τους οποίους απαγορεύεται ο γάμος λόγω συγγένειας, θηλασμού ή συγγένειας εξ αγχιστείας. Συνεπώς, το άγγιγμα ενός μικρού αγοριού ή κοριτσιού, προς τα οποία οι άνθρωποι με υγιή κρίση συνήθως δεν αισθάνονται επιθυμία, δεν ακυρώνει το αμπντέστ (τελετουργική καθαριότητα). Δεν υπάρχει ανάγκη να οριστεί η ηλικία στα επτά ή περισσότερα χρόνια, διότι η ηλικία κατά την οποία ένα μικρό αγόρι ή κορίτσι μπορεί να προκαλέσει σαρκική επιθυμία διαφέρει. Επειδή η συγγένεια, ο θηλασμός ή η συγγένεια εξ αγχιστείας αποκλείουν την πιθανότητα σαρκικής επιθυμίας, δεν ακυρώνουν το αμπντέστ.
Ο λόγος για τον οποίο το αμπντέσ (τελετουργική πλύση) θεωρείται άκυρο είναι η πιθανότητα να προκληθεί ηδονή, η οποία δεν συνάδει με την κατάσταση του ατόμου που επιθυμεί να παραμείνει καθαρός.
Οι αποδείξεις τους επί του θέματος είναι οι εξής:
“Ή όταν αγγίζετε γυναίκες”
που αναφέρεται στο στίχο
“εναγκαλισμός”
είναι να ενεργεί σύμφωνα με την αληθινή σημασία της λέξης στο λεξικό, και η αληθινή σημασία της λέξης στο λεξικό είναι
“ψηλαφώ με το χέρι ή επαφή δέρμα με δέρμα ή άγγιγμα με το χέρι”
σημαίνει. Πράγματι, η λέξη “Λάμεστούμ” εδώ
“Λε-μεστούμ”
Η προφορά του, με αυτόν τον τρόπο, αποτελεί απόδειξη αυτού. Αυτή η προφορά του ιερού αυτού στίχου είναι σαφής απόδειξη ότι εννοείται απλώς η αφή, χωρίς να γίνεται λόγος για συνουσία.
Η παράδοση που αναφέρεται στο φιλί, η οποία αποδίδεται στην Αίσα (ρ.α.), είναι αδύναμη και αποσπασματική. Η παράδοση που αναφέρει ότι άγγιξε το πόδι του Προφήτη (σ.α.ς.) ερμηνεύεται είτε με την πιθανότητα να υπήρχε κάποιο εμπόδιο (χάιλ) κατά την επαφή, είτε με το ενδεχόμενο να αποτελεί αυτό μια ιδιαιτερότητα του Προφήτη (σ.α.ς.).
Υποσημειώσεις:
1)
Αβου Δαβούδ, Νεσαΐ και Αχμέδ. Αυτό το χαντίθ είναι μουρσέλ (αποσπασματικό). Ο Μπουχάρι το έχει αποδεχθεί ως αδύναμο. Υπάρχει ελάττωμα σε όλες τις αλυσίδες μετάδοσης. Ο Ιμπν Χαζμ είπε: “Δεν υπάρχει καμία αυθεντική αφήγηση σε αυτό το θέμα. Ακόμα κι αν υπήρχε, θα ερμηνευόταν ως αναφερόμενο στην κατάσταση πριν από την αποκάλυψη του κανόνα περί πλύσης μετά από επαφή.” Νεϋλ-Εβτάρ, Ι, 195.
2)
Αναφέρεται από τον Νεσαΐ. Ο Ιμπν Χατζάρ λέει: «Η αλυσίδα των αφηγητών είναι αξιόπιστη». Νεϋλ αλ-Αυτάρ, Ι, 196.
3)
Αυτά τα χαντίθ παραδίδονται από τους Μουσλίμ και Τιρμίζι. Ο Τιρμίζι και ο Μπεϋχάκι τα έχουν χαρακτηρίσει ως αυθεντικά. Για τα χαντίθ αυτά, βλ. Νασμπ αλ-Ράγιε, Ι, 70-75.
(Καθηγητής Δρ. Βεχμπέ Ζουχαϊλί, Εγκυκλοπαίδεια Ισλαμικής Νομολογίας)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
