– Ας υποθέσουμε για μια στιγμή ότι δεν υπάρχει μια οντότητα που ονομάζεται «διάβολος». Στην περίπτωση αυτή, ο άνθρωπος ίσως θα έπρεπε να διοχετεύσει όλη την αντίδρασή του απευθείας στον Δημιουργό.
– Στο σύστημα πεποιθήσεων, ο “διάβολος” όχι μόνο ψιθυρίζει το κακό στους ανθρώπους, αλλά τοποθετείται στη θέση του αποδιοπομπαίου τράγου που απορροφά τις αρνητικές αντιδράσεις.
– Κάθε καλό προέρχεται από τον Δημιουργό, ενώ το κακό από τον διάβολο…
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ας μην ξεχνάμε ότι αυτό το απέραντο σύμπαν, ενώ μαρτυρεί την άπειρη γνώση, δύναμη και σοφία του Θεού, του Δημιουργού του, μοιάζει να κριτικάρει τη σοφία Του,
“Ήταν απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα σύμβολο για την έννοια του κακού;”
Η χρήση της φράσης “όπως” είναι, από άποψη πίστης, πολύ ατυχής. Δεν αρμόζει στον άνθρωπο να αμφισβητεί τη γνώση και τη σοφία του Κυρίου μας, ο οποίος μας δημιούργησε από ένα σάπιο σπέρμα. Ίσως θέλουμε να μάθουμε τη σοφία αυτού του πράγματος… Ωστόσο, το ύφος είναι πολύ σημαντικό… Το ύφος της ερώτησης μοιάζει με το ύφος ενός δούλου που ανακρίνει τον κύριό του.
Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο Θεός είναι ο μοναδικός ιδιοκτήτης της ιδιοκτησίας… ο μοναδικός κύριος του σύμπαντος… ο μοναδικός κυρίαρχος του κόσμου. Ο ιδιοκτήτης έχει το δικαίωμα να διαχειρίζεται την ιδιοκτησία του όπως επιθυμεί. Δημιουργεί υπάκουους αγγέλους, όπως δημιουργεί και επαναστατημένους δαίμονες. Ωστόσο, καθιστά τους αγγέλους υπάκουους με τη χάρη Του, και τους δαίμονες επαναστατημένους με τη δικαιοσύνη Του. Πράγματι,
Ο διάβολος έγινε διάβολος για πρώτη φορά με τη δική του ελεύθερη βούληση.
Έχει συμβεί. Ο Σατανάς, με ελεύθερη βούληση, αρνήθηκε να υποκύψει στην εντολή του Θεού να προσκυνήσει τον Αδάμ, και δέχθηκε το χτύπημα της δικαιοσύνης, εκδιωγμένος από την ηρεμία.
(βλ. Αλ-Μπακάρα, 2/34; Σαδ, 38/74)
Από την άλλη πλευρά, ο Θεός έχει θεσπίσει μια δίκαιη δοκιμασία, δίνοντας στους ανθρώπους το δικαίωμα να επιλέγουν το καλό ή το κακό με τη δική τους ελεύθερη βούληση. Αυτή η δοκιμασία έχει μια δομή που περιλαμβάνει θετικές και αρνητικές αξίες, εξασφαλίζοντας ίσες ευκαιρίες. Η ύπαρξη των ανθρώπινων και δαιμονικών πειρασμών, από τη μία πλευρά, και η ύπαρξη των προφητών και των αποκαλύψεων, από την άλλη, παρουσιάζονται ως απαραίτητα στοιχεία αυτής της δοκιμασίας. Ωστόσο, ο Θεός έχει δώσει στον άνθρωπο τη λογική και τη συνείδηση, που διακρίνουν το καλό από το κακό και το ωραίο από το άσχημο, ως μέτρο για αυτή τη δοκιμασία.
Επίσης, έχει ορίσει έναν άγγελο που εμπνέει και υποδεικνύει το καλό και το σωστό στη μια πλευρά της καρδιάς, και έναν διάβολο που παρουσιάζει το κακό ως καλό και το άσχημο ως όμορφο, σπέρνοντας αμφιβολίες στην άλλη πλευρά. Σ’ αυτή τη δοκιμασία, όπου η σύγκρουση ανάμεσα στη λογική και τα εγκόσμια πάθη είναι αναπόφευκτη, αν το άτομο θέσει τη λογική σε προτεραιότητα και ακούσει την αποκάλυψη του Θεού, θα βρει τη σωτηρία. Αν όμως ακολουθήσει τα εγκόσμια πάθη του και υποκύψει στις υποδείξεις του διαβόλου, θα θέσει σε κίνδυνο την κατάληξή του.
Όπως προκύπτει από τις παραπάνω εξηγήσεις, η ύπαρξη του διαβόλου δεν είναι μόνο για να του αποδίδεται η κακία, αλλά και για να διεξάγεται δίκαια μια δοκιμασία με αντίθετους πόλους, θετικό και αρνητικό.
Επιπλέον, η ύπαρξη όλων αυτών των αρνητικών αιτιών αποσκοπεί στο να μην αποδίδει ο νους στον Θεό πράξεις που φαίνονται άσχημες, και να μην ασεβεί. Διότι ο περιορισμένος νους των ανθρώπων απέχει πολύ από την κατανόηση της ουσίας των αληθειών στο πλαίσιο της ευρείας και περιεκτικής θείας βούλησης.
Αν βραχεί στη βροχή, θα βρει άσχημο το γεγονός ότι βρέχει εκείνη τη στιγμή, παρόλο που η βροχή έχει χιλιάδες όμορφες πτυχές, και θα παραπονεθεί.
Αν κάποιος, εξαιτίας δικού του λάθους, αγγίξει τη φωτιά και καεί, ξεχνάει τις χιλιάδες ωραίες ιδιότητες της φωτιάς και την κατηγορεί για ασχήμια.
Αντί να δουν τις όμορφες πλευρές του θανάτου, όπως το ότι είναι μια βεβαία πύλη ευτυχίας για τους πιστούς, μια απόλυση από τα εγκόσμια και μια είσοδος στον παράδεισο, τον θεωρούν μια πολύ σκληρή πραγματικότητα εξαιτίας ενός προσωρινού αποχωρισμού.
Επίσης, παραβλέπει τη μεγάλη ευλογία, εστιάζοντας στην προσωρινή, παροδική ταλαιπωρία των ασθενειών που, σε σύντομο χρονικό διάστημα και με ελάχιστη δυσκολία, χορηγούν στον κάτοχό τους ένα βαθμό κηδεμονίας ή μαρτυρίου.
Αυτός είναι ο λόγος που έχουν δημιουργηθεί ορισμένες αιτίες ανάμεσα στους ανθρώπους και τη μοίρα, ώστε να μην κατευθύνουν τις άδικες και αδικαιολόγητες διαμαρτυρίες τους απευθείας στην δίκαιη μοίρα του Θεού. Έτσι, ο άνθρωπος, από άγνοια, δεν θα φανεί αχάριστος απέναντι στον Θεό, τον αιώνιο ελεήμονα, και δεν θα αξίζει την τιμωρία…
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Γιατί δημιουργήθηκαν ο διάβολος και τα κακά;
– Τι είναι ο διάβολος, ποια είναι τα χαρακτηριστικά του και γιατί δημιουργήθηκε;
– Τι σημαίνει να θεωρείς τις καλές πράξεις δώρο από τον Θεό και τις κακές πράξεις αποτέλεσμα της δικής σου κακής φύσης;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
