– Μια γυναίκα, όταν παντρεύεται, έχει το δικαίωμα και την ελευθερία να μην κάνει παιδιά με τον σύζυγό της, αν δεν το επιθυμεί;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η γυναίκα δεν έχει το δικαίωμα να αρνηθεί να γεννήσει παιδί, εάν ο σύζυγός της το επιθυμεί, εκτός εάν υπάρχει ιατρική αντένδειξη. Ομοίως, ο σύζυγος δεν μπορεί να ζητήσει να μην αποκτήσουν παιδί, εάν η γυναίκα το επιθυμεί.
«Νυμφευθείτε και πληθυνθείτε, διότι εγώ θα καυχηθώ για την πληθύσσα σας παρουσία την ημέρα της ανάστασης.»
(Μπαϊχάκι, VII, 81)
«Παντρευτείτε γυναίκες που είναι χαριτωμένες και ικανές να γεννήσουν παιδιά.»
(Αμπού Νταβούντ, Νικάχ 2)
Από τα ιερά χαντίθ μαθαίνουμε ένα σημαντικό σημείο που λαμβάνεται υπόψη στο γάμο, και αυτό είναι η διασφάλιση της συνέχειας του γένους. Σε αυτό το ζήτημα, το κρίσιμο σημείο είναι να ληφθούν προληπτικά μέτρα για την αποφυγή της διακοπής της αναπαραγωγής. Δηλαδή, να παντρεύεται κανείς γυναίκες που μπορούν να γεννήσουν.
Όπως σε κάθε ζήτημα, έτσι και σε αυτό, υπάρχουν αναμφίβολα κάποιες εξαιρέσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις, επιτρέπεται και από τα ιερά χαντίθ.
«απόλυση»
δηλαδή, με σημερινούς όρους, δίνεται άδεια για έλεγχο των γεννήσεων.
Είναι δυνατόν να ομαδοποιήσουμε τις απόψεις των μελετητών που θεωρούν θεμιτή την απόλυση σε τρεις ομάδες:
“Αυτοί που το θεωρούν απολύτως επιτρεπτό, αυτοί που το θεωρούν επιτρεπτό υπό όρους, και αυτοί που το θεωρούν επιτρεπτό αλλά απευκταίο, και προτιμούν να μην γίνεται.”
όσοι λένε.
1.
Σύμφωνα με τις σαφείς δηλώσεις των σπουδαίων νομικών της Σαφιιτικής σχολής, όπως ο Γκαζαλί και ο Νεβέβι, η αποχή από την ερωτική πράξη επιτρέπεται σε αυτή τη σχολή, αλλά θεωρείται απεχθής και προτιμάται να μην γίνεται. Ο σκοπός της θρησκείας…
(διατήρηση και αναπαραγωγή του είδους)
Και τα χαντίθ που συμβουλεύουν να μην γίνεται η απόλυση αποτελούν απόδειξη και βάση αυτού του κανόνα.
(Γκαζάλι, Ιχιά, ΙΙ, 47-48; Νεβεβί, αλ-Ματζμού’, XV, 577).
2. Σύμφωνα με τη Χανμπαλική σχολή σκέψης
Η αποχή από τη σεξουαλική επαφή επιτρέπεται με την άδεια της γυναίκας. Εάν η γυναίκα δεν δώσει την άδειά της, η αποχή από τη σεξουαλική επαφή με μονομερή απόφαση του συζύγου είναι απεχθής, μάλιστα, σύμφωνα με ορισμένους Χανμπαλίτες, είναι απαγορευμένη.
(Keşâfu’l-kınâ’, III, 112; el-Muğnî, VII, 23-24).
3.
Σύμφωνα με τη μαλική σχολή σκέψης
Η νομιμότητα της απόλυσης του συζύγου εξαρτάται από την άδεια και τη συγκατάθεση της συζύγου.
(al-Sharh al-Kabir, II, 266).
4. Σύμφωνα με τους Χαναφίτες
Είναι απεχθές για τον σύζυγο να προβεί σε αποχή από τη σεξουαλική επαφή χωρίς τη συγκατάθεση της συζύγου του· ωστόσο, εάν υπάρχουν λόγοι όπως η διαμονή σε εχθρική χώρα ή η πιθανότητα το παιδί να μεγαλώσει μακριά από την ισλαμική ταυτότητα και προσωπικότητα λόγω της διαφθοράς της κοινωνικής ηθικής, ο σύζυγος μπορεί να προβεί σε αποχή από τη σεξουαλική επαφή παρά τη θέληση της συζύγου του, και σε αυτή την περίπτωση η αποχή δεν είναι απεχθής.
(Κασάνι, Μπεντάι’, ΙΙ, 334; Ιμπν Άμπιντίν, Ραντ, ΙΙΙ, 176).
Αποχώρηση με δικαιολογία:
Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι λόγοι (δικαιολογίες) που επιτρέπουν την απόλυση της γυναίκας, ακόμη και χωρίς την άδειά της, εξηγούνται από τους νομικούς μελετητές ως εξής:
α)
Το να βρίσκεται κανείς σε εχθρική χώρα και να φοβάται την πιθανότητα να αιχμαλωτιστεί ή να γίνει σκλάβος από τον εχθρό σε περίπτωση γέννησης ενός παιδιού.
β)
Λόγω της διαφθοράς της κοινωνικής ηθικής και της εκπαίδευσης, έχει γίνει δύσκολο να ανατραφεί ένα παιδί ως καλός μουσουλμάνος.
γ)
Στην εποχή των σκλάβων, δεν επιθυμούσαν να μείνουν έγκυες και να αποκτήσουν παιδιά. Διότι η κατάσταση της σκλάβας που γινόταν μητέρα άλλαζε, πλέον…
μητέρα παιδιού
(ουμμούλ-βελέντ)
Εδώ τίθεται το ζήτημα της απελευθέρωσης της σκλάβας, δηλαδή της παύσης της να είναι αντικείμενο αγοραπωλησίας.
δ)
Η πιθανότητα να υποστεί βλάβη η γυναίκα σε περίπτωση εγκυμοσύνης, λόγω παραγόντων όπως η αδυναμία, η γαλουχία ή η ασθένεια.
ε)
Ο σύζυγος μπορεί να μην επιθυμεί να αποκτήσει πολλά παιδιά λόγω του χαμηλού εισοδήματός του ή επειδή θέλει να αφιερώνει χρόνο σε άλλες δραστηριότητες, όπως η λατρεία.
Σύμφωνα με τους Χαναφίτες
Στις δύο πρώτες περιπτώσεις, η άδεια της συζύγου δεν είναι απαραίτητη. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις, για να είναι επιτρεπτή η απόλυση, απαιτείται η άδεια της συζύγου, διότι ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν)
“απαγορεύει την απόλυση χωρίς την άδεια της συζύγου”
έχει αναφερθεί / έχει ειπωθεί
(Ιμπν Μάτζα, Ι, 625).
Απόλυση χωρίς αιτιολογία:
Εάν δεν υπάρχουν οι παραπάνω ή παρόμοιες δικαιολογίες και αιτίες, και η αποχή από τη σύζευξη γίνεται αποκλειστικά για να αποφευχθεί το βάρος της τεκνοποίησης, της ανατροφής και της διαπαιδαγώγησης των παιδιών, η συγκατάθεση και η συναίνεση της συζύγου καθιστά επιτρεπτή την αποχή;
Όσοι απαντούν θετικά σε αυτή την ερώτηση,
“ναι, επιτρέπεται”
υπήρξαν και αυτοί που είπαν, και αυτοί είναι οι:
“Η ολοκλήρωση της σεξουαλικής επαφής και το δικαίωμα τεκνοποίησης ανήκουν στη γυναίκα, και δεν υπάρχει πρόβλημα αν η γυναίκα παραιτηθεί από αυτά και επιτρέψει την αποπομπή.”
στηρίχθηκαν σε μια τέτοια απόδειξη.
Όσοι απάντησαν αρνητικά στην ερώτηση,
“Εάν δεν υπάρχει νόμιμη δικαιολογία, η απόλυση, ακόμη και αν η γυναίκα δώσει την άδειά της, είναι απεχθής και αποδοκιμαστέα, και το καλύτερο είναι να την αποφύγετε.”
Εκείνοι που υποστηρίζουν αυτή την άποψη, βασίζονται στην ιδέα ότι η θρησκεία και η κοινότητα έχουν επίσης δικαίωμα και ότι η θρησκεία και η κοινότητα ωφελούνται από την ύπαρξη του παιδιού.
(Ζεϊδάν, αλ-Μουφασσάλ, VII, 257 κ.ε.)
Μετά από όλες αυτές τις διατάξεις, μπορεί να ειπωθεί ότι, εάν οι συνθήκες το επιτρέπουν, η προστασία του άνδρα χωρίς τη συγκατάθεση της γυναίκας δεν είναι θρησκευτικά αποδεκτή.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
