Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Σύμφωνα με τις κλασικές πηγές της ισλαμικής ιστορίας, κατά τη μάχη του Οχούδ, όταν ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σ’ αυτόν) τραυματίστηκε στο κρόταφο, οι σύντροφοί του προσπάθησαν να αφαιρέσουν τον κρίκο της πανοπλίας του από εκεί, χρησιμοποιώντας τα δόντια τους για να τραβήξουν τον κρίκο που είχε σφηνωθεί στο κόκαλο, και ένας από τους συντρόφους του…
Μαλίκ μπιν Σινάν
Τότε, είχε καταπιεί και το αίμα του. Στη συνέχεια, ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) ανακοίνωσε ότι η φωτιά της κόλασης δεν θα άγγιζε κανέναν του οποίου το αίμα είχε αναμιχθεί με το δικό του. Το ίδιο θέμα αναφέρεται και στα βιβλία της ισλαμικής ιστορίας που περιγράφουν λεπτομερώς τη μάχη του Ουχούντ. Ορισμένοι μελετητές, με αφετηρία την προσευχή του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν), έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το αίμα του ήταν καθαρό. Επιπλέον, ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) μπορεί να προσευχηθεί για τους συντρόφους του για αυτή τη σημαντική υπηρεσία που προσέφεραν. (βλ. Kadı Iyaz, Şifai Şerif, Μετάφραση Suat Cebeci, Rehber Yayınları, Άγκυρα, 1992, σελ. 62)
Στο Ισλάμ, η κατανάλωση αίματος είναι αμαρτία.
Αυτό γίνεται σαφέστερο αν εξετάσουμε το τρίτο εδάφιο της Σούρας αλ-Μα’ίντα και την ερμηνεία του.
Στην εποχή της Τζαχιλίγια, οι άνθρωποι έπαιρναν το αίμα των σφαγμένων ζώων σε δοχεία και το έπιναν είτε φρέσκο είτε αφού το άφηναν να σταθεί. Με το αναφερόμενο στίχο απαγορεύτηκε η κατανάλωση αίματος.
Ωστόσο, υπάρχει μια ειδική περίπτωση όσον αφορά την κατανάλωση του αίματος του Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν), καθώς καταπιέστηκε αίμα κατά την αφαίρεση του θωρακίου. Ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) ποτέ…
‘πιείτε το αίμα μου’
δεν έχει δώσει τέτοια εντολή. (βλ. Sarıcık, Murat, Ισλαμική Προϊστορία – Η κουλτούρα της Τζαχιλίγια, Εκδόσεις Nesil, Κωνσταντινούπολη, 2004, σελ. 250; Sarıcık, Murat, Η περίοδος πριν από το Ισλάμ – Η κουλτούρα της Τζαχιλίγια, Εκδοτικός Οίκος Fakülte, Ισπάρτα, 2002, σελ. 270 κ.ε. Για τις μορφές αιματοφαγίας στην Τζαχιλίγια, βλ.)
Από τους συντρόφους του Προφήτη.
Αμπντουλάχ ιμπν Ζουμπέιρ
Ο Αμπντουλάχ, σε παιδική ηλικία, ήπιε το αίμα από την αφαίμαξη του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σ’ αυτόν). Το περιστατικό έχει ως εξής: Σύμφωνα με αναφορές στα βιβλία Χαντίθ του Νταρεκουνί και άλλων, ο Αμπντουλάχ, σε ηλικία οκτώ ή εννέα ετών, έλαβε από τον Αγγελιοφόρο του Θεού (ειρήνη σ’ αυτόν) ένα δοχείο με το αίμα από την αφαίμαξη, για να το θάψει στο έδαφος.
Εκείνος το είχε δώσει μέσα, και ο Αμπντουλλάχ, αφού έφυγε από εκεί και έμεινε μόνος, ήπιε το αίμα στο μέρος όπου θα το έθαβε. Όταν επέστρεψε, ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε:
“Τι έκανες;”
ρώτησε, και εκείνος απάντησε με ειρωνεία:
“Τον εξουδετέρωσα.”
είπε. Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) υποψιάστηκε την κατάσταση και:
“Μάλλον το ήπιες, ε?”
είπε ο Αμπντουλάχ:
“Ναι!..”
είπε.
Τότε ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) είπε:
“Φωτιά δεν πιάνει εκεί που το αίμα ανακατεύεται με το αίμα.”
είπε και πρόσθεσε τα εξής:
«Ουαί σοι από τους ανθρώπους και ουαί στους ανθρώπους από σένα».
(Αλ-Ασκαλάνι, Αλ-Μετάλιμπ αλ-Άλιγια, 4:21; Αλ-Χεϊσέμι, Μέκμα’ουζ-Ζαβάιντ, 2708; Αλ-Χακίμ, Αλ-Μουσταδρέκ, 3:554.)
Από αυτό το περιστατικό μπορούμε να συμπεράνουμε τα εξής:
α)
Είναι ένα παιδί που πίνει αίμα, και το έχει αποφασίσει και το έχει κάνει. Αν και η κατανάλωση αίματος είναι απαγορευμένη, είτε το παιδί δεν το γνωρίζει, είτε εκφράζει τον σεβασμό του προς τον Προφήτη (σ.α.β.) με αυτόν τον ακατάλληλο τρόπο.
β)
Θέλει να κρύψει ότι πίνει αίμα με τις ομιλίες του. Δηλαδή, πιστεύει ότι ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) δεν θα ενέκρινε αυτή τη συμπεριφορά.
γ)
Ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) του είπε:
Πιες το αίμα μου.
δεν έδωσε τέτοια εντολή, αλλά μάλλον τον διόρισε να τον θάψει.
δ)
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν), το αίμα του είχε μια ιδιαίτερη ιδιότητα. Σε όποιον αναμειγνυόταν το αίμα του, η κόλαση δεν θα τον άγγιζε. Ωστόσο, δεν συνιστούσε ούτε διέτασσε την αποφυγή της κόλασης με αυτόν τον τρόπο.
ε)
Μια ερμηνεία των λόγων του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν), κατά την περίοδο των Ομεϋαδών.
Αμπντουλλάχ ιμπν Ζουμπαϊρ
Αυτό προέκυψε από το μαρτύριό του κατά την πολιορκία της Μέκκας. Πολλοί σκοτώθηκαν στη Μέκκα, και αυτός υπέστη το μαρτύριο. (βλ. Tarihul-Hamis, I/354)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
