Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση με ένα απλό ναι ή όχι θα ήταν εσφαλμένη. Διότι αν απαντήσουμε ναι, θα γίνουμε Καμπριγιανιστές, απορρίπτοντας την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου, ενώ αν απαντήσουμε όχι, θα γίνουμε Μουταζιλίτες, αρνούμενοι το πεπρωμένο. Αυτή θα είναι η καλύτερη απάντηση που μπορεί να δοθεί.
Ο Θεός, με τη σοφία Του, έχει συνδέσει κάθε αποτέλεσμα με μια αιτία σε αυτόν τον κόσμο. Αυτή η αλήθεια εκφράζεται με τον εξής τρόπο: Για παράδειγμα, ένα παιδί είναι το αποτέλεσμα, ενώ οι γονείς του είναι η αιτία. Ο Θεός έχει ορίσει τη δημιουργία αυτού του παιδιού από αυτούς τους γονείς.
Εδώ, η αιτία και το αποτέλεσμα θεωρούνται ξεχωριστές μοίρες, δηλαδή οι γονείς και το παιδί αντιμετωπίζονται ξεχωριστά. Ως αποτέλεσμα, καταλήγουν σε μια εσφαλμένη αντίληψη, όπως: “Αφού η μοίρα ενός παιδιού είναι να γεννηθεί, θα γεννιόταν ακόμα και αν δεν υπήρχαν οι γονείς του”.
Επικαλούμενος τις αιτίες, προβάλλει μια άκυρη ιδέα, όπως ότι αν δεν υπήρχαν οι γονείς, το παιδί δεν θα είχε γεννηθεί.
Alimler, kaderin sebep ve sonuç ilişkisine baktığını ve sebeplerin yok sayılması durumunda sonuç için bir şey söylenemeyeceğini ifade etmişlerdir. Yani, yukarıdaki örnek için, söz konusu ebeveynler olmasaydı çocuk dünyaya gelir miydi sorusuna Ehli Sünnet alimlerinin cevabı şöyledir: Çünkü ortada bir olay vardır. Söz konusu çocuk, o ebeveynden dünyaya gelmiştir. Ebeveynin yokluğu varsayıldığında, çocuğun dünyaya gelip gelmeyeceğine nasıl hükmedilecektir? Cenab-ı Hakk’ın o çocuğu başka bir ebeveynden dünyaya gönderip göndermeyeceği hakkında bir tahminde bulunulamaz.
Όπως σε αυτό το παράδειγμα, δεν είναι σωστό να κάνουμε εικασίες για το τι θα συμβεί σε ένα παιδί που ζει για μεγάλο χρονικό διάστημα, επειδή το μέλλον του είναι άγνωστο σε εμάς. Ωστόσο, όλα όσα δημιουργεί ο Θεός είναι καλά. Από αυτή την άποψη, μπορεί να ειπωθεί ότι το καλύτερο για αυτόν είναι αυτό που είναι.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
