
– Αν ο δωρητής μάθει ότι ο τόπος ή το πρόσωπο στο οποίο έδωσε την ελεημοσύνη δεν την αξίζει, η ελεημοσύνη του ακυρώνεται και πρέπει να την ξαναδώσει;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Χωρίς να είναι υποχρεωτικό ή αναγκαίο.
μια ελεημοσύνη που δίνεται με τη μορφή εθελοντικής δωρεάς
Δεν χρειάζεται να το ξαναδώσετε.
Ένας μουσουλμάνος λαμβάνει την ανταμοιβή και την αμοιβή της φιλανθρωπίας, όπου και σε όποιον και αν την δώσει.
Ωστόσο, είναι καλύτερα όσοι έχουν την δυνατότητα να δίνουν ελεημοσύνη ξανά και ξανά.
Πράγματι, σύμφωνα με την αφήγηση του Αμπού Χουρεϊρά (ο Θεός να τον ευλογεί), ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ο Θεός να τον ευλογεί και να τον σώζει) είπε:
«(Κάποτε) ένας άνδρας:»
– Οπωσδήποτε θα δώσω ελεημοσύνη, είπε. Τη νύχτα πήρε την ελεημοσύνη από το σπίτι του και την έδωσε, χωρίς να το ξέρει, στα χέρια ενός κλέφτη. Την επόμενη μέρα ο κόσμος:
– Τι έκπληξη! Απόψε δόθηκε ελεημοσύνη σε έναν κλέφτη, άρχισε να λέει ο άντρας:
– Ω Θεέ μου! Δόξα σοι. Σίγουρα θα δώσω κι άλλη ελεημοσύνη, είπε. Πήρε την ελεημοσύνη του, βγήκε από το σπίτι του και την έδωσε σε μια πόρνη. Την επόμενη μέρα ο κόσμος:
– Απίστευτο! Άρχισαν να διαδίδουν φήμες ότι απόψε δόθηκε ελεημοσύνη σε μια πόρνη. Ο άντρας:
– Θεέ μου! Δόξα σοι που έδωσα ελεημοσύνη σε μια πόρνη. Οπωσδήποτε θα δώσω ελεημοσύνη, είπε. Πήρε την ελεημοσύνη του και βγήκε από το σπίτι του και την έβαλε στα χέρια ενός πλούσιου. Την επόμενη μέρα ο κόσμος:
– Τι δουλειά είναι αυτή! Άρχισε να μουρμουρίζει: “Σήμερα το βράδυ δόθηκε ελεημοσύνη σε έναν πλούσιο”. Ο άντρας:
– Ω Θεέ μου! Δόξα σοι που έδωσα ελεημοσύνη στον κλέφτη, στην πόρνη και στον πλούσιο, είπε.
Στον ύπνο του, ο άντρας άκουσε μια φωνή που του έλεγε:
– Η ελεημοσύνη που δίνεις στον κλέφτη, ίσως τον ντροπιάσει για την κλοπή του και τον αποτρέψει από το να το ξανακάνει. Η πόρνη ίσως μετανοήσει και γίνει μια σεμνή γυναίκα. Και ο πλούσιος ίσως πάρει παράδειγμα και μοιράσει από τον πλούτο που του χάρισε ο Θεός σε όσους έχουν ανάγκη.”
(Μπουχάρι, Ζακάτ 14; Μουσλίμ, Ζακάτ 78)
Από άλλες αφηγήσεις προκύπτει ότι το γεγονός αυτό συνέβη την εποχή των Ισραηλιτών. Το γεγονός ότι η ελεημοσύνη που δόθηκε σε κλέφτη, πόρνη και πλούσιο προκάλεσε μεγάλη έκπληξη, δείχνει ότι εκείνη την εποχή η ελεημοσύνη δινόταν μόνο σε άπορους ευσεβείς.
Η αποδοχή των ελεημοσυνών του ανθρώπου από τον Θεό αποδεικνύει ότι το μέτρο του Θεού για την αποδοχή των ελεημοσυνών δεν αλλάζει ποτέ, και ότι ο Θεός θα τις δεχτεί ακόμα κι αν μια ελεημοσύνη που δίνεται με καλή πρόθεση δεν φτάσει στον προορισμό της. Ακόμα κι αν μια πράξη που γίνεται με καλή πρόθεση έχει εσφαλμένο αποτέλεσμα, ο Θεός κοιτάζει την ειλικρίνεια του δούλου Του και δέχεται τις καλές πράξεις που γίνονται για χάρη Του.
Επιπλέον, το ιερό χαντίθ εφιστά την προσοχή μας σε μια άλλη επίδραση που έχει η ελεημοσύνη που δίνεται για χάρη του Θεού στον άνθρωπο.
Ένας άνθρωπος που έχει πάρει λάθος δρόμο και του δίνεται ελεημοσύνη, αν είναι λογικός, θα αξιολογήσει την κατάστασή του μπροστά σε αυτή την καλοσύνη, θα συνειδητοποιήσει ότι ο δρόμος που ακολουθεί είναι λάθος και με τη βοήθεια του Θεού θα επιστρέψει στο σωστό. Το γεγονός ότι αναφέρεται ότι η ελεημοσύνη που δίνεται κρυφά, στο σκοτάδι της νύχτας, σε έναν κλέφτη, μια πόρνη και έναν πλούσιο, χωρίς να είναι γνωστό ποιοι είναι, θα έχει θετικές επιπτώσεις πάνω τους, το αποδεικνύει αυτό.
Όπως σε κάθε εποχή, έτσι και σήμερα, ορισμένοι άνθρωποι καταφεύγουν σε αισχρές πράξεις, όπως η κλοπή και η πορνεία, για να χορτάσουν την πείνα τους ή για να χορτάσουν την πείνα εκείνων που εξαρτώνται από αυτούς.
Οι εύποροι άνθρωποι που έχουν ευνοηθεί από τον Θεό, αν φροντίζουν τους φτωχούς και τους άπορους γύρω τους, όπως ορίζεται σε αυτό το χαντίθ…
«Αν διανέμουν από τα αγαθά που τους έχει δώσει ο Θεός σε όσους έχουν ανάγκη»,
Πόσα προβλήματα λύνονται πριν καν εμφανιστούν; Πόσοι καλοί άνθρωποι σώζονται από το να χάσουν την τιμή και την αξιοπρέπειά τους;
Η μυστικότητα κατά την παροχή της ελεημοσύνης είναι σημαντική τόσο για τον δωρητή όσο και για τον αποδέκτη.
Η διανομή των αγαθών κατ’ οίκον στους φτωχούς, όπως κάνουν ορισμένοι φιλάνθρωποι σήμερα, ώστε η καλοσύνη να μην επιδεικνύεται σε κανέναν, προστατεύει πρωτίστως τον φτωχό και τον άπορο από την ταπείνωση. Από την άλλη πλευρά, ο φιλάνθρωπος αποφεύγει τον κίνδυνο της επίδειξης και απολαμβάνει τα οφέλη της πράξης του.
Ο ευεργέτης από τους Υιούς του Ισραήλ, οι ελεημοσύνες που έδινε
-κατά την κρίση του/της-
Βλέποντας ότι δεν βρήκε αυτό που έψαχνε, ευχαρίστησε τον Θεό, λέγοντας: “Θεέ μου, αυτές οι αδικίες δεν έγιναν με τη δική μου βούληση, αλλά με τη δική σου. Σε ό,τι κάνεις υπάρχει σοφία” και εξέφρασε την ικανοποίησή του με τη θεία θέληση.
Σύμφωνα με αυτό:
– Το να κάνεις τις πράξεις σου για χάρη του Θεού και να δίνεις ελεημοσύνη κρυφά είναι πολύτιμο.
– Ακόμα και αν η ελεημοσύνη που δίνεται με καλή πρόθεση δεν φτάσει στον προορισμό της, ο Θεός την αποδέχεται.
– Αν ο άνθρωπος καταλάβει ότι η ελεημοσύνη που έδωσε δεν έφτασε στον προορισμό της, μπορεί να δώσει ξανά ελεημοσύνη, αν έχει τη δυνατότητα.
– Όλοι πρέπει να υποταχθούν στο πεπρωμένο που έχει ορίσει ο Θεός και να γνωρίζουν ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει εκτός από τη θέλησή Του.
– Δεν είναι απαραίτητο να ψάχνεις για καλούς ανθρώπους για να κάνεις καλό.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Αν αποδειχθεί ότι ο άνθρωπος στον οποίο δώσαμε την ζακάτ είναι πλούσιος, τότε η ζακάτ…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις