Είναι δυνατόν να γίνει μποϊκοτάζ; Ποια πρέπει να είναι η κλίμακα του μποϊκοτάζ κατά των τυραννικών κρατών; Αλλάζει κάτι το γεγονός ότι η χώρα είναι μουσουλμανική ή όχι;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Όποιο κι αν είναι το καθεστώς της χώρας,
Οι κάτοικοι οφείλουν να συμμετέχουν στα κοινά έξοδα που είναι νόμιμα και αναγκαία. Δεν είναι αποδεκτό κάποιοι να πληρώνουν και άλλοι να επωφελούνται, χωρίς οι πρώτοι να συναινούν.
Το μποϊκοτάζ ξεκινάει πρώτα με την αποδημία.
Εάν αυτό δεν είναι δυνατό, τότε πρέπει να εργαστούμε με τις πιο κατάλληλες μεθόδους για να διευρύνουμε τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των Μουσουλμάνων και να προχωρήσουμε σε σταδιακές μεταρρυθμίσεις.
Πρέπει να σκεφτούμε καλά και να υπολογίσουμε τα πάντα πριν πάρουμε μια απόφαση. Σε μια κατάσταση όπου οι μουσουλμάνοι είναι ενωμένοι, το μποϊκοτάζ μπορεί να έχει μεγαλύτερη ισχύ. Αλλά αν κάποιες χώρες μποϊκοτάρουν ενώ άλλες μουσουλμανικές χώρες παραβιάζουν το μποϊκοτάζ, τότε το μποϊκοτάζ δεν έχει νόημα.
Κάθε μουσουλμάνος έχει την ευθύνη να εκπληρώνει τα καθήκοντά του.
Η θέση ενός ατόμου στην κοινωνία του επιβάλλει ορισμένες ευθύνες. Κάθε μουσουλμάνος είναι υπεύθυνος ανάλογα με τη θέση του. Μπορούμε να εξετάσουμε αυτό το θέμα με ένα ιερό χαντίθ:
«Όταν δείτε μια αδικία, αντιδράστε με το χέρι σας, αν δεν μπορείτε, με τη γλώσσα σας, και αν ούτε αυτό δεν μπορείτε, μισήστε την με την καρδιά σας.»
(Μουσλίμ, Ιμάν 78; Αμπού Νταβούντ, Σαλάτ, 232)
Δεν μπορεί ο καθένας να ερμηνεύει αυτό το χαντίθ κατά το δοκούν. Για παράδειγμα, αν δούμε μια αδικία στο δρόμο και προσπαθήσουμε να την διορθώσουμε με τα χέρια μας, χτυπώντας τον δράστη, και αυτός μας μηνύσει, τότε θα τιμωρηθούμε και εμείς.
Πώς πρέπει, λοιπόν, να κατανοήσουμε το νόημα του ιερού χαντίθ;
Η διόρθωση με το χέρι είναι καθήκον των υπευθύνων, δηλαδή του κράτους και της αστυνομίας, η διόρθωση με τη γλώσσα είναι καθήκον των λογίων, ενώ η αποστροφή με την καρδιά είναι καθήκον των υπολοίπων.
Σύμφωνα με αυτό, η βοήθεια σε ένα Ισλαμικό κράτος που βρίσκεται σε κατάσταση πολέμου είναι καθήκον του κράτους. Το κράτος είναι αυτό που θα αποφασίσει. Ωστόσο, εάν το κράτος αποφασίσει και μας δώσει εντολή να συμμετάσχουμε στον πόλεμο, τότε είναι και δικό μας καθήκον να υπακούσουμε. Εάν τα Ισλαμικά κράτη έχουν ευθύνη σε αυτό το θέμα, τότε οι ηγέτες είναι υπεύθυνοι.
Πρέπει να σκεφτούμε καλά και να υπολογίσουμε τα πάντα πριν πάρουμε μια απόφαση για το μποϊκοτάζ.
Επιπλέον, σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να υπάρξουν καταχρήσεις. Λανθασμένες και ελλιπείς πληροφορίες μπορούν να προκαλέσουν ζημιά σε αθώους ανθρώπους, εταιρείες και ιδρύματα. Από αυτή την άποψη,
“Πάω να φτιάξω τα φρύδια και βγάζω τα μάτια”
Για να μην πέσουμε σε τέτοιο λάθος, είναι πιο σωστό και υγιές να ενεργούμε σε συνεργασία με επίσημους και εξουσιοδοτημένους φορείς. Έτσι, θα έχουμε κάνει το σωστό και θα έχουμε απαλλαγεί από την ηθική ευθύνη.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Το Ερώτημα Που Γεννά Η Αδικία: Τι Μπορούμε Να Κάνουμε;…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
