– Οι συμφορές που μας συμβαίνουν μπορούν να εξιλεώσουν μεγάλες αμαρτίες;
– Διάβασα ένα κείμενο που έλεγε ότι οι συμφορές εξιλεώνουν μόνο τα μικρά αμαρτήματα, όχι τα μεγάλα. Πόσο αληθινό είναι αυτό;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
«Αν ένας μουσουλμάνος υποστεί οποιαδήποτε συμφορά, δυσκολία, λύπη, θλίψη, ταλαιπωρία, στενοχώρια, ακόμα και αν τον τρυπήσει ένα αγκάθι, ο Αλλάχ σίγουρα θα το θεωρήσει εξιλέωση για τις αμαρτίες του».
.”
(Μπουχάρι, Μάρντα, 1; Μουσλίμ, Μπιρ, 52)
Σύμφωνα με την επιφανειακή ερμηνεία αυτού του χαντίθ, οι συμφορές εξιλεώνουν όλα τα αμαρτήματα, μικρά και μεγάλα. Ωστόσο, σύμφωνα με την πλειοψηφία των μελετητών που βασίζονται σε διάφορα εδάφια και χαντίθ, εδώ αναφέρονται μόνο τα μικρά αμαρτήματα.
(βλ. Ιμπν Χατζάρ, Φατχ αλ-Μπάρι, 10/108).
Συνήθως η συγχώρεση των μεγάλων αμαρτιών
να επιδείξει ειλικρινή μετάνοια και συγχώρεση, να αναπληρώσει τις υποχρεωτικές και απαραίτητες θρησκευτικές πράξεις που παρέλειψε, και αν αφορά δικαιώματα άλλων ανθρώπων, να τακτοποιήσει τις διαφορές μαζί τους.
αναφέρεται ότι είναι συνδεδεμένο.
«Το χρέος προς τον Θεό είναι πιο άξιο να αποπληρωθεί.»
Αυτό το συμπέρασμα το έχουν βγάλει από το ιερό χαντίθ (ibn Hacer, 4/65).
– Σύμφωνα με ορισμένους μελετητές, όπως ο Ιμάμ Μπουλκίνι, η κατάσταση των ανθρώπων όσον αφορά τα μεγάλα και τα μικρά αμαρτήματα χωρίζεται σε πέντε κατηγορίες:
α)
Δεν έχει διαπράξει ούτε μεγάλα ούτε μικρά αμαρτήματα.
(ή του οποίου/της οποίας οι αμαρτίες έχουν συγχωρεθεί με κάποια ευκαιρία)
κανένας. Οι συμφορές που τους έπληξαν, οι δικές τους
την αύξηση των βαθμών τους
θα χρησιμεύσει ως αφορμή.
β)
Μόνο όσοι έχουν διαπράξει μικρές αμαρτίες, αλλά δεν επέμειναν σε αυτές. Οι συμφορές και οι δυσκολίες που τους συμβαίνουν –
οριστικά –
εξιλέωση για τις αμαρτίες τους
γίνεται.
γ)
Εκείνοι που επιμένουν σε μικρές αμαρτίες. Οι συμφορές που τους συμβαίνουν,
«Η επιμονή σε μικρές αμαρτίες τις μετατρέπει σε μεγάλες».
κατά την άποψη όσων το πιστεύουν, αυτές οι δυσκολίες δεν αποτελούν εξιλέωση για τις αμαρτίες τους.
(Ωστόσο, δεδομένου ότι αυτές οι συμφορές έχουν μια ανταμοιβή, φαίνεται δίκαιο να χρησιμεύουν ως εξιλέωση για τις μικρές αμαρτίες, εκτός από τις μεγάλες αμαρτίες που προκύπτουν από την επιμονή.)
δ)
Εκείνοι που διαπράττουν πολλές μικρές αμαρτίες μαζί με μια μεγάλη αμαρτία. (Δεν γίνεται εδώ κάποια ερμηνεία. Ωστόσο, σύμφωνα με τις γενικές αρχές, οι συμφορές και οι δυσκολίες αποτελούν εξιλέωση για τις μικρές αμαρτίες, εκτός από τη σχετική μεγάλη αμαρτία).
ε)
Εκείνοι που διαπράττουν αμαρτίες, μικρές και μεγάλες.
(Διαφωνούμε με τον Ιμάμ Μπουλκινί σε αυτό το θέμα και λέμε ότι:
Για αυτούς τους ανθρώπους, οι συμφορές, αν και δεν εξιλεώνουν τις μεγάλες αμαρτίες, εξιλεώνουν τις μικρές αμαρτίες. Διότι αυτό επιβάλλουν οι αρχές που γίνονται αποδεκτές από τους σοφούς.
(βλ. Ιμπν Χατζάρ, 10/104-105)
Εν ολίγοις,
Ο Θεός, με το έλεος και τη χάρη Του, συγχωρεί βεβαίως τις αμαρτίες όποιου θέλει, αλλά οι μελετητές έχουν καταλάβει από τα εδάφια και τα χαντίθ ότι οι συμφορές συνήθως εξιλεώνουν τις μικρές αμαρτίες.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
