– Τι είναι τα ταμπού, μπορεί ένας μουσουλμάνος να έχει ταμπού ή να έχει αποκτήσει ένα τέτοιο ταμπού χωρίς να το γνωρίζει;
– Για παράδειγμα, είναι ταμπού να μην επιτρέπεται σε ορισμένα άτομα να μιλούν άσχημα για πολιτικούς, αποθανόντες σουλτάνους και πολιτικούς, πολιτικούς που προστατεύονται από το νόμο κ.λπ.;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
«Ταμπού»
Προερχόμενο από τα γαλλικά και διαδομένο στις παγκόσμιες γλώσσες, γενικά
που θεωρείται ιερός/α
και γι’ αυτόν τον λόγο
απαγορεύεται να αγγίζεται
αναφέρεται σε έμβια όντα, αντικείμενα ή έννοιες.
Μπορεί να έχει ο μουσουλμάνος ταμπού;
Πιο σωστά,
Του Μουσουλμάνου
το ιερό, το απαγορευμένο
υπάρχει και πρέπει να υπάρχει:
– Η ουσία, η ιερότητα, όλες οι ιδιότητες, τα ονόματα και τα επίθετα του Θεού.
– Το Ιερό Κοράνιο.
– Πρώτα απ’ όλα ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) και όλοι οι προφήτες.
– Όλες οι διατάξεις, οι ιστορίες και οι πληροφορίες που η θρησκεία μας θεωρεί ιερές.
– Όλα τα δημιουργήματα, έμψυχα ή άψυχα, ορατά ή αόρατα, έχουν ιερά δικαιώματα που πηγάζουν από τη δημιουργία και δίνονται από τον Θεό.
Ένας μουσουλμάνος δεν μπορεί να τα υποτιμήσει, δεν μπορεί να τα αγνοήσει.
Δεν μπορεί να διατυπώνει ισχυρισμούς που έρχονται σε αντίθεση με τις δηλώσεις του Θεού γι’ αυτά, ούτε να τα προσβάλλει.
Από την άλλη πλευρά, ένας μουσουλμάνος, κατ’ αρχήν, δεν πρέπει να μιλάει άσχημα για κανέναν, είτε είναι ζωντανός είτε νεκρός, ακόμη και αν αυτό που λέει είναι αλήθεια.
Για παράδειγμα, αν πρόκειται να ασκήσει κριτική σε αποθανόντες αρχηγούς κρατών και σε πράξεις που θεωρεί ότι έγιναν λάθος κατά τη διάρκεια της θητείας τους, δεν θα πρέπει να το κάνει μεμονωμένα σε ένα άτομο, είτε είναι σουλτάνος είτε αρχηγός κράτους, αλλά ίσως
“Αντί να γίνει έτσι σε αυτή την εποχή, θα έπρεπε να είχε γίνει αλλιώς.”
Θα ήταν καλύτερα να πει “θα ήταν καλύτερα”, το απαιτεί η μουσουλμανική λογοτεχνία.
Όπως σε κάθε θέμα, έτσι και σε αυτό, πρέπει να πάρουμε ως παράδειγμα τον Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν).
Παρά το γεγονός ότι υπέστη τόσες πολλές θηριωδίες, ειδικά από τους αγαπημένους του και τους φίλους του, δεν βλέπουμε καμία αρνητική κριτική ούτε κατά τη διάρκεια των θηριωδιών ούτε μετά, στα έργα που περιγράφουν τη ζωή του.
Επιπλέον, τα λάθη που έκαναν ορισμένοι βασιλείς, σουλτάνοι ή πολιτικοί ηγέτες κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής τους σε μια συγκεκριμένη περίοδο.
-εξάλλου, κανείς δεν είναι αναμάρτητος-
ο λόγος που γίνεται λόγος,
για να μην επαναληφθούν αυτά τα λάθη.
πρέπει να είναι.
Το να απαγορεύεται να μιλάμε με σαφήνεια και με απόλυτους κανόνες για το ότι έχουν γίνει αυτά τα λάθη, το να τα μετατρέπουμε σε ταμπού, ειλικρινά, δεν μου αρέσει καθόλου.
Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, προκειμένου να διατηρηθούν οι ευαίσθητες ισορροπίες στη διακυβέρνηση και τη λειτουργία του κράτους κατά τη διάρκεια των μεταβάσεων, οι νομοθέτες επιδιώκουν να αποτρέψουν συζητήσεις που θα προκαλέσουν περισσότερο κακό παρά καλό και θα δώσουν ευκαιρίες σε υποκινητές διχόνοιας.
δεν θεώρησαν σκόπιμο να συζητηθούν ορισμένα θέματα δημοσίως.
Αυτό ισχύει και στα κράτη, και στις οικογένειες, που είναι η μικρότερη μονάδα.
Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι ο αποθανών θείος μιας οικογένειας, αν και είχε κάνει κάποιες πράξεις που ωφέλησαν την οικογένεια, ήταν άθεος, τζογαδόρος και αλκοολικός, και όλοι στην οικογένεια γνώριζαν αυτές τις συνήθειές του. Τώρα, αυτός ο άνθρωπος έχει πεθάνει, και η κρίση του ανήκει στον Θεό… Αν κάποιος στην οικογένεια αρχίσει να μιλάει για τις ελλείψεις ή τις κακές συνήθειες αυτού του θείου μετά τον θάνατό του, τα άλλα μέλη της οικογένειας θα τον σιωπήσουν αμέσως.
“Σταμάτα να μιλάς πια”
Διότι οι συζητήσεις αυτές ενδέχεται να είναι συκοφαντικές και να μην ωφελήσουν κανέναν.
Είτε έτσι είτε αλλιώς, είναι ο θείος της οικογένειας. Δεν υπάρχουν αρνητικά πράγματα να πούμε γι’ αυτόν.
-ακόμα και αν είναι αλήθεια-
Δεν θα γίνει καλά δεκτό από τα παιδιά και τα εγγόνια του θείου, ίσως τους φανεί βαρύ και προκαλέσει αναστάτωση στην οικογένεια χωρίς λόγο.
Ο θείος έκανε ό,τι έκανε, σωστό ή λάθος, και έφυγε από αυτόν τον κόσμο. Είναι ο πρεσβύτερος της οικογένειας, και ακόμα κι αν δεν συμφωνούμε με τις πράξεις του, ή ακόμα κι αν δεν τον αγαπάμε, οφείλουμε να του δείξουμε τουλάχιστον τον απαραίτητο σεβασμό.
Αν αναλογιστούμε,
Αν το σκεφτούμε καλά, θα δούμε ότι το αντίθετο δεν θα ωφελήσει κανέναν, αλλά μάλλον θα βλάψει.
Για ορισμένους ιστορικούς χαρακτήρες που έχουν αναχθεί σε ταμπού, ακόμη και θεοποιηθεί, από ειδωλολατρικά συστήματα για τον έναν ή τον άλλο λόγο, το Κοράνι μας ζητά να προσεγγίσουμε το θέμα με την ακόλουθη μετάφραση και ερμηνεία του στίχου 108 από το κεφάλαιο Αλ-Αν’άμ:
«Μην βλασφημείτε εκείνους που λατρεύουν άλλους θεούς εκτός από τον Αλλάχ, μήτε εκείνους που τους αποδίδουν θεϊκές ιδιότητες, για να μην βλασφημήσουν και αυτοί τον Αλλάχ από άγνοια και αλαζονεία…»
Σκοπός δεν είναι να χάσουμε ανθρώπους, αλλά να κερδίσουμε ανθρώπους και να γίνουμε η αιτία της καθοδήγησής τους.
Ας μην ξεχνάμε ότι
Μόλις μερικές εκατοντάδες καταπιεσμένοι μουσουλμάνοι μετανάστευσαν από τη Μέκκα στη Μεδίνα. Μόλις οκτώ χρόνια αργότερα, δεκάδες χιλιάδες επέστρεψαν και κατέκτησαν τη Μέκκα.
Γιατί σκοπός τους δεν ήταν να χτυπήσουν τον αμπελουργό, αλλά να φάνε σταφύλια όλοι μαζί.
Όπως ακριβώς είπε ο Γιουνούς Εμρέ:
“Δεν ήρθα για να δικάσω,
Η δουλειά μου είναι για το επίπεδο.
Το σπίτι του φίλου είναι οι καρδιές.
Ήρθα για να κερδίσω τις καρδιές σας!
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
