Μπορεί μια έγκυος γυναίκα να ανακαλέσει την ομολογία και την παραδοχή της μοιχείας;

Λεπτομέρειες Ερώτησης


– Σύμφωνα με τις σχολές Χαναφί και Χανμπαλί, εάν μια γυναίκα μείνει έγκυος από μοιχεία και ομολογήσει (εθελοντικά) το έγκλημά της, έχει η γυναίκα αυτή τα ίδια δικαιώματα ΑΝΑΚΛΗΣΗΣ της ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ της με τον άνδρα (ή με μια γυναίκα που δεν είναι έγκυος);

– Μπορεί, για παράδειγμα, να ανακαλέσει την ομολογία του ακόμη και αφού έχει εκτιθεί μέρος της ποινής;

Απάντηση

Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,


α.

Πρωτίστως, ας αναφέρουμε ότι, σε όλες τις θρησκευτικές σχολές, το άτομο που ομολογεί ότι έχει διαπράξει ένα έγκλημα που επισύρει την ποινή του χαντ, όπως η μοιχεία,

εκτός εάν παραπεμφθεί στο δικαστήριο

μπορεί να ανακαλέσει την ομολογία του.

Επίσης, είναι σκόπιμο οι μουσουλμάνοι να το κρατούν μυστικό, εκτός αν φτάσει στο δικαστήριο. Διότι ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) είπε:


“Συγχωρήστε τις αμαρτίες σας μεταξύ σας. Σε εμένα…”

(στο δικαστήριο)

Η επιβολή της προβλεπόμενης ποινής κατέστη πλέον υποχρεωτική.


(Αμπού Νταβούντ, Χαδις, 4376)

Όπως φαίνεται, το ιερό χαντίθ ενθαρρύνει τη συγχώρεση των εγκλημάτων που επισύρουν ποινή, προτού καν φτάσουν στον δικαστή.

“Συγχωρώ το έγκλημα”

Σκοπός είναι να αποκρυβεί και να μην αναφερθεί στον δικαστή.

Επίσης, στο χαντίθ

“συγγνώμη”

Η εντολή δεν είναι υποχρεωτική, αλλά προαιρετική. Δηλαδή, η απόκρυψη της κατάστασης του δράστη και η μη προσφυγή στον δικαστή δεν είναι υποχρεωτική, αλλά προτιμητέα.

Ωστόσο, όπως αναφέρεται και στο χαντίθ, εάν ένα έγκλημα που επισύρει την ποινή χαντ έχει φτάσει σε δικαστή και η ποινή έχει οριστικοποιηθεί, τότε η επιβολή της ποινής χαντ καθίσταται υποχρεωτική. Δεν μπορεί να υπάρξει συγχώρεση.


β.

Ομοίως, εάν ένα έγκλημα που επισύρει ποινή χαντ (ποινή που προβλέπεται από τη θρησκεία), όπως η μοιχεία ή η κλοπή, παραπεμφθεί στο δικαστήριο,

η σύσταση του δικαστή προς τον δράστη να ανακαλέσει την ομολογία του

είναι επίσης νόμιμο.

Πράγματι, μπροστά στον Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν) έφεραν έναν κλέφτη που ομολόγησε με απόλυτη βεβαιότητα την κλοπή, αλλά το κλεμμένο αντικείμενο δεν βρισκόταν μαζί του. Ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν)

“Δεν νομίζω ότι έκλεψες κάτι.”

είπε.

Άνδρας:

“Ναι, έκλεψα.”

είπε και επανέλαβε αυτή τη φράση δύο ή τρεις φορές.

Τότε ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) διέταξε και το χέρι του άνδρα κόπηκε.

Ο άνδρας ξαναφέρθηκε ενώπιον του Αποστόλου του Θεού. Ο Απόστολος του Θεού είπε:

“Ζήτησε συγχώρεση από τον Θεό και μετάνιωσε.”

είπε.

Άντρας: ”

Αστούφιρουλλαχ και ατούμπου ιλέιχ. / (Αναζητώ συγχώρεση από τον Θεό και επιστρέφω σε Αυτόν.)


Ζητώ συγχώρεση από τον Αλλάχ και μετανοώ σε αυτόν.

είπε.

Τότε ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν) είπε τρεις φορές:

“Ω Θεέ μου! Δέξου τη μετάνοιά του.”

είπε.

(Αμπού Νταβούντ, Χαδις, 4376)

Όπως είναι σαφές, το ιερό χαντίθ υποδεικνύει τη νομιμότητα της παρότρυνσης κάποιου που ομολόγησε ένα έγκλημα που επισύρει ποινή, να ανακαλέσει την ομολογία του. Διότι ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) είπε σε εκείνον που του έφεραν και ομολόγησε ότι έκλεψε κάτι…

“Δεν νομίζω ότι έκλεψες κάτι.”

Η εντολή του είναι απόδειξη αυτού.

Η νομιμότητα της παρότρυνσης του κλέφτη να αποσύρει την ομολογία του αναφέρεται από τους Σαχάμπες, όπως ο Χαζράτ Ομέρ, ο Αμπού Χουρέιρα και ο Αμπού Νταρδά. Ο Ισχάκ και ο Αχμέτ μπιν Χανμπάλ δεν έβλεπαν κανένα πρόβλημα στην παρότρυνση. Ο Σεβκάνι λέει επίσης ότι αυτό το χαντίθ αποδεικνύει ότι είναι επιθυμητό να παροτρύνει κανείς κάποιον να αποσύρει κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μείωση της ποινής.

Ένα άλλο παράδειγμα που σχετίζεται με το θέμα είναι το εξής:

Ο Μάιζ μπιν Μάλικ ήρθε στον Προφήτη Μωάμεθ και…

“Καθάρισέ με.”

είπε. Ο Προφήτης μας,

“Αλίμονο σε σένα, φύγε από δω, μετάνιωσε και ζήτησε συγχώρεση από τον Θεό.”

είπε.

Ο Μάιζ δεν απομακρύνθηκε πολύ και επέστρεψε, και

«Ω Αγγελιοφόρε του Θεού! Καθάρισέ με.»

είπε. Ο Προφήτης Μωάμεθ

Τον έστειλε πίσω άλλες τρεις φορές με τα ίδια λόγια.

Στην τέταρτη ομολογία του

“Σε τι να σε ξελασπώσω;”

ρώτησε. Ο Μάιζ;



“Από πορνεία!..”



είπε.

Ο Προφήτης Μωάμεθ

“Είναι αυτό ψυχική ασθένεια;”

ρώτησε.

Είπαν ότι δεν υπήρχε τέτοια ενόχληση.


“Μήπως είχε πιει κρασί;”

ρώτησε. Ένας άντρας σηκώθηκε και έκανε έλεγχο αλκοόλ. Δεν μπόρεσε να ανιχνεύσει μυρωδιά κρασιού πάνω του.

Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) ξανά.

“Έχεις μοιχεύσει;”

ρώτησε. Μάιζ

“Ναι!..”

απάντησε.

Τώρα έδωσαν την εντολή και ο Μάιζ λιθοβολήθηκε.

Μετά την λιθοβολία, κάποιοι είπαν ότι ο Μάιζ καταστράφηκε, ενώ άλλοι είπαν ότι έκανε την πιο ενάρετη μετάνοια. Αυτή η διαφωνία κράτησε τρεις μέρες.

Στη συνέχεια, ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν) ήρθε κοντά τους.

“Προσευχηθείτε για τον Μάιζ μπιν Μάλικ.”

είπε.

“Ο Αλλάχ να συγχωρήσει τον Μάιζ.”

είπαν.

Ο Προφήτης είπε:

«Ο Μαΐζ έκανε μια τέτοια μετάνοια, που αν αυτή η μετάνοια μοιραζόταν σε όλη την κοινότητα, θα τους αρκούσε».


(Μουσλίμ, Χουντούδ, 22; ας-Σαουκάνι, Ναϊλ αλ-Αουτάρ, VII, 95,109; αζ-Ζεϊλαί, Νασμπ αρ-Ράγιε, III, 314 κ.λπ.)



Για την απόδειξη του εγκλήματος της μοιχείας,

Ομολογία μοιχείας γίνεται δεκτή εφόσον ο ομολογών είναι σώφρων, ενήλικος και δεν τελεί υπό πίεση.

Επίσης

η επανάληψη της ομολογίας τέσσερις φορές

Είναι απαραίτητο. Διότι, όπως αναφέρεται στο χαντίθ, ο Αγγελιοφόρος του Θεού εφάρμοσε τέσσερις φορές την αρχή της ομολογίας στον Μάιζ μπιν Μάλικ.

Η άποψη των Χαναφιτών και των Χανμπαλιτών

Αυτό είναι.


Σύμφωνα με τους Σαφιίτες και τους Μαλικίτες, ωστόσο,

Μια ομολογία αρκεί. Αυτές βασίζονται στο περιστατικό της μοιχείας του εργάτη με τη σύζυγο του αφεντικού του. Διότι εκεί δεν γίνεται λόγος για τέσσερις ομολογίες.

(Μπουχάρι, Άχαντ, Ι, Σουρούτ, 9; Μουσλίμ, Χουντούτ, 25; αλ-Μπάτζι, αλ-Μουντεκά, VII, 135; Ιμπν Κουντάμα, αλ-Μουγνί, VIII, 191 κ.λπ.)


γ.


Εάν το άτομο ανακαλέσει την ομολογία του πριν ή κατά τη διάρκεια της επιβολής της ποινής, η δήλωσή του γίνεται δεκτή και αφήνεται ελεύθερος χωρίς να εκτελεστεί η ποινή.


Και οι τέσσερις θρησκευτικές σχολές σκέψης συμφωνούν σε αυτό το θέμα.

.

(Κασάνι, Μπενταΐ’, 7/61; Νεβέβι, Μέτζμου, 4/150; Χουρέσι, Σέρχου Μουχτεσάρι Χαλίλ, 8/81)

Ωστόσο, σύμφωνα με μια άποψη του Ιμάμ Αχμέντ, η ομολογία ενός ατόμου για μοιχεία δεν μπορεί να ανακληθεί. Αντίθετα, η τιμωρία επιβάλλεται με βάση αυτή την ομολογία.

(Για περισσότερες πληροφορίες, βλ. Ιμπν Κουδέα, Μουγνί, 9/119; ελ-Φουρού’ λιμπνι Μουφλίχ, 6/160)


Με χαιρετισμούς και ευχές…

Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις

Τελευταίες Ερωτήσεις

Ερώτηση της ημέρας