– Ο άνθρωπος, σε κάθε στιγμή της ζωής του, είτε μιλάει, είτε κοιτάζει, είτε τρώει, είτε σκέφτεται κ.λπ., βρίσκεται σε μια δοκιμασία και μπορεί πολύ εύκολα να αμαρτήσει. Ποια είναι λοιπόν η σοφία του να τιμωρείται με την κόλαση η αμαρτία, όταν είναι τόσο εύκολο να αμαρτήσει κανείς χωρίς δυσκολία, χωρίς εμπόδια, και χωρίς κανένα άλλο φραγμό εκτός από την ευσέβεια (η οποία λείπει από τους περισσότερους ανθρώπους);
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
– Η πρώτη απάντηση σε αυτό ίσως είναι η εξής:
«Ο παράδεισος δεν είναι φτηνός, ούτε η κόλαση είναι περιττή.»
–
Δεύτερον,
Στους ανθρώπους υπάρχουν θετικοί και αρνητικοί μηχανισμοί αλλαγής. Η ύπαρξή τους αποτελεί μέρος της δοκιμασίας.
Επιθυμίες και παρορμήσεις που οδηγούν σε κακές πράξεις
προσπαθούν να παραπλανήσουν τον άνθρωπο από τον σωστό δρόμο και να τον προτρέψουν να επαναστατήσει ενάντια στον Θεό.
Νους, καρδιά, συνείδηση και ορισμένα ανώτερα συναισθήματα.
καλούν επίσης τον άνθρωπο να ακολουθήσει το σωστό δρόμο και να υπακούσει στον Αλλάχ.
Η επικράτηση των κακών ενστίκτων σε αυτή τη μάχη ισοδυναμεί με νίκη των στρατιωτών του διαβόλου. Αυτό σημαίνει ότι το άτομο δεν είναι ειλικρινές στην πίστη του και δεν δείχνει την απαραίτητη αγάπη και σεβασμό προς τον Θεό.
Η επικράτηση των μηχανισμών που προάγουν τις καλές προτροπές σημαίνει τη νίκη των αγγέλων και των αγγελικών συναισθημάτων.
Συμπερασματικά, οι νικητές κερδίζουν χάρη στην ειλικρίνεια και την αφοσίωσή τους. Οι ηττημένοι χάνουν εξαιτίας της έλλειψης ειλικρίνειας και αφοσίωσης.
Στο Κοράνι, ο δρόμος προς τον παράδεισο αναφέρεται επανειλημμένα.
«σαλιχάτ»
ταν
(από τις ενάρετες πράξεις)
αναφέρει ότι πέρασε. Η ενάρετη πράξη σημαίνει πράξη κατάλληλη για τον παράδεισο, όπως και ο ενάρετος άνθρωπος σημαίνει άνθρωπος κατάλληλος για να εισέλθει στον παράδεισο.
Δεδομένου ότι υπάρχουν σημαντικά κριτήρια στις δοκιμασίες του κόσμου, είναι βέβαιο ότι η δοκιμασία του παραδείσου, της αιώνιας ευδαιμονίας, έχει επίσης σημαντικά κριτήρια.
– Ωστόσο, στους ανθρώπους
«συνήθεια»
Υπάρχει και μια ψυχολογική πλευρά, που ονομάζεται κώδικας. Αυτή η συνήθεια είναι λίγο δύσκολη στην αρχή. Αλλά αργότερα, ακόμα και η πιο δύσκολη συνήθεια αρχίζει να δίνει ευχαρίστηση. Αυτή η ψυχολογία των ανθρώπων, η οποία έχει αποδειχθεί με επιστημονικά πειράματα, είναι μια εξαιρετικά σημαντική ευκαιρία που πρέπει να αξιοποιηθεί θετικά όσον αφορά τη θρησκευτική δοκιμασία.
Πράγματι, είναι γεγονός ότι, όπως ένας εθισμένος στα ναρκωτικά απολαμβάνει αυτήν την κακή συνήθεια, έτσι και ένας προσεκτικός πιστός με αληθινή πίστη απολαμβάνει την εκπλήρωση των εντολών του Θεού και την αποφυγή των απαγορεύσεών Του, έχοντας αποκτήσει πλήρη συνήθεια σε αυτά. Το να τηρεί κάποιος που δεν προσεύχεται πάντοτε τη νηστεία του είναι προϊόν αυτής της συνήθειας.
Επομένως, αν οι άνθρωποι ξέρουν να κάνουν πάντα το πρώτο βήμα σε θέματα θρησκείας, τα επόμενα βήματα θα γίνουν πολύ ευκολότερα. Θα είναι μάλιστα απολαυστικά.
«Αν ο δούλος μου πλησιάσει εμένα κατά ένα σπιθαμή, εγώ θα τον πλησιάσω κατά ένα πήχυ· αν αυτός με πλησιάσει κατά ένα πήχυ, εγώ θα τον πλησιάσω κατά ένα οργυιά. Αν αυτός έρθει σε εμένα περπατώντας, εγώ θα τρέξω προς αυτόν.»
[Μπουχάρι, Τεβχίντ 50; Μουσλίμ, Ζικρ 2, (2675); Τιρμίζι, Ντα’αβάτ 142, (3598)]
όπως αναφέρεται στο χαντίθ, που σημαίνει ότι ο υπηρέτης θα κάνει το πρώτο βήμα και ο Κύριος θα φέρει το υπόλοιπο…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
